- 8 Aralık 2020
- 3
- 3
- 1
- 29
Selamun aleykum anneler
Size akıl danışmak istiyorum, 3 yaşında bir oğlum var elhamdulillah.
Babaannesine aşırı düşkün peşinden ağlar her seferinde, kayınvalidem de iki oğlan torununa çok fena düşkündür (biride benim oğlum) her istediklerini yapar, benim oğlum ol diye sever hep...gerçekten evladı gibi seviyo
babaannesinin evine gittiğindede geri dönmek istemiyor kesinlikle. Ben çalışan bir anne değilim, hiç çalışmadım, yani babaanne büyüttü olayı yok. Aslında ona olan sevgisi cok guzel birsey, benim içinde gerçekten büyük kolaylık arada dinlenebilmek fena olmuyo tabi... Ama beni hiç özlememesi ve evden bu kadar soğuması bana çok garip geliyor
eve zorla getiriyoruz, aradan bi gun geçmeden ben babaanneme gideceğim diye tutturuyor
aramızda 1kilometrelik mesafe var sık sık gideriz... Ama yetmiyor oğluma. Orda kaldığında, yanina giderim bazen sen gelme git filan diyerek itiyo beni
Puzzle, boya, resim, oyun hamuru, park... gibi çeşit çeşit oyunlar yaparım onunla bebekliginden beri, çok şükür ilgisiz bir anne olduğumu düşünmüyorum aslında, ama bu durum beni üzüyor beni istememesi filan... Kendimi yetersiz hissediyorum artık
Ayriyetten hamileyim, bu aralar kayinvalidemin "annenin bebeği olacak, sen benim oğlum ol" gibi sözlerini duydum, benden bahsederken oğluma "Kübra annene.. ."diye söz eder...
Ben cok takıyorum belkide hormonlar yüzündendir... Bilemiyorum...
kendimede çok kızıyorum, bir annenin çocuğunu kıskanması hiç normal değil kalbimden kötü hisleri atmam lazimama içimi dökmem gerekiyordu artık bunaldım bu durumdan, buraya yazma sebebimde bu, en azından güzel nasihatler alırım sizlerden dedim
Size akıl danışmak istiyorum, 3 yaşında bir oğlum var elhamdulillah.
Babaannesine aşırı düşkün peşinden ağlar her seferinde, kayınvalidem de iki oğlan torununa çok fena düşkündür (biride benim oğlum) her istediklerini yapar, benim oğlum ol diye sever hep...gerçekten evladı gibi seviyo
babaannesinin evine gittiğindede geri dönmek istemiyor kesinlikle. Ben çalışan bir anne değilim, hiç çalışmadım, yani babaanne büyüttü olayı yok. Aslında ona olan sevgisi cok guzel birsey, benim içinde gerçekten büyük kolaylık arada dinlenebilmek fena olmuyo tabi... Ama beni hiç özlememesi ve evden bu kadar soğuması bana çok garip geliyor
eve zorla getiriyoruz, aradan bi gun geçmeden ben babaanneme gideceğim diye tutturuyor aramızda 1kilometrelik mesafe var sık sık gideriz... Ama yetmiyor oğluma. Orda kaldığında, yanina giderim bazen sen gelme git filan diyerek itiyo beniPuzzle, boya, resim, oyun hamuru, park... gibi çeşit çeşit oyunlar yaparım onunla bebekliginden beri, çok şükür ilgisiz bir anne olduğumu düşünmüyorum aslında, ama bu durum beni üzüyor beni istememesi filan... Kendimi yetersiz hissediyorum artık
Ayriyetten hamileyim, bu aralar kayinvalidemin "annenin bebeği olacak, sen benim oğlum ol" gibi sözlerini duydum, benden bahsederken oğluma "Kübra annene.. ."diye söz eder...
Ben cok takıyorum belkide hormonlar yüzündendir... Bilemiyorum...
kendimede çok kızıyorum, bir annenin çocuğunu kıskanması hiç normal değil kalbimden kötü hisleri atmam lazim
ama içimi dökmem gerekiyordu artık bunaldım bu durumdan, buraya yazma sebebimde bu, en azından güzel nasihatler alırım sizlerden dedim
Çalismiyorsun madem iliskinin böyle olmasina izin verme.Ileride sorun yaşarsın.Cevremde cok örnek var.
