30 yaşından sonra içimde bitmek bilmeyen öğretmen olma arzusu...

Merhaba arkadaşlar...
Öncelikle ben bir öğretmen lisesi mezunuyum. Bu liseye puanım iyi olduğu için gitmiştim o zamanlar aklımda öğretmenlik yoktu, lisede yaptığımız öğretmenlik stajı ile öğretmenliği yakından tanıdım ve o zamanlar tüm öğretmenlerim mutlaka öğretmen olmamı tavsiye etmiş bunu da rapor etmişlerdi.
Ama öss'de çok yüksek puan aldım öyle olunca o zamanlardaki hedefim olan hukuk fakültesine gittim. Türkiye sıralamam ilk 1000deydi.
O zamanlar aklımın bir köşesinde de sınıf öğretmenliği var ama bir yandan babam (annem nerede mutlu olacaksan oraya git demişti) ve lisenin isminin duyulması kaygılarıyla dönemki öğretmenlerim hukuka gitmemi daha büyük bir heyecan ve hevesle istemişlerdi.
Ben hukuk okudum başarılıbir öğrenciydim, mezun oldum hakimlik sınavlarını kazandım ama nasip olmadı. Şimdi serbest avukat olarak güzel para kazanıyorum. Ama beni tatmin etmiyor. Özellikle çocuklarla ilgili konular dikkatimi çekiyor. Eğitimleri öğrenimleri, duyarsız öğretmenler, sorunlu çocuklara tutumlar karşısında duyarlı biriyim.
Arada bir aklıma geliyor keşke o zamanlar sınıf öğretmenliği okusaydım diye. Kpss ile de sorun yaşamazdım muhtemelen. Çalışmadan bile 80 küsur puan almıştım.
İçimdeki bu öğretmen olma arzusunu bir nebze olsun karşılamak için şuan yükseklisans yapıyorum ama asla bir çocuğa dokunmanın onun sorunlarına eğilmenin yerini doldurmayacak..
Bu yaştan sonra sınıf öğretmeni olabilir miyim her şeyi bırakıp?

Tabiki olabilirsiniz .Ben 27 yaşında atandım. Manevi olarak doyurucu bir meslek olsa da maddi olarak tatmin etmediği gibi öğretmenlere ülkemizde verilen değer 20 yıl öncesinden çok daha farklı...okullardaki sistemsel hatalar, eğitime karıştırılan siyaset, sistemin çocukları istediği gibi yetiştirme arzusu bazen biz öğretmenlerin elini kolunu bağlıyor...cok sukur bir isim var diyorum, ama ogretmenlikte bu ulkede maalesef her daim mutlu olamiyorsunuz..belki akademisyenlik daha iyidir.

Kayınvalidem liseden mezun olup evlenmiş. Biz eşimle nişanlıyken üniversite okuyordu 40 yaşında atanıp öğretmen oldu doğu görevini bile tamamladı şimdi evine 5 dk bir okulda çalışıyor. Onu gördükten sonra herkes yapabilir diyorum, insan istesin yeterki neden olmasın ki

armin83 .!.:

Tabiki olabilirsiniz .Ben 27 yaşında atandım. Manevi olarak doyurucu bir meslek olsa da maddi olarak tatmin etmediği gibi öğretmenlere ülkemizde verilen değer 20 yıl öncesinden çok daha farklı...okullardaki sistemsel hatalar, eğitime karıştırılan siyaset, sistemin çocukları istediği gibi yetiştirme arzusu bazen biz öğretmenlerin elini kolunu bağlıyor...cok sukur bir isim var diyorum, ama ogretmenlikte bu ulkede maalesef her daim mutlu olamiyorsunuz..belki akademisyenlik daha iyidir.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim. Maddi konularda kaygım yok aslında çünkü elde para tutmayı beceren biri değilimdir. Elime geçeni ya birilerine veririm ya harcarım .
Para biriktirmek gibi bir derdim olmadi çok şükür, belki biraz ailemden gelene güveniyorumdur. Meslekte de cogu zaman dosyalari reddetmekle ünlüyüm meslektaşlar o dosyayı neden reddettin bir şey kazanmak istemiyorsun anlaşılan şeklinde yaklaşırlar, güler geçerim.
Sadece bu mesleğin beni mutlu etmediğini biliyorum ve sadece öğretmen olarak mutlu olacakmışım gibi geliyor...

Merhaba. Biz öğretmen ailesiyiz, ikinci bölümüm İngilizce Öğretmenliğiydi. Stajda iyice ısınmıştım mesleğe. KPSS’den sonuç beklediğimden güzel geldi. İnşallah atanacağım kısmetse. 29 yaşımdayım bence hiçbir şey için geç değil.

Merhaba... Bende 30 yaşımdan sonra örgün önlisans, lisans bitirdim formasyonumuda alarak kpss hazırlanıyorum ve de calisiyorum. 37 yaşındayım kendimle gurur duyuyorum. Öğretmen olabilir miyim bilmiyorum ama elimden geleni yapicam... Sende yapabilirsin neden olmasin... Güç bizde

33 yaşında atanan arkadaşım var umudunu kaybetme

Yaşınız geç değil isterseniz neden olmasın 40yaşinda öğretmen olan yakınım var isteyin yeterki

35 yaşında sınıf öğretmeni oldum .
Öğretmenlik ayrı bir sevda.İçinizde böyle bir istek olduğunu söylüyorsunuz.İhmal etmeyin derim.
Mutlaka öğretmenliği deneyimleyin.Küçük bir çocuğun hayatına dokunmanın verdiği o duyguyu hiçbir yerde bulamadım ben öğretmen olana kadar.