41 günde yuvasından düşmüş halde bulunan yavru serçenin yaşam öyküsü

Tarih 15 Mayıs 2019. Eşim iş yerinde bulduğu iki yavru serçe ile eve geldi . Açıkcası ilk başta pek istemedim. Annesi düştükleri yere gelir diye düşündüm bi de evde nasıl bakacaktım ki yeni de hamileyim zaten hersey benim icin ilk başlarda yeterince zordu .(bulantı, tiksinti vs) Hiç bir bilgim yok bi de yabani hayvan nasıl beslenir bilmiyordum.Neyse eve iki yavru geldi biri diğerine göre daha küçüktü. İnternetten izliyoruz işte ne yerler ne yapabiliriz derken yumurta haşlayıp sarısını cımbızla vermeye başladım .ilk sabah uyanıp ikisini besledim ama ne yazıkki o küçük olan serçe öldü Aldım gömdüm biliyordum yaşamazlardı diye düşünüp bi yandan vicdanım da rahat. Sonra diğer kuşumla beraber( ona isim vermedik alışırız bisey olur üzülürüz diye kuşum dedik hep) yaklaşık 41 gün birlikte yaşadık . Cımbızla bebe büskivisi, yumurta sarısı ile başlayan serüven artık kendi basına ona hazırladığım mısır, ayçiçek içi yeri geldi sinek karınca hatta çekirge bile vermemle son buldu . Gün gün o kadar büyük gelişmeler kat ediyordu ki Allah’ın bir mucizesinin kanıtıydı . Ondan nasıl ayrılacağımı düşünürken içim acıyordu . O da biz de alışmıştık ,sesime karşılık veriyor bana yoldaş olmuştu. Hiç bir zaman tiksinmedim ne beslerken ne de pisliğinden . Allah bir güç verdi herseyden hamilelik sürecinde tiksinirken onun merhameti bana güç verdi . İl dışına çıksak bile kafes alıp yanımızda götürdük . Uçurma egzersizleri ile defalarca uçurmaya çalıştık fakat bizim kız bize geri geldi İnternetten araştırmalar sonucu cinsiyetini bile biliyorduk . Bu sabah 05.30 24 Haziran 2019 günü balkona kafesinin girişini açarak onu artık kendi dünyasına yollamak icin girişimde bulundum . Çünkü dışarıdaki seslere tepki veriyordu kafeste sağa sola dönerdi hep . Başka serçeler de yanına gelir geri giderdi . En son balkon korkuluğuna kafesi bağlayıp en üstüne koydum kuşumu başka odaya geçtim ve en son duydugum sesi çok sesliydi. Galiba gidecekti . Geldigimde yoktu. Gitmişti . Dua ederek Allah’ıma emanet ettim . Elimizden geleni yapmıştık . Hala bogazım düğümlense, en yakın arkadaşımı kaybetmiş gibi hissetsemde iyi bisey yaptığımı biliyorum .şu an hatta ağlıyorum ama geçecek Alışkanlıklar iste. Ben burada kalmasını istedim bu serüvenin . Hiçbiseyin imkansız olmadığını bizzat yaşadım ve yabani de olsa sevgi, ilgi, fedakarlık hiç bir zaman eli boş dönmez hiç bir kapıdan . Teşekkür ediyorum okuduğunuz için . Allah’a emanet.

Bu kadar küçük yavruya bakabilmek çok zor helal olsun

Dirty cat .!.:

Bu kadar küçük yavruya bakabilmek çok zor helal olsun

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim