21 yaşındaysanız ve ailenizden destek görmüyorsanız

ah babalar...ne sevgilerini ne sinirlerini yansıtabiliyorlar.bence sıkıntısı orada Baba'nın.keşke böyle yapmasa ama değiştiremiyoruz üzüldüğümüzle kalıyoruz.
Değiştiremiyorum ama tepkimi koyuyorum..
Hep mühendis olmamı istedi o. Makine istedi ama ben Malzeme Mühendisliğini seçtim.
Yani o bankacı ol ,öğretmen ol olayı da yaşanmadı bizde.
Biz de sorun babamın bana inancı olmayışı.
 
Ben kendimi ispatlamak için yapmıyorum.Aslında kendimi ispatlamak için yapıyorum ama başkasına değil kendime ispatlamak için.
Arkadaşlarım bile staj nasıl gidiyor dediğinde anlattıklarımdan dolayı senin adına çok sevindim diyebiliyorlar.Bunu ailem yapmıyor ama.
 
çunku abin erkek sen kızsın yani ayrım yapıyolar benım aılemınde senınkınden farkı yok
Ben soruyorum madem kaza yaptı ve sigorta karşılamayacak neden tatile gönderiyorsun dediğimde kıskanç olan ben oluyorum.Babam gülerek kıskanma kıskanma bende seni götürürüm diyor.
Bende kıskanacağım birşey yok.Ben gidiyorum işimi öğreniyorum,geleceğime yatırım yapıyorum diyorum.
 

Olmasin, baban ya da baska biri sana inansa ne, inanmasa ne??

Onemli olan gereken tecrubeyi kazanman ve is bulmada zorlanmayacak sekilde donanima sahip olman ki, sen de bunun farkindasin zaten. Kendini gelistirmeye devam, motivasyonunu dusurecek insanlarla kariyerini konusma, baban olsa bile:)

Yok demissin ama ailende kiz, erkek ayrimi var. Cevval olan sen oldugun halde, eyyyh kadinlar bir is beceremez kafasina kurban giden sensin. Abin loser olsa da erkek iste , ne yaparsin.
 
Bunu geçte olsa anladım.Elimden geleni yapacağım.Ve anneme dahi neler olduğuna dair hiç birşey anlatmayacağım.
 
işte demek istediğim bu. kendini kendine ispatlamak istiyosun o halde ailenin takdirini alamamak seni incitmesin. evet ihtiyacı oluyo insanın kimi zaman motivasyona, doğru yolda olduğuna inanmaya. ama bunu ailen karşılamıyosa ailen haricindeki insanların güzel sözleriyle idare edebilmek gerekir.
beni bi kere bile takdir etmiyosunuz diye ailene isyan edebilirsin. ama bunu yapmak haricinde de başka bi öneri aklıma gelmiyor
 
Canım bazı insanlar takdir etmeyi bilmez çevrelerinden görmemişler çünkü. Yani seni içten takdir ediyor olsalar bile söylemeyebilirler.
Benim annem babam da öyleydi sürekli eleştirilecek noktaları görürlerdi ama hiç birini umursamadim çünkü kendime çok guveniyordum önemli olan da bu bence dışardan takdir bekleme. Sen hedeflerine ulasiyorsan esas tatmin budur.
 
Aman boş ver ya bak işin var geleceğin var
Kafana takmana değmez
Keşke farklı davransalar ama yarın her şey bittiğinde ve hatırladığında Can'ını bile sıkmaz bu durumlar
 
İnsanlar size gülüyor, küçümsüyor ve yapamayacağınızı söylüyorlarsa emin olabilirsiniz, doğru yoldasınız demektir.

Hayatınızda daima sizin başarılarınızı küçümseyen, yaptığınız işte ne kadar iyi olursanız olun kaale almayan hatta hedefleriniz için yoldan saptırmaya, beceremeyeceğinizi, boşa uğraştığınızı söyleyenler olacaktır.
Ki bunlar genelde en yakın çevrede başlar, tsunami etkisiyle yayılarak gider.
Bir gün sadece selamlaştığınız biri bile sizin hakkınızda 'ay şunu yapıyormuşsun, hayırlısı' gibi sözler sarfeder.
Siz siz olun, sakın ama sakın onları dinlemeyin.
Önce içinizdeki bu başarma arzusuna, sonra çalışmanıza en son olarak da hayallerinize inanarak emin ama yavaş adımlar atarak ilerleyin.
Yıllar sonra geleceğiniz nokta, herkese en güzel cevabı bir tokat gibi verecektir.
O saatten sonra da sizin başarılarınızdan nemalanmaya çalışanlar olacaktır ama hakkınızı yedirmeyin, tırnaklarınızla şimdiden kazımaya başladığınız geleceğinize kimsenin lafının gölgesini düşürmeyin.

Aferim, yola devam.
 
Yaptım işe yaramadı artık hiç birşey yapmamayı seçiyorum bende.
Çok şükür doğru yoldayım gibi.Allah yüzümü kara çıkarmasın inşallah
 


Lise stajımda deli gibi çalışıyordum ve çalıştığım kurum devlet dairesiydi.
Staj bittiğinde tüm işleri artık bir memur kadar öğrenmiştim.O zamanlar bile aradığında kısık sesle konuşşurken kızardı.
Sanki bana merkez bankasında mı çalışıyosun diye.
Yani hiç birşekilde saygısı,inancı yok bana karşı.
 
Peki utandırabildiniz mi onları ?
Birşeyler başardığınızı gördüklerinde tepkileri ne oldu ?
 
Benim babam da öyleydi.
Hiçbir zaman bir baltaya sap olacağıma inanmadı.
Gerçi işsizim, orası ayrı konu ama yıllarca okuduğum bölümü küçümser, hatta hiçbir zaman adını bile aklında tutamazdı.
Ne zaman mezun olur olmaz işe girdim ve kendi irademle istifa edip evleneceğimi söyledim, o zaman bir şeyler değişti.
İnanır mısınız, hep arkamdan benimle övünürmüş.
'Oğlum yok ama aslan gibi kızım var, bana bile kafa tutuyorsa elaleme neler yapar, yıldırmak için uğraşsam da o hep kendi bildiği yoldan gitti ve başardı' diye.
Bazı insanlar böyledir, ve onları öyle kabul etmek, kulak asmamak gerekir.
Yüzünüze kızıp, arkanızı döndüğünde gururla baktığına eminim.
 
Peki utandırabildiniz mi onları ?
Birşeyler başardığınızı gördüklerinde tepkileri ne oldu ?
aslına bakarsan hiç onları utandırmak gibi bi düşüncem olmadi çünkü ordan burdan duyuyordum benimle ilgili iyi şeyler soylediklerini. Yani diyorum ya takdir etmeyi bilmiyorlar. Eleştirerek senin basarina katkı sağladıklarını düşünüyorlar. En azından benimkiler öyleydi. Belki seninkiler de öyledir.
 
Ben çok iyi anlıyorum seni. Ben de 23 yaşındayım okurken çalıştım part time, okul bitti hemen işe başladım iş yerinde de az çok kendime bi konum edindim ama ailem hiç bir zaman başarılı olduğumu görmedi kazandıklarımla onlara yaptığım yardımlara karşı sen bize bir krş bile vermedin deyip sabah akşam başımın etini yeyip beni dışlarlar resmen aynı evde yaşamamıza rağmen. Ailemiz de olsa böyle moral bozucu ve nankör olabiliyorlar malesef Allah ıslah etsin diyorum...
 
aman boşver aileni güzelim. takma kafana.. her aile erkek çocuğuna daha çok değer verir, kız çocuğuna nazaran. seninle yaşadıklarının daha fazlasını ben yaşadım. düğün zamanım olduğunda ailemden hiçbir destek görmedim. Ne maddi ne manevi. Farklı şehire yerleştim, yuva kurdum. Hala evime gelemediler.. Eşimi de pek tanımazlar, tanımak istemezler.. Şimdiler de ise ailemin yüzüne bakmayan değer, kıymet vermeyen; bir akraba çocuğunun beyaz eşyalarını alıcaklarmış. Çocuk evleniyormuş, ama parası yokmuş.. Bir de bunu bana söylüyorlar. Valla ne diyeyim. Benim zor zamanlarımda yanımda olmayan ailem, elin oğluna yardımcı oluyor. Hayat gerçekten garip..
 
Yuzume kızması da saçma geliyor bana.Aferin demek çok mu zor anlamıyorum ki.
 
Sizin durumunuz daha kötüymüş.Üzüldüm.
Ve evet hayat gerçekten de çok garip
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…