- 30 Mayıs 2017
- 9.389
- 16.079
buraya çemkirmek istedim:) öyle valla canım çok zor. FBI 'a annelerden almaları lazım:)) sabır, öngörü, tiyatroculuk.. :))
senin de kutlu olsuuunn
buraya çemkirmek istedim:) öyle valla canım çok zor. FBI 'a annelerden almaları lazım:)) sabır, öngörü, tiyatroculuk.. :))3 haftadır izinliyim işte bu kadar yorulmuyorum valla aksam bacaklarim titriyor yorgunluktanannelik en zor meslek gercekten. Bu arada herkesin ANNELER GÜNÜ KUTLU OLSUN ❤ ❤ ❤
buraya çemkirmek istedim:) öyle valla canım çok zor. FBI 'a annelerden almaları lazım:)) sabır, öngörü, tiyatroculuk.. :))
senin de kutlu olsuuunn ♥♥
canım oğlunla iletişimin nasıl? sevgini gösteriyor musun, ilgi eksikliği olabilir. yada kısıtlanmış başka bir ley, davranış.. psikolog bişeyi nasıl yaptığına değil, neden yaptığına bakın diyor. gün içinde aranızda olanları, olayları, isteklerini gözden geçir.Merhaba kızlar umarım herkes iyidir :) evde olduğumuz şu günlerde sizlere danışmam gereken bir durum var. Oğlumda bir vurma ısırma huyudur aldı yürüdü ama bunları sadece bana yapıyor evde şu anda babanın dışında anneanne de var onlara da yok sadece bana. Artık ne tepki vereceğimi neyle oyalayacağımı dikkatini neye çevireceğimi şaşırdım. Yeri geldi istemeden de olsa can havliyle sesim yükseldi yeri geldi bulunduğum yeri terkettim ama yok sonra vicdan azabı çekiyorum yanında şöyle yapmamalıydım ağlamamalıydım diye bir de vicdanımı susturmaya çalışıyorum benim okuduklarım bildiklerim bana yetmiyor iyi gelmiyor daha çok bilmek beni vicdanen boğuyor siz olsaydınız ne yapardınız var mı fikri olan
şakasına poposundan fln ısıran var mı? onu da örnek almış olabilir belkiCanım iletişimimiz çok güçlü aslında inan senin söylediğini düşündüm ilk ama yok yani mümkün değil ilgi eksikliği öğretmenim zaten 2 aydır evdeyim ve bu süre zarfında babasıyla yapmaktan hoşlandığı koşma basket atma gibi etkinlikler haricinde başrolde hep ikimiz varız. Bunu bir oyun gibi yapıyor orası beni düşündüren hani bir istediği olmadığında yapma durumu falan değil ben bu davranışı bir yerde gülerek ya da başka aşırı bir tepkiyle pekiştirdim orası kesin
Yok kesinlikle ben okuldayken anneannesi bakıyordu zaten hiç şahit olmadım yapmaz da biz de zaten yapmıyoruz asla ama bilemiyorum sürekli yaptığı bir şey değil ama arada da olsa huzursuz ediyor beni. Bezi bırakmadık biz işaretlerden birkaçı mevcut ama sabah hala baya dolu oluyor bezişakasına poposundan fln ısıran var mı? onu da örnek almış olabilir belki
Aslında benim kız hazır ama ben hazır değilim sanırım :)hazır evlerdeyken bez bıraktıran var mı?
hayır. bekliyorum hala doğru zamanı.hazır evlerdeyken bez bıraktıran var mı?
Merhaba arkadaslar. Daha once yazmistim baya buraya. Ben de 2017 Ekim annesiyim. Simdi bi bebis daha geldi suan 2 aylik. ☺ Insallah hersey yolundadir herkes icin. Benim sizin fikrinize ihtiyac duydugum bi konu var. Kizim 29 aylik ve bebisten dolayi biraz kiskanclik var. Bu sebepten sanirim cok istahsiz. Sofraya gelmeyi bile istemiyor. Suan 13 kilo. Ayrica benim kardesi ile gecirdigim her dakikadan rahatsiz oluyor. Bu kadar etkilenecegini tahmin etmemistim. Benim tamamen kendisi ile ilgilenmemi istiyor hakli olarak cunku henuz cok kucuk ve ben nasil davranacagimi bilmiyorum. Bana tavsiye de bulunabilir misiniz?
Benimkilerin arası 22 aylık. İkisi de erkek. Üstelik kardeşi 30 haftalık prematüre doğdu. O kadar küçüktü ki benden başka herkes kucağına almaya korkuyordu. Hep dedim ki asla uzak tutmayacağım, eve gelir gelmez onu kucağına almak istermisin diye sordum abisine hediye oyuncakla geldi tabi. Tek başımaydım bu süreçte çünkü ailem uzaktalar. Kv tarafından da ben istemedim yardımı çok sıkışmadıkça. Şimdi büyük 31, küçük 10 aylık. Hiç hemde hiç kolay olmadı ama keşke ilk 6ay ücretli birinden yardım alsaydım dedim. Çünkü istemsiz olarak hem kendimi hem büyük oğlumu ihmal ettim. Tek avantajım prematüre olduğu için ilk 2ay hala anne karnında sandığı için sesleri duymuyor uyandığında da emip uyuduğu için bu süreçte biraz olsun ona alıştı. Bir an olsun yalnız bırakmadım ama hadi abisi beraber altını değiştirelim birlikte yıkayalım sende su dök şeklinde onu dahil ettim herşeyine. Her fırsatta seni çok seviyor öpmek ister misin dedim. Abisini hamile kalınca 14 aylıkken memeden kesmiştim onunda burukluğu vardı içimde. Kardeşini Emzirirken kedinin ciğere baktığı gibi bakıyordu, sabahları ona da süt sağıp veriyordum bir biberon. Çok mutlu oluyordu kardeşi paylaştı diye. Benim eşim sabah 7.30 akşam 9.30 evde yoktu o da çok zorladı beni çünkü saat 6dan sonra inanılmaz zorlandım.Hayırlı olsun bebeğin canım. Bende 2017 ekim annesiyim ve 36 haftalık hamileyim. Kızım sabırsızlıkla kardeşini bekliyo, kucağına alacağını banyo yaptıracağını besleyeceğini felan hayal edip anlatıyo, bakalım gerçekler nasıl olacak. Şu an için hiçbir şey diyemiyorum senin için çok tecrübesizim bu konudainşallah kızın çok çabuk kabullenir ve seninde için rahatlar.. ben neler yapıcam nasıl davranmalıyım bi yandan doğum stresi kafam çoook dolu benimde
Biz bıraktık çok şükür. Zordu çünkü eşim hiç zamanı değildi deyip tüm cesaretimi emdi. Çünkü kendisine sorumluluk yüklerim diye. İyiki başlamışım şimdi en azından evde kalmalar azalmaya başladığı için dışarı çıkabiliyoruz.hazır evlerdeyken bez bıraktıran var mı?
Bir ara benimkinde de vardı. Ama eşime de yapıyordu . Bizde onu ısırarak canını yaktık ama daha çok istedi ilgiyi kendi üstüne toplamak için. Sonra tepkisiz kaldık bu oyun heyecanını yitirdi gibisinden. Şimdi gıdıklamaktan hoşlanıyorMerhaba kızlar umarım herkes iyidir :) evde olduğumuz şu günlerde sizlere danışmam gereken bir durum var. Oğlumda bir vurma ısırma huyudur aldı yürüdü ama bunları sadece bana yapıyor evde şu anda babanın dışında anneanne de var onlara da yok sadece bana. Artık ne tepki vereceğimi neyle oyalayacağımı dikkatini neye çevireceğimi şaşırdım. Yeri geldi istemeden de olsa can havliyle sesim yükseldi yeri geldi bulunduğum yeri terkettim ama yok sonra vicdan azabı çekiyorum yanında şöyle yapmamalıydım ağlamamalıydım diye bir de vicdanımı susturmaya çalışıyorum benim okuduklarım bildiklerim bana yetmiyor iyi gelmiyor daha çok bilmek beni vicdanen boğuyor siz olsaydınız ne yapardınız var mı fikri olan
Bir ara benimkinde de vardı. Ama eşime de yapıyordu . Bizde onu ısırarak canını yaktık ama daha çok istedi ilgiyi kendi üstüne toplamak için. Sonra tepkisiz kaldık bu oyun heyecanını yitirdi gibisinden. Şimdi gıdıklamaktan hoşlanıyorMerhaba kızlar umarım herkes iyidir :) evde olduğumuz şu günlerde sizlere danışmam gereken bir durum var. Oğlumda bir vurma ısırma huyudur aldı yürüdü ama bunları sadece bana yapıyor evde şu anda babanın dışında anneanne de var onlara da yok sadece bana. Artık ne tepki vereceğimi neyle oyalayacağımı dikkatini neye çevireceğimi şaşırdım. Yeri geldi istemeden de olsa can havliyle sesim yükseldi yeri geldi bulunduğum yeri terkettim ama yok sonra vicdan azabı çekiyorum yanında şöyle yapmamalıydım ağlamamalıydım diye bir de vicdanımı susturmaya çalışıyorum benim okuduklarım bildiklerim bana yetmiyor iyi gelmiyor daha çok bilmek beni vicdanen boğuyor siz olsaydınız ne yapardınız var mı fikri olan
Canim oyle guzel anlatmissin ki cok cok tesekkur ederim ☺ Gercekten sen de cok zorlanmissin. Ama ikisine de bu denle hassasiyetle yaklastigina gore sen zaten bu isin hakkini fazlasi ile vermissin, cok tebrik ederimBenimkilerin arası 22 aylık. İkisi de erkek. Üstelik kardeşi 30 haftalık prematüre doğdu. O kadar küçüktü ki benden başka herkes kucağına almaya korkuyordu. Hep dedim ki asla uzak tutmayacağım, eve gelir gelmez onu kucağına almak istermisin diye sordum abisine hediye oyuncakla geldi tabi. Tek başımaydım bu süreçte çünkü ailem uzaktalar. Kv tarafından da ben istemedim yardımı çok sıkışmadıkça. Şimdi büyük 31, küçük 10 aylık. Hiç hemde hiç kolay olmadı ama keşke ilk 6ay ücretli birinden yardım alsaydım dedim. Çünkü istemsiz olarak hem kendimi hem büyük oğlumu ihmal ettim. Tek avantajım prematüre olduğu için ilk 2ay hala anne karnında sandığı için sesleri duymuyor uyandığında da emip uyuduğu için bu süreçte biraz olsun ona alıştı. Bir an olsun yalnız bırakmadım ama hadi abisi beraber altını değiştirelim birlikte yıkayalım sende su dök şeklinde onu dahil ettim herşeyine. Her fırsatta seni çok seviyor öpmek ister misin dedim. Abisini hamile kalınca 14 aylıkken memeden kesmiştim onunda burukluğu vardı içimde. Kardeşini Emzirirken kedinin ciğere baktığı gibi bakıyordu, sabahları ona da süt sağıp veriyordum bir biberon. Çok mutlu oluyordu kardeşi paylaştı diye. Benim eşim sabah 7.30 akşam 9.30 evde yoktu o da çok zorladı beni çünkü saat 6dan sonra inanılmaz zorlandım.
sana önerim sabrının limitlerini zorla, geçecek bu günler, düzen kurayım diye strese girme (benim yaptığım hatalardandı), günü kurtarmaya bak, akşam yattığında bugün büyük yavruna bağırmadıysan dünyanın en başarılı annesi ilan et kendini. Çok beklenti içine girme (herçocuk farklı diye) ama 6ay bittiğinde herşey yoluna girecek. Allah yardımcınız olsun
Pişmanlıklarım çok. Lohusalığın da verdiği skkıntı ile bağırmalarım oldu. Kolik sancısı, kakasını yapamadığı için uykuya dalamamaları vs oldukça bir yandan abisi o dönem oyuncakları fırlatma içini merak ettiği için kırma huyu vardı. Ses yapma diye çok bağırdığım anlar oldu. Şimdilerde uyuduğu anda şiişişt diye kendisi sessize alıyor kendini. Yine de onun pişmanlığı çok. Elimden o an o geldi şimdi olsa yine çaresizlikten yine aynını yapardım belki ama keşke diyorum işte. Umarım sen çok daha iyi yönetirsin süreci. Hep geçecek de kendine. Şimdi birlikte kıkırdıyorlar, yürüyünce beraber koşturacaklar inşaallah sende onları düşün. Büyükçe bir huni tak kafana gülümseCanim oyle guzel anlatmissin ki cok cok tesekkur ederim ☺ Gercekten sen de cok zorlanmissin. Ama ikisine de bu denle hassasiyetle yaklastigina gore sen zaten bu isin hakkini fazlasi ile vermissin, cok tebrik ederimBen de simdi ayni ozeni ve hassasiyeti saglamaya calisiyorum. Insallah iki yavrumu da hic incitmeden bu ilk 6 ayi geciririz ve sonrasi daha kolay daha guzel olur Insallah ☺ Duzen vs suan takmamaya calisiyorum. Cunku zaten duzen olusturmak zor, bosu bosuna stres olmak istemiyorum.
Insallah canim cok tesekkur ederim ☺ Sen de kendine yuklenme, pismanliklari unutmaya calis. Cunku hepimiz insaniz. Bazen kendimizi tutamamamiz da cok normal. Zaten cogu zaman nasil davranilmasi gerektiginin bilincindeyiz.Pişmanlıklarım çok. Lohusalığın da verdiği skkıntı ile bağırmalarım oldu. Kolik sancısı, kakasını yapamadığı için uykuya dalamamaları vs oldukça bir yandan abisi o dönem oyuncakları fırlatma içini merak ettiği için kırma huyu vardı. Ses yapma diye çok bağırdığım anlar oldu. Şimdilerde uyuduğu anda şiişişt diye kendisi sessize alıyor kendini. Yine de onun pişmanlığı çok. Elimden o an o geldi şimdi olsa yine çaresizlikten yine aynını yapardım belki ama keşke diyorum işte. Umarım sen çok daha iyi yönetirsin süreci. Hep geçecek de kendine. Şimdi birlikte kıkırdıyorlar, yürüyünce beraber koşturacaklar inşaallah sende onları düşün. Büyükçe bir huni tak kafana gülümse