Ayrıca çocuğun yaşı da küçük 25. Kendi evi yok bunu zaten beklemiyorum tabi ama anne ve babasının dahi evi yokmuş sanırım. 25 bin de maaşı var yeğenim de asgari ücret kazanıyor. Yani şimevcut şartlarda geçirmeleri bir tek bana mı zor geliyor bilmiyorum ama ben büyük gibi uyarayım derken kötü oldum. Üstelik bir de çocuğun kursundan çalışma kâğıdı alınacaktı işteyim gitmem mümkün değil rica ettim ve ablam tabii ki yapamadı. Ona da sinirliyim.Yeğenim 23 yaşında üniversite mezunu. Henüz mezun olduğu alanda çalışmadı hiç. Kafelerde çalışıyor. Çalıştığı kafede aşçılık mezunu biriyle arkadaşlığı olmuş ve aileyle tanışmaya gitmiş. Ablamla da tanıştırdı çocuğu. Ve evlilik düşünüyorlarmış.
Bu konudan bağımsız ben ablama yakın zamanda 1milyon borç verdim. 3 4 yıl içinde ödemek şartıyla. Alacağı bir para var. Satacağı arabası var. Bu şekilde ödeyecek. Bu parayla kendi parasını birleştirşiödiip ev aldı. Ve bunu onu düşündüğüm için kendi isteğimle yaptım. Engelli ve yarın öbür gün zorda kalmasın diye.
Şimdi konuya devam edelim. Hem eğitim açısından uyumlu görmemem sebebiyleö yeğenim yabancı dili iyi ve yüksek lisans yapmayı planlıyor. Psikolog olacak görüştüğü kişi meslek lisesi mezunu aşçı. Bu arada çocuğu tanımıyorum ve asla küçümseyici konuşmadım. Yalnızca çalışmaya başla belki fikrin değişebilir acele etme dedim. Ablam ise aşırı evecik bir şekilde kahve fincanı takımı alalım derdine düşmüş istemeye gelirlerse diye. Ve bana senin bulduğunu da gördük diye laf soktu. Seninkinden oturaklı vs dedi. Eşimle aram kötü ve ayrılma aşamasındayım. Aynı evde yaşıyoruz şu anda. Bu da yetmezmiş gibi çocuk yaramazlık yapınca git babanın yanına ifadesini kullanıyor. Hatta boşanma gerçekleşirse bir süre bir iki yıl yeni aldığı ve benim borç verdiğim o evde yaşamayı düşünüyordum. Kendi evimi alana kadar ancak yine kendisi yaramazlık yaptığında çocuğuma yeni evime gelmeyin almam bak böyle yaparsanız şeklinde konuşuyor. Ben gerçekten kimsenin kolay kolay yapmayacağını düşündüğüm bir iyilik yaptığımı düşünüyorum ama sanırım yanlış yaptım. Kendimi kötü hissediyorum. Bilmiyorum. Siz de durumu değerlendirir misiniz?
İstemediğinizi düşündükleri icin siz kötü oldunuz keske karışmasaydınız. Bı tarz işler gerçekten dısarıdan bakanlar daha net görürler ama yakınımızdakiler yanlıs anlarlar valla zor bir durum para vermişsiniz en ufak bir destek istemişsiniz ablanın yardımcı olmamıs. Sizde boşanma aşamasındasınız umarım sizin durumunuz iyidir ablanıza borc vermişsiniz sizin suanda desteğe ihtiyacınız var ablanızın her lafı sözü fiyasko yanında kalamazsınız bence.Yeğenim 23 yaşında üniversite mezunu. Henüz mezun olduğu alanda çalışmadı hiç. Kafelerde çalışıyor. Çalıştığı kafede aşçılık mezunu biriyle arkadaşlığı olmuş ve aileyle tanışmaya gitmiş. Ablamla da tanıştırdı çocuğu. Ve evlilik düşünüyorlarmış.
Bu konudan bağımsız ben ablama yakın zamanda 1milyon borç verdim. 3 4 yıl içinde ödemek şartıyla. Alacağı bir para var. Satacağı arabası var. Bu şekilde ödeyecek. Bu parayla kendi parasını birleştirşiödiip ev aldı. Ve bunu onu düşündüğüm için kendi isteğimle yaptım. Engelli ve yarın öbür gün zorda kalmasın diye.
Şimdi konuya devam edelim. Hem eğitim açısından uyumlu görmemem sebebiyleö yeğenim yabancı dili iyi ve yüksek lisans yapmayı planlıyor. Psikolog olacak görüştüğü kişi meslek lisesi mezunu aşçı. Bu arada çocuğu tanımıyorum ve asla küçümseyici konuşmadım. Yalnızca çalışmaya başla belki fikrin değişebilir acele etme dedim. Ablam ise aşırı evecik bir şekilde kahve fincanı takımı alalım derdine düşmüş istemeye gelirlerse diye. Ve bana senin bulduğunu da gördük diye laf soktu. Seninkinden oturaklı vs dedi. Eşimle aram kötü ve ayrılma aşamasındayım. Aynı evde yaşıyoruz şu anda. Bu da yetmezmiş gibi çocuk yaramazlık yapınca git babanın yanına ifadesini kullanıyor. Hatta boşanma gerçekleşirse bir süre bir iki yıl yeni aldığı ve benim borç verdiğim o evde yaşamayı düşünüyordum. Kendi evimi alana kadar ancak yine kendisi yaramazlık yaptığında çocuğuma yeni evime gelmeyin almam bak böyle yaparsanız şeklinde konuşuyor. Ben gerçekten kimsenin kolay kolay yapmayacağını düşündüğüm bir iyilik yaptığımı düşünüyorum ama sanırım yanlış yaptım. Kendimi kötü hissediyorum. Bilmiyorum. Siz de durumu değerlendirir misiniz?
Onunla yaşamayı düşündüğümden haberi var. Ama bu şekilde konuşmaya devam ederss o biraz zor olacak1 milyon borc verirken "kocayi bosamayi iki yil senle yasamayi düşünüyorum cocugumla" dedin mi?
o da bunu kabul etti mi?
yoksa "zaten para verdim evde benim de hakkim var. ne munabsebet kabul etmesin" falan mi diyorsun?
Ablam olgun değil. Uygun olmadığını söylemek istedim. Senin bulduğunu da gördük dedi bana. Karışmıyorum. Koştur koştur evlendirsin.Ablanızın kafası da güzelmiş. Evcilik oyunumu sandı fincan takımı derdine düştü.
Gençler birbirine uygun değil. Çalışıp maaşını harcamadan daha yeni mezun ne evlenmesi Allah aşkına.
Yeğeninizle siz konuşun evliliği ertelesin çocuğu iyi tanısın bari.
Ev için verdiğiniz borç için bir şey diyemiyorum ama ev sonuçta ablanıza alındı ise sizin bir kaç yıl oturmak istemenizi anlayamadım. Evi ablanız istediği gibi değerlendirir borcu size ödemek kaydı ile. Ev konusunda ablanıza güvenmeyip başka yol arayın
Borç verirkwn borç bitene kadar orda oturmayı planlanmıştık birlikte evlenirse yeğenim geçinemeuecekleri çok ortada o eve yerleşme ihtimalleri de yüksek geliyor şu an konuşulmasa da.Ablanızın kafası da güzelmiş. Evcilik oyunumu sandı fincan takımı derdine düştü.
Gençler birbirine uygun değil. Çalışıp maaşını harcamadan daha yeni mezun ne evlenmesi Allah aşkına.
Yeğeninizle siz konuşun evliliği ertelesin çocuğu iyi tanısın bari.
Ev için verdiğiniz borç için bir şey diyemiyorum ama ev sonuçta ablanıza alındı ise sizin bir kaç yıl oturmak istemenizi anlayamadım. Evi ablanız istediği gibi değerlendirir borcu size ödemek kaydı ile. Ev konusunda ablanıza güvenmeyip başka yol arayın
yani bilmiyorum birine hem borc verip hem buyuk iyilik istemek dogru degil. normalde belki hayir diyebilecekken vermis oldugun borcun altinda ezildiginden evet demistir..belki de korkmustur hayir derse sinirlenip parani istemenden.Onunla yaşamayı düşündüğümden haberi var. Ama bu şekilde konuşmaya devam ederss o biraz zor olacak
Altın olarak alacağım.yani bilmiyorum birine hem borc verip hem buyuk iyilik istemek dogru degil. normalde belki hayir diyebilecekken vermis oldugun borcun altinda ezildiginden evet demistir..belki de korkmustur hayir derse sinirlenip parani istemenden.
kim neden bosanmis kardesi ve onun daha bjr saat ilgilenmeye sabrinin olmadigi hep uyardigi cocuguyla kalmak istesin ki. evet demis ama "yeni evime almam ama" falan hep aslinda istemediğini gosteren cumleler.
parayi kardesin sana tl ile mi ödeyecek dolarla mi altinla mi?
tl ise cok cok cok büyük bir yanlis yapmissin.
1 milyon para bugun butun bankalarda 40.000 aylik faiz getiriyor. hemen 1 sene sonra bile verse 500bin kadar bir zararij olacak, tlnin erimesi de cabasi. keske ona verene kadar aylik faize koysaydin hem kirani ödersin hem esyalarin taksidini, rahatca zorlanmadan atlatirdin sureci
eger dolar altin uzerindense mesele yok.
ama bende de hata yapmissin tam da bu donemde oyle yuklu bir para borc vererek. nasil tamam dedin ki, keske bankada altinda bozamam falan deseydin, "bosanacagim biliyorsun ev alirim cocugumla yasamak icin" deseydin. imkani olmayan insanlarin babalari - öz ogullari olsun bu kadar harcama yapmasina ben karsiyim
Siz de çocuğunun ve problemli evliliğinin farkında yetişkin,olgun bir insan değilsiniz gibi duruyor.Ablam olgun değil. Uygun olmadığını söylemek istedim. Senin bulduğunu da gördük dedi bana. Karışmıyorum. Koştur koştur evlendirsin.
iyi bari sevindim insallah vakitlice oder. kendi evine esyalar, njsan dugun ceyiz kiz evine esyalar altin vs derken erteledikce ertelemezAltın olarak alacağım.
BuKeşke borç vereceğinize o parayı altına çevirseydiniz. Bu devirde kimseye güven olmuyo maalesef ki. Bu arada ev üstüne de ev kurulmuyor. Özellikle çocuk varken kendinize ait küçük minnoş bir evde tutun derim. Çocuk kaç yaşında? Sizin mesleğiniz nedir
Eşi vefat etti yıllar önceSiz ablanızi bilmez gibi hareket etmişsini, biraz. Bu yapacakları da diyecekleri de sürpriz olmamalı. Kendi evli mi?
3 Ağustos 2024 konunuzda size ablanıza para vermemenizi söylemişti herkes. Ablanız engelli de olsa yetişkin bir çocuk sahibiydi ve çocuğu yani yeğeniniz annesini düşünebilirdi. Siz kendi çocuğunuzun rızkını ablanıza verirken, insanların yorumlarını hiç dikkate almadınız. Şu anda artık ne yorum yapılsa boş.Yeğenim 23 yaşında üniversite mezunu. Henüz mezun olduğu alanda çalışmadı hiç. Kafelerde çalışıyor. Çalıştığı kafede aşçılık mezunu biriyle arkadaşlığı olmuş ve aileyle tanışmaya gitmiş. Ablamla da tanıştırdı çocuğu. Ve evlilik düşünüyorlarmış.
Bu konudan bağımsız ben ablama yakın zamanda 1milyon borç verdim. 3 4 yıl içinde ödemek şartıyla. Alacağı bir para var. Satacağı arabası var. Bu şekilde ödeyecek. Bu parayla kendi parasını birleştirşiödiip ev aldı. Ve bunu onu düşündüğüm için kendi isteğimle yaptım. Engelli ve yarın öbür gün zorda kalmasın diye.
Şimdi konuya devam edelim. Hem eğitim açısından uyumlu görmemem sebebiyleö yeğenim yabancı dili iyi ve yüksek lisans yapmayı planlıyor. Psikolog olacak görüştüğü kişi meslek lisesi mezunu aşçı. Bu arada çocuğu tanımıyorum ve asla küçümseyici konuşmadım. Yalnızca çalışmaya başla belki fikrin değişebilir acele etme dedim. Ablam ise aşırı evecik bir şekilde kahve fincanı takımı alalım derdine düşmüş istemeye gelirlerse diye. Ve bana senin bulduğunu da gördük diye laf soktu. Seninkinden oturaklı vs dedi. Eşimle aram kötü ve ayrılma aşamasındayım. Aynı evde yaşıyoruz şu anda. Bu da yetmezmiş gibi çocuk yaramazlık yapınca git babanın yanına ifadesini kullanıyor. Hatta boşanma gerçekleşirse bir süre bir iki yıl yeni aldığı ve benim borç verdiğim o evde yaşamayı düşünüyordum. Kendi evimi alana kadar ancak yine kendisi yaramazlık yaptığında çocuğuma yeni evime gelmeyin almam bak böyle yaparsanız şeklinde konuşuyor. Ben gerçekten kimsenin kolay kolay yapmayacağını düşündüğüm bir iyilik yaptığımı düşünüyorum ama sanırım yanlış yaptım. Kendimi kötü hissediyorum. Bilmiyorum. Siz de durumu değerlendirir misiniz?
Yeğenini boşver karışma, aynı evde oturma işini de unut parano bir an önce kurtarmaya bakYeğenim 23 yaşında üniversite mezunu. Henüz mezun olduğu alanda çalışmadı hiç. Kafelerde çalışıyor. Çalıştığı kafede aşçılık mezunu biriyle arkadaşlığı olmuş ve aileyle tanışmaya gitmiş. Ablamla da tanıştırdı çocuğu. Ve evlilik düşünüyorlarmış.
Bu konudan bağımsız ben ablama yakın zamanda 1milyon borç verdim. 3 4 yıl içinde ödemek şartıyla. Alacağı bir para var. Satacağı arabası var. Bu şekilde ödeyecek. Bu parayla kendi parasını birleştirşiödiip ev aldı. Ve bunu onu düşündüğüm için kendi isteğimle yaptım. Engelli ve yarın öbür gün zorda kalmasın diye.
Şimdi konuya devam edelim. Hem eğitim açısından uyumlu görmemem sebebiyleö yeğenim yabancı dili iyi ve yüksek lisans yapmayı planlıyor. Psikolog olacak görüştüğü kişi meslek lisesi mezunu aşçı. Bu arada çocuğu tanımıyorum ve asla küçümseyici konuşmadım. Yalnızca çalışmaya başla belki fikrin değişebilir acele etme dedim. Ablam ise aşırı evecik bir şekilde kahve fincanı takımı alalım derdine düşmüş istemeye gelirlerse diye. Ve bana senin bulduğunu da gördük diye laf soktu. Seninkinden oturaklı vs dedi. Eşimle aram kötü ve ayrılma aşamasındayım. Aynı evde yaşıyoruz şu anda. Bu da yetmezmiş gibi çocuk yaramazlık yapınca git babanın yanına ifadesini kullanıyor. Hatta boşanma gerçekleşirse bir süre bir iki yıl yeni aldığı ve benim borç verdiğim o evde yaşamayı düşünüyordum. Kendi evimi alana kadar ancak yine kendisi yaramazlık yaptığında çocuğuma yeni evime gelmeyin almam bak böyle yaparsanız şeklinde konuşuyor. Ben gerçekten kimsenin kolay kolay yapmayacağını düşündüğüm bir iyilik yaptığımı düşünüyorum ama sanırım yanlış yaptım. Kendimi kötü hissediyorum. Bilmiyorum. Siz de durumu değerlendirir misiniz?
Yani hic evlenmemiş olsa kıskanıyor ve bunu bastırmaya çalışıyor diyecektim ama değilmiş. Engelli bireylerin psikoloji malesef bir yere kadar düzgün olabiliyor. Çok beklentiye girmemek lazım.Bu
Eşi vefat etti yıllar önce