3 yaşında sabahın köründe kreşe gidiyorsundur çünkü annen hayalindeki mesleği yapıyordur.

Başlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?

kitapkurdu1991 .!.:

Başlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Bakış açısı işte kendinize tetiklenmeye yer aramışsınız bense alıntılara odaklandım ve gayet benim düşüncelerimi yansıtıyordu örn annemin hayalindeki mesleği yapması için her şeyi yapardım örn iyi ki annem hayalindeki mesleği yapan ayakları üstünde duran bir kadın örn sanki ev hanımları evde çocuğa Finlandiya eğitim düzeyinde eğitim veriyor sabah kahvaltı akşam yemek temizlik yapma etme diye gün bitiyor vs vs ve kendi yorumum annem keşke diyorum keşkee hayalindeki mesleği yapsaydı hiç doğmamış olmaya bile razı olurdum keşke annem yeniden doğabilse benim çocuğum olsa onu her gün öpe koklaya okula gönderir hayalindeki mesleği yapması için elimden gelen her şeyi yapardım

ImTheDevil .!.:

Bakış açısı işte kendinize tetiklenmeye yer aramışsınız bense alıntılara odaklandım ve gayet benim düşüncelerimi yansıtıyordu örn annemin hayalindeki mesleği yapması için her şeyi yapardım örn iyi ki annem hayalindeki mesleği yapan ayakları üstünde duran bir kadın örn sanki ev hanımları evde çocuğa Finlandiya eğitim düzeyinde eğitim veriyor sabah kahvaltı akşam yemek temizlik yapma etme diye gün bitiyor vs vs ve kendi yorumum annem keşke diyorum keşkee hayalindeki mesleği yapsaydı hiç doğmamış olmaya bile razı olurdum keşke annem yeniden doğabilse benim çocuğum olsa onu her gün öpe koklaya okula gönderir hayalindeki mesleği yapması için elimden gelen her şeyi yapardım

Genişletmek için tıkla...

Evet alıntılar benim de düşüncelerimi yansıtıyor ama zamanlama ve yaş konusu acayip kafamı kurcalıyor

Kadınlar sadece hayalindeki mesleği yapmak için çalışmıyor ki. Birçok kadın maddi imkansızlıktan çalışmak zorunda kalıyor. Kadın çalışmasa yine kıt kanaat geçinilir ama hem çocuğun hem ailenin hayat kalitesi düşüyor. Bence kim yazdıysa çok haksız bir yorum olmuş. Gerçekten kariyer peşinde olanlar var buna saygı duyarım. Ama birçok kadın imkanı olsa çocuğunu kendi yetiştirmeyi tercih eder.

Ayrıca bir çocuğu kreşe vermek de onunla ilgilenmemek anlamına gelmez ama bence şöyle bir durum çocuğa haksızlıktır; mesela çok yoğun işi olan bir kadın kariyerinden işinden en ufak taviz vermeyecek ve çocuk olduktan sonra da pek ilgilenmeyip çocuğunu ihmal edecekse bu çocuğa haksızlıktır. Çocuk Kreşe gidebilir ama çocuğun hayatı kreşten ibaret değil evde de bakıma sevgiye ve ilgiye ihtiyacı var. Çocuk sahibi olmak cidden azımsanacak bir sorumluluk değil. Bir ebeveyn buna odaklanmayacaksa bence çocuk meselesini biraz daha düşünmeli.

Çalışan kadınlara kötü hissettirmek adına edilmiş sözler olduğunu düşünüyorum bu yüzden bu endişelerden uzaklaşıp hayatınızı istediğiniz ve içimizden geldiği gibi yaşayın. Hiçbir şeyin garantisi yok hiçbir plan kesin gerçekleşecek diye bir kural yok basit olacak ama hayat bir ansa o da şu andır.

kitapkurdu1991 .!.:

Başlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Bu kadar plan program telaş çok fazla,yaşayın gitsin işte 60 gelmeden emekli olup bir kaç seneye ölüp gidecez,zamanda yolculuk,ölümsüzlüğü bulabileceğiniz yada geleceğe dair bir buluş üzerine kariyer yapmıyorsanızbu yukarıda yazılanları okurken bile bi dur bi sakin ol diyesim geldi,hayata bu kadar tırnaklarını geçirmek bu kadar telaş gayrette bana fazla geliyor,sürekli plan plan gerilim filmi gibi,herşey dozunda güzel.

kitapkurdu1991 .!.:

Başlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Bence bu kişiye göre değişir 25 yaşındayım yeni iki aylik bebegim var bazen tam zamani bazende erken mi diye düşünüyorum ama tek çocuk degil iki cocuk istedigim icin ideal zaman diyorum çünkü bebegim zor bi bebek ikinciisne anca bes sene sonra cesaretim olur

Bu hangisini daha çok istediğinizle alakalı. Ben de çalışan anne olmak isterim ama çocuğumu en az 3 yaşına kadar kendim büyütme taraftarıyım sonrasında iş. Çokk ama çok seviyordum işimi çocuk çalışmalarına başladığımızda baktım olmadı. Olmadıkça da olmadı , hastahaneler tüp bebek denemeleri derken ağlaya ağlaya istifa ettim. Çünkü beni sürekli idare edemezlerdi sürekli hastahanedeydim. Ayrılırken bile kurum sahibi istediğim zaman dönebileceğimi söyledi sağolsun. Ben hala evlat sahibi olamadım. İşim de yok artık. Ellerim bomboş... Önceliğinizin hangisi olduğu önemli

Millet geçim derdinde sanki herkes topuklu giymiş plazaya koşuyor.
Ne garip insanlar var şu sözü ediyorlar yabani mağara insanları.
Anneler çalışmaya mecbur günümüzde.

O çocuk büyüdüğünde annesiyle gurur duyacaktır , çok da şaapmamak lazım

Oğlum 7. Aydan itibaren evde bakıcı ablayla vakit geçirdi. 2.5yaşta kreşe başladı. Keşke daha erken başlatsaydım. O kadar mutlu ki dışarıda. Sabahları koşarak gidiyor. Öğretmenlerini arkadaşlarını çok seviyor. Hafta sonu evde onu okuldaki kadar mutlu edemiyorum.
Takıntı derecesinde kariyer düşkünü değilim.
Çalışmayı da sevmiyorum.
Ama evde hiç oturmadım ve iyi bir gelirim var. Çalışmamak emeklerime yazık olur. Oğlum büyüyünce okula başlayınca da evde patlarım muhtemelen.
Uykudaki Çocuğumu öpüp sabahın köründe evden çıktıktan sonra okudum bu mesajınızı tetiklenmedim. Siz niye tetikleniyorsunuz yahu..

Bende 35'imde evlendim. Simdi 36 yasinda kismetse anne olacagim. 16 yildir calismadigim birgun yok. Cocugumdan sonra da calismaya devam edecegim. Olay sadece kariyerde degil. Bende kariyerim icin calistim, istedigim seviyeye geldim, en azindan tatmin oluyorum. Ancak maddi sebeplerden calismak zorunda kalsaydimda yine evde olmak bana gore degil. Daha dogrusu kocamda olsa birinden para istemek, bana verdigi kisitli butceyle gecinmeye calismak, harcadigim paranin gunun sonunda hesabini vermek durumunda kalmak benim istedigim bir hayat degil. Tek maasla da tabiki gecinilebilir ancak neden sartlarimi zorlayayim? Cocuguma daha iyi bir egitim, daha iyi bir gelecek sunma imkanim varken bundan vazgecemem. Cocugumunda bundan dolayi bana gonul koyacagini dusunmuyorum acikcasi.
Yas farkina gelecek olursak buna katilmiyorum. Sanki yas farki olmayanlar cok iyi anlasiyor, sorun yasamiyor, anneleri daha mi iyi anliyor cocuklarini? Elbet sorunlar cikacak, catismalar yasanacak. Bizlerde ebeveyn olarak oldugumuz yerde saymayacagiz, bizde hergun yeni seyler ogreniyoruz, benim zamanimda yoktu deyip kabugumuzdan cikmamak degilde zamana ayak uydurduktan sonra ciddi bir sorunla karsilasacagimzi dusunmuyorum

Çalışmasam da çocuğu kreşe veririm.
Benim eşim annesi çalışmadığı halde gitmiş çok da faydasını görmüş.
Artık çocukların sokakta oynayacağı bi ortam yok. Sosyalleşebilecekleri yer kreşler.

Ben annenin çalışmasının dramatize edilmesinin bir sosyal çürüme olduğunu düşünüyorum.
Bebekler/çocuklar zaten güneş doğduğunda uyanmaya meyilliler. Biz alıştırıyoruz onları daha geç kalkmaya.
İlk çocuğumda çalışmadım. Başım göğe ermedi.
İkinci çocuğum işyerinde büyüyor. Yine başım göğe ermiyor. Demek istediğim zaten başın göğe ermesi şart değil, ama çocuğun annesinin çalışıyor olması da vallahi o kadar büyük olay/fark değil.
34 yaşındayım, bizim zamanımızda vardı eve anahtarla giren ilkokul çocukları, kimisinin de anası poğaça börek yapar beklerdi. Anahtarla eve kendi girenler kendini eksik hissederdi. O eksik hissedenler büyüyüp iş hayatına atılınca çocukları da eksik hissedecek sanıyor. Merak etmeyin şimdi de kimse çocuğunu poğaça börekle karşılamıyor.
Geçen şeyma subaşı ile melisanın videosu vardı reelste, melisa diyor ki işte yemek yapmıyorsun bilmem ne, yahu kadın senin soyadını ılıcalı yaptı, başlatma iki kap yemeğine yüklenme anana derdim muhabbetim olsa sjdjajs

Büyük kızım 8 yaşında, devlet okuluna gidiyor, gelir farkı vs burada bile inanılmaz belli be gerçekten İstanbulun merkezine uzak küçük bir çevrede yaşıyoruz. Ki bu devirde insanlar hayalleri için mutluluğu için de çalışmıyor çoğunlukla, kira için fatura için çalışıyorlar. Soğuk evde kuru ekmekle anasına sarılmak çocuğu ekstra mutlu etmeyecekse üzülecek bir şey yok anneler, çalışın.

Anneye vicdan yaptırmaya çalışılıyor bence bu twit yüzünden. Bırakın anne de çalışsın istiyorsa. Çocuk sabahın karanlığında kreşe gidiyorsa bunun sebebi işe giden anne değil yaz saati/kış saati uygulamasına geçmemekte inat eden hükümettir. An itibarıyle saat 8 hava daha yeni yeni aydınlandı Ankara da

Çalışmayan bi anne

İnanın zaten sabahın en erken saatlerinde ayağa dikiliyorlar ve pat die oyun oynamaya hazırlar çok tatlı oluyorlar
Eskiye nazaran şimdi artık zaten çalışmayan anneler bile çocuklarını kreşe vermek istiyorlar neden cunkı heryer binalaştı ve kimse kimseyı tanımıyor çocuğunu ne 5 dk gözünün önünden ayırabilirsin ne de bir başkasına emanet edebilirsin .. şuan hıc bır anne babanın ben rahatlıkla çocuğuna dışarda vakit gecırmesı ıcın izin verdiğine inanmıyorum tam tersi herkes cocukların iletişimi güçlensin sosyalleşsin die güvenilir kreş arayışı içine giriyor cunkı meraklı bebişler yürümeye başlar başlamaz hemen camdan dışarıyı merak edıyorlar . Gelişim döneminde oldukları için her ne kadar çalışmıyor ve kendınız ilgilenip mükemmeliyetçi olsanız bile iletişim kurması için yaşıtlarıyla aynı ortamda olması paylaşımcı ve işbirlikçi kişiliğini geliştirmek için önemli . Eğer iki çocuk isteğiniz varsa çokta gec kalmayın aralarında yaş farkı olacağından ileride yorucu olabilir aynı tempo sizin için . Kariyerinizin en güzel anı olacak annelik
Şuanki hayat şartları çalışmaya mecbur bırakır durumda 10 kadından 6 sı çalışıyor üstelik bazıları kariyer dusuncesıyle değil işçi olarak asgari ücret alıp bununda yarısını kreşe verip kalanla eşime destek olabilir miyim derdiyle, günü kurtarabildik çok şükür diyerek çalışıyor inanın .bazı anneler gerçekten yetersiz kalıyor günlük ev işi misafir telefonda boş çene pazarı marketi çocuğa gereken ilgiyi yeterınce veremıyor bile . kendınıze yeni şeyler katmakta bu kadar hevesliyken çocuğunuza eksik kalmaktan korkmayın lütfen çocuğunuz sizi tamamlıcak diğer parçanız

Birileri çalışan kadınlar üzerine plan yapmış öyle ilerliyorlar. Kadınlar çalışmayınca al bu para senin çocuğuna bak denmiyor.

Ben kariyer için 1 yaşında kızımı bakiciya bıraktım.Vicdanen rahatsız olduğum için kendimi çok hırpaladim.Kizimi eksik bırakmamak adına dinlenmeden ona vakit ayırmaya çalıştım ama kendimi çökerttim.Kizima yetemedim.Ve açıkçası ben de mutlu olamadım.Benim için öncelik kariyer değil annelikmis,ailemmiş.Şimdi evden çalışıyorum ama hobi olacak kadar.Kızımın iş çıkışı nasıl yollarımı gözlediğini asla unutmayacağım.
İşin aslı önceliğiniz nedir hayatta,buna göre şekillendirebilirsiniz.

kitapkurdu1991 .!.:

Başlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Aynısını ‘keşke annem hayallerine kavuşsaydı da kreşe gitseydim aq’ alıntısıyla okuyup gülüp beğendim yani bizim gibi travmatik büyüyen, annesinin bir hayali bile olmayan çocuklar için hayal gibi bir durum. Gördüpünüz gibi nerden baktığınıza göre değişiyor işler. Keşke annemin bir hayali olsaydı da onun peşinde emek verip gerçekten yaşarken gerçek duygular görseydim yüzünde. Belki gerçekten mutlu olup, gülümsediğini bile görürdüm kim bilir…
Siz iyi niyetli çabarlasanız, baba seçiminiz doğru olursa , anne değilim ama, sorun olmaz gibi bu denli ya

kitapkurdu1991 .!.:

Başlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Çocuğun varkende kendini geliştirebilir, kariyer yapabilirisn. Burada senin anneliğe bakış açında önemli. Mükemmel anne profili varsanda kafanda hem iş kariyer hem çocuk seni zorlayacaktır.
Yaş konusuna gelince 30ların sonu 40 başı artık geç sayılmıyor. Zaman çok değişti sizin içinizdeki çocuk yaşadığı müddetçe kuşak farkının çok büyük problem olacağını sanmıyorum. Ama hazır olup olmaman çok önemli hazır hissetmiyorsan çocuk yapma. Hiç olmasada bu yine senin bileceğin iş herkes çocuk doğurmak zorunda diye bişey yok ki...