- 10 Mart 2010
- 1.236
- 1.712
-
- Konu Sahibi superisi1984
- #61
Annenizin sizi sıkıntıyla büyüttüğümü hatırlıyorum eski mesajlarınızdan. Zor zamanlarda dik durmaya çalışarak. Maddi durum ve destek çok şey değiştiriyor gerçekten. Aynı yıpranma olmuyor.Biz 4 kız kardeşiz, hep derim annem iyi ki doğurmuş ancak şu var ki annem 4 çocuğunu da normal doğurmuş bir kadındı ve dinçti, sezeryanla doğum olacaksa 4. vücuda nasıl etki eder bilemiyorum
Büyütmek tabi ki kolay değil, biz arkadaş gibi büyüdük, kimseye ihtiyaç duymadık ama rahmetli annemin ömrü tükendi bizimle uğraşmaktan, sevmeye, nazlamaya hiç vakti olmadı, 59 yaşında da vefat etti zaten. Ara ara hep düşünürüm, bu kadar yıpranmasının tek sebebi bizdik, kendisi için hiç vakti olmadı. Geniş aile keyiflidir ancak annelere yazık olduğunu düşünüyorum bu konuda
Ya yanlış anlama kalp kırmak istemiyorum ama bunun konuyla ne ilgisi var. Sonra da konuyu kendine çekip ilgi odağı oluyorsun tarzı mesajlar geliyor. Arkadaşım ben sana bekarsan niye bekarsın, evliysen niye çocuğun yok, çocuğun varsa 2.yi 3.yü doğur mutlaka diye söylüyor muyum ya da hayatına burnumu sokuyor muyum? Sen kendi hayatına, tercihlerine saygı beklemiyor musun? Eğer ben çocuğuma bile isteye zarar verirsem gider polise şikayet edersin de, gerisi seni neden ilgilendiriyor?5-6 tane çocuğu olan üye siz miydiniz? daha biri memeden kesilmeden diğerine hamileydiniz sanki.
Annenizin sizi sıkıntıyla büyüttüğümü hatırlıyorum eski mesajlarınızdan. Zor zamanlarda dik durmaya çalışarak. Maddi durum ve destek çok şey değiştiriyor gerçekten. Aynı yıpranma olmuyor.
Ya yanlış anlama kalp kırmak istemiyorum ama bunun konuyla ne ilgisi var. Sonra da konuyu kendine çekip ilgi odağı oluyorsun tarzı mesajlar geliyor. Arkadaşım ben sana bekarsan niye bekarsın, evliysen niye çocuğun yok, çocuğun varsa 2.yi 3.yü doğur mutlaka diye söylüyor muyum ya da hayatına burnumu sokuyor muyum? Sen kendi hayatına, tercihlerine saygı beklemiyor musun? Eğer ben çocuğuma bile isteye zarar verirsem gider polise şikayet edersin de, gerisi seni neden ilgilendiriyor?
Babamı kaybettiğimde 12 yaşındaydım ben de. O dönem ve sonrasında yanımda biri olmasını, anlatabilmeyi,dertlesebilmeyi öyle çok istedim ki.. ama kimse yoktu annem dışında o ise kendi acısıyla yandı. Sizin en azindan kardeşleriniz varmış. Ayrıca çok çocuklu bir anne olarak samimi olarak şunu söyleyebilirim ki tek çocuk olsanız anneniz daha çok zorlanırdı ve hayatının hiç bir döneminde keşke 1 ya da iki çocuğum olsaydı demedi. Her neyse sonuç olarak ben böyle bir durum olsa bile çocuklarımın paylaşarak o acıyı atlatabilmelerini tercih ederim siz başka şekilde tercih edersiniz bu sizin kararınız. Benim başıma simdi birşey gelse annem ilgilenir çocuklarla genç zaten. Eşimin başına birşey gelirse diye de ben geçen yıl iyi bir üniversiteyi bitirdim. Zor durumda kalırsam çalışabilirim diye. Hatta şimdi de psikoloji okumayı düşünüyorum eşime çocuklarıma çevreme daha faydalı olmak için. Allah tan başka güvendiğim kimsem yok zaten ama elimden geleni yapmak da boynumun borcu. O yüzden yazdım böyletek çocuğum bile olmadan bu yorumu yaptım .
Sizinde konu sahıbıne hak vermenız doğal 6 çocuk waaowww .
Benım çocugumla kardeşi ilgilenmesin ben ilgileneyım .
Benıde ablam buyuttu annem çalıştı.
Çok isterdım annem byutsun . he şuda var . Benım babam 4 yaşımda öldü .
Annem 3 çocukla ne kadar zorluklar çekti .
6 çocuk Allah koruusn böyle birşey başınıza gelse nasıl başedeceksınız.
Herşeyı düşünmek laızm herseyı.
Hiçbirşeye güvenmemek lazım . Devrimiz çok çok kötü .
O zaman konu sahibine yaz bana neden yazıyorsun. Ben konu sahibine çocuk doğur yazmadım ki isteyen doğurur bu anneye onun psikolojisine kalmış birşey yazdım.bu kadar parlamanın bi alemi yok.
konuyla şöyle ilgisi var. siz diyorsunuz ki 'yapın, çocuklar kendi kendilerine oynayıp büyüyolar.'
ben de diyorum ki sizin çocuklar anneden mahrum kalıp kardeşle idare ediyolar.
belkı burada 4. çocuğu yapacak olan konu sahibinde de aynı problem olacak. uyarmış oluyorum işte.
Kızlar benim 3 kızım var çocukları seviyorum ve 4 çocuğu bazen düşünüyorum sizce olmalı mi 4 çocuğuna hamile olanlar yazabilirmi nasıl geçiyor
Kesinlikle katiliyorum.Bunun bizcesi yok sizcesi var.
Ben cesaret edemem mesela.
Evim o kadar buyuk degil, ozel alan isteyecekler elbette ilerde.
Bugun birbirlerinin kuculmuslerini giyiyorlar ama yarin herkes kendi kiyafetini isteyecek.
Okullari egitimleri.. en onemlisi annenin hayati nolacak?
2 sipam var, iyiki var ama cok fedakarlik ediyorum kendi keyfimden hobilerimden.
Yok öyle olmuyor 4 çocuk olunca. Bakıyorsun biri birine ders anlatıyor biri oyuncaklar oynuyor sen bebekle ilgileniyorsun falan. Sabır işi annelik. Tek çocuğu olup dayanamayıp döven de var çok çocuğa sabreden onları en güzel şekilde yetiştirmeye çalışan da. Hayat bizim tv de gördüğümüz veya kendi tek çocuğunuzla kiyasladigimiz gibi olmuyor çoğu zaman.
İşte senin ilgin çocuklara bulunduğu gibi çocuğun ilgisi de diğer kardeşlerine bulunduğu için anneden daha az ilgi bekliyor. Açıkçası kendi yasitlariyla olmanın daha faydalı olduğunu düşünüyorum çocuk için. Çünkü onlardan birşey öğrenmeye daha açık oluyorlar. Evde birbirleriyle ingilizce veya çarpım tablosu tekrarı yapıyorlar mesela. Ben öğretmeye kalksam ders gibi olacak ama birbirleriyle yarışma yapıyorlar gibi.
Dediklerine tamamen katılıyorum. Mesela büyük oğlum teknolojiye çok meraklı. Yurt dışında okumak istediğini söyledi. Olur tabi annecim dedim yalnız bizim buna paramız yetmez çok çalışmalısın burs kazanmalisin. Biz senin için en iyiyi yapmaya çalışıyoruz ama gerisi sende dedim. Robotik kursu istedi gidiyor şimdi. İlgisi o yönde olduğu için hiç itiraz etmedim. Bundan sonrası kendi bileceği iş. Okumak istiyorsa oturur çalışır artık.
Babamı kaybettiğimde 12 yaşındaydım ben de. O dönem ve sonrasında yanımda biri olmasını, anlatabilmeyi,dertlesebilmeyi öyle çok istedim ki.. ama kimse yoktu annem dışında o ise kendi acısıyla yandı. Sizin en azindan kardeşleriniz varmış. Ayrıca çok çocuklu bir anne olarak samimi olarak şunu söyleyebilirim ki tek çocuk olsanız anneniz daha çok zorlanırdı ve hayatının hiç bir döneminde keşke 1 ya da iki çocuğum olsaydı demedi. Her neyse sonuç olarak ben böyle bir durum olsa bile çocuklarımın paylaşarak o acıyı atlatabilmelerini tercih ederim siz başka şekilde tercih edersiniz bu sizin kararınız. Benim başıma simdi birşey gelse annem ilgilenir çocuklarla genç zaten. Eşimin başına birşey gelirse diye de ben geçen yıl iyi bir üniversiteyi bitirdim. Zor durumda kalırsam çalışabilirim diye. Hatta şimdi de psikoloji okumayı düşünüyorum eşime çocuklarıma çevreme daha faydalı olmak için. Allah tan başka güvendiğim kimsem yok zaten ama elimden geleni yapmak da boynumun borcu. O yüzden yazdım böyle