Kızlar anne olmak harika birşeymiş.ben bu kadar tahmin etmiyordum doğrusu.doğuma gidişim aniden oldu.sabah yatağımdan kalktım ve suyumun geldiğini farkettim..kanama diye çok korktum.Allhın işine bakın tamda kapıya bakmaya gidiyordum.birde baktım ki eşim.o kadar sevindim ki onu gördüğümde.hemen panik yapma dedim.suyum geldi dedim.o benden panik çıktı.hemen hastane çantamızı aldık.bende üstüm başımla değiştirmeden yani çıktık yola.ilk doğumum olduğu için neler başıma neler geleceğini düşünemeden gidiyorduk hastaneye.hastaneye geldiğimizde doktoruma o kadar güvendim ki.zaten başka çaren olmuyormuş o durumda:)muayene oldum ve doktor 1 saat sonra seni sezeryana alıcam dedi.yatış yapın hemen dedi.eşimde bende şaşkınlıktan birbirimize baka kaldık.bebeğimiz 1 saat sonra geliyordu.bu kadar yakındı.sonra yatış yaptık.o arada tabi ben annemlere yengemlere falan haber verdim.annemler uzakta oldukları için yetişemediler doğumuma.ama yengemler geldi.aslında kimse olmasada olurdu çünkü benim herşeyim,hayat arkadaşım,sevglim,briricik kocam yanımdaydı.o kadar yardımcı oldu ki bana.sonra doktorlar,hemşireler gelip gitti odaya.birde baktıkki beni almak için bir sedye geldi.gülerek girdim ameliyata.45 dakikada herşey bitmişti.uyandığımda hala ameliyathanedeydim.eşim kapıda bekliyordu beni.birlikte odaya çıktık.ama ben sersem gibiydim.sanki rüya görüyordum.sonraaaaa bir ses....hemşirenin kucağında ağlayarak gelen bir ses.benim yavrum,benim bebeğimdi.görünce ağladım.emzirmeye çalıştık hemen.anne olmuştum.süper birşey yaaa.harika yaaaa.minik prensim benimmmm.hoşgeldin aramıza.....
