339. dönemde(nisan 2011) yakınları askere gidecek olanlar


canııııııııım ne güzel şu saatte konuşabiliyosnuz bak negüzel.. telefon kullanabiliyo.. elinizdeki imkanın kıymetini bilin canım beniiiim... ben şu anda aşkımın sesini duyabilmek için neler vermezdim.. ama bi sabah bi de akşam ancak 20şer dkka konuşabiliyoruz.. sen alttan al yine de... o askeeer bundan büyük bahane yok.. acısını askerden dönünce çıkarırsın.. bozma moralini öyle ufak tefek şeye
 
kızlarrr selam nasılsınız ?
ben pek iyi değilim bu ara dişimde problem oldu kanal tedavisi yapılıyor 1 haftadır dişçideyim daha bitmedi bile...
kaç gündür bişide yiyemiyorum açımmm yoğurt ve su başka bişi yok...

bakıyorum herkes özlemden bir hallerde... bende çok özledim çok isterdim sevgilim yanımda olsun bu güzel havalarda çıkalım denize gidelim gezelim ama olmuyor malesef kabullendim durumu yapacak bişi yok...
az kaldı bekliyorum bitecek ve gelecek inşallah...! sabır sabır ...
şafak 59..
 
canım çok geçiş olsun...her ağrı kötüdür de diş ağrısı da bi başka fena inşallah en yakın zamanda gçeer sıkıntın bol bol katılar yersin
 

geçmiş olsun canım...
 

ayy cabım beterdir o diş ağrısı. çok geçmiş olsun şafak 59
 

canım çok geçmiş olsun
 
canım çok geçiş olsun...her ağrı kötüdür de diş ağrısı da bi başka fena inşallah en yakın zamanda gçeer sıkıntın bol bol katılar yersin

geçmiş olsun canım...

ayy cabım beterdir o diş ağrısı. çok geçmiş olsun şafak 59

canım çok geçmiş olsun

kızlar hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim iyi ki varsınız 339 yarenleri...
bu arada benim sevdicek evci iznine çıkabiliyor artık ama ben gitmicem yanına annesi gidecek orada kalacaklar..
bu zamana kadar gitmek istedim gel demedi bana görürsem ayrılamam çok üzülürüm filan yaptı şimdi de ben gitmiyorum 100 gün geçti 58 günde geçer diye düşünüyorum...
 
kızlar nasılsınız??? ben 2 gündür pek iyi değilim ya... günde 1 kez ancak konuşabiliyoruz 2 gündür falan... sesini duymak istiyorum çok mu yao bile binbir sıkıntıyla..koca karakola vermişler bi tane cep telefonu o da santralin tlfnu yani... ne akılsızlar yaaa o telefonu 2-3 tane koymayı niye akıl edemiyolar. bu askerlerin sevdikleriyle konuşabilmekten başka moral bulduğu bişey mi var .... çarşı izinleri de 3-4 haftada bir... neden böyle yaa çok mu şanssısız ne bi yandan da diyorum sağlığı sıhhati yerinde ama, insan ruhum y,ne de ama neden böyle diyo.. bu kadar özlemişken bu kadar zorluk da üstüne reva mı diyo... Allah ım geçsin şu günşer artık...çok özledim çok...beni arıyo fırsat buldukça ama biliyorum kimbilir ne kadar sıra bekliyo biraz uzatsak konuşmayı belki canını sıkıyolar ... hiç belli etmiyorum ona buna da şükür sesini 1 kez duysam yeter diyorum ama bi de içime sorun... 2 gecedir uyku girmiyo gözüme..dualarınızı eksik etmeyin kızlar...
 

merhaba canım ahh ahh nasıl zor anlatamam yaa kızım olmasa zaten ne olurdu bilmem Allah herkesin askerini sevdiklerine kavuştursun
 

sıkma canını elifçim.bize çok fazla konuşamıyoruz kantinde olduğu için geç kapatıyor telefona pek gelemiyor.ama az kaldı dayanmak zorundayız iyi olsunlar gerisi önemli değil gelince bugünlerin acısını çıkarırız inşallah hepimiz için herşey çok iyi olur hep sevdiklerimizle beraber oluruz.kafana takmamaya çalış canım yoksa zaman hiç geçmez ve sağlığından olma
 

bence böyle düşünme canım eğer şuan gelmeni istiyorsa bence git sonra pişman olma.hem gezmiş olursun 2 günde sevdiğinle zaman geçirirsin.ben yalnız gidiyorum evci çıkaramayacağım annesi gelsede keşke 2 gün görüşebilsek bence bunu değerlendir derim
 

handecim sağolasın.. akşam konuştum da rahatladım biraz... öyleydi böyleydi derken geçiyo ya 156 nerdeeeeee 60lar 50ler nerde... bi bakıcaz son haftayı sayıyıo olcaz... kavuşcaz sevdiklerimize kavuşma anlarımızı anlatıcaz, tabi askerlik bittikten sora topiğimizi unutmazsak inşallah evlenme nişan düğün haberleri alıcaz...böyle güzel şeyleri düşünerek güçlü olmaya çalşyrm..ASkerlerimizi Allah krusun... iyi bakın kendinizeeeee.
 
Kızlar hepinize merhaba...
Şafak 62 oldu bizimde....Elifciğim haklısın 156 dan 60 lara geldık 2 gun sonra 50 lerdeyiz.Ama zaman zor geçiyor sanki günler uzun oldugu için.Bir de ramazan girecek araya daha da uzun geçecek.Hem yemeği hem de sevdiceklerimizi özleyeceğiz
Havalar da çok sıcak.Askerim de çok bunalıyormus sıcaktan.Akşama kadar o botların ıcınde o agır kıyafetlerle ne kadar zor olur hepiniz tahmin edersiniz.Allah ım bitse şu askerlik ne zor bir şeymiş yaa
 
Kızlar nbr nasılsınız 341 ler gelsede artık askerlerimizin geleceğini hissetsek yaaa bu sıcaklarda bunaldım valla şafağımız 57 ye düştü bugünleride gördük şükür
 
kızlar bi yazı okudum da çok hoşuma gitti paylaşmak istedim sizinle de... içim bi tuhaf oldu höfff:2:

Asker Yolu Beklemek Budur!

En zor zamanlar sevgilinin askerde olduğu zamanlardır. İnsan telefonun başından çekilemez ha aradı ha arayacak sancısıyla düşmeye gönlü olmayan telefon ise düşse dahi kapanıverir iki dakikada ne umdum ne buldum a dönüşüverir heyecanla beklenen telefon...
Asker Yolu Beklemek Budur
öncesinde hiç ilgini çekmediği halde televizyonda askerlik ile ilgili tüm haberleri seyretmek.. onunla beraber gün saymak.. Onsuz hiç bir yere gitmemek... hiç kabahatin olmadığı halde sana kızdığında bile alttan almak.. her yere telefonu yanına alıp gitmek.. arasa da sesini duysam diye bütün gün beklemek.. bütün gün geçmeyen dakikaların telefonda bir anda geçmesine sinir olmak... mektup yazmak.. sürekli fedakarlıkta bulunmak.. Askerlik bitince yasayacaklarını hayal etmek...

tanışıklığın ve samimiyetin minimal olduğu bir arkadaş grubu içerisinde tuhaf/üzücü/iç burkucu askerlik anılarını anlatmaya başlayan kişiye "anlatmayın bana böyle şeyler kotu oluyorum" diye takılındığında "Aaa senin de erkek arkadaşın askerde mi? bırakırsın sen onu kesin.. Ne kadar kaldı? 4 ay? yok yok bırakırsın.." gibi densiz/gereksiz/döver misin sabaha mı bırakırsın bi tepki alınırsa "ben bırakmam da senin bi bırakılmışlığın ve oradan kaynaklanan bi kuyruk acın var galiba" mealli bi cevap verilebilmesi gerekir...

Sürekli can sıkıcı bir hüzün halinde olmak. En ufak bir şeyi bile paylaşmak istendiği anda aslında onun uzakta olduğunun hatırlanmasıyla o an elde patlar. İlk ayın ardından bünye tarafından 'arkadaşlar doğal bir seleksiyon sonucunda bir bir elenir ve kalanlar gerçek dost olarak addedilir.bir de 'aman canım herkes mutlaka yapıyor üzülme' diye avutmaya çalışanların ağzını kırma isteği uyandıran süreçtir. Hele bir de gereksizcesine yapılan 'şafak kaç' esprileri en sert yanıtlara maruz kalır ki uzak durmak gereklidir...

Ya geçmişi düşünürsünüz ya geleceği. Geçmişteki anılarda kaybolursunuz gün gelir gün gelir hayallere dalarsınız geleceğe dair. Mektuplar yazarsınız. Cevaplar beklersiniz. Her gün posta kutusuna bakarsınız. Mesajlar yazarsınız içinizde aman yakalanmasın diyerek şafak sayarsınız onunla beraber...
...

Onsuz bişey yapmak gelmez içinizden. Ev kuşu olursunuz. Ona anlatmak istediğiniz şeyleri paylaşmak istediklerinizi her gün mail olarak ona yazarsınız. Her şeyi maillerde anlatınca gerçek mektupta yazacak bi şeyler kalmaz. Ama herkes de size gerçek mektup yaz onu defalarca okur der kafa karışır bir kere daha ne gereksiz şey şu askerlik sevdiğimi benden ayırdı diye profesyonel ordu sistemine geçmeyi istemeyenlere kızarsınız...

Hiç bitmeyecek gibi gelir beklemek. Bazen ne çabuk geçmiş günler dersiniz bazen daha bir sürü gün daha var dersiniz. Kafa karışır algı bozulur. Ama o yanınızda olmasa bile her şeyi onunla yaşarsınız...

Daha önce anladığınızı sandığınız insanlara "Allah kavuştursun" derken acılarını paylaştığınıza inandığınız fakat ancak ve ancak kendi başınıza geldiğinde ne olduğunu tüm ağırlığı ve uçsuz karanlığıyla kavrayabildiğiniz durum...

önce gideceği güne kadar yanında çektiğiniz acıları en büyüğü sanırsınız ; bir türlü doyamaz o ısıyı stoklarsınız.. yüzünden binlerce kare fotoğraf çekersiniz gözlerinizle.. sonra uğurlama anı gelir ki ilkinden kat be kat büyüktür ağrısı... sonra ertesi günden itibaren başlayan o tuhaf kıvranış algılayamama hissizleşme.. her an anahtarını sokup kapıyı açıverecekmiş ya da yan odadan gözleri uykulu çıkıverecekmiş boşalan fincanını uzatıp kedi misali bakıverecekmiş gibi beklentilerle dolu yanılsamalar.. Çiftten çifte bekleyenden bekleyene yaşanmışlıktan yaşanmışlığa fark var elbet en önemli ayrım bu hissedilen boşluk kıyasında. Evde sokakta hatta şehirde onsuz yaptığınız hiçbir şey yoksa 24 saatiniz birlikte geçmişse ve seneler dökmüşseniz ortaya eh biraz da saplantılı bir bağlılığınız varsa işte o zaman işiniz yaş...

Sonrası da geçmek bilmez. Algıda seçicilik tavana vurur daha önce dikkat etmediğiniz asker haberleri yüzünden televizyon açamaz olur yolda yanınızdan geçip giden askerlere "Allah sabır versin" derken bulursunuz kendinizi. Bütün askeri terimleri öğrenir tencereye teskere deyiverir acınan gülüşmeler yaşarsınız...

Tek emin olduğunuz geçmişinizdir sırtınızı ona dayar belirsiz geleceğe dair planlar yaparsınız. Hırs olur biraz içinizde bu bekleyiş bu arada yapmanız gerekenler adına. Güçlü olmalıyım diye kendinizi zorlar ama sıklıkla vurup geçen zayıflık hissine aldırmamaya çalışırsınız...

"aldatmaya en meyilli kadın" bakışlarına inat daha bir gururla şafak kartını karalarsınız. Neticede bazılarının dediği gibi gerçekten dopdolu bir yürekle beklenir ve sonunda vuslata erilirse kimilerinin "her kadına nasip olmaz asker beklemek" cümlesini kendinize ispatlarsınız...

Bir yanının hep eksik olmasıdır. 'geçer!' 'aman ne kadar az kalmış!' 'askerlik mi bu?' diyenlerin sözü o an için dinlenir iç sesle sürekli konuşulur hatta çene düşer ama eve gelinip kanepeye tek başına oturulunca sessizlik baslar. Zaman yine durur. Resimlere bakmak dolapta olan birkaç kıyafeti binekşi kez düzeltmek. Yine de en güzel çare telefonun çalmasını beklemektir...

izin gününde İnternet cafe ve kamera bulmuşsa onu gördüğünüzde dünyanın en çaresiz en özlem dolu en hüzünlü insanı olursunuz bir anda ama bir o kadar da mutlu...

Hayatın en sadık en içe kapanık ve en karanlık bekleme dönemi. Beklemek beklemek sadece beklemek. Başka hiçbir şey değil. Anlatılarak bitirilemeyecek paylaşmayla azalmayacak bir özlem...

Mümkün olduğu surece "dayanamayıp sevgilinin peşinden askerlik yaptığı şehrin yollarına düşmektir bilinmedik bir şehre giden virajları ezberlemektir...

telaşlı ve slow motion ilerleyen bir zaman dilimidir asker yolu beklemek...
 
slmmmmmmmmmmmm



eşim SİVASdayken SİVAS şafağı attırmamak olmaz demi ama


şafak 58 SİVAS a slm olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…