Merhabalar,
Öncelikle oğlum ile ilgili şu ayrıntıyı vermek istiyorum. 25 aylık kreşe başladık. Erken başlamasının sebebi doktor yönlendirmesi ile oldu. Geç konuşma problemi vardı. 38 aylık bir anda konuşmaya başladı. Şu anda 44 aylık ve her şeyi konuşabiliyor. Hayali hikayeler anlatabilir. 40'a kadar sayabiliyor. Alfabeyi biliyor. Bir yerde dikkatini çeken yazılar olduğunda harflerini söylüyor. 12 parçalı puzzle bizim birazcık yardımımız ile (deliklerine yerleştirme, sokabilme) bitiriyor. Almanca ve İngilizce renkleri söylüyor ve 10'a kadar sayıyor. Şekilleri İngilizce ve Türkçe söylüyor. Düz bir kağıda üçgen, kare, daire, T harfi, A harfi, H harfi gibi kolay harfleri çiziyor. Boyama defterini boyamayı hiç sevmiyor.
ha bir de oğlum yengeç burcu çok alıngan her şeye ağlayan, yan gözle bile bakılamayan bir çocuk. Azıcık ses yükselsin hemen ağlayıp çabuk barışalım diyen bir çocuk. Yaptığı hataları hep konuşarak çözmeye çalışıyoruz. Hadi odanda konuşacağız gel bakalım der demez ağlama krizine girip sarılmak istiyor. annecim sadece konuşcaz sıkıntıyı halledicez dememe rağmen çabuk sarıl öp beni hadi annecim özür dilerim diyor. konuşmamıza izin vermiyor belki ben bir hata yaptım onu anlatacağım ama hiç bir şekilde konuşulmuyor oğlumla. Bu da bir diğer sıkıntımız aslında.
Bir diğer sıkıntımız ise yaklaşık 10 gündür okul ve evde eş zamanlı söz dinlememesi. Otur dediğimizde ben oturmam istediğimde otururum gibi cümle kurması. okulda öğretmeni etkinlik yapma zamanı dediğinde ben şimdi istemiyorum sonra yapacağım demesi. Üzerine azıcık gidildiğinde sinir krizi ile birlikte ağlamalar başlıyor. hemen barışalım öp beni diyor. Öğretmeni herkes ile birlikte yapıyoruz diyormuş, asla yapmam diyormuş. Akşam eşim seslendi kendisine gel dedi, neden gelcem sonra konuşalım baba dedi. eşim kızdı. Tabi eşimin kızması şaka gibidir. 10 yıldır eşim ile hiç tartışmamız olmamıştır çünkü çok sakin bir adam. Eşimin ona şakayla karışık kızması bile çığlık ata ata ağlamasına neden oldu. sözler verdi bi daha yaramazlık yapmam dinlicem sizi dedi. inanın 10 dakika sürmedi sözünü tutması.
Yani ne yapacağımı bilmiyorum okul psikologu biraz erken ergenlik krizleri gelmiş üstüne diyor. Geçecek dedi. Ben de biliyorum geçeceğini ama bu olaylar dışarıda yaşandığı zaman insanlar tip tip bakıyor. cevap vermemeye çalıştığımızda bana cevap ver diyor. bak bana sakın sesini yükseltme dışarıda dediğimiz an ağzını kocaman açıp annecim affet beni özür dilerim lafları sıralanıyor. sil baştan öpme, sarılma seansları başlıyor. bu 10 gün resmen çile gibi çekilecek iş değil. Çocuğu böyle ergenlik sıkıntısı çektiren var mı ailesine bizden başka?
Öncelikle oğlum ile ilgili şu ayrıntıyı vermek istiyorum. 25 aylık kreşe başladık. Erken başlamasının sebebi doktor yönlendirmesi ile oldu. Geç konuşma problemi vardı. 38 aylık bir anda konuşmaya başladı. Şu anda 44 aylık ve her şeyi konuşabiliyor. Hayali hikayeler anlatabilir. 40'a kadar sayabiliyor. Alfabeyi biliyor. Bir yerde dikkatini çeken yazılar olduğunda harflerini söylüyor. 12 parçalı puzzle bizim birazcık yardımımız ile (deliklerine yerleştirme, sokabilme) bitiriyor. Almanca ve İngilizce renkleri söylüyor ve 10'a kadar sayıyor. Şekilleri İngilizce ve Türkçe söylüyor. Düz bir kağıda üçgen, kare, daire, T harfi, A harfi, H harfi gibi kolay harfleri çiziyor. Boyama defterini boyamayı hiç sevmiyor.
ha bir de oğlum yengeç burcu çok alıngan her şeye ağlayan, yan gözle bile bakılamayan bir çocuk. Azıcık ses yükselsin hemen ağlayıp çabuk barışalım diyen bir çocuk. Yaptığı hataları hep konuşarak çözmeye çalışıyoruz. Hadi odanda konuşacağız gel bakalım der demez ağlama krizine girip sarılmak istiyor. annecim sadece konuşcaz sıkıntıyı halledicez dememe rağmen çabuk sarıl öp beni hadi annecim özür dilerim diyor. konuşmamıza izin vermiyor belki ben bir hata yaptım onu anlatacağım ama hiç bir şekilde konuşulmuyor oğlumla. Bu da bir diğer sıkıntımız aslında.
Bir diğer sıkıntımız ise yaklaşık 10 gündür okul ve evde eş zamanlı söz dinlememesi. Otur dediğimizde ben oturmam istediğimde otururum gibi cümle kurması. okulda öğretmeni etkinlik yapma zamanı dediğinde ben şimdi istemiyorum sonra yapacağım demesi. Üzerine azıcık gidildiğinde sinir krizi ile birlikte ağlamalar başlıyor. hemen barışalım öp beni diyor. Öğretmeni herkes ile birlikte yapıyoruz diyormuş, asla yapmam diyormuş. Akşam eşim seslendi kendisine gel dedi, neden gelcem sonra konuşalım baba dedi. eşim kızdı. Tabi eşimin kızması şaka gibidir. 10 yıldır eşim ile hiç tartışmamız olmamıştır çünkü çok sakin bir adam. Eşimin ona şakayla karışık kızması bile çığlık ata ata ağlamasına neden oldu. sözler verdi bi daha yaramazlık yapmam dinlicem sizi dedi. inanın 10 dakika sürmedi sözünü tutması.
Yani ne yapacağımı bilmiyorum okul psikologu biraz erken ergenlik krizleri gelmiş üstüne diyor. Geçecek dedi. Ben de biliyorum geçeceğini ama bu olaylar dışarıda yaşandığı zaman insanlar tip tip bakıyor. cevap vermemeye çalıştığımızda bana cevap ver diyor. bak bana sakın sesini yükseltme dışarıda dediğimiz an ağzını kocaman açıp annecim affet beni özür dilerim lafları sıralanıyor. sil baştan öpme, sarılma seansları başlıyor. bu 10 gün resmen çile gibi çekilecek iş değil. Çocuğu böyle ergenlik sıkıntısı çektiren var mı ailesine bizden başka?