Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası acaba kreşten almalımıyım?

slm arkadaşlar.benim oğluşum 3 yaşında ve bu yıl bakıcıdan alıp kreşe verdim.takvimimden de belli olduğu gibi hamileyim ve doğuma sadece 1.5 ay gibi bir süre kaldı.çalışan bi bayanım ama şimdi izindeyim.hamileliğimin son aylarında dinlenebilmek ve doğumdan sonra iki çocuğun yükü daha ağır olur düşüncesiyle oğlımun kreşe devam etmesi gerektiğini düşündüm.ama ben evde yatıp uyurken onu zorla sabah kaldırıp servise bindirip kendimden ve yuvasından uzaklaştırmam ne kadar doğru bilmiyorum.orda arkadaşlarıyla güzel şeyler paylaştığını düşünerek vicdanımı rahatlatmaya çalışsam da sanki bencillik ediyormuşum gibi geliyor.yani şu an çalışmadığıma göre ona da yeni doğacak bebeğime de yetişirim gibi gelse de bir süre sonra ya bu bana çok ağır gelir de deprosyana girersem diyorum.çok kararsızım sizler benim yerimde olsanız ne düşünürdünüz?

bence vıcdan azabı hısssetmeyın bende sızın gıbı calısan bır anneyım haftanın bır gunu onu aksam babanesıne bırakıp dısarı cıkıyorum nasıl vıcdan azabı cekıyorum bılmessınız zaten calısıyorum tum gun gormuyorum ne dıye bırakuyorum cocugumu dıye kendıme kızıp duruyorum ama cıkmassamda ben bunalıyorum bu sefer sınırlı huysuz bır anne oluyorm yanı ne ona ne kendıme faydam var eger sız sımdı cocugunuzu krese vermessenız cocuk evde sıızn yanınızda rahata alısacak ve donemın yarısında krese devam etmek hıc ısıne gelmyecek evde ıkı cocuk olacak bırde yardımcınız vs yoksa helede ılk gunler cocugunuzu ıhmal edeceksınız bu sefer cocuk daha cok uzulecek ama krese gıderse o evde yokken kardesının hızmetını gorursunuz o okuldan geldı mıde kardesı babaya teslım eder onunla vakıt gecırırsınız daha ıyı degıl mı

bunu düşünmemiştim daha doğrusu sonunu pek düşünmedim.evet haklısın onunla evde bağır çağır vakit geçirmek bir süre sonra beni de onu da yıpratır.onu mutlu ediceğimi düşünürken aksine yorgun ve bitkin bir annenin çığlıklarıyla hergün birbirimizi üzerdik.sonra gerisin geri kreş ve yine yeniden alışma süreci vs....işte bana bunu söylicek deneyimli arkadaşların yardımlarına ihtiyacım var.özel bi kreşe veriyorum ve çocuğum öğlene kadar etkinlik vs derken öğle yemeğinden sonra yatırıyolar saat 4 e kadar(bizimki bıraksan daha da uyur zati)e sonra bi dilim poğça veya kek sonra servislerini bekliyolar.ne bileyim sanki çok da bişey yapmıyolar gibi geliyo.günün yarısı uyuyarak geçtiği için.verdiğim para çok gibi geliyo.450 çoğu yere göre az bile olabilir.ama ben 2.dönem ücretsiz izne de ayrılmak istiyorum.bu yıl çalışmak istemiyorum artık.e bunun için bütçemi de nerden toparlasam kardır diyorum.

benimde 3,5 yaşında oğlum var.. ben çalışmıyorum ama doğumumdan sonra oğlumun evde sıkılacağını düşünerek kreşe verdik, 1 hafta sonra bazı sorunlar yaşandı ve oğlum gece uykularında korkuyla uyandı sürekli gitmek istemediğini dile getirdi ama gitmezse kışın dışarı çıkamayacak, eğlenemeyecek, sosyal hayatı olmayacak evde sıkılacak 2 haftadır ne yapacağımızı düşünüyoruz eşimle akşam yatarken tmm yarın gitsin diyoruz sabah gitmek istemediği için vazgeçiyoruz psikolojimiz bozuldu inanın.... oğlum aslında gitmek istiyor ama tedirgin 3-4 gündür öğretmenim beni özlemiş mi arayıp sorun, arkadaşlarım okulda mı sorun diyor.. taviz vermeden göndersem 2-3 haftada herşey oturacak oğlum alışacak belki ama tam alıştı dediğimizde kurban tatili var ve hemen arkasından nasip olursa doğum yapacağım tekrar bir bocalama dönemi yaşayacak daha çok etkilenecek o yüzden biz dün dondurduk kaydını eğer isterse 2. dönem tekrar göndereceğiz..

canım inan aynı şeyleri ben de yaşıyorum.ama bugün bir tv programında bir uzmanın konuşması beni uyandırdı.çocuklar sizi dener sınar diyordu.sizin korkularınızdır aslında çocuğun kreşe alışmama veya alışma çabukluğu.eğer siz istikrarlı davranmazsanız çocukda istikrarlı olmazmış.siz endişenizi ona yansıtırsanız o bunu da farkedip işine geldiği gibi kullanırmış.yani olması gerekn süreci sen değil o belirliyo ve o bunu yapmaktan terddüt etmiyo.ama sen onun için doğru olanı biliyosun ve yine de tereddüt ediyosun.ısrarla kararlı olup onun kreşte ne kadar iyi vakit geçireceği üzerine konuşmalar yapıp bu sürecin değişmiceğini ona net bir şekilde hissettirebilirsek ki ben bunu çok şükür zor da olsa yaptım alışmaması mümkün değil.çünkü biliyorum ki benimle olduğundan daha çok eğlenceli vakit geçiriyo.bunun o da farkında ama her sabah yine aynı psikolojiyle ben bugün gitmek istemiyorum dese de hayır diyorum.öğretmenlerin ve arkadaşların seni bekliyorlar.bugün çok güzel şeyler yapıcaksın ve akşam eve geldiğinde bana bunları anlatıcaksın diyorum.iki mız mız sonra tıpış tıpış kreşin kapısındayız.orda da burun bükmeler son kozunu oynamalar ama ben den bir hareket yok aksine cesaret verici sözlerle kapıdan uğurluyorum.ama içime sor vicdanım paramparça.tabi ona bu hissettirirsem elimi verip kolumu alamıcağımı çok ii biliyorum.uzun oldu ama umarım 2. dönem madem kreşe karar verdiğinizde bunları da göz önünde bulundurursan daha kolay alışmasını sağlarsın diye düşünüyorum.şimdiden kolay gelsin.