• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

22 aylik oglum

  • Konu Sahibi Konu Sahibi dudi
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

dudi

Nirvana
Kayıtlı Üye
15 Nisan 2008
1.488
182
688
Almanya
Kizlar eminim benimle ayni seyleri yasayan arkadaslarim vadir benim oglum 22 aylik yasina kadar gayet sakin bir cocuktu halada sakin yani sacma sapan kücük seylerde aglamaz bagirip cagirmaz ama biraz fazla hareketli ben onada raziyim ama son zamanlarda vurma huyu olustu:43:ve ben ne yapicagimi sasirdim hayir yapma dedikce daha cok yapiyo:50:konussam anlamiyo bana siritiyo ve dedigimin tam tersini yapiyo ,ceza versem ters tepmesinden korkuyorum bir iki kere odasina koydum agladi agladi:43:bende daha yapma tamammi diyorum basini salliyo bana sariliyo odadan cikinca yine ayni eline gecen herseyi yere atiyo kirilir dökülür hiiiic umru degil.ama bu vurma aliskanligini sanirim biraz babaanne ve dede yuzunden edindi o vurdukca onlar gülüyo:47:hatta bazen abartip oglum kendine vuruyo onlar kahkahalara boguluyo:19:bende sinirden ölüyorum kac kere uyardim ama anlamiyolar.oglumda artik aliskanlik edindi napsam bana akil verebilicek tecrübeli birileri varsa cok sevinirim :44:
 
hicmi tecrübesi olan yok arkadaslar ya :(Yoksa konumda heyecanmi yok basligo degistirip cooooooooooook aciiiiiiiiiiiiill falami yazmam lazim birilerinin fikir belirtmesi icin
 
Galiba oğlunuzda 2 yaş sendromu başlamış. Yani bir çeşit erken ergenlik dönemine girmiş. Benim kızım daha küçük olduğu için daha o dönemleri yaşamadık. Ama internetten konuyla ilgili araştırma yapabilirsiniz. Bildiğim kadarıyla, çocuk bu dönemde artık kendisinin annesinden ayrı bir kişilik olduğunu, artık bazı şeyleri kendisinin yapabildiğini farkediyor, o yüzden de annenin sözünü pek dinlememeye başlıyor. Sizin yapacağınız onunla çok inatlaşmamak ve her fırsatta onu ne kadar sevdiğinizi (sizi kızdırsa bile) oğlunuza belli etmeniz. Onu öpün, kucaklayın. Annesinin her zaman onu sevdiğini, onu korumaya devam ettiğini ve yanında olduğunu bilsin, güven duygusu zedelenmesin.
 
canim öncelikle cevap yazdigin icin cok tesekkür ederim nedense burda sok olaylar olmadikca kimse tenezzül edip yardim etme geregi duymuyo.Dediklerinide aynen yapiyorum öyle bagirip cagirmam ogluma pek ama suan inanki biraz sasirmis durumdayim ,öyle bir dönemdeyiz ki cezadan anlamaz konusmaktan anlamaz kizmaktan hic anlamaz,bende bi daha yapma annecigim tamam mi diyorum ona sariliyorum falan ama gecen arkadasima gitmistim onunda oglu bir yas kücük bizimkinden gelip gectikce tokatladi cocugun kafasini ve ben cok utandim neyi yanlis yapiyorum acaba diye düsünüyorum ama biz ona vurmuyoruz yani bizden böyle birt örnek almis olamaz ,pek fazla tv izlemez günde bi 10-15 dakika pepee ye bakar ondada oyle pek vurdu kirdi yok büyük bir ihtimalle babanne ve dedede alisiyo cünkü onlar dogru yanlis oglum ne yapsa deli gibi gülüyolar oraya gidince resmen iki saatte huyu suyu degisiyo cocugun
 
Canım bu konuda haklı olabilirsin. Bu yaşlarda anne-baba davranışları kadar büyükanne-büyükbaba davranışlarının da tutarlı olması gerekiyormuş.

2 yaş sendromu; çocuklarda yaklaşık 1,5 yaşında başlayarak 3,5yaşına kadar devam eden oldukça zorlu bir dönemdir. Bu dönemde çocuk daha saldırgan ve inatçı tavırlar sergileyebilir. Hemen her ebeveyn bu süreçte çocuğundaki değişmeleri anlamlandıramamakta ve bu durumu açıklayacak farklı nedenler aramaktadır. Oysa neden çok basit ve doğaldır: Çocuklar 1 yaşından sonra çevresindeki her şeyle daha çok bağlantı kurar ve adeta keşif yapmaya başlarlar. Kendilerini ve isteklerini çevrelerindeki herkese kabul ettirme çabası içinde oldukları bu dönemde aslında birey olma yolunda ilk adımlarını attıkları için huysuz ve ısrarcı tavılar sergilemeleri son derece doğaldır. Çünkü 2 yaşına kadar anne ve babasına bağımlı yaşayan çocuk yürüme ve konuşmanın başlamasıyla kendini ifade etme yollarını aramaya başlar. Sosyalleşmenin bilinçli başlangıcı olarak da ifade edilebilen bu süreç işte bu arayış nedeniyle çocukların önemli ve hızlı davranış değişiklikleri göstermesine neden olur. Aslında birçok zaman da hiç farkında olmaksızın üstelik son derece iyi niyetle olsa da anne ve babaların davranışlarındaki tutarsızlıklar bu değişiklikleri artırmaktadır.
Yaklaşık 1,5-3,5 yaş aralığında yaşanan bu sürecin sendrom olarak anılmasının temel nedeni ise çocuğun kendini ve çevresini keşfetme çabaları karşında ailenin koyduğu bloklar nedeniyle çocuk ve ebeveynler arasında sık çatışmalar yaşanmasıdır.
Çocuklar bu dönemde sürekli ağlama, saldırgan davranışlar sergileme, eşyalarını paylaşmama aşırı inatlaşma, bağırma, elindeki nesneleri fırlatma, yemek yememe (iştahsızlık), ısrarcı olma gibi davranışlar sergileyebilirler. Daha aşırı boyutlarda saçlarına ve yüzüne zarar verme, başını duvara vurma ya da anne ve babasına saldırma gibi eğilimlerde de bulunabilirler.

Belli durumlar bu süreçte tetikleyicidir!

Genellikle ebeveynlerin engelleyici ve aşırı koruyucu davranışları(“Aman dikkat kırarsın, aman dikkat dökersin, yapma, elleme”), aileye yeni bir bebeğin gelmesi, tuvalet eğitimindeki baskıcı tavırlar, anne ve babanın birbirine şiddet uygulaması, yemek yeme, uyuma ve temizlik konusundaki ısrarcı tavırlar, çocuğun gün içinde enerjisini harcayamaması, belli nedenlerle (hastalık, iş yoğunluğu, ani kayıplar vs.) anne ve babanın çocuğa gösterdiği ilginin azalması bu sendromu daha zorlu hale getirecektir.

Nasıl Davranmalı?

Her şeyden önce ebeveynler bu durumun yaşanması gereken bir süreç olduğunu unutmamalıdır. Bu dönemde sabırlı ve tutarlı tavırlar sergilemek çocukların istendik davranışlar geliştirmesinde çok etkili olacaktır. Çünkü çocuklar gelişim süreçlerini tamamladıkça ebeveynlerinin davranışlarına ve vereceklerii eğitime alışacaklardır.
Çocuğunuz yeme konusunda direniyorsa yiyecekleri onun sevebileceği hale getirebilir, ona özgü yiyecekler yapabilirsiniz. Anlatmak istediklerinizi oyunlaştırmayı deneyebilirsiniz. Sizin istediğiniz davranışları sergilemediği zaman öfkeli davranmak yerine sabırlı ve sessiz bir duruş sergileyerek yanından uzaklaşabilirsiniz. Kendinize mutlaka zaman ayırmalısınız ki onun öfke patlamalarında güçlü durabilesiniz. Çünkü sizin moral bozukluğunuz da ona karşı olan davranışlarınızı ve sabrınızı etkileyecektir.

Dikkate alınması gereken bir konu da çocuğun öfkeli olduğu zamanlarda her istediğinin yapılmamasıdır. Unutmayınız ki sizin sakin tavrınız ve tutarlılığınız bu sürecin en kolay ve en sağlıklı atlatılmasını sağlayacak temel yöntem olacaktır. Eğer kendi başınıza bu sorunun üstesinden gelemeyeceğinize inanıyorsanız hiç tereddütsüz profesyonel bir psikolojik destek almayı denemelisiniz. Unutmayın ki bu dönem gelişim sürecinin olmazsa olmaz bir parçasıdır ve bu dönemde yapılan hatalar istenmeyen davranışların kalıcı hale gelmesini sağlayabilir.

Kaynak: Amerikan Derneği Yuvası Psikoloğundan alıntı.
 
Canim verdigin bilgi icin gercekten cok tesekkür ederim aslinda az cok bu konuyla alakali bilgim var ama iste insanin kendi basina gelince biraz eli kolu baglaniyo ne yapacagini sasiriyo.Bide esim bizimkiyle yasit cocuklar ne kadar sakin babalarinin ellerinden tutmus geziyolar özeniyorum falan deyince dahada panikledim.Daha yeni bir kriz atlattik bi kac saat once alisveris merkezine gittik ve 1 saat zor kaldik arabasindan indiriyorum bizi unutuyo alip basini gidiyo imkani yok durdurmanin,arabada durmuyo sevdigi seyleri aliyorum hep yanima bisküvidir minik bi cikolata falan ama onlarda gecici cözümler iyiyo bitiyo ve yine basliyo aman allahim bu kabus en kisa zamanda biter insallah
 
Canım Allah yardımcınız olsun. Bakalım biz nasıl atlatacağız? :18:
Bir çocuk psikologunun 2 yaş dönemiyle ilgili seminerleri vardı. Belki bu tip bir şey yardımcı olabilir. Bir de her çocuk farklı oluyor. Bir arkadaşımın kızı 15,5 aylık. Arkadaşım da kızıyla beraber daha çok bebekken bile markete gidemiyordu, çünkü her yere uzanıyor, her şeyi karıştırıyordu. O da çözümü internetten sipariş vermekte buldu. :1:
Acaba arada parka götürmek, oyun gruplarına katılmak faydalı olabilir mi? Sanki enerjisini harcamak istiyormuş gibi de geldi bana. Ama dediğim gibi ben uzman sayılmam. :44:
 
Zaten ben bunun sevgi ve sabirla en önemliside zamanla cözülecegi fikrindeyim sadece birazcik yazip rahatlayim ve farkli fikirler bilmediklerimi bilenler olabilir diye düsünmüstüm ama cook sagol koca kk da bi tek sen oldun yardimci olan.Havalar guzel olunca parka falan götürüyorum canim malum Almanyadayiz ve hergün yagmur,oyun grubunada yazildik ama beklemek zorundayiz.Disari falan cikamadigimiz zamanlarda evde oyunlar oynuyoruz bol bol kovalamaca falan oynuyorum ki iyice yorulsun ve ben aksami zor ederken o uyumak uzere yatagina yattiginda hala hoplayip zipliyo yani bitmez tükenmez bir enerji var oyle parkla oyunla olucak is degil yani canim
 
benim oğlumda aynı hatta ben doktora götürmeye karar vermiştim 2,5 yasında kızınca falan sırıtıyo üstelik aşırı sakindi ama bunun 3 yasında sona ermesin gerektini okudum bekliyorum başka çare kalmadı Allah yardımcımız olsun
 
benim oğlumda aynı hatta ben doktora götürmeye karar vermiştim 2,5 yasında kızınca falan sırıtıyo üstelik aşırı sakindi ama bunun 3 yasında sona ermesin gerektini okudum bekliyorum başka çare kalmadı Allah yardımcımız olsun

seninde allah yardimcin olsun canim neyse senin az kalmista bíze daha var:18:evet dedigin gibi kiziyorum hayir diyorum bana pis pis siritiyo,bazende sesimi yukseltince aglayip bana sariliyo kiyamiyorum o zamanda.Bide o kadar hizli ki yetisemiyorum sabah bi tane pecete bulmus ben mutfakta ona kahvalti hazirlarken salonda heryere kirpik kirpik etmis ben onari toplamaya baslamadan daha o firladi koltugun üzerine ordan camin üzerinde duran mumlugumu ben hayir diyene kadar tuzla buz etti:20:camlari toparlayim derken butfaga gidip kavonozdaki cayi haliya bi guzel serpistirmis :27:cildirmamak icin zor tutuyorum yani kendimi:52:
 
aynı şeyleri yapıolar ya şuna bak eşşekler napalım dayancaz bacı paylaşalım burdan eğlenceli hale getirelim üzülme lütfen olur mu bende çok yıprandım ama yapcak bişi yok çocuklar 2 yas sendromunda
 
Evet canim cekmekten baska bisey yapamiycaz dedigin gibi eglenelim bari:21:o anlarda cok sinirleniyorum zor tutuyorum kendimi terliyorum resmen :1:ama aksam yatinca bakiyorum ki oyle masum ki melek gibi bide diyorum allaha cok sukur saglikli da yürüyo kosuyo bi anne daha ne ister allah onlari bize bagislasin:nazar:
 
seninde allah yardimcin olsun canim neyse senin az kalmista bíze daha var:18:evet dedigin gibi kiziyorum hayir diyorum bana pis pis siritiyo,bazende sesimi yukseltince aglayip bana sariliyo kiyamiyorum o zamanda.Bide o kadar hizli ki yetisemiyorum sabah bi tane pecete bulmus ben mutfakta ona kahvalti hazirlarken salonda heryere kirpik kirpik etmis ben onari toplamaya baslamadan daha o firladi koltugun üzerine ordan camin üzerinde duran mumlugumu ben hayir diyene kadar tuzla buz etti:20:camlari toparlayim derken butfaga gidip kavonozdaki cayi haliya bi guzel serpistirmis :27:cildirmamak icin zor tutuyorum yani kendimi:52:

merhaba. benim oğlum daha çok ufak 11 aylık yeni yürümeye başladı ama şimdiden evi ona göre düzenledik. çiçekler kalktı ortalıkta kendine zarar vereceği eşya pek kalmadı. dolaplara kilit vs kondu. yani ortalığı mümkün olduğunca ona göre düzenleyin derim. bırakın 3-3,5 yaşına kadar ev onun evi olsun. he çocuk farklıdır bazıları daha hareketli ve daha zor atlatıyorlar bu dönemi. hava yağmurlu olmadığı zamanlarda soğuk bile olsa mutlaka giydirip dışarı çıkarın. yabancılar hep böyle yapıyorlar. inanın enerjisini çok azaltmasa da psikolojisi ve sağlığı üzerinde çok olumlu etkisi olacaktır. bir de asla hayırdan anlamazlar. boşuna hayır demeyin. onlar bunu oyun sanım daha da ısrarla yaparlar. kullanabileceğiniz tek davranış tepki vermemek ve inatlaşmamak. bir de mesela bir çekmeceyi açmamasını kendiine zarar verebileceğini düşünüyorsanız boşuna hayır deyip bağırıp çağırmayın. anlamaz. siz bir çocuk kilidi alıp kilitleyin ve böylece engelleyin. sinirlendiği zamanlarda da ilgisini başka yöne çekip sarılıp sevgi göstermeyi deneyin. hiç olmadı tepkisiz kalın. söylemesi kolay da yapması zor. benim oğlan şimdiden düz duvara tırmanıyor. bakalım bizi nasıl günler bekliyor :18:
 
selam dudi...

öncelikle kolaylıklar diliyorum 2 yaş sendromuna girmiş bulunuyorsunuz merak etme bu geçtiği zaman da 3 yaş sendromu sizi bekliyor olacak
sonrasında 6 yaşına kadar senin bile inanamıyacağın uyumlu bir çocuktan sonra ön ergenliğe geçiş başlıyacak ve yaklaşık 10 yaşına kadar sürmesi olağan...

bu süreçte yapman gereken - daha doğrusu yapmamız gereken çünkü benimde 34 aylık bir oğlum var - sevgiyle hoşgörüyle bu süreci atlatmak ama inan bu çok zor oluyor bazen çıldırıyorum evde birde 2. sınıfa giden, benden yardım bekleyen ve ön ergenliğe girmiş bulunan 8 yaşında bir oğlum daha var.

sabır sevgi ve yapma dememek çözüm olabilir belki...

sevgiler...:emir_bebek:
 
selam dudi...

öncelikle kolaylıklar diliyorum 2 yaş sendromuna girmiş bulunuyorsunuz merak etme bu geçtiği zaman da 3 yaş sendromu sizi bekliyor olacak
sonrasında 6 yaşına kadar senin bile inanamıyacağın uyumlu bir çocuktan sonra ön ergenliğe geçiş başlıyacak ve yaklaşık 10 yaşına kadar sürmesi olağan...

bu süreçte yapman gereken - daha doğrusu yapmamız gereken çünkü benimde 34 aylık bir oğlum var - sevgiyle hoşgörüyle bu süreci atlatmak ama inan bu çok zor oluyor bazen çıldırıyorum evde birde 2. sınıfa giden, benden yardım bekleyen ve ön ergenliğe girmiş bulunan 8 yaşında bir oğlum daha var.

sabır sevgi ve yapma dememek çözüm olabilir belki...

sevgiler...:emir_bebek:

Canim allah sanada kolayliklar versin hemde iki tane.Aslinda ogluma karsi coook sabirliyim ama inan bazen kendime hakim olamiycam diye korkuyorum kaciyorum onun yanindan o baska odada ben baska odada agliyoruz sonrada bisey yok gibi sarilip oynamaya basliyoruz:)Bi de suan bi tane esim ikinciyi yapalimmi,bebek dogana kada oglanda 3 olucak diyo:O sen dogurur bakarsan olur tabi , yoksa kafayi yemis bi kadinla yasamak zorunda kalirsin dedim.
 
:(( aynısından bendede bir tane var.yahu bu 2 yaş sendromuna sadece erkek çocuklarımı giriyor anlamıyorum.çok üzülüyorum.geçici bir süreç biliyorum fakat içim acıyor resmen.bağırmam ceza vermem ama ağlayarak ısrar ettiğinde kesinlikle izin vermem.kendine bile vuruyor.Allah yardımcımız olsun inşallah.
 
Amin canim allah hepimize kolaylik versin anne olmak gercekten cok sabir istiyo.:26:ya kizlar bide benim oglumun buldugunu firlatma gibi bi huyu varhatta bunu bazen bile bile bana bakarak yapiyo ben hayir dedikce o daha fazla yapiyo bende cok ileriye gittiginde oyuncak falan degilde ne bileyim telefon kumanda gibi seyleri attiginda ona ceza verip odasina kapatiyorum:47:bi sure sonra yanina gidip tekrar yapmicaksin tamam mi falan diyorum oda taam diyo:1:bana sariliyo falan tabi hala yapiyo ama sanki bi kac gündür biraz daha iyi gibi yapma bak dinlemesen ceza alrsin odana gidersin falan diyorum bazen birakiyo ama acaba yanlismi yapiyorum kimi pedegoglar cocuklara ceza verilmemesi kimiside tam tersiu taraftari bende sasirmis durumdayim kisiligiyle ilgili problem yasarmi bu yuzden acaba :44:
 
Back