Ah bu Ben kendimi nerelede bulsam..

İnatlaşmalar, psikolojik savaşlar, aile olduğunu anlayamamak bunları ben de yaşadım, öyle yıpratıcı ki dilerim rabbimden bir daha yaşamayayım. Ben bu sorunlarla baş etmedim çünkü ömür geçip gidiyor 2 yıla yakın süre evli kaldım düzelse düzelirdi. Kaldı ki bir mucize olup düzelse bile bunca yaşanmışlık kötü anılar ne olacak? Boş umutlar besleyeceğime boşandım yoluma baktım. Bir buçuk yıl geçti aradan bir saniye bile pişman olmadım. Öyle aman aman zorluklar da yaşamadım elbette acı çektim ama bu normal. Banka hesabımda 400 tl ile evi terkettim, birkaç ay ailemin yanında para biriktirdim ev tuttum yeni eşyalar aldım, hamdolsun etrafımda ailem samimi dostlarım iyi akrabalarım var işime gücüme devam ediyorum. Evli olduğum dönemden on kat daha mutlu ve huzurluyum.
 
Dun b.ktun bugun koktun.. pislik herif..

Valla bu meseleyi kv hanim ogluna anlatmaliydi.. herkes kendi cocugunu uyarmali bence.. bide bu var kendi ailelerini ufak bi sekilde uzmek istemezler ama senin ailen umurlari degil.. umugunu skican boyle heriflerin
 
senin ailen bu durumda ve araba bile almışken,eşinin
OdunHatun .!.:
"sen herseyi evlendikten sonra gördün, ailenleyken ne gördün ki sen ne alindi ki sana, neydin noldun be sayemde, ailen zügürt devletten geciniyorlar"
Genişletmek için tıkla...
bu söylemi çok saçma olmuş
 
Konuyu hortlattığınıza ve üyelere sorduğunuz sorulara bakılacak olursa sizde değişen bir şey yok ?
 
Eşin sana ne derse desin ailen hakkında , ailene söylemeyeceğini bildiği için diyor . SİZ de ona buna saygısızlıgı yapması için yol açmışsınız . En başından zayıf yönünüzü bulup sizi ordan yaralamayı hedef etmiş kendine . Konu ne olursa olsun aileme anlatırım . Sanmasınki diyemem . Onu ailemle bir karşı karşıya getiririm bir daha yüzü falan kalmaz konusmaya . Fakat birazda babanızın göstereceği tepkiye bağlı .
 
ailen bu yaşadıkalrını yaşamanı mı tercih eder, yoksa baba evine dönmenimi tercih eder. bunu en iyi sen bilirsin. hani yazdıklarına bakarak boşan demezdim ama alt mesajlarda şiddet gördüğünü okudum. benim kaldırabileceğim bir şey değil. sende kaldırabiliyor değilsin sanırım. bence uzatmanın anlamı yok.
 
Bibibella .!.:
Bende dedim kim hortlattı konuyu neyse sen neler yaptın mart konusuymuş
Genişletmek için tıkla...

Git geller içerisindeyim. Dertlerim yüzünden 3 senelik üniversiteyi 5 seneye uzattım.. Allahtan sonunda diplomamı aldım ama bu evlilik benim okuluma ve yaşantıma yansıdı çok. Eşim eskisi kadar ailesinin ağzına bakmıyor, kardeşi görümcem yani hala bana sataşıyor ve bunlara rağmen düğününe eşim için gitmek istiyorum. Barıştırmak istediklerinde benle görümcemi eşim “karım ne derse o” dediği için bunu ona teşekkür olarak kabul etmek istiyorum.

Herşey yoluna giriyor gibi, ama benim tek unutamadığım ailesi içinde eşimden suratıma yapıştırılan o tokat. Hangisine üzülsem tokat yediğime mi eşimin ailesi içinde olduğuna mı görümcenin kulağına gideceğine mi.. hepsine en çokta tokatı yiyişimi kabul edemiyorum herşey yolunda olsa bile onca sene üzerinden geçsede unutamıyorum.. Al bavulunu defol git diyorum kendime ama onun değiştiğini gördükcede bi ayağım kalıyor.. iki arada bir deredeyim hu aralar... Psikolog arıyorum kendime.

Sorduğun için teşekkür ederim
 
_Vendetta_ .!.:
Konuyu hortlattığınıza ve üyelere sorduğunuz sorulara bakılacak olursa sizde değişen bir şey yok ?
Genişletmek için tıkla...

Aslında değişen birşey var, ama yaşantıları değiştiremediğim için değişen şeylerinde pek bi önemi yok gibi. Nasıl desem.. Eşim değişmiş gibi görünse de o tokatı, aileme hakaretleri, vs. Bunlar yaşanmış yaşatılmış, şimdi kedi de olsa aslan zamanında yaşattıkları çıkmıyor içimden.

Karmaşık..
 
Bir şeyleri düzeltmek istiyorsan unutman lazım unutmamak sana zarar kimseye birşey olduğu yok maalesef
 

Ne kadar güzel düşüncel, ne kadar da güçlüsün. Keşke sendeki cesaret bende olabilseymiş. Şuan istediğim tamda senin hayatın, içimde ki sevgi yoğun olmasaydı belki bunu başarabilirdim ...

Cevabın için çok teşekkür ederim bunu tekrar tekrar okurum artık ben
 

Babamın tersini görmedi henüz. Görse sanırım cesaret edemez. Sanırım haklısın zaafım ailem. Kendisi hemen bir kavga da “babamı arıyorum, babanıda arıyorum gelsinler bilsinler” dediği ânda ben tlfnunu elinden alıyorum.. ailesi umrumda değil ama ailem üzülsün istemiyorum. Babam kalpten rahatsız anneminde sağlığı iyi değil kalp çarpıntısı var ve tansiyon 200lerde..

Şimdi aileme “boşanıyorum” dersem.. babam kabul eder ama annemde “şimdi halanlar amcanlar sevinşr, millet dedikodu yapar” der. Annem sürekli “millet ne der” kafasında.
 

Haklısın, hemde çok. Ben herşeyi gözardı edebilirim lafları sözleri (sinirle dedi diyip geçiştiririm). Ama ailesi içinde o tokatı yemeyi kabullenemiyorum. Babam bana vurmazken elin adamı ailesi içinde tokat atabiliyor diyorum kendi kendime. Üstelik ailesi tutmak yerine bırakıp üzerine saldıklarını da unutamıyorum. Ya yapamıyorum.. tamam değişti tamam ailesi yanında beni savundu kardeşiyle bike barışmak varken eşim bilir ne derse o dedi ama olmuyor sanırım naparsa yapsın bundan sonra Allah adamıda olsa yaranamıcak bana.. peki beni tutan ne? Sevgi mi? 12 senelik birlikteliği nasıl bırakabilirim? Bu nedir bendeki anlamıyorum.. cesaresizlikmi,yoksa sevgimi? Off bilmiyorum.

Cidden teşekkür ederim zamanını ayırıp yorum yazdığın için.
 
Bibibella .!.:
Bir şeyleri düzeltmek istiyorsan unutman lazım unutmamak sana zarar kimseye birşey olduğu yok maalesef
Genişletmek için tıkla...

Çok haklısın biliyormusun, görümcem bana onca şeyi yaşattıı. Şimdi kendisi evleniyor ve nedense bana yaşattıklarını yaşamıyor. Mutlu gibi, gelin bohcası bile yapılmış ona, bana yapılmamıştı. Yemin ederim zerre kıskançlık değil bu içimdeki, sadece “eden ettiğini bulsun” isteği. Ne fazlası ne azı, ne yaşattıysa tıpkısının aynısı.

Ben şuan ağlıyorken, o mutlu.. ailesi mutlu..
 

Merhaba...
Neden ailenizin yüz karası olacaksınız ki...
Yanlış birsey yapmıyorsunuz nihayetinde.
Hangi umudu besliyorsunuz?
Ben böyle durumlarda iyiye giden,toparlanan evliliklere hiç rastlamadım.
Rastladıklarım ise iki tarafında buna gönüllü olması ile oldu.
Yaşadıgınız evlilikte umudu besleyen sizsiniz,yeşertmeye çalışan yine siz.
Emeksiz yemek misali beklenti içinde eşiniz...
Ailenize ufak ufak hissettirin durumu.
Onları alıştırın heran hersey olabilecegi fikrine...
Mutsuzlugunuzun farkına varsınlar
Umid ederim ki bir müddet sonra kıyamayacaklardır size....
 
Öyle bile düşünme ne güzel yapılıyor de sana şimdi zor geliyor ama kimseyi takmamayı öğrendiğinde daha mutlu huzurlu olursun kime ne yapılıyor ne yapılmıyor bunların hiç önemi yok eskiyi unutamıyorsan da boşanmaktan baska çaren yok hayat böyle geçmez
 
Aslında ben “yüzkarası” kelimesini orda yanlış kullanmışım. Yanlış anlaşıldığın için alınan insanlarda özür dilerim. Psikolojim yerinde değil, ciddi anlamda herşeye ağlayan ve depresif bir insan olmaya başladım. Ailem bunu farkında, durmadan annem neden suskunsun sen böyle değildin diyip duruyor.

Olay ama ne biliyormusun? Eşim ikili oynamada oscarlık. Yani evde sayar sayıştırır ailemleyken melek olur, bir ılımlı bir uyumlu.. dışardan gören “OdunHatun’dur suçlu olan kesin, baksana çocuk melek gibi” der.

Tam bu ümidi içimden yok ediyorken ailesi “Barışın görümcenle” dediğinde, eşim “Odunhatun ne derse o, önce zaten ondan özür dilemes gerekiyor. Yoksa barışmıyouz barışmayız.” Demesi benim o küçük ümidi yeşertti.

Ama yine de içimdeki şüphe gitmiyor. Yine de içimdeki o “yine yaşatır sana o günleri” sesi susmuyor.


 


Aynen, ah bunu bi kalın kafama sokabilsem.. İnşallah geç olmadan bu huyumu düzeltirim.

Birşey sormak istiyorum; sen eşinle mutlusun ve ailesi yüzünden hep huzursuzluklar yaşıyorsunuz. Ama normalde dört duvar içinde iyi bir insan. Ailesinin “yine” yaşatmış olduğu huzursuzluk yüzünden sana tokat atıyor ailesinin içinde. Ve bunu ailesi görüyor hatta belki de görümcene söylediler ve oda sevindi. (Tabii ki tokat dışında bunların önemi pek yok). Neticede tokat affedilmez evet, ne olursa olsun ailesi bilsin bilmesin tokat /şiddet affedilmez evet ama.. o tokat evde yapılsaydı sanki ben daha kolay başedebilirdim içimdeki acıyla ama ailesi içinde farklı gibime geliyor.

Sorum şu: sen napardın? (12 senelik birliktesin)
 
Bende eşimle 11 senedir birlikteyim hayatta 2 şeye tahammülüm olmadığını bilir 1 küfür 2 şiddet yani ben o an ayrılirdım hemde başkasının yanında biz başkalarının yanında tartışmayız bile
Ama senin olayın üstünden zaman geçmiş o yüzden unut diyorum belli ki ayrılmakta istemiyorsun o an ayrılsaydın mantıklısı oydu ama şimdi zaman geçmiş üstünden eşim düzeldi diyorsun mutlu musun onu düşün karar ver
 

Gerçekten çok teşekkür ederim sana. Rencide etmeden, gömmeden ve aşağlayıcı laflar söylemeden mantıklı ve içten yazdığın için. Sanırım önemli olan bu, “BEN MUTLUMUYUM”. O gördü bu duydu sevindi önemsiz. Ben biraz da bu soruyla baş başa kalayım.. Biraz da korkum, mutsuz bir evliliğe çocuk getirmek istemeyişim. Korkum, bu evlilik yürümezse o çocuk arada kalan olacak.. Eşim yaşımız geldi diyip duruyor, ama ben ne kendimi hazır hissediyorum ne de psikolojim buna izin veriyor.

Tekrar teşekkür ediyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
Eş ailesi ve palavraları
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
2K
hoderi
H
Eşe güven herşeyi annesine yetştirmesi
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
2K
Acquaa
O
Siz affeder miydiniz eşinizi?
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
7K
Damdakiperi
D
M
  • Kilitli
Toksik ailem ve cinci hoca
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
2K
sandriyon
M
Miras-borç-aile
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
1K
pisikediii
P
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…