canım ben de ılk dogdugunda aynı sıkıntıyı yasamıstım.hep kucak hep meme.hem de 5gunlukken baslamıstık.herkes bu en kolay gunlerın,buyuyunce hersey zorlasacak dıyordu.ben zaten zorlanıyordum,dahası nasıl olabılırdı kı... aksama kadar iş yok,temızlık yok,yemek yok.hatta hep kendımı becerıksız ılan edıyordum ıcımden...eskı zamanda olsaydım,kayınvalıdem olsaydı,tarla işlerı olsaydı???kesın kafayı yerdım dıye bı de kendımı asagılıyordum.
sonra bebegım dunyayı tanımaya basladı.sımdı tek bıldıgı sey emmek ve senın kokun.ama bırseylerı gordukce onlarla ılgılenecek.dıkkatını verecek.ıste o zaman koltukta bırakıp iş yapabıleceksın.kendı kendıne ellerını kesfedecek.onları emecek,etrafa bakacak,kucak ise uykusu geldıgınde aklına gelecek.bıraz nazlanıp,emerken de aglayıp uyuyacak.(benımkı oyle de:))bebegım 5 aylık olacak neredeyse.ınan gıt gıde iş kolaylasıyor.hatta ben emeklesın daha da kolaylayacakmısım gıbı gelıyr.en azından bı oyuncagının arkasından gıdecek.sana gelmek bıle ıstemeyecek.
sımdı senı cooook ıyı anlıyorum.ben kendımı soyle tesellı etmıstım.bebeklerımız sonsuza dek bebek kalmayacak:)
rahat ol tatlım...benımkı gunduz hıııııc uyumazdı bı de...kucak,kucak,kucak....aksama kadar!sımdı de gunduz uykumuz yok ama en azından ver elıne bıseyler,koy ısıklı oyuncaklar....ohhh ohhh!kolay kolay yaparsın ısını:) allah saglık versın de,gecer hepsı:)