- 27 Ağustos 2015
- 7
- 8
- 30
- Konu Sahibi tulinuysall
- #1
Doğru yerde miyim bilmiyorum yeni bir başlık açmamalı mıydım emin Değilim :) yeni üye oldum çünkü. Umarım sıkıntı olmaz :)
Hepinize merhabalar öncelikle. Bugün ameliyatımın 24. Günü ve ameliyat Öncesinde ve sonrasında buraya o kadar çok baktım ve o kadar çok şey öğrendim ki sizlerden, burun estetiğiyle ilgili bişeyler yazan herkesi tanıyor gibiyim. Teşekkürü bi borç bilirim o Yüzden :)) ben çok faydasını gördüm yaşayanların yazdıklarından ya da sorulan sorulardan. Sırf bu Yüzden ben de gelip yaşadıklarımı yazayım, belki birilerine faydası olur diye düşündüm.
Biraz uzun olacak ama umarım işinizi görür. Atladığım ya da bahsetmediğim ancak bilgim olan bi durum daha varsa, sorarsanız onları da cevaplayabilirim :))
Ben 3 Ağustos'ta ameliyat oldum. 24. Günümdeyim yani. Hayatıma Bayadır normal seyrinde devam ediyorum diyebilirim, daha doğrusu normale çok yakın :)
Ben 29 temmuzda tamamen estetik kaygılarla gittim doktora. Kemer vardı ve ucu düşüktü burnumun. Küçükken düşmüşüm diye bi efsane var, ne kadar doğru bilmiyorum çünkü ailemden bazıları evet derken diğerleri hayır diyorlar :))
Doktor burnunun nesi var dedi sağlık problemiyle gittiğimi düşünüp. Ancak profilden gösterince "hııı" diye bi tepki verdi çünkü önden hiç rahatsız edici bi Görüntüsü yoktu hatta Çevremdeki bazı insanlar gerek olmadığını söylediler, vazgeçirmeye çalıştılar beni. Ama ben o yandan görüntüden rahatsız oluyordum ve baya takmıştım bu duruma. Doktor muayene etti ve burnun sol tarafında kemikte bi yamukluk olduğunu bir de büyükçe bir et olduğunu söyledi, nasıl nefes alıyosun sen dedi ama ben nefes alamadığımı fark etmemiştim hiç. Doktorla konuştuk şöyle olsun böyle olsun derken maalesef büyük bi hayalkırıklığı oldu bana çünkü benim için uygun olan tarihlerde doktorum doluydu, onun uygun olduğu tarihler bana uymuyordu. Büyük bir hayalkırıklığı ile çıktım hastaneden ve seneye erteledim ameliyatı. Ama nasıl içten istemişsem artık doktoruma telefonumu bırakmıştım eğer boşalırsa bana haber vermesi için ancak hiç ihtimal vermememe rağmen ertesi gün sabahın baya erken saatlerinde haber geldi, hemen gelip tetkikleri yaptır seni pazartesi günü yani 3 Ağustos'ta ameliyata alıyoruz diye. Hem sevindim hem korktum çünkü hiç hazırlıklı değildim, olmayacağım düşüncesine kaptırmıştım kendimi :)) hastaneye gittim Röntgen, kan testi vs yaptırdım ve pazartesiyi beklemeye başladım. Bu Sırada kan testinde bazı değerlerim yüksek çıktı, sebebi 1 hafta Öncesinde faranjit olmuştum ve antibiyotik kullanıyordum, doktor normalde bu durumda ameliyat yapmam ama çok yüksek değil değerlerin çok da sıkıntı yaratmaz dedi, onu da ileteyim:)
Ben başladım ameliyatı beklemeye. Korkuyorum tabi ama belli de etmek istemiyorum, o Kadar ameliyat olcam diye konuşmuşum bi kere değil mi ama :)) vazgeçmeye çok yaklaştığım zamanlar da oldu yani ne yalan Söyleyeyim:) hayatımda hiç narkoz da almadım, bi bilgim de yok. E insan bilmediğinden korkuyor işte napalım yani. Hatta utanarak söylüyorum narkoz sonucu Ölenler falan diye internetten bakmışlığım da var o kadar söyleyim
Neyse işte pazartesi oldu, hastaneye gittim 09.00da ameliyata aldılar beni. Kolunuza serum falan takıyolar, sizi rahatlatmak için sorular soruyorlar falan klasik bunlar :) sonra şu hadi bakalım 10a kadar say klişesi geldi. Saate baktım 09.16ydı ve 6ya kadar sayabildim sonrasında bi baş Dönmesi, basımın içinde bi karıncalanma ve Kapanış :) korkacak hiçbi şey yokmuş, boşuna gerilmişim o kadar. Uyandığımda 1 dakika falan geçmişti sanki benim için. Ancak dışarı çıktığımda 3 saat olmuştu.
Ameliyattan sonra uyanmanızı beklerken bi yerde tutuyorlar sizi. Baya soğuk bi yer ben zangır zangır titriyordum. Hatırladığım 3 şey var birincisi gözümün üstünde, alnıma doğru bir buz torbası vardı. Ikincisi doktorum yanımdaydı ve burnun çok güzel oldu ağzından nefes Al dedi bikaç kere. Üçüncüsü hemşireler Başımda birbirlerine yemek tarifi veriyorlardı.
Odaya çıkarttılar bi süre sonra. Bende kusma vs olmadı, burada okumuştum başına gelenler olmuş. Ben yatağı kaldırmalarını söylemiştim, belki ondan kusmamışımdır bilemiyorum. Sadece kanamam oldu. Öyle oluk oluk değil ama sargı kan oldu yani. Doktorun tavsiyesiyle 15 dakika buz koyuyorduk 45 dk buz torbasını buzdolabında bekletiyorduk. Bunu 3 gün devam ettirdim ve inanılmaz yararını gördüm. Neredeyse hiç morarmadım ve çok az şişti Yüzüm. Doktorum da gördüğüm en iyi buruk estetiği hastasısın dedi. Bu konuda gerçekten çok şanslıydım
4 saat sonra bişeyler yememe izin verdiler. Ancak imkansız. Ölüyorum Açlıktan ama zaten burnum tıkalı bi de boğazımdan bişey geçecek öyle mi :) yani benim Aklım bunu almadı resmen ve öyle de oldu. Tek bi lokma yiyemedim, su bile içemedim. Bi önceki geceden itibaren yemek yemeyi kestiğim için neredeyse 24 saate yakın bi Süredir açtım. Tansiyon 7e 5. Ben oldum bi Leyla :) ve zaten en zor kısmı bu. Inanın ben bu durum haricinde hiç zorlanmadım. Bende tampon vardı, silikon tamponlardan ancak eriyenlerden değil. Doktorum 3 gün sonra tamponları alacaktı. Tüm sıkıntım tamponlardı ve çıkana kadar da sıkıntılarım sürdü.
Ha bir de unutmadan yüz üstü uyuyan bi insan olarak 1.5 ay boyunca sağa, sola bile dönmeden Sırt üstü uyumak zorundayım:) bu hala bi sıkıntı benim için.
Size tamponun yarattığı sıkıntıdan kast ettiğim şeyi şöyle tarif edeyim, yani tamponlar çıkana kadar tam olarak şunu hissettim; elinizle burnunuzu Kapatın ve yutkunun.- elinizle burnunuzu Kapatın ve bişeyler yutmaya çalışın, su için mesela. Tam olarak o hissettiğiniz şeyi yaşıyorsunuz. Evet hoş değil :) ancak 3 gün yaşadım bunu ve her gün biraz biraz bu duruma da alıştım.
2. günTaburcu oldum ve ben o Gün yemek yiyebildim. Size tavsiyem pipet kullanmayın. Her şeyi Çay kaşığı ile yiyin, için. Çok çiğneme gerektiren Şeyler yemeyin, gerçi yiyemiyorsunuz da zaten.:)) ben sütün içine bebe bisküvisi falan koyup yemiştim. :)) onun yanı sıra püre gibi yiyecekler kolaylıkla yenilebiliyor :))
3. Gün tamponları aldırmaya hastaneye gittim. Tampon alınırken hiç canım acımadı, gözünüz korkmasın. Böyle bi "iç gıdıklaması" diye tarif edebilirim. Hoş bi his değil ama acı asla değildi.
Bu Sırada burnumun ucunu kapatan sargıyı da tamponlarla beraber aldı doktorum ve burnumun ucunu görebilmeye başladım. Ve ben şok! Karşımda bir domuz burun var. Nasıl şiş nasıl çirkin.
( doktorum inecek düzelecek falan diyor ama en Korktuğum şeydi domuz burunlu olmak. Neyse ki sonra doktorum haklı çıktı. Bir Bebeğin günden güne büyümesini izlemek gibiydi Yaşadığım. Gerçekten öyleydi çünkü her sabah uyandığımda biraz daha değişmiş biraz daha güzelleşmiş buluyordum :))
Bu Sırada tampon çıktıktan sonra bi anlık nefes alabildim ancak sonra yine tıkandı. Çünkü içi şiş, yaralar var. Arada tıkanıyor sonra yine Açılıyor falan. Yine nefes alamamaya devam ediyorsunuz diyebilirim. Ama o anlattığım 3 günlük nefes alamama durumunun yanından bile geçemez:)
8.günümde alçıyı aldırdım. Plastikten bir alçıydı. O da asla bir acı hissettirmedi. Kısa bi süre burnumu gördüm, doktor fotoğrafımı çekti profilden, önden falan. Gözüme bi yabancı görünüyorum, bi değişiklik var bende. O durum beni korkuttu, baya bi Aklımı kurcaladı. Evet burnumun profilden halini beğenmiyordum ama ameliyattan sonra ya Yüzümün ifadesi, siması değişirse, yaptırdım ama ben kendimi beğeniyordum, ya şimdiki Yüzümü beğenmezsem diye baya bir sıkıntı yaşadım, kafama taktım bunları. Alçı alınınca bandaj gibi bişey yapıştırdı, 2 gün de bu Kalsın sonra gel çıkartalım dedi. 2 gün de öyle gezdim. Ve totalde 10 gün sonunda yani 13 Ağustos'ta yüzümde hiçbi şey kalmamıştı. 13ünde gittim bandaj da çıktı ve işte yeni burnum Karşımdaydı :) havasızlıktan deri bi garip olmuş, pul pul gibi. Bir de karma&yağlı bi cildim var, sanırım burnumun üstündeki deri pek memnun kalmadı ameliyattan:) hemen eve geldim, Yüzümü yavaşça yıkadım, bikaç ürünle sildim. Doktorum makyaj yapabilirsin Demişti, biraz iyi hissedeyim diye çok az makyaj Yaptım falan. Ve oraya çıkan görüntü biraz garipti, benden biraz farklıydı, şişlikler çok fazlaydı. Burnumun ucunda çok şişlik vardı ve Gözlerimin biraz alt tarafında, bu Yüzden Gözlerim içine çökmüş gibi duruyordu. Doktorum hepsinin geçeceğini, sabretmemi söylemiŞti. Sürekli internetten araştırdım, sürekli aynaya baktım gözüm Alışsın diye. Arkadaşlarım, çevrem hepsi şişliklerimin olduğu yerleri söyledi ve hepsi aynı yerleri söyledi. Bu beni rahatlattı çünkü hepsi aynı yeri söylediğine göre, bana öyle gelmiyordu. Çünkü şişlikten mi öyle görünüyor yoksa bi sorun mu var anlayamıyorsunuz genelde :)
Çok uzattım umarım sıkmamışımdır sizi. Bugün 24. Günümdeyim. Çok mutluyum. Hala ucu şiş, uyuşuk. Çok hassas. Hala Sırt üstü yatmak zorundayım, hala çok net ve muhteşem bi şekilde nefes alamıyorum.çünkü burnumun içinde yaralar ve şişlikler var onlar tıkıyor içini. Sanırım bahsetmedim deniz suyu verdi doktorum bana 1.5 ay kullanmam gerekiyormuş. Onun faydası oluyor bazen, tıkanınca biraz Açıyor gibi:) yine de dediğim gibi burnumdan çok net nefes alıyorum diyemem ama eskisi gibi sadece ağzımdan da almıyorum. Idare ediyor böyle. 1.5-2 ayda tamamen nefes almaya başlayacakmışım. Umarım
Sözün özü şu an çok mutluyum, iyi tepkiler alıyorum, önceden bırak profilden fotoğraf çektirmek, Konuşurken başımı bile çevirmek istemezdim. Şimdi sürekli elimde telefon başımı yana çevirip fotoğrafını çekiyorum hala değişiyor ama artık aynaya bakınca anlamıyorum. 4- 5 gün öncesinin fotoğraflarına bakınca belli ediyor kendini. Burun deliklerim yamuk bu arada. Doktora sormuştum, burun deliklerine hiç dokunmadım, şişlikten demişti. 3 Eylül'de kontrole gidicem tam bir ay dolmuş oluyor. O zaman tekrar sorucam, umarım geçer tabi :))
Son olarak ekleyeyim; ameliyat Öncesinde faranjit olmam+ Uzun zamandır sigara kullanıyor olmam+ ameliyat sırasında nefes alabilmek için akciğerlere Gönderilen bi tüp varmış, onun sert çekilmesi nedeniyle boğazımın tahriş olması birleşti. Bunlar da o ilk 3 günümü zorlaştıran etkenler.
Ve ameliyat sonrasında uyanmam için bekletilen yerin soğuk olması nedeniyle tekrar hastalandım. Boğazlarım bembeyaz oldu; ağzımda aft denilen o küçük ama insanı hayattan soğutan şeylerden çıktı. Bunlar da benim ameliyat sonrası Yaşadığım zorluklardandı.
Benim yaşadıklarım bunlar. Baya uzattım Lafı ya farkındayım kusura bakmayın. Belki yardımcı olur içinizden birine, ben de mutlu olurum :) sorularınız varsa bildiğim kadarıyla cevaplayabilirim. Hepimize gecmiş olsun :))
Hepinize merhabalar öncelikle. Bugün ameliyatımın 24. Günü ve ameliyat Öncesinde ve sonrasında buraya o kadar çok baktım ve o kadar çok şey öğrendim ki sizlerden, burun estetiğiyle ilgili bişeyler yazan herkesi tanıyor gibiyim. Teşekkürü bi borç bilirim o Yüzden :)) ben çok faydasını gördüm yaşayanların yazdıklarından ya da sorulan sorulardan. Sırf bu Yüzden ben de gelip yaşadıklarımı yazayım, belki birilerine faydası olur diye düşündüm.
Biraz uzun olacak ama umarım işinizi görür. Atladığım ya da bahsetmediğim ancak bilgim olan bi durum daha varsa, sorarsanız onları da cevaplayabilirim :))
Ben 3 Ağustos'ta ameliyat oldum. 24. Günümdeyim yani. Hayatıma Bayadır normal seyrinde devam ediyorum diyebilirim, daha doğrusu normale çok yakın :)
Ben 29 temmuzda tamamen estetik kaygılarla gittim doktora. Kemer vardı ve ucu düşüktü burnumun. Küçükken düşmüşüm diye bi efsane var, ne kadar doğru bilmiyorum çünkü ailemden bazıları evet derken diğerleri hayır diyorlar :))
Doktor burnunun nesi var dedi sağlık problemiyle gittiğimi düşünüp. Ancak profilden gösterince "hııı" diye bi tepki verdi çünkü önden hiç rahatsız edici bi Görüntüsü yoktu hatta Çevremdeki bazı insanlar gerek olmadığını söylediler, vazgeçirmeye çalıştılar beni. Ama ben o yandan görüntüden rahatsız oluyordum ve baya takmıştım bu duruma. Doktor muayene etti ve burnun sol tarafında kemikte bi yamukluk olduğunu bir de büyükçe bir et olduğunu söyledi, nasıl nefes alıyosun sen dedi ama ben nefes alamadığımı fark etmemiştim hiç. Doktorla konuştuk şöyle olsun böyle olsun derken maalesef büyük bi hayalkırıklığı oldu bana çünkü benim için uygun olan tarihlerde doktorum doluydu, onun uygun olduğu tarihler bana uymuyordu. Büyük bir hayalkırıklığı ile çıktım hastaneden ve seneye erteledim ameliyatı. Ama nasıl içten istemişsem artık doktoruma telefonumu bırakmıştım eğer boşalırsa bana haber vermesi için ancak hiç ihtimal vermememe rağmen ertesi gün sabahın baya erken saatlerinde haber geldi, hemen gelip tetkikleri yaptır seni pazartesi günü yani 3 Ağustos'ta ameliyata alıyoruz diye. Hem sevindim hem korktum çünkü hiç hazırlıklı değildim, olmayacağım düşüncesine kaptırmıştım kendimi :)) hastaneye gittim Röntgen, kan testi vs yaptırdım ve pazartesiyi beklemeye başladım. Bu Sırada kan testinde bazı değerlerim yüksek çıktı, sebebi 1 hafta Öncesinde faranjit olmuştum ve antibiyotik kullanıyordum, doktor normalde bu durumda ameliyat yapmam ama çok yüksek değil değerlerin çok da sıkıntı yaratmaz dedi, onu da ileteyim:)
Ben başladım ameliyatı beklemeye. Korkuyorum tabi ama belli de etmek istemiyorum, o Kadar ameliyat olcam diye konuşmuşum bi kere değil mi ama :)) vazgeçmeye çok yaklaştığım zamanlar da oldu yani ne yalan Söyleyeyim:) hayatımda hiç narkoz da almadım, bi bilgim de yok. E insan bilmediğinden korkuyor işte napalım yani. Hatta utanarak söylüyorum narkoz sonucu Ölenler falan diye internetten bakmışlığım da var o kadar söyleyim
Neyse işte pazartesi oldu, hastaneye gittim 09.00da ameliyata aldılar beni. Kolunuza serum falan takıyolar, sizi rahatlatmak için sorular soruyorlar falan klasik bunlar :) sonra şu hadi bakalım 10a kadar say klişesi geldi. Saate baktım 09.16ydı ve 6ya kadar sayabildim sonrasında bi baş Dönmesi, basımın içinde bi karıncalanma ve Kapanış :) korkacak hiçbi şey yokmuş, boşuna gerilmişim o kadar. Uyandığımda 1 dakika falan geçmişti sanki benim için. Ancak dışarı çıktığımda 3 saat olmuştu.
Ameliyattan sonra uyanmanızı beklerken bi yerde tutuyorlar sizi. Baya soğuk bi yer ben zangır zangır titriyordum. Hatırladığım 3 şey var birincisi gözümün üstünde, alnıma doğru bir buz torbası vardı. Ikincisi doktorum yanımdaydı ve burnun çok güzel oldu ağzından nefes Al dedi bikaç kere. Üçüncüsü hemşireler Başımda birbirlerine yemek tarifi veriyorlardı.
Odaya çıkarttılar bi süre sonra. Bende kusma vs olmadı, burada okumuştum başına gelenler olmuş. Ben yatağı kaldırmalarını söylemiştim, belki ondan kusmamışımdır bilemiyorum. Sadece kanamam oldu. Öyle oluk oluk değil ama sargı kan oldu yani. Doktorun tavsiyesiyle 15 dakika buz koyuyorduk 45 dk buz torbasını buzdolabında bekletiyorduk. Bunu 3 gün devam ettirdim ve inanılmaz yararını gördüm. Neredeyse hiç morarmadım ve çok az şişti Yüzüm. Doktorum da gördüğüm en iyi buruk estetiği hastasısın dedi. Bu konuda gerçekten çok şanslıydım
4 saat sonra bişeyler yememe izin verdiler. Ancak imkansız. Ölüyorum Açlıktan ama zaten burnum tıkalı bi de boğazımdan bişey geçecek öyle mi :) yani benim Aklım bunu almadı resmen ve öyle de oldu. Tek bi lokma yiyemedim, su bile içemedim. Bi önceki geceden itibaren yemek yemeyi kestiğim için neredeyse 24 saate yakın bi Süredir açtım. Tansiyon 7e 5. Ben oldum bi Leyla :) ve zaten en zor kısmı bu. Inanın ben bu durum haricinde hiç zorlanmadım. Bende tampon vardı, silikon tamponlardan ancak eriyenlerden değil. Doktorum 3 gün sonra tamponları alacaktı. Tüm sıkıntım tamponlardı ve çıkana kadar da sıkıntılarım sürdü.
Ha bir de unutmadan yüz üstü uyuyan bi insan olarak 1.5 ay boyunca sağa, sola bile dönmeden Sırt üstü uyumak zorundayım:) bu hala bi sıkıntı benim için.
Size tamponun yarattığı sıkıntıdan kast ettiğim şeyi şöyle tarif edeyim, yani tamponlar çıkana kadar tam olarak şunu hissettim; elinizle burnunuzu Kapatın ve yutkunun.- elinizle burnunuzu Kapatın ve bişeyler yutmaya çalışın, su için mesela. Tam olarak o hissettiğiniz şeyi yaşıyorsunuz. Evet hoş değil :) ancak 3 gün yaşadım bunu ve her gün biraz biraz bu duruma da alıştım.
2. günTaburcu oldum ve ben o Gün yemek yiyebildim. Size tavsiyem pipet kullanmayın. Her şeyi Çay kaşığı ile yiyin, için. Çok çiğneme gerektiren Şeyler yemeyin, gerçi yiyemiyorsunuz da zaten.:)) ben sütün içine bebe bisküvisi falan koyup yemiştim. :)) onun yanı sıra püre gibi yiyecekler kolaylıkla yenilebiliyor :))
3. Gün tamponları aldırmaya hastaneye gittim. Tampon alınırken hiç canım acımadı, gözünüz korkmasın. Böyle bi "iç gıdıklaması" diye tarif edebilirim. Hoş bi his değil ama acı asla değildi.
Bu Sırada burnumun ucunu kapatan sargıyı da tamponlarla beraber aldı doktorum ve burnumun ucunu görebilmeye başladım. Ve ben şok! Karşımda bir domuz burun var. Nasıl şiş nasıl çirkin.
( doktorum inecek düzelecek falan diyor ama en Korktuğum şeydi domuz burunlu olmak. Neyse ki sonra doktorum haklı çıktı. Bir Bebeğin günden güne büyümesini izlemek gibiydi Yaşadığım. Gerçekten öyleydi çünkü her sabah uyandığımda biraz daha değişmiş biraz daha güzelleşmiş buluyordum :))Bu Sırada tampon çıktıktan sonra bi anlık nefes alabildim ancak sonra yine tıkandı. Çünkü içi şiş, yaralar var. Arada tıkanıyor sonra yine Açılıyor falan. Yine nefes alamamaya devam ediyorsunuz diyebilirim. Ama o anlattığım 3 günlük nefes alamama durumunun yanından bile geçemez:)
8.günümde alçıyı aldırdım. Plastikten bir alçıydı. O da asla bir acı hissettirmedi. Kısa bi süre burnumu gördüm, doktor fotoğrafımı çekti profilden, önden falan. Gözüme bi yabancı görünüyorum, bi değişiklik var bende. O durum beni korkuttu, baya bi Aklımı kurcaladı. Evet burnumun profilden halini beğenmiyordum ama ameliyattan sonra ya Yüzümün ifadesi, siması değişirse, yaptırdım ama ben kendimi beğeniyordum, ya şimdiki Yüzümü beğenmezsem diye baya bir sıkıntı yaşadım, kafama taktım bunları. Alçı alınınca bandaj gibi bişey yapıştırdı, 2 gün de bu Kalsın sonra gel çıkartalım dedi. 2 gün de öyle gezdim. Ve totalde 10 gün sonunda yani 13 Ağustos'ta yüzümde hiçbi şey kalmamıştı. 13ünde gittim bandaj da çıktı ve işte yeni burnum Karşımdaydı :) havasızlıktan deri bi garip olmuş, pul pul gibi. Bir de karma&yağlı bi cildim var, sanırım burnumun üstündeki deri pek memnun kalmadı ameliyattan:) hemen eve geldim, Yüzümü yavaşça yıkadım, bikaç ürünle sildim. Doktorum makyaj yapabilirsin Demişti, biraz iyi hissedeyim diye çok az makyaj Yaptım falan. Ve oraya çıkan görüntü biraz garipti, benden biraz farklıydı, şişlikler çok fazlaydı. Burnumun ucunda çok şişlik vardı ve Gözlerimin biraz alt tarafında, bu Yüzden Gözlerim içine çökmüş gibi duruyordu. Doktorum hepsinin geçeceğini, sabretmemi söylemiŞti. Sürekli internetten araştırdım, sürekli aynaya baktım gözüm Alışsın diye. Arkadaşlarım, çevrem hepsi şişliklerimin olduğu yerleri söyledi ve hepsi aynı yerleri söyledi. Bu beni rahatlattı çünkü hepsi aynı yeri söylediğine göre, bana öyle gelmiyordu. Çünkü şişlikten mi öyle görünüyor yoksa bi sorun mu var anlayamıyorsunuz genelde :)
Çok uzattım umarım sıkmamışımdır sizi. Bugün 24. Günümdeyim. Çok mutluyum. Hala ucu şiş, uyuşuk. Çok hassas. Hala Sırt üstü yatmak zorundayım, hala çok net ve muhteşem bi şekilde nefes alamıyorum.çünkü burnumun içinde yaralar ve şişlikler var onlar tıkıyor içini. Sanırım bahsetmedim deniz suyu verdi doktorum bana 1.5 ay kullanmam gerekiyormuş. Onun faydası oluyor bazen, tıkanınca biraz Açıyor gibi:) yine de dediğim gibi burnumdan çok net nefes alıyorum diyemem ama eskisi gibi sadece ağzımdan da almıyorum. Idare ediyor böyle. 1.5-2 ayda tamamen nefes almaya başlayacakmışım. Umarım
Sözün özü şu an çok mutluyum, iyi tepkiler alıyorum, önceden bırak profilden fotoğraf çektirmek, Konuşurken başımı bile çevirmek istemezdim. Şimdi sürekli elimde telefon başımı yana çevirip fotoğrafını çekiyorum hala değişiyor ama artık aynaya bakınca anlamıyorum. 4- 5 gün öncesinin fotoğraflarına bakınca belli ediyor kendini. Burun deliklerim yamuk bu arada. Doktora sormuştum, burun deliklerine hiç dokunmadım, şişlikten demişti. 3 Eylül'de kontrole gidicem tam bir ay dolmuş oluyor. O zaman tekrar sorucam, umarım geçer tabi :))
Son olarak ekleyeyim; ameliyat Öncesinde faranjit olmam+ Uzun zamandır sigara kullanıyor olmam+ ameliyat sırasında nefes alabilmek için akciğerlere Gönderilen bi tüp varmış, onun sert çekilmesi nedeniyle boğazımın tahriş olması birleşti. Bunlar da o ilk 3 günümü zorlaştıran etkenler.
Ve ameliyat sonrasında uyanmam için bekletilen yerin soğuk olması nedeniyle tekrar hastalandım. Boğazlarım bembeyaz oldu; ağzımda aft denilen o küçük ama insanı hayattan soğutan şeylerden çıktı. Bunlar da benim ameliyat sonrası Yaşadığım zorluklardandı.
Benim yaşadıklarım bunlar. Baya uzattım Lafı ya farkındayım kusura bakmayın. Belki yardımcı olur içinizden birine, ben de mutlu olurum :) sorularınız varsa bildiğim kadarıyla cevaplayabilirim. Hepimize gecmiş olsun :))
Son düzenleme:
