Belkide diyorum en başta hata yaptık bir yerde 3 aylık olana kadar hiç yanımıza alıştırmamalı mıydık yoksa yine de böyke olur muydu bazen bu düşünceme de kızıyorum o bebeği ben dünyaya getirdim ben istedim şimdi o bebeğin bana ihtiyacı varken neden yatağında yatmaya zorlıyım onu diyorum yanımda yatmak istiyorsa yatacak emmek istiyorsa emecek sonra gece olup elli kere uyanınca bunlarının hepsini unutup sinirleniyorum tabiN NewbieMommyMurphyy @civitmavisi24 kızlar size birşey söyleyeceğim bebek gece uyandığında yanına gitmeseniz ağlayıp ağlayıp tekrar uyusa olmuyor mu denemiş olabilirsiniz belki ama yine de yazayım dedim
Yalnız değilsin ya onlar evine yardımcı alıyorlar benimde paylaşırsam öyle paylaşırım dağınıkken kimse atmaz , bazen gün boyu bulaşıklar duruyor akşam eşim gelince hallediyorum benimde kendi kendine oyalanmıyor hele süpürge asla açamam bazen 1 hafta ev süpürülmüupr süpürge açınca oğlum ağlıyor yanımda biri olması gerekiyor oğlumu tutacak ben süpürücem bugün üstten yalandan bir süpürdüm emekliyor yerde bişey gördüğü anda alıp ağzına atıyor kaç kere yakaladım ama napalım zamanla düzene girecek her şeyBir de az takipçili bir hesap takip ediyorum. Kadının Bebegi var 1 yaşında.Sabah story atmış kahve yaparken.Mutfagı inanılmaz toplu.Kendi üstü başı öyle saçları bile yapılı makyaj bile yapmış.Bebegi oturtmuş tezgahın üzerine kahve yapıyor kadın.Bir de kendime baktım.Hergün evi toplasam da sürekli dağılıyor.Hergün ev süpürülse de evde sürekli bir batıklık söz konusu.Bebege kahvaltı yaptırıp kendime kahvaltı yapıp bebegi ilk uykusuna yatırana kadar zaten mutfak harap oluyor.Diyorum kendim mi beceriksizim.cok düzenli de bir insan olmama rağmen her gün bu şekilde oluyor.Sabah mesela yatağa kustu çarşaf nevresimi çıkardım öylece duruyor.uyanır uyanmaz makinaya çamaşır attım.Kendimi hiç demiyorum bile duşa girene kadar saç yukarıda toplu sabah koşturmaktan ne duşu saçı makyajı.Kızlar ben yetişemiyorum gerçekten.Bebegim hiç kendi oyalanmıyor kahvaltı hazırlamak bile işkence bir sürü mızıldamayla geçiyor ben dolaptan bir şeyler çıkarana kadar dolabın başında dikeliyor bir şeyleri tutup yere dökmezse yine şükür edip hızla hazırlamaya çalışıyorum.Yetişemiyorum sanırım beceremiyorum.
Bizde bugün aynıyız buzdolabını kapatıyorum ağlıyor , kapı çalıyor oraya gitmek istiyor ağlıyor ama bir yandan da sürekli kulağını tutuyor kulağı mı ağrıyor acaba diye düşündümGünaydın kızlar.Gece biraz daha rahat geçti diyebilirim ama gündüzleri de hiç kolay olduğunu söyleyemem.Kendisi oyalanıp oyuncaklarıyla zaman geçirmek istemiyor onu almamız için sürekli yalandan gülerek ağlıyor.Bu durum hiç hoşuma gitmiyor bir yandan diyorum dişten dolayı huysuz mu diye diğer yandan diyorum huy olarak kalır mı böyle yalandan ağlamak
Kendini kötü hissetme ben de aynı durumdayım beneğim sürekli mızmız ve ıh ıh diyip dıruyor yere bıraktığım an ağlamaya başlıyor mama sandalyesine fobisi var resmen beş dk durmaz bi elimde o tek elle kahvaltı hazırlıyorum yediklerimizi makineye koymak bile mucize kapağını açtığım an içine girmeye çalışıyor süpürge sesinden hiç hoşlanmıyor tek başımayken ev süpüremem. Dediğin gibi bir de instagrama bakıyrum bebeğiyle spore giden mi dersin tırnak yaptırmaya giden mi dersin. Cidden etkilenmemeye çalışıyorum ama bazen de acaba ben mi bi yerde hata yapıyorum diyorum. Her akşam yemeği saati geldiğinde içinü sıkıntı basıyor ne kendisi düzgünce yer ne bana yedirir ıhh ıhhh demeye başlar kucağa alırım durmaz oturtup oynayayım derim durmaz. Uyku saatinin gelmesinü mesaisi bitişini bekleyen çalışanlar gibi bekliyorum. Geçecek bu günlerde inşallah ama bizde de psikoloji kalmadı.Bir de az takipçili bir hesap takip ediyorum. Kadının Bebegi var 1 yaşında.Sabah story atmış kahve yaparken.Mutfagı inanılmaz toplu.Kendi üstü başı öyle saçları bile yapılı makyaj bile yapmış.Bebegi oturtmuş tezgahın üzerine kahve yapıyor kadın.Bir de kendime baktım.Hergün evi toplasam da sürekli dağılıyor.Hergün ev süpürülse de evde sürekli bir batıklık söz konusu.Bebege kahvaltı yaptırıp kendime kahvaltı yapıp bebegi ilk uykusuna yatırana kadar zaten mutfak harap oluyor.Diyorum kendim mi beceriksizim.cok düzenli de bir insan olmama rağmen her gün bu şekilde oluyor.Sabah mesela yatağa kustu çarşaf nevresimi çıkardım öylece duruyor.uyanır uyanmaz makinaya çamaşır attım.Kendimi hiç demiyorum bile duşa girene kadar saç yukarıda toplu sabah koşturmaktan ne duşu saçı makyajı.Kızlar ben yetişemiyorum gerçekten.Bebegim hiç kendi oyalanmıyor kahvaltı hazırlamak bile işkence bir sürü mızıldamayla geçiyor ben dolaptan bir şeyler çıkarana kadar dolabın başında dikeliyor bir şeyleri tutup yere dökmezse yine şükür edip hızla hazırlamaya çalışıyorum.Yetişemiyorum sanırım beceremiyorum.
Ay bugün valla bi değişik her mesajda gülüyorum nedense sanki herkes benmiş gibi tövbe yarabbiGündüz bir şekilde idare ediyorum ama akşama doğru iyice zıvanadan çıkıyor yemek yedirmek dert üstünü değişmek dert ona nasıl yemej hazırlıyorum Allah biliyor öyle zorlanıyorummki kendim yemej yiyemiyorum üstelik uyuyunca yanına yatıyorum yatağına koyarsam hemen uyanıyor öyle sıcaklık arıyor ki üzülüyorum ağlamasına dayanamıyorum ama bzen yalandan ağlıyor işte o zamanlarda bende aşırı sinirleniyorum eşim evdeysen hemen alıyor benden ben yine baya söyleniyorym arkasından sinirimi atana kadar sonra 5 10 dk sonra unutup özlüyorum oda babasında biraz benden uzak kalınca kıymetimi anlıyor heraşde yanıma alıp emziriyorym biraz barışıyoruzgeceleri daha zor artık gelip üzerime çıkıyor göğsüme yatıyor koluma yatıyor o kadar yakınımında olmak istiyor ki bu aralar sırt üstü uzanıyorum oda üstüme yatıyor tam kafasını kalbimin üzerine koyuyor öyle uyuyor
Bizim doktor yer yatağı önerdi bazen yerde yatıyor ilk uyunana kadar park yatakta yatıyor o da max 2 saat diken var sanki yatağında bazen eşimle ortamıza alıyoruz. Sürekli bir yatak kombini içindeyiz ya.Kızlar uyku konusunda yazdiklarininiz hepsine bende dahilim ve katılıyorum benim sorunum şu ki artık geceleri uyandığında dönüp oturuyor ve emekliyor benim yanımda da güvenli değil artık anlık uykuya dalsam pat aşağı düşebilir korkuyorum. Siz nasıl yaptırıyorsunuz bebeklerinizi önlem olarak ne yaptınız. Şimdi onun divanına kaliteli döşek alıp koruyucu levhayı takip onun yatağına gecicez ikimiz bunu düşündüm artıkyatak aldıktan sonra yatakları birleştirelim bizim odada yerimiz de var ama eşim romantizm yapma rahat uyuyun diyo bizi tek kişilik yatağa gönderiyor. Dün gece ise yüksekten düşmesin diye bazanin önüne indirdik döşeği yerde yattık
Bebeklerimiz çok benziyor sanırım çünkü ıh ıh diye yerinde durmama aylardır bizde de var duygularıma tercüman olmuşsunuz yemek yemek bile işkence akşam kafam kazan oluyor uyku saati gelsin diye bekliyorum kendimi de suçlu hissediyorum böyle oluncaKendini kötü hissetme ben de aynı durumdayım beneğim sürekli mızmız ve ıh ıh diyip dıruyor yere bıraktığım an ağlamaya başlıyor mama sandalyesine fobisi var resmen beş dk durmaz bi elimde o tek elle kahvaltı hazırlıyorum yediklerimizi makineye koymak bile mucize kapağını açtığım an içine girmeye çalışıyor süpürge sesinden hiç hoşlanmıyor tek başımayken ev süpüremem. Dediğin gibi bir de instagrama bakıyrum bebeğiyle spore giden mi dersin tırnak yaptırmaya giden mi dersin. Cidden etkilenmemeye çalışıyorum ama bazen de acaba ben mi bi yerde hata yapıyorum diyorum. Her akşam yemeği saati geldiğinde içinü sıkıntı basıyor ne kendisi düzgünce yer ne bana yedirir ıhh ıhhh demeye başlar kucağa alırım durmaz oturtup oynayayım derim durmaz. Uyku saatinin gelmesinü mesaisi bitişini bekleyen çalışanlar gibi bekliyorum. Geçecek bu günlerde inşallah ama bizde de psikoloji kalmadı.
Ben de hissediyorum suçlu ama insanız inanki çok normal. İstiyorum ki biz yemek yerken koyayım mama sandalyesine dursun güzel güzel yemeğimizi yiyelim ama yok kendini atıyor mama sandalyesinin tepsisini kaç kere ayağıyla fırlattı. İnsan sinirlerine hakim olamıyoe. Seni çok iyi anlıyorum ve yalnız değilsin hepimiz benzer şeyleri yaşıyoruzBebeklerimiz çok benziyor sanırım çünkü ıh ıh diye yerinde durmama aylardır bizde de var duygularıma tercüman olmuşsunuz yemek yemek bile işkence akşam kafam kazan oluyor uyku saati gelsin diye bekliyorum kendimi de suçlu hissediyorum böyle olunca
İçerim üreteceğim diye insanlar ne yapacağını şaşırdı bir tanesi de ıhhhh ıhhh diyip sürekli mızıldamıyor mızıldasa görürüm benTemizlik yemek vs konuşurken şu kadina bakın bu enerjiyi nerden buluyo bu insanlar ya
Bende götünde kurt var diyorumBizim doktor yer yatağı önerdi bazen yerde yatıyor ilk uyunana kadar park yatakta yatıyor o da max 2 saat diken var sanki yatağında bazen eşimle ortamıza alıyoruz. Sürekli bir yatak kombini içindeyiz ya.
Aynen bide gerçekten anne babaya düşkün. Eskiden 3 aylıkken felan anneme çok düşkündü kıskanırdım derdim anneme daha çok gülüyor felan diye şimdi annemde de çok durmuyorSenin bebeğin zor benimki gibinya işe girsen aklın hep onda kalır biraz daha büyüyenler huyları nasıl olacak bakalım belki 2 yaştan sonra ama yinede çok küçükler nasıl yaparızbilmiyorum
Bu ev düzeni konusu beni de çok üzüyor Allah'tan çok misafirim gelmiyor gerçekten anlık misafirim gelse rezil olurum hem dağınık hem tozlu gerçekten fırsat bulamıyorum. Özellikle çamaşırlar beni çok yoruyor sizinde öyle mi ya sürekli makinam çalışıyor tonla çamaşır bizim bebeğimin bir sürü, bir de kuruyor katlayamıyorum sepette öyle duruyor günlerce. Kışlıklarımızı bile hala çıkaramadık ya herşey bekliyor bazen düşününce bende kendime kızıyorum ben yapmıyorum sanki diyeYalnız değilsin ya onlar evine yardımcı alıyorlar benimde paylaşırsam öyle paylaşırım dağınıkken kimse atmaz , bazen gün boyu bulaşıklar duruyor akşam eşim gelince hallediyorum benimde kendi kendine oyalanmıyor hele süpürge asla açamam bazen 1 hafta ev süpürülmüupr süpürge açınca oğlum ağlıyor yanımda biri olması gerekiyor oğlumu tutacak ben süpürücem bugün üstten yalandan bir süpürdüm emekliyor yerde bişey gördüğü anda alıp ağzına atıyor kaç kere yakaladım ama napalım zamanla düzene girecek her şey
Tırnak yaptırmayı bırak eski bakımlı halimden eser yok eski fotoğraflarıma bakıp üzülüyorum hatta bi ara ağladım bile ne kadar güzelmişim diye şimdi saçımı taramaya zamanım yok dip boyam çıkmış boyatmaya gidemiyorum dışarı çıkarken makyajsız çıkmazdım şimdi saçımı toplayıp çıkıyorum oysa maşa yapmayı çok severdim onu bile ne zaman yaptım hatırlamıyorum tamamen bakımsız birine dönüştüm diye çok üzülüyorumKendini kötü hissetme ben de aynı durumdayım beneğim sürekli mızmız ve ıh ıh diyip dıruyor yere bıraktığım an ağlamaya başlıyor mama sandalyesine fobisi var resmen beş dk durmaz bi elimde o tek elle kahvaltı hazırlıyorum yediklerimizi makineye koymak bile mucize kapağını açtığım an içine girmeye çalışıyor süpürge sesinden hiç hoşlanmıyor tek başımayken ev süpüremem. Dediğin gibi bir de instagrama bakıyrum bebeğiyle spore giden mi dersin tırnak yaptırmaya giden mi dersin. Cidden etkilenmemeye çalışıyorum ama bazen de acaba ben mi bi yerde hata yapıyorum diyorum. Her akşam yemeği saati geldiğinde içinü sıkıntı basıyor ne kendisi düzgünce yer ne bana yedirir ıhh ıhhh demeye başlar kucağa alırım durmaz oturtup oynayayım derim durmaz. Uyku saatinin gelmesinü mesaisi bitişini bekleyen çalışanlar gibi bekliyorum. Geçecek bu günlerde inşallah ama bizde de psikoloji kalmadı.
Bende en son ne zaman düzgün yemek yedim hatırlamıyorum bide ben bizim yemek saatimiz ile onunkini aynı ana denk getiriyorum bizle yesin diye ona yedirirken benim yemeğim buz gibi oluyor bi kaşık zor yiyorum sürekli mama sandalyesinde ayağa kalkıyor arkasını dönüyor zorla yediriyorum bide en sinir olduğum şey ben çocuğa yedirdikten sonra eşimde yemişse al biraz ben yiyeyim diyorum eşimde bencillik yapıyor sigara içeyim yok kahve içeyim bekle diyor iyice sinirlerim tepeme çıkıyor ya bu nasıl lüks benim yemeğim orda buz gibi olmuş ben beyfendinin sigarasının kahvesinin keyfini beklicemBen de hissediyorum suçlu ama insanız inanki çok normal. İstiyorum ki biz yemek yerken koyayım mama sandalyesine dursun güzel güzel yemeğimizi yiyelim ama yok kendini atıyor mama sandalyesinin tepsisini kaç kere ayağıyla fırlattı. İnsan sinirlerine hakim olamıyoe. Seni çok iyi anlıyorum ve yalnız değilsin hepimiz benzer şeyleri yaşıyoruz
Hakikaten anlayışsız yemeyimi yiyeyim sonra zıkkımlan sigaranı demiyor musun ay sinir oldum kocanaBende en son ne zaman düzgün yemek yedim hatırlamıyorum bide ben bizim yemek saatimiz ile onunkini aynı ana denk getiriyorum bizle yesin diye ona yedirirken benim yemeğim buz gibi oluyor bi kaşık zor yiyorum sürekli mama sandalyesinde ayağa kalkıyor arkasını dönüyor zorla yediriyorum bide en sinir olduğum şey ben çocuğa yedirdikten sonra eşimde yemişse al biraz ben yiyeyim diyorum eşimde bencillik yapıyor sigara içeyim yok kahve içeyim bekle diyor iyice sinirlerim tepeme çıkıyor ya bu nasıl lüks benim yemeğim orda buz gibi olmuş ben beyfendinin sigarasının kahvesinin keyfini beklicem
Yani bilemedim çocuk küçük ihtiyacı var bize tabi ama bizde çok yıpranıyoruzBelkide diyorum en başta hata yaptık bir yerde 3 aylık olana kadar hiç yanımıza alıştırmamalı mıydık yoksa yine de böyke olur muydu bazen bu düşünceme de kızıyorum o bebeği ben dünyaya getirdim ben istedim şimdi o bebeğin bana ihtiyacı varken neden yatağında yatmaya zorlıyım onu diyorum yanımda yatmak istiyorsa yatacak emmek istiyorsa emecek sonra gece olup elli kere uyanınca bunlarının hepsini unutup sinirleniyorum tabi
Yer yatağı satın aldın mı çünkü yorganlarla çok konforsuz oluyor bizim yatak baya rahatDün bende öyle yaptım da hiç konforlu olmadı bilmiyorum yaa