2023 Ekim Anneleri Paylaşım Alanı

Bilmiyorum ki ya aynı eziyeti bi daha çekicez valla bittim bugün

Papatyamaviss .!.:

Of bende arayım bakayım neler olcak yaptırmasak nolur kı ya

Genişletmek için tıkla...

Satilucky .!.:

Temizliğin mutlulukla bir ilgisi kesinlikle var

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle öyle

Bir kaç gündür hava çok güzel her sokaktayız ama benim pil bitti.. kuzum uyuyor sokakta eve gelince cin.. e bende dinlenmek istiyorum yavrum uyusak ya diyorum ama nerdeee... üst üste bu kadar dışarı cikmamaistik ben bittim kızlar.

abis66 .!.:

Bir kaç gündür hava çok güzel her sokaktayız ama benim pil bitti.. kuzum uyuyor sokakta eve gelince cin.. e bende dinlenmek istiyorum yavrum uyusak ya diyorum ama nerdeee... üst üste bu kadar dışarı cikmamaistik ben bittim kızlar.

Genişletmek için tıkla...

Bu hafta bende hep bıyerlerdeydim dışardaydım yarında hava güzel bunu da kacırmak ıstemıyorum ama suan gözlerim karışıyor artık yorgunluktan

Kızlar bu saç dökülmesine napacağız yaaa kel kalacağım yakında. Şakaklarım açıldı zaten azdı saçım iyice azaldı ay tutam tutam akıyor resmen

1HANIM .!.:

Kızlar bu saç dökülmesine napacağız yaaa kel kalacağım yakında. Şakaklarım açıldı zaten azdı saçım iyice azaldı ay tutam tutam akıyor resmen

Genişletmek için tıkla...

Emzırme bıtınce gerı gelıyor

Bugün burası biraz benim ağlama duvarım olsun mu..

Kayınpederim ben doğum yaptığımdan beri hastanede. 3 ameliyat geçirdi şimdiye kadar. En sonuncusu kalp ameliyatı idi. Sadece 1 ay kadar evdeydi öncesi sonrası hep hastane. Aman bir şey olur yaşlı da adam diye her fırsatta İdil’i dedesine götürüyorum.
Devamlı bir hastaneye taşınma hali yani. Çocuğumun hastane bağışıklığı oldu resmen.. bu süreçte evde kaldığım dönemlerde şiddetli migren atakları vs geçirdim ve eşim babasının yanına gitmek zorunda kaldı. Babasının sağlığı söz konusu diye ben ısrar ederek gönderdim ama o gece ağrıdan nasıl ağladığımı, İdil’i asla nasıl uyutamadığımı ben bilirim. O döneme dayanıyor yorgunluğum. Çok yoruldum. Eşim normalde evden çalışıyor haftada 2 gün işe gidiyor. Geçen 2 hafta boyunca işe gitmesi gerekti. Akşam 8e doğru eve geliyor normalde. Eve gelmeden hastaneye uğruyor, o gelene kadar ben İdil’i uyutmuş oluyorum. Evdeyken de yoğun geçiyor işi gene devamlı ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Akşamına hastaneye gidiyor ben uyutuyorum. Bugün o hastanedeylen hüngür hüngür ağladım. Çünkü kızım bugün meme dışında hiçbir şekilde uyumadı, yorgunluktan bitap düştü. En son gece uykusuna yatırdığımda memede bile uyuyamadı. Emzik almadı. 1 saatte uyutabildim sinirlerim çok bozuldu. Özellikle böyle zamanlarda yalnız olmak beni çok yıpratmaya başladı. İdil orada ben yanında ağladım da ağladım. Uyumadığı için sinirlendim kızdım sonra kızdığım için ağladım. Hala gözlerim doluyor küçücük bebek uyuyabilse uyurdu zaten. Zorlandı belli ki. Uykusuz kalmaya bayılmıyor herhalde. Ne akla hizmet kızıyorum ki. Ama işte yoruluyorum sabrım kalmıyor bazen. Eşim istediği kadar destek olamıyor. Kv hastanede kayınpederin yanında. O da olamıyor. Benimkiler whatsapp anneannesi teyzesi onlardan da hayır yok. Tabiki kimseye güvenerek bebek yapmadım ama eşimle de gönül rahatlığıyla büyütemiyorum ki. O da çok üzgün bi tarafta siz bir tarafta babam diyor. Evin tek erkek çocuğu her şeylerine o koşturuyor. Herkesi ayakta tutmaya çalışıyor ama kendi psikolojisi artık sağlam değil. Kayınpederim ölsem de kurtulsam kafasında. Kayınvalidem onu toparlamaya çalışırken yoruluyor devamlı eşimden destek istiyor. İşin içine sağlık girince sitem de edemiyorum. Kendimi sıkışıp kalmışım gibi hissediyorum. Hayatıma 1 hafta mola verip kafa dinlemek istiyorum keşke mümkün olsa..

Papatyamaviss .!.:

Bu hafta bende hep bıyerlerdeydim dışardaydım yarında hava güzel bunu da kacırmak ıstemıyorum ama suan gözlerim karışıyor artık yorgunluktan

Genişletmek için tıkla...

Bu havalar daha gelmez sanki canım o yüzden gene bize sokaklar.. biz hiç bu kadar sokağa çıkmamıştık hoşuna da gitti aslında o yüzden kıyamam gibi

freejourney .!.:

Bugün burası biraz benim ağlama duvarım olsun mu..

Kayınpederim ben doğum yaptığımdan beri hastanede. 3 ameliyat geçirdi şimdiye kadar. En sonuncusu kalp ameliyatı idi. Sadece 1 ay kadar evdeydi öncesi sonrası hep hastane. Aman bir şey olur yaşlı da adam diye her fırsatta İdil’i dedesine götürüyorum.
Devamlı bir hastaneye taşınma hali yani. Çocuğumun hastane bağışıklığı oldu resmen.. bu süreçte evde kaldığım dönemlerde şiddetli migren atakları vs geçirdim ve eşim babasının yanına gitmek zorunda kaldı. Babasının sağlığı söz konusu diye ben ısrar ederek gönderdim ama o gece ağrıdan nasıl ağladığımı, İdil’i asla nasıl uyutamadığımı ben bilirim. O döneme dayanıyor yorgunluğum. Çok yoruldum. Eşim normalde evden çalışıyor haftada 2 gün işe gidiyor. Geçen 2 hafta boyunca işe gitmesi gerekti. Akşam 8e doğru eve geliyor normalde. Eve gelmeden hastaneye uğruyor, o gelene kadar ben İdil’i uyutmuş oluyorum. Evdeyken de yoğun geçiyor işi gene devamlı ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Akşamına hastaneye gidiyor ben uyutuyorum. Bugün o hastanedeylen hüngür hüngür ağladım. Çünkü kızım bugün meme dışında hiçbir şekilde uyumadı, yorgunluktan bitap düştü. En son gece uykusuna yatırdığımda memede bile uyuyamadı. Emzik almadı. 1 saatte uyutabildim sinirlerim çok bozuldu. Özellikle böyle zamanlarda yalnız olmak beni çok yıpratmaya başladı. İdil orada ben yanında ağladım da ağladım. Uyumadığı için sinirlendim kızdım sonra kızdığım için ağladım. Hala gözlerim doluyor küçücük bebek uyuyabilse uyurdu zaten. Zorlandı belli ki. Uykusuz kalmaya bayılmıyor herhalde. Ne akla hizmet kızıyorum ki. Ama işte yoruluyorum sabrım kalmıyor bazen. Eşim istediği kadar destek olamıyor. Kv hastanede kayınpederin yanında. O da olamıyor. Benimkiler whatsapp anneannesi teyzesi onlardan da hayır yok. Tabiki kimseye güvenerek bebek yapmadım ama eşimle de gönül rahatlığıyla büyütemiyorum ki. O da çok üzgün bi tarafta siz bir tarafta babam diyor. Evin tek erkek çocuğu her şeylerine o koşturuyor. Herkesi ayakta tutmaya çalışıyor ama kendi psikolojisi artık sağlam değil. Kayınpederim ölsem de kurtulsam kafasında. Kayınvalidem onu toparlamaya çalışırken yoruluyor devamlı eşimden destek istiyor. İşin içine sağlık girince sitem de edemiyorum. Kendimi sıkışıp kalmışım gibi hissediyorum. Hayatıma 1 hafta mola verip kafa dinlemek istiyorum keşke mümkün olsa..

Genişletmek için tıkla...

Keşke sarılabilsem sana lütfen üzülme hepimiz bazen o kadar zor zamanlardan geçiyoruz ki seni en iyi biz anlarız.bizim bir süre çocuğumuz olmadı sürekli doktor doktor gezdik her ay test yapıp negatif görünce yerlere vura vura ağladığımı biliyorum sonunda tüp bebek yaptık ve ben kızıma kavuştum ama doğum sonrası lohusalık beni o kadar zorladı ki hala zorlanıyorum çok zor bir bebeği büyütmek sorumluluk almak şimdi mesela 2. Yi düşünmüyorum Şuan ki eşim aşırı derecede destek oluyor ona rağmen eski hayatımı bazen çok özlüyorum halbuki bir bebeğim olsun diye neler yaptım elhamdülilalah yine onun canı saolsın ama herşeyden önce bizim de bir insan olduğumuzu unutmamamız gerekiyor sinirlerin yıpranmış gerekli desteği göremediğin için Şuan böyle düşünüyorsun ama biraz daha sık dişini yaz geliyor bebeklerimiz büyüyecek bu günlerde geçecek sakın üzülme sen üzülürsen bebişin de hisseder annesi

freejourney .!.:

Bugün burası biraz benim ağlama duvarım olsun mu..

Kayınpederim ben doğum yaptığımdan beri hastanede. 3 ameliyat geçirdi şimdiye kadar. En sonuncusu kalp ameliyatı idi. Sadece 1 ay kadar evdeydi öncesi sonrası hep hastane. Aman bir şey olur yaşlı da adam diye her fırsatta İdil’i dedesine götürüyorum.
Devamlı bir hastaneye taşınma hali yani. Çocuğumun hastane bağışıklığı oldu resmen.. bu süreçte evde kaldığım dönemlerde şiddetli migren atakları vs geçirdim ve eşim babasının yanına gitmek zorunda kaldı. Babasının sağlığı söz konusu diye ben ısrar ederek gönderdim ama o gece ağrıdan nasıl ağladığımı, İdil’i asla nasıl uyutamadığımı ben bilirim. O döneme dayanıyor yorgunluğum. Çok yoruldum. Eşim normalde evden çalışıyor haftada 2 gün işe gidiyor. Geçen 2 hafta boyunca işe gitmesi gerekti. Akşam 8e doğru eve geliyor normalde. Eve gelmeden hastaneye uğruyor, o gelene kadar ben İdil’i uyutmuş oluyorum. Evdeyken de yoğun geçiyor işi gene devamlı ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Akşamına hastaneye gidiyor ben uyutuyorum. Bugün o hastanedeylen hüngür hüngür ağladım. Çünkü kızım bugün meme dışında hiçbir şekilde uyumadı, yorgunluktan bitap düştü. En son gece uykusuna yatırdığımda memede bile uyuyamadı. Emzik almadı. 1 saatte uyutabildim sinirlerim çok bozuldu. Özellikle böyle zamanlarda yalnız olmak beni çok yıpratmaya başladı. İdil orada ben yanında ağladım da ağladım. Uyumadığı için sinirlendim kızdım sonra kızdığım için ağladım. Hala gözlerim doluyor küçücük bebek uyuyabilse uyurdu zaten. Zorlandı belli ki. Uykusuz kalmaya bayılmıyor herhalde. Ne akla hizmet kızıyorum ki. Ama işte yoruluyorum sabrım kalmıyor bazen. Eşim istediği kadar destek olamıyor. Kv hastanede kayınpederin yanında. O da olamıyor. Benimkiler whatsapp anneannesi teyzesi onlardan da hayır yok. Tabiki kimseye güvenerek bebek yapmadım ama eşimle de gönül rahatlığıyla büyütemiyorum ki. O da çok üzgün bi tarafta siz bir tarafta babam diyor. Evin tek erkek çocuğu her şeylerine o koşturuyor. Herkesi ayakta tutmaya çalışıyor ama kendi psikolojisi artık sağlam değil. Kayınpederim ölsem de kurtulsam kafasında. Kayınvalidem onu toparlamaya çalışırken yoruluyor devamlı eşimden destek istiyor. İşin içine sağlık girince sitem de edemiyorum. Kendimi sıkışıp kalmışım gibi hissediyorum. Hayatıma 1 hafta mola verip kafa dinlemek istiyorum keşke mümkün olsa..

Genişletmek için tıkla...

Çok üzgünüm canım Allah sifa versin kp
e.. bu yazdıklarını okuyunca sana hayran kaldım emin ol o kadar güçlüsün ki.. İdil de sana sahip olduğu için çok şanslı..
Bir çoğumuz destek almamıza rağmen bu krizleri yaşarken sen kendin tek başına bu kadar yolu aştın, aşiyorsun da..

Bunlar bir süreç ve hızla geçecek.. kızına kocaman sarıl kokusunu çek şükret ve uyu.. senin sakinliğin ona da geçecek emin ol.. biz gergin olunca kuzular da gergin oluyor..

İmkan varsa annenin yanına sen gitsen biraz iyi gelse?

Bearhug .!.:

Kuruyemiş ve yumurta ben yiyorum onları yasaklamadı doktor acaba döküntüler ondan mı oluyor diyorum şimdi
Ama asıl büyük alerjisi süt ve süt ürünleri kesim emin oldum o ekmeği yedikten sonra içinde hem süt hem tereyağı varmış ekmeğin miktarı da fazlaydı sanırım mahvetti çocuğu da bizi de on gündür toparlamaya çalışıyoruz
Bir de kakao onu doktor yasaklamamıştı ben deneyerek buldum yine de süt ürünü kadar aşırı tepki vermiyor ona asıl derdi süt ürünleriyle
Valla Allah yardımcımız olsun yiyecek bir şey de kalmıyor geriye sürekli aynı şeyleri yemekten proteinsizlikten ayakta zor duruyorum bu halde emzirmeye çalışıyorum bir de sütüm azaldı çocuk çoğu zaman reddediyor mamayı da içmiyor alerji maması berbat bir şey zaten Allah yardım etsin bize ya inşallah ek gıdaya başladıklarında kurtuluruz bu dertten Allahım ne olur
Oy yerim Duru kuzumu ya maşallah Öp yerime annesiii

Sağ ol balım bakayım bu kreme ben evde var mustelanın bir şeyleri hastane vermişti belki içinde vardır setin

Genişletmek için tıkla...

Bephantolun atoderm i de tavsiye ederim kızımda alerjiye bağlı egzama vardi

1HANIM .!.:

Kızlar bu saç dökülmesine napacağız yaaa kel kalacağım yakında. Şakaklarım açıldı zaten azdı saçım iyice azaldı ay tutam tutam akıyor resmen

Genişletmek için tıkla...

Halles denesene kuzum

freejourney .!.:

Bugün burası biraz benim ağlama duvarım olsun mu..

Kayınpederim ben doğum yaptığımdan beri hastanede. 3 ameliyat geçirdi şimdiye kadar. En sonuncusu kalp ameliyatı idi. Sadece 1 ay kadar evdeydi öncesi sonrası hep hastane. Aman bir şey olur yaşlı da adam diye her fırsatta İdil’i dedesine götürüyorum.
Devamlı bir hastaneye taşınma hali yani. Çocuğumun hastane bağışıklığı oldu resmen.. bu süreçte evde kaldığım dönemlerde şiddetli migren atakları vs geçirdim ve eşim babasının yanına gitmek zorunda kaldı. Babasının sağlığı söz konusu diye ben ısrar ederek gönderdim ama o gece ağrıdan nasıl ağladığımı, İdil’i asla nasıl uyutamadığımı ben bilirim. O döneme dayanıyor yorgunluğum. Çok yoruldum. Eşim normalde evden çalışıyor haftada 2 gün işe gidiyor. Geçen 2 hafta boyunca işe gitmesi gerekti. Akşam 8e doğru eve geliyor normalde. Eve gelmeden hastaneye uğruyor, o gelene kadar ben İdil’i uyutmuş oluyorum. Evdeyken de yoğun geçiyor işi gene devamlı ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Akşamına hastaneye gidiyor ben uyutuyorum. Bugün o hastanedeylen hüngür hüngür ağladım. Çünkü kızım bugün meme dışında hiçbir şekilde uyumadı, yorgunluktan bitap düştü. En son gece uykusuna yatırdığımda memede bile uyuyamadı. Emzik almadı. 1 saatte uyutabildim sinirlerim çok bozuldu. Özellikle böyle zamanlarda yalnız olmak beni çok yıpratmaya başladı. İdil orada ben yanında ağladım da ağladım. Uyumadığı için sinirlendim kızdım sonra kızdığım için ağladım. Hala gözlerim doluyor küçücük bebek uyuyabilse uyurdu zaten. Zorlandı belli ki. Uykusuz kalmaya bayılmıyor herhalde. Ne akla hizmet kızıyorum ki. Ama işte yoruluyorum sabrım kalmıyor bazen. Eşim istediği kadar destek olamıyor. Kv hastanede kayınpederin yanında. O da olamıyor. Benimkiler whatsapp anneannesi teyzesi onlardan da hayır yok. Tabiki kimseye güvenerek bebek yapmadım ama eşimle de gönül rahatlığıyla büyütemiyorum ki. O da çok üzgün bi tarafta siz bir tarafta babam diyor. Evin tek erkek çocuğu her şeylerine o koşturuyor. Herkesi ayakta tutmaya çalışıyor ama kendi psikolojisi artık sağlam değil. Kayınpederim ölsem de kurtulsam kafasında. Kayınvalidem onu toparlamaya çalışırken yoruluyor devamlı eşimden destek istiyor. İşin içine sağlık girince sitem de edemiyorum. Kendimi sıkışıp kalmışım gibi hissediyorum. Hayatıma 1 hafta mola verip kafa dinlemek istiyorum keşke mümkün olsa..

Genişletmek için tıkla...

Hepsi geçecek inan bana yorgunsun sadece ama zamanla neye üzülmüştüm diyeceksin. Kızın da senden etkilenir stresini aldikca huysuzlanir zor.bir.durum evet ama bazı günler.esin size öncelik vermesine izin ver her zaman verici olma yani hastayken de git illa deme en azından 1 gün yani yoksa babası tabi ki yanında olmalı çok geçmiş olsun

freejourney .!.:

Bugün burası biraz benim ağlama duvarım olsun mu..

Kayınpederim ben doğum yaptığımdan beri hastanede. 3 ameliyat geçirdi şimdiye kadar. En sonuncusu kalp ameliyatı idi. Sadece 1 ay kadar evdeydi öncesi sonrası hep hastane. Aman bir şey olur yaşlı da adam diye her fırsatta İdil’i dedesine götürüyorum.
Devamlı bir hastaneye taşınma hali yani. Çocuğumun hastane bağışıklığı oldu resmen.. bu süreçte evde kaldığım dönemlerde şiddetli migren atakları vs geçirdim ve eşim babasının yanına gitmek zorunda kaldı. Babasının sağlığı söz konusu diye ben ısrar ederek gönderdim ama o gece ağrıdan nasıl ağladığımı, İdil’i asla nasıl uyutamadığımı ben bilirim. O döneme dayanıyor yorgunluğum. Çok yoruldum. Eşim normalde evden çalışıyor haftada 2 gün işe gidiyor. Geçen 2 hafta boyunca işe gitmesi gerekti. Akşam 8e doğru eve geliyor normalde. Eve gelmeden hastaneye uğruyor, o gelene kadar ben İdil’i uyutmuş oluyorum. Evdeyken de yoğun geçiyor işi gene devamlı ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Akşamına hastaneye gidiyor ben uyutuyorum. Bugün o hastanedeylen hüngür hüngür ağladım. Çünkü kızım bugün meme dışında hiçbir şekilde uyumadı, yorgunluktan bitap düştü. En son gece uykusuna yatırdığımda memede bile uyuyamadı. Emzik almadı. 1 saatte uyutabildim sinirlerim çok bozuldu. Özellikle böyle zamanlarda yalnız olmak beni çok yıpratmaya başladı. İdil orada ben yanında ağladım da ağladım. Uyumadığı için sinirlendim kızdım sonra kızdığım için ağladım. Hala gözlerim doluyor küçücük bebek uyuyabilse uyurdu zaten. Zorlandı belli ki. Uykusuz kalmaya bayılmıyor herhalde. Ne akla hizmet kızıyorum ki. Ama işte yoruluyorum sabrım kalmıyor bazen. Eşim istediği kadar destek olamıyor. Kv hastanede kayınpederin yanında. O da olamıyor. Benimkiler whatsapp anneannesi teyzesi onlardan da hayır yok. Tabiki kimseye güvenerek bebek yapmadım ama eşimle de gönül rahatlığıyla büyütemiyorum ki. O da çok üzgün bi tarafta siz bir tarafta babam diyor. Evin tek erkek çocuğu her şeylerine o koşturuyor. Herkesi ayakta tutmaya çalışıyor ama kendi psikolojisi artık sağlam değil. Kayınpederim ölsem de kurtulsam kafasında. Kayınvalidem onu toparlamaya çalışırken yoruluyor devamlı eşimden destek istiyor. İşin içine sağlık girince sitem de edemiyorum. Kendimi sıkışıp kalmışım gibi hissediyorum. Hayatıma 1 hafta mola verip kafa dinlemek istiyorum keşke mümkün olsa..

Genişletmek için tıkla...

Canım benim tebrik ediyorum öncelikle seni. Ben nerdeyse hep annemleyim, akşam eşim destek buna rağmen bazen tükeniyorum. Sen herşeyi tek başına hallediyorsun Kayınpedere geçmiş olsun, sağlık olunca işim ucunda hiçbirşey denmiyor tabi. Annen dışında başta tanıdık akraba arkadaş komşu vs kimse yok mu arada sana gelip 2 laf edip İdilciğimi oyalayacak. Böyle zamanlarda hepimiz aynı şehirde olsak diyorum, hemen yetişsek birbirimize nasıl güzel olurdu İlk fırsatta İdil'i babaya bırakıp kendine birkaç saat ayırmalısın az da olsa eminim iyi gelecektir

nirayku .!.:

Keşke sarılabilsem sana lütfen üzülme hepimiz bazen o kadar zor zamanlardan geçiyoruz ki seni en iyi biz anlarız.bizim bir süre çocuğumuz olmadı sürekli doktor doktor gezdik her ay test yapıp negatif görünce yerlere vura vura ağladığımı biliyorum sonunda tüp bebek yaptık ve ben kızıma kavuştum ama doğum sonrası lohusalık beni o kadar zorladı ki hala zorlanıyorum çok zor bir bebeği büyütmek sorumluluk almak şimdi mesela 2. Yi düşünmüyorum Şuan ki eşim aşırı derecede destek oluyor ona rağmen eski hayatımı bazen çok özlüyorum halbuki bir bebeğim olsun diye neler yaptım elhamdülilalah yine onun canı saolsın ama herşeyden önce bizim de bir insan olduğumuzu unutmamamız gerekiyor sinirlerin yıpranmış gerekli desteği göremediğin için Şuan böyle düşünüyorsun ama biraz daha sık dişini yaz geliyor bebeklerimiz büyüyecek bu günlerde geçecek sakın üzülme sen üzülürsen bebişin de hisseder annesi

Genişletmek için tıkla...

Sarılalım ne iyi gelir bana da
Varlıklarına bin şükür. anneyiz robot değil o yüzden hepimiz zor dönemler geçireceğiz farkındayım. Sadece bazen gücümüz tükeniyor bu da öyle zamanlardan biri. Geçer.
Bebeğim için bütün bunlar sorun değilmiş gibi davranıyorum umarım bir şey hissetmiyodur. Yarına zımba gibi uyanırım bugün çok ağladım rahatladım biraz
Çok teşekkür ederim canım benim

abis66 .!.:

Çok üzgünüm canım Allah sifa versin kp
e.. bu yazdıklarını okuyunca sana hayran kaldım emin ol o kadar güçlüsün ki.. İdil de sana sahip olduğu için çok şanslı..
Bir çoğumuz destek almamıza rağmen bu krizleri yaşarken sen kendin tek başına bu kadar yolu aştın, aşiyorsun da..

Bunlar bir süreç ve hızla geçecek.. kızına kocaman sarıl kokusunu çek şükret ve uyu.. senin sakinliğin ona da geçecek emin ol.. biz gergin olunca kuzular da gergin oluyor..

İmkan varsa annenin yanına sen gitsen biraz iyi gelse?

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ediyorum canım. Yalnız başıma hallederim diyorum hallediyorum da ama içten içe çok zorlanıyorum. Az önce rüya öğünü yaptırmak için aldım kucağıma canımın içi o benim. Uyumadı diye kızdığım için özür diledim. Elbet bu zamanlar geçer hatırlamam bile.
Annemin yanına dün gittim fakat erkek kardeşim evlendiğinde annemlerle yaşamaya devam etti ve 2 çocuğu var. Çok gürültülü bir ev çocuklar da İdil’i oyuncak bebek sanıyor diken üzerinde oluyorum. Rahat edemiyorum doğru düzgün. Kızım da rahat edemiyor..

ebru_can_ebru .!.:

Hepsi geçecek inan bana yorgunsun sadece ama zamanla neye üzülmüştüm diyeceksin. Kızın da senden etkilenir stresini aldikca huysuzlanir zor.bir.durum evet ama bazı günler.esin size öncelik vermesine izin ver her zaman verici olma yani hastayken de git illa deme en azından 1 gün yani yoksa babası tabi ki yanında olmalı çok geçmiş olsun

Genişletmek için tıkla...

Biliyorum kuzum geçecek tabiki. Ama tam ortasındayım şu an biraz bunaltıcı o yüzden.. yansıtmamaya çalışıyorum kızıma ama patlamalar oluyo illaki.
Haklısın öncelik vermesine izin vermeliyim ama ne bileyim empati yapıyorum çok üzücü geliyor. Git dediğim gün ben migren ağrısı çekiyorum babası evde kusmaya başlamış birden o da ne yapacağını şaşırdı göndermesem nasıl rahat edecektim.. kv korkuyor düşüp kalacak adam diye. İkisi de yaşlı yalnızlar evde.

atatalya .!.:

Canım benim tebrik ediyorum öncelikle seni. Ben nerdeyse hep annemleyim, akşam eşim destek buna rağmen bazen tükeniyorum. Sen herşeyi tek başına hallediyorsun Kayınpedere geçmiş olsun, sağlık olunca işim ucunda hiçbirşey denmiyor tabi. Annen dışında başta tanıdık akraba arkadaş komşu vs kimse yok mu arada sana gelip 2 laf edip İdilciğimi oyalayacak. Böyle zamanlarda hepimiz aynı şehirde olsak diyorum, hemen yetişsek birbirimize nasıl güzel olurdu İlk fırsatta İdil'i babaya bırakıp kendine birkaç saat ayırmalısın az da olsa eminim iyi gelecektir

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim canım benim.
Ben evlenip hiç tanımadığım bir yere taşındım. 5 yıl olacak komşuluk falan hiç yok.. çok isterdim en azından komşum olsun ama bir garip insanlar.
Hakikaten keşke aynı şehirde olsaydık o kadar mutlu olurdum ki
Kesinlikle ilk fırsatta kendime vakit ayırmalıyım. Bomboş sokakta dolaşsam bile iyi gelecek eminim

freejourney .!.:

Sarılalım ne iyi gelir bana da
Varlıklarına bin şükür. anneyiz robot değil o yüzden hepimiz zor dönemler geçireceğiz farkındayım. Sadece bazen gücümüz tükeniyor bu da öyle zamanlardan biri. Geçer.
Bebeğim için bütün bunlar sorun değilmiş gibi davranıyorum umarım bir şey hissetmiyodur. Yarına zımba gibi uyanırım bugün çok ağladım rahatladım biraz
Çok teşekkür ederim canım benim

Çok teşekkür ediyorum canım. Yalnız başıma hallederim diyorum hallediyorum da ama içten içe çok zorlanıyorum. Az önce rüya öğünü yaptırmak için aldım kucağıma canımın içi o benim. Uyumadı diye kızdığım için özür diledim. Elbet bu zamanlar geçer hatırlamam bile.
Annemin yanına dün gittim fakat erkek kardeşim evlendiğinde annemlerle yaşamaya devam etti ve 2 çocuğu var. Çok gürültülü bir ev çocuklar da İdil’i oyuncak bebek sanıyor diken üzerinde oluyorum. Rahat edemiyorum doğru düzgün. Kızım da rahat edemiyor..

Biliyorum kuzum geçecek tabiki. Ama tam ortasındayım şu an biraz bunaltıcı o yüzden.. yansıtmamaya çalışıyorum kızıma ama patlamalar oluyo illaki.
Haklısın öncelik vermesine izin vermeliyim ama ne bileyim empati yapıyorum çok üzücü geliyor. Git dediğim gün ben migren ağrısı çekiyorum babası evde kusmaya başlamış birden o da ne yapacağını şaşırdı göndermesem nasıl rahat edecektim.. kv korkuyor düşüp kalacak adam diye. İkisi de yaşlı yalnızlar evde.

Teşekkür ederim canım benim.
Ben evlenip hiç tanımadığım bir yere taşındım. 5 yıl olacak komşuluk falan hiç yok.. çok isterdim en azından komşum olsun ama bir garip insanlar.
Hakikaten keşke aynı şehirde olsaydık o kadar mutlu olurdum ki
Kesinlikle ilk fırsatta kendime vakit ayırmalıyım. Bomboş sokakta dolaşsam bile iyi gelecek eminim

Genişletmek için tıkla...

Ağlamak iyidir iyi yapmışsın, üzerindeki ağırlığı alıp gider Haftasonuna girdik pazar günü de fırsat yarat çık yalnız. Haftaya dipçik gibi girersin

abis66 reflü yatağını kullanıyor musunuz diye sen sormuştun sanki. Ben bebek yorganının arasına koyup yatağa koydum, böyle eğim veriyor iyi oldu küçük gelmiyor bu şekilde. Anne yanı da zaten çok derindi hem onu yükseltiyor alıp koymak kolay oluyor.

atatalya .!.:

abis66 reflü yatağını kullanıyor musunuz diye sen sormuştun sanki. Ben bebek yorganının arasına koyup yatağa koydum, böyle eğim veriyor iyi oldu küçük gelmiyor bu şekilde. Anne yanı da zaten çok derindi hem onu yükseltiyor alıp koymak kolay oluyor.

Genişletmek için tıkla...

Çok iyi olmuş canım hala kustuğu için yatağa alamadım ama gep kendini aşağı itiyor pekte bir etkisi olmayacak zaten... bende yapayım böyle yükseltip yatirayim en iyisi

freejourney .!.:

Bugün burası biraz benim ağlama duvarım olsun mu..

Kayınpederim ben doğum yaptığımdan beri hastanede. 3 ameliyat geçirdi şimdiye kadar. En sonuncusu kalp ameliyatı idi. Sadece 1 ay kadar evdeydi öncesi sonrası hep hastane. Aman bir şey olur yaşlı da adam diye her fırsatta İdil’i dedesine götürüyorum.
Devamlı bir hastaneye taşınma hali yani. Çocuğumun hastane bağışıklığı oldu resmen.. bu süreçte evde kaldığım dönemlerde şiddetli migren atakları vs geçirdim ve eşim babasının yanına gitmek zorunda kaldı. Babasının sağlığı söz konusu diye ben ısrar ederek gönderdim ama o gece ağrıdan nasıl ağladığımı, İdil’i asla nasıl uyutamadığımı ben bilirim. O döneme dayanıyor yorgunluğum. Çok yoruldum. Eşim normalde evden çalışıyor haftada 2 gün işe gidiyor. Geçen 2 hafta boyunca işe gitmesi gerekti. Akşam 8e doğru eve geliyor normalde. Eve gelmeden hastaneye uğruyor, o gelene kadar ben İdil’i uyutmuş oluyorum. Evdeyken de yoğun geçiyor işi gene devamlı ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Akşamına hastaneye gidiyor ben uyutuyorum. Bugün o hastanedeylen hüngür hüngür ağladım. Çünkü kızım bugün meme dışında hiçbir şekilde uyumadı, yorgunluktan bitap düştü. En son gece uykusuna yatırdığımda memede bile uyuyamadı. Emzik almadı. 1 saatte uyutabildim sinirlerim çok bozuldu. Özellikle böyle zamanlarda yalnız olmak beni çok yıpratmaya başladı. İdil orada ben yanında ağladım da ağladım. Uyumadığı için sinirlendim kızdım sonra kızdığım için ağladım. Hala gözlerim doluyor küçücük bebek uyuyabilse uyurdu zaten. Zorlandı belli ki. Uykusuz kalmaya bayılmıyor herhalde. Ne akla hizmet kızıyorum ki. Ama işte yoruluyorum sabrım kalmıyor bazen. Eşim istediği kadar destek olamıyor. Kv hastanede kayınpederin yanında. O da olamıyor. Benimkiler whatsapp anneannesi teyzesi onlardan da hayır yok. Tabiki kimseye güvenerek bebek yapmadım ama eşimle de gönül rahatlığıyla büyütemiyorum ki. O da çok üzgün bi tarafta siz bir tarafta babam diyor. Evin tek erkek çocuğu her şeylerine o koşturuyor. Herkesi ayakta tutmaya çalışıyor ama kendi psikolojisi artık sağlam değil. Kayınpederim ölsem de kurtulsam kafasında. Kayınvalidem onu toparlamaya çalışırken yoruluyor devamlı eşimden destek istiyor. İşin içine sağlık girince sitem de edemiyorum. Kendimi sıkışıp kalmışım gibi hissediyorum. Hayatıma 1 hafta mola verip kafa dinlemek istiyorum keşke mümkün olsa..

Genişletmek için tıkla...

Anneliğin olmazsa olmazı balım olur olabılıyor bazen ozellıkle cok tukendıgın zamanlarda sonra dönüp dıyorsun el kadar bebe kızsan ne kızmasan ne sankı anlıyor diye , ben de desteksiz iki çocuk büyütüyorum eşim sağolsun olabildiği kadar akşam 7 gibi eve geliyor genelde , birde seyahatleri başlarsa o zaman nanayı yedım ama yapcak bısey yok arada kendıne zaman ayır enerjını fulle sonra yola devam

freejourney .!.:

Bugün burası biraz benim ağlama duvarım olsun mu..

Kayınpederim ben doğum yaptığımdan beri hastanede. 3 ameliyat geçirdi şimdiye kadar. En sonuncusu kalp ameliyatı idi. Sadece 1 ay kadar evdeydi öncesi sonrası hep hastane. Aman bir şey olur yaşlı da adam diye her fırsatta İdil’i dedesine götürüyorum.
Devamlı bir hastaneye taşınma hali yani. Çocuğumun hastane bağışıklığı oldu resmen.. bu süreçte evde kaldığım dönemlerde şiddetli migren atakları vs geçirdim ve eşim babasının yanına gitmek zorunda kaldı. Babasının sağlığı söz konusu diye ben ısrar ederek gönderdim ama o gece ağrıdan nasıl ağladığımı, İdil’i asla nasıl uyutamadığımı ben bilirim. O döneme dayanıyor yorgunluğum. Çok yoruldum. Eşim normalde evden çalışıyor haftada 2 gün işe gidiyor. Geçen 2 hafta boyunca işe gitmesi gerekti. Akşam 8e doğru eve geliyor normalde. Eve gelmeden hastaneye uğruyor, o gelene kadar ben İdil’i uyutmuş oluyorum. Evdeyken de yoğun geçiyor işi gene devamlı ben ilgilenmek zorunda kalıyorum. Akşamına hastaneye gidiyor ben uyutuyorum. Bugün o hastanedeylen hüngür hüngür ağladım. Çünkü kızım bugün meme dışında hiçbir şekilde uyumadı, yorgunluktan bitap düştü. En son gece uykusuna yatırdığımda memede bile uyuyamadı. Emzik almadı. 1 saatte uyutabildim sinirlerim çok bozuldu. Özellikle böyle zamanlarda yalnız olmak beni çok yıpratmaya başladı. İdil orada ben yanında ağladım da ağladım. Uyumadığı için sinirlendim kızdım sonra kızdığım için ağladım. Hala gözlerim doluyor küçücük bebek uyuyabilse uyurdu zaten. Zorlandı belli ki. Uykusuz kalmaya bayılmıyor herhalde. Ne akla hizmet kızıyorum ki. Ama işte yoruluyorum sabrım kalmıyor bazen. Eşim istediği kadar destek olamıyor. Kv hastanede kayınpederin yanında. O da olamıyor. Benimkiler whatsapp anneannesi teyzesi onlardan da hayır yok. Tabiki kimseye güvenerek bebek yapmadım ama eşimle de gönül rahatlığıyla büyütemiyorum ki. O da çok üzgün bi tarafta siz bir tarafta babam diyor. Evin tek erkek çocuğu her şeylerine o koşturuyor. Herkesi ayakta tutmaya çalışıyor ama kendi psikolojisi artık sağlam değil. Kayınpederim ölsem de kurtulsam kafasında. Kayınvalidem onu toparlamaya çalışırken yoruluyor devamlı eşimden destek istiyor. İşin içine sağlık girince sitem de edemiyorum. Kendimi sıkışıp kalmışım gibi hissediyorum. Hayatıma 1 hafta mola verip kafa dinlemek istiyorum keşke mümkün olsa..

Genişletmek için tıkla...

Canım geçecek, geçecek...hepimiz neredeyse aynıyız. Ben de sabah akşam tekim haftada 1 anneme gidiyorum ama orda da bana yapışık dinlenme yine yok. Tek kurtarıcı ne yemek yapsam ay ev dağıldı modu olmuyor. Eşim çok yoğun çalışıyor, geceleri 4aydır 4 kere kalkmamıştır. Gündüz de yarım saat tek başına oyalarsa ne âlâ. Kayınvalimdemleri de haftada 1 görüyorum genlde pazar günü orda da rahat yok anca sinir olup geliyorum her hafta. Ben de kızımı çok bekledim çok istedim o yüzden her yorgunlukta kendime diyorum kapa çeneni o olmuyo diye ağladığın günleri unutma bu günlerde geçecek diye. Bu hafta geceleri çoo zorladım uyumuyo ağlıyo artık ben bayılıcam uykusuzluktan gündüz de uyusun diye bebek arabasoyla dışarıdayız bana yine uyku dinlenme yok ama yine o da geçti. Çok şükür sağlıklılar evimizdeyiz yatağımızda yatıyoruz ya hastane köşelerinde olsaydım diyorum varsın uyumasın ağlasın elbet uyucak elbet susacak. Bu hafta full dışarıdaydık gündüz de çıktık akşamları arkadaş grubumuzla da çıktık. Hatta pzt eşli hamama gittik kızıma 2 saat halası baktı ama kıyameti kopartmış hamama gittim keselenemeden eve geri döndüm hanfendiyi aldık tatlı yemeğe geldi bizle saat 12 fıldır fıldır etrafı izliyo. Çok gezmeyi seven bi kızım var evde ağlarken montunu giydiriyorum susuyo ben de buna sığındım her gün yarım saat bile olsa çıkıyprum bana da iyi geliyo. Dün anneme kahvaltıya gittik sonra onların işi vardı aldım kızımı çarşıya gittim bebek arabasıyla yürüye yürüye. Burnumdan getirceğini bile bile yine gittim çünkü kafamı dağıtmaya başka şeyler görmeye ihtiyacım var. Evden çıkmadan emzirdim altını değiştirdim çarşıyla annemin ev yürüyerek 15 dk yarı yolda uyudu zaten. Gittim bi kahve içtim tatlı yedim tek başıma dolandım oooh kendime geldim işin kötüsü 1 haftadır sokaklardayız bu gece nereye gitsek diye düşünüyorum