5 günlük bebeğim ve ben

Merhaba kızlar,

Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.

31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.

11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.

Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.

Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)

Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.

Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.

Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.

Tutunca çok güzel emiyor ama.

Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.

O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.

Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?

Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.

Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.

Öncelikle hayırlı olsun sağlıkla büyüsün minik eliniz ayağınıza dolana dolana öğrenirsiniz kimse doğuştan çocuk bakmayı bilmiyor zaten :) emme konusunda da eğer tuttuğunda güzel emebiliyosa kendinizi biraz zorlayın derim. Sagarak vermek daha zor çünkü 2 saatte bir sagmaniz gerekecek. Makinenin sürekli temizliği, sağım yaparken çocukla ilgilenememek, dışarı çıktığınızda sağım yapmak ya da surekli mama teçhizati düşünüp ayarlamak vs zor olaylar. Oysa biraz zorlayıp emzirmeye alisirsaniz müthiş rahatlarsiniz nerde olursanız olun bebiş aciktiginda direkt alıp emzirmek çok büyük rahatlik. Çok sikintidayim olmuyo yapamıyorum dediğiniz noktada silikon uçlardan faydalanabilirsiniz. Daha sonra onu bıraktırmak denersiniz

Hayatım daha çok yenisin benim 3 ay oldu annemle birlikteyiz hâlâ ağladığında elim ayağıma dolanıyor sen daha yeni annesin çok normal sütün yetiyorsa doyuyorsa mamaya hiç bulaşma derim red ihtimali var

Canımm sarılmak geliyor içimden sana. Aylarca sıcacık ,hiç karnının acıkmadığı ,gaz gibi sorunlarının olmadığı bir yerdeydi bebeğin, dış dünyaya alışmak büyümek çok zor onun için. İnan senin gibi o da ne yapacağını boynunu nasıl tutacağını , nasıl büyüyeceğini hatta kakasını yapmayı bilmiyor, öğrenmeye çalışıyor. Bu sürecinde olabildiğince kokunla varlığınla kucağında olsun diyebilirim, her şeyin en iyisini sadece sen bilirsin, sen onun meleğisin, inan bana yeterlisin ve çok güçlüsün , zamanla hepsi kolaylaşacak kimse anne olarak doğmadı, herkes öğrendi. Ve sen muhteşem bir annesin, onu o kadar çok bekledin ki.
Emzirme konusunda 2 yaş annesiyim yeni bıraktırdım. Aynı senin gibi zor memeyi tutmuştu ama çok ısrarla gerekirse her yarım saatte bir memede tuttum, emzirmeye (hele ki sütüm de var diyorsan) olabildiğince yüklenmeni tavsiye ederim.
Olabildiğince dinlenmeni, eğer imkanın varsa destek almanı (uyumak-duş-yemek gibi zamanlarda) , bol bol o mis kokuyu içine çekmeni isterim.(evet büyüdükçe o koku azalıyor :) )

Cherry92 .!.:

Merhaba kızlar,

Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.

31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.

11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.

Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.

Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)

Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.

Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.

Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.

Tutunca çok güzel emiyor ama.

Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.

O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.

Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?

Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.

Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Alışırsınız hepimiz aynı aşamalardan geçtik bir anda öğrenmedik zamanla öğreniliyor bunlar hiç korkmayın. Sadece tavsiyem şu emzirmeye zorlayın ben de sağarak besliyorum bebeğimi 6.5 aylık 3. aydan sonra emmedi ne yapsam geri dönmedi sizinki daha çok küçük gücü yetmiyordur ama kaldığı kadar kalsın memede ev işi yemek vs boş verin gitsin gerekiyorsa bütün gün memede kalsın ama yeter ki emsin. sağıp beslemek o kadar zor ki biberona alıştırmayın sütünüz varsa yetmediği yerde tabi ki mamayla destekleyin ama sağım işi ilk başta kolay gibi gelse de sonrasında çok zor özellikle sosyal hayatta epey zorluyor dışarıda sağım yapamıyorsunuz temizleyemeyeceğiniz ve sütü saklayamayacağınız için o yüzden daha 5 günlükken sağım fikrini benimsemeyin derim ben

Cherry92 .!.:

Merhaba kızlar,

Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.

31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.

11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.

Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.

Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)

Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.

Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.

Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.

Tutunca çok güzel emiyor ama.

Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.

O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.

Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?

Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.

Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hayırlı uğurlu olsun daha çok yenisiniz hiç bilmediğiniz bi şey oldu tecrübe ede ede öğreneceksiniz başta zor gelebilir ama bebeğinizin dilinden en iyi siz anlarsınız.Beraber büyüyeceksiniz onun en çok size ihtiyacı var.Daha çok küçük. Çokta iyi bi anne olacağınıza eminim .Kimse annesinin karnından öğrenmiyor.Annelik öyle ni şeyki sürekli yeni şeyler öğreniyor insan Hormonlarınız değişiyor ağlayabilirsiniz bu da normal.Kendinizi asla yetersiz hissetmeyin .Emiyorsa sürekli emzirin sağım en zor işi ben de en başta sağım haptım bebeğimin gücü yetmiyordu emmeye ama inat ettim çok şükür emdi sağımdan kurtuldum.Süt yetiyor mu endişesi bende de oldu.Zamanla anlarsınız.Mama vermek istiyorsanız gündüzleri arada mama verebilirsiniz veya uyumadan önce.Mama daha çok tok tutar .ama geceleri emzirin gece çok rahat edersiniz.Bi süre sonra gece sağım yapmak mama hazırlamak çok zor gelebilir.

Merhaba aynı sureclerden bütün hanımlar geçiyor duygusallığını ağlamaklı halini biliyorum. Emzirmeye çalış uzun uzun. Nasıl tutacağını bilemediginide biliyorum yardım al eşinden bu süreçte o versin kucağına. Bol bol emzirme pozisyonu hakkında video izle. Nasıl tutturman gerekli hepsini izlerken daha iyi anlarsin. Dudakları dışa dönük olmalı başı memenize dönük karnı karnınıza bakmalı. Bir süre sonra çenesi kuvvetlenince hiç ugrasmadan o kendi tutacak . Sagarakvermek çok zor oluyor küçük bebekle 2saatte bir sağmak aksatmadan gece gündüz. Dışarı çıkınca bu imkan olmuyor Mutlaka aksıyor süt azalıyor . Biberon hiç kullanmayın zaten kaşık biberon var onunla verin takviye gerekirse.
Bu süreçte işi gücü bırakıp sadece emzirmeyle uğraşın. Sevin okşayın. 3ay sonra kendinizi daha iyi hissedeceksiniz . O mis kokuyu bol bol içinize çekin. Artık hayatıniz kökten değişti. Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak daha güzel olacak. Size muhtaç kokuna her daim ihtiyacı olan büyütmen gereken o bebeğinin sana ihtiyacı var. Her anne de bu güce doğuştan sahip. Güle güle büyütün.

emzirme desteği alamaz mısınız? bebeğiniz güzel emiyor ve meme reddi yaşamıyorsa bence mamaya ve sağıma bulaşmayın. gerekli durumlarda tabii ki güzel secenekler ama bebeğinizin sizin sütünüze ve yakınlığınıza ihtiyacı var bence bir destek alın. içgüdülerinize güvenin.

Yanlız olmadığımı bilmek çok güzel. Teşekkür ederim vakit ayırıp yazdığınız için

Umarım bi an önce geçer ve bi rutin gelir.

Şuan bunu yazarken bile sürekli ağlıyorum.

Cherry sağlıkla büyütün
Lohusa olduğun için böyle hissetmen çok çok normal. İnan çocuğum doğalı 9 ay oldu hala kaygılarım yüksek modda Her gün biraz daha bağlanacaksınız her gün bir hareketi değişecek her gün daha anlamlı bakacak sana daha 5 gün olmuş biraz kendine zaman ver ilk anneliğimiz o kadar da olsun be her işin ustası olamayız. Ama annesin ya artık çok çok daha güçlüsün onu en çok korkutacak kişisin. O da derdini zamanla sana anlatmayı öğrenecek ve çok daha iyi hissedeceksin. Kızım 1 kg doğmuştu hastaneden 2600 çıkardık nasıl tutacağım diye o kadar ağladım ki. Ama kucağına aldıkça annelik güncellemesi alıyorsun. Gün geçtikçe daha iyi oluyor sen de doğum yaptın hiç kolay bir olay değil yorgunluğu var e bir bebek sorumluluğu var…
Seni çok iyi anlıyoruz ama daha iyi olacak emin olabilirsin. Karnı ağrırsa öksürürse şöyle olursa böyle olursa hep düşüneceksin ama en azından yapabileceklerini öğreneceksin.
Ağla çünkü kucağında çooook beklediğin mucizen var
Sütünü sağ bebeği uykuluyken emzirmeye çalış yetmezse elbette mama da ver benim kızım mamayla büyüyor. Çok mutlu ol en çok ona ihtiyacı var bebeğinin

Cherry92 .!.:

Yanlız olmadığımı bilmek çok güzel. Teşekkür ederim vakit ayırıp yazdığınız için

Umarım bi an önce geçer ve bi rutin gelir.

Şuan bunu yazarken bile sürekli ağlıyorum.

Genişletmek için tıkla...

3 aylık taze bir anneyim. Psikolojim sağlam olmasına rağmen ilk 40 gün kendime gelemedim. Sürekli gergindim ağlıyordum eşime sarılıp benim canım çok yandı diyordum. Kızımla bağ kuramadım anne yeter artık ağlamasın bu yeter diye bağırıyordum. Altını alamıyor üstünü değiştiremiyordum. İlk doktor kontrolüne giderken bez ve çocuğun dosyasını bile almayı unutmuşum bebeğim daha 3 günlüktü.
İlk olarak geçicek hiç korkma. Bol bol sarıl öp kokla ki kendini güvende hissetsin. Kendini ihmal etme. Şuan mamaya başlarsan 2. Ayda başıma gelen süt azalmasıyla karşılaşırsın. Tuttukça memeyi alışıcak şap şap kapıcak. Ucuna masaj yap çıkart burnuna dokundur emme refleksini aktifleştir ağzını kocaman açınca sok ağzına memeyi.
Emmedi mi kaldır dolaştır 10 dakka sonra tekrar tuttur. Mama yok sütün var mama yok güzelim tamam mı ?
Geçicek hepsi. Şimdi kızımla yatakta sohbet ediyoruz. Dolaşıyoruz. Emzirmek istesemde sıkılıp kalkıyor. Kimse anlamıyor dilinden anne baba olarak sadece biz tanıyoruz en çokta ben. Uyutmaya çalışan halası şaşırdı mesela atıyor kendini neden dedi ? Anne kokusu istiyor karanlık istiyor korkuyor çünkü dedim. Bebeği sakinleştirirsen daha kolau olur herşey. Beyaz gürültü eşliğinde dans et. Konuş şarkı söyle. Kendini güvende hissetmezse ne uyur he emer ne de susar.

9 gün sonra bebeğim 2 aylık olacak, 30 gün eşim kaldı yanımda, 20 güne yakın ekstra desteğim vardı, sonrasında yalnız kaldım bebeğimle 1 aylıkken. Sezeryanlıydım zaten 15 gün bebeğimin altını temizleyemedim ağrıdan, eşim yaptı. Ben sadece emziriyordum. Başka şehirdeyim herkesten uzağım ve eşim işe başlamadan önce bana gelenler geldi :). Nasıl yaparım nasıl gazını çıkartırım (hala olamadığı oluyor), hayatım bundan sonra böyle mi olacak hep bi anlamaya çalışmaya mı çalışacağım modundaydım hala ara ara da giriyorum o moda ne yalan söyleyeyim. Hala dilini anlamıyorum, ağladığı zaman hala her tuşa basıyorum elim ayağım dolanıyor. Gaz vurduğunda çıkmadığında durduramadığım zaman sırf rahatlasın ağlamasın diye memeye alıyorum. Çok uyuyor, bir sorunu mu var bir yeri mi ağrıyor diye sorguluyorum. Uyumadığı zaman da neden uyumuyor diye sorguluyorum. Dün gece uykusuz kaldım sabah ağlıyordum eşim işe giderken mesela nasıl olacak bu durumlar diye. Ama ilk zamankinden daha iyi hissediyorum biraz daha. Geçecek diyemem ama hafifleyecek merak etmeyin. Bir süre sonra ritminizi bulacaksınız, sonra yine şaşacak falan . Ama en azından ilk zamanlardaki gibi depresif olmayacaksınız o kadar. Şuan hormonlarınız da coşmuş durumda, 2 aylık olacağım benim bile hormonlarım bi tık coşuk hala.

Emzirme konusunda danışmanlık almanızı öneririm, silikon önermem ben bırakmaya çalışıyorum bırakmaya çalıştığım için bebeğimin ayarı kaçtı gibi hissediyorum. Silikonla uyumak istiyor çünkü. Mama konusu ayrı bir mevzu ve bence daha zor. İlk 10 gün silikonla vermeme rağmen göğüs uçlarım acıyordu ve ağlayarak emziriyordum. Ben de düşündüm, ama sonra daha da zor olduğunu anladım. Ortada yeten bir süt varsa mamaya hiç girmeyin derim. Sağım konusunda bişey diyemem ama o da zor 2 saatte bir sağmanız gerekecek.

Emin olun hepimiz aynı süreçlerden geçiyoruz. Yalnız değilsiniz, gün geçtikçe alışıyorsunuz bebek size siz bebeğe. Rutinleri olacak ne zaman uyanır ne zaman acıkır anlayacaksınız o zaman daha kolay olacak her şey. Kızımla yalnız kaldığım ilk gün ben de çok paniktim ama o kadar kolay geçti ki o gün. Benim sütüm azaldı prematüreydi kilo almadı gerekiyordu mamayla ilerliyoruz şimdi, bu konuda çok şanslısınız neler neler denedim yapabildiğim kadar sağım yaptım kürler tükettim ama olmadı. İyi bir annesiniz ve gün geçtikçe her şey daha güzel olacak

Cherry92 .!.:

Merhaba kızlar,

Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.

31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.

11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.

Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.

Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)

Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.

Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.

Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.

Tutunca çok güzel emiyor ama.

Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.

O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.

Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?

Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.

Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hayırlı uhurlu olsun. Sağlıkla huzurla büyüsün.Allah acısını yasatmasin. Henüz çok yeni alisacaksin bu panikler bir süre sonra geçiyor.gogus ucunu iki parmağının arasında sıkıştırıp ağzına ver kavrasiginda kendisi emer zaten.

Çok yeni daha, bu yaşadıklarınız çok normal. Bende çok ağladım ilk zamanlarımızda, hâla bazen ağlarım 8 aylık oldu Sütünüz geliyorsa bence biberona ve mamaya alıştırmayın, biberon daha kolay olduğu için sizi emmek zoruna gider bebeğinizin zamanla, yine de kendi tercihiniz elbette.

Cherry92 .!.:

Merhaba kızlar,

Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.

31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.

11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.

Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.

Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)

Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.

Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.

Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.

Tutunca çok güzel emiyor ama.

Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.

O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.

Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?

Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.

Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tüm hayatımızda ilk yaptığımız her şey bizim için çok zor. Kendime zarar vermek, bebeği bırakıp kaçmak dahil her düşünce geliyordu aklıma ama gittikçe kolaylaşıyor. Fiziksel yorgunluklar azalıyor. İnsan da alışıyor çocuklu hayata. Bebeğiniz sütünüzü alıyorsa lütfen süt vermeye devam edin. Benim de çok zorlandığın bir konuydu. Ama fiziksel doyumdan da öte bebeğe verdiği duygusal doyum ve sakinleştirici etkisi bambaşka. Geçecek emin olun

Hayırlı olsun sağlıkla büyüsün.
bende yeni doğum yapmıştım.
Şimdi oğlum 1 aylık .
anlattıklarınızı bende ilk zamanlarda yaşadım .
Sütüm geç geldi .
sabırla çabaladım.
sakin olunca gün zaman bi şekilde geçiyor .
ilk başta bi farklı değişik gelsede insan çocuklu hayata alışıyor .

Cherry92 .!.:

Merhaba kızlar,

Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.

31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.

11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.

Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.

Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)

Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.

Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.

Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.

Tutunca çok güzel emiyor ama.

Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.

O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.

Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?

Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.

Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tek başına yaparsın, ben yaptım, yapmak zorunda kaldım.
5 günlüktü bebeğim başbaşa kaldığımızda, ameliyat halimi unutup bir yandan ev bir yandan bebeğimle ilgilendim. Zor oldu, yıprandım, duygusal olarak iniş çıkışlar yaşadım ama geçti gitti. Bebeğim 8 aylık ve artık oyunlar oynuyoruz gülüp eğleniyoruz. Geçiyor yani, karanlık günler bitiyor.
YouTube da Osman gönülal var, onu takip edin, bez değiştirmek için videolar izleyin, emzirmek için eğitici videolar izleyin...hepsinin tonlarca anlatani gostereni var internette.
En önemlisi uyuyun, bebek uyudu mu hemen siz de uyuyun, uykusuzluk yorgunluk yapar, yorgun kafa da depresyona iter, uyuyun.
Sütünüz varsa ne yapıp edip sütünüzü verin, mama hazırlamak daha büyük dert, yok suyu ısıt yok ısıyı ayarla vs.
Sabırlı olun, bebeğinize sarılıp koklayın... Geçecek, çabucak geçecek bu bebek halleri doya doya yaşayın.
9.aydan yazıyorum, özledim o koala gibi kucağımda, göğsümde mışıl mışıl duruşunu, kokusunu, bebek halini

Ağlayarak okuyorum bütün yorumları.
Umarım geçer.
Yoksa ben delirecek gibiyim.
Okadar çok istedim çabaladım ve şuan kendimi yetersiz ve çok kötü hissediyorum.