- 3 Aralık 2012
- 28
- 0
evet 20 haftalıktı.oğlumun gelişimi 2 hafta öndeydi gelişimide çok güzeldi zaten herşeyi olan el büyüklüğünde bir bebekti doğduğunda.
canm Allah sabır wersin çok kötü oldum okurken Allah kimseye böle bi acı yaşatmasın... inş en kısa zamanda toparlanırsın sende
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
saolasın graf dediğin gibi herşeyde bir hayır var galiba şuan bizde maddi olarak çok zor durumdayız ben tarih öğretmeniyim ama atanamadım çalışmıyorumda eşim istemiyor.eşim de aynı şekilde öğretmen ama atanamadığı için kendi işini yapıyor evlenmeden önce arabamız vardı onun parası ve takılarla işyeri açmıştık ama herşey kötü gidiyor benim bunlardan haberim yeni oldu şimdi çalışmam gerekicek çünkü kredi çekip tüm borçları kapatmamız gerekiyor.dükkanıda devredicez aslında dükkan para kazanıyor ama benim eşim yapamıyor tek başına sabah 10da gidip gece 2de geliyor.haftalık izin diye birşey yok.en azından dükkan devredilene kadar çalışmam gerek her ne kadar eşim istemesede .kimbilir belki çok zor şartlar altında doğacaktı.inşallah herşey yoluna girer..
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
Kızlar bugün kasıklarımdan karnıma doğru kasılmalar var.Kasıklarıma ağrı giriyor. Ayakta durunca sanki kasıklarımdan karnıma doğru yırtılma olacak gibi hissediyorum. Karnım çok sert. İkiz annesi olacağım, acaba bunun etkisi olabilir mi?
evet 20 haftalıktı.oğlumun gelişimi 2 hafta öndeydi gelişimide çok güzeldi zaten herşeyi olan el büyüklüğünde bir bebekti doğduğunda.
öyle dediğiniz gibide ben niye bu kadar umutsuzum bilmiyorum
ayne katılıyorum cnm hem bu tarz gıyınnmek bebegın dogduktan sonrakı hallerını alıskanlıklarını bozuyorr mısall cok yaramaz her sekılde goz onunde batan bebeler oluyor bende o tsort lerden gıyıyorum ama erkelı ortamlarda yeleksız zaten cıkmıyorumkı gobısım bellı olmasın dıyee kıı pardussız cıkmam dısarıya kı oglum edep lı adaplı olsunn bebe dogdukdan sonra anneler dıyorkı (ailede amcasını mı sevmıyor yada dayı ada hala )benzıyor dıye ama ben hamıleyken ne yedım ne ıctım ne gıydım hangı ortamlarda ne yaptım demıyorr hep bırılerınıe benzetmelerrr modern mmuzıkler dınletmeler fılann bebegımızın knumunu ahlakını bıraz da olsa bız belırlıyoruz hamsıken zatennn aklıma gelenler ve ıcımdekıler bunlarr erkesın kendı goruzu tabıı ama genede yorumlamak ıstedımmm saygıileeeheyecanlı neşe dolu sağlıklı anne adayı dostlarım,, bir fikrimi sizlerle paylaşmak istiyorum bakalım sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında.. şuanda bu sayfadaysak hepimiz hemen hemen 18-20 hafta arası hamileyiz ve göbüşlerimiz baya baya çıktı,, şimdi ben çevremde görüyorum özellikle erkeklerim olduğu ortamda birazda olsa gizlemek yerine "BURADA BEBEK VAR" "BABY IS LOADING " yazan hamile t-shirtleri giyiyorlar e zaten belli Rabbim nasip etmiş hamilesin okadar gözler önüne sermek ne derece doğru annelerimize sorarsak doğururlarmışta kayınpederler falan aa bu gelin hamilemiymiş dermişş.. hoş biz ilk haftalarda hcg testiyle ortaya çıkıyoruz gitgide bu tarz şeyler gizlenmez hale geldi ama bence bizlerde mümkün olduğu kadar çok göze sokmamaya çalışalım nazar var hased var kötü niyet var.. onları şimdiden gözümüz gibi koruyalım mütevazi bir şekilde.. sayfaya birde böyle bir boyut atayım dedimm.. opüyoyummucksss
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
heyecanlı neşe dolu sağlıklı anne adayı dostlarım,, bir fikrimi sizlerle paylaşmak istiyorum bakalım sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında.. şuanda bu sayfadaysak hepimiz hemen hemen 18-20 hafta arası hamileyiz ve göbüşlerimiz baya baya çıktı,, şimdi ben çevremde görüyorum özellikle erkeklerim olduğu ortamda birazda olsa gizlemek yerine "BURADA BEBEK VAR" "BABY IS LOADING " yazan hamile t-shirtleri giyiyorlar e zaten belli Rabbim nasip etmiş hamilesin okadar gözler önüne sermek ne derece doğru annelerimize sorarsak doğururlarmışta kayınpederler falan aa bu gelin hamilemiymiş dermişş.. hoş biz ilk haftalarda hcg testiyle ortaya çıkıyoruz gitgide bu tarz şeyler gizlenmez hale geldi ama bence bizlerde mümkün olduğu kadar çok göze sokmamaya çalışalım nazar var hased var kötü niyet var.. onları şimdiden gözümüz gibi koruyalım mütevazi bir şekilde.. sayfaya birde böyle bir boyut atayım dedimm.. opüyoyummucksss[
çok haklısın ama onlarda çok şirin oluoo, aldım da napıcam giymesemmi? ama çok güselleeerr
heyecanlı neşe dolu sağlıklı anne adayı dostlarım,, bir fikrimi sizlerle paylaşmak istiyorum bakalım sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında.. şuanda bu sayfadaysak hepimiz hemen hemen 18-20 hafta arası hamileyiz ve göbüşlerimiz baya baya çıktı,, şimdi ben çevremde görüyorum özellikle erkeklerim olduğu ortamda birazda olsa gizlemek yerine "BURADA BEBEK VAR" "BABY IS LOADING " yazan hamile t-shirtleri giyiyorlar e zaten belli Rabbim nasip etmiş hamilesin okadar gözler önüne sermek ne derece doğru annelerimize sorarsak doğururlarmışta kayınpederler falan aa bu gelin hamilemiymiş dermişş.. hoş biz ilk haftalarda hcg testiyle ortaya çıkıyoruz gitgide bu tarz şeyler gizlenmez hale geldi ama bence bizlerde mümkün olduğu kadar çok göze sokmamaya çalışalım nazar var hased var kötü niyet var.. onları şimdiden gözümüz gibi koruyalım mütevazi bir şekilde.. sayfaya birde böyle bir boyut atayım dedimm.. opüyoyummucksss[
çok haklısın ama onlarda çok şirin oluoo, aldım da napıcam giymesemmi? ama çok güselleeerr
evdeyken ve kocişin gelmeye yakın giy bence tatlım o göbişle yapılsa yapılsa insan kocasına şirinlik yaparr dimi
heyecanlı neşe dolu sağlıklı anne adayı dostlarım,, bir fikrimi sizlerle paylaşmak istiyorum bakalım sizler ne düşünüyorsunuz bu konu hakkında.. şuanda bu sayfadaysak hepimiz hemen hemen 18-20 hafta arası hamileyiz ve göbüşlerimiz baya baya çıktı,, şimdi ben çevremde görüyorum özellikle erkeklerim olduğu ortamda birazda olsa gizlemek yerine "BURADA BEBEK VAR" "BABY IS LOADING " yazan hamile t-shirtleri giyiyorlar e zaten belli Rabbim nasip etmiş hamilesin okadar gözler önüne sermek ne derece doğru annelerimize sorarsak doğururlarmışta kayınpederler falan aa bu gelin hamilemiymiş dermişş.. hoş biz ilk haftalarda hcg testiyle ortaya çıkıyoruz gitgide bu tarz şeyler gizlenmez hale geldi ama bence bizlerde mümkün olduğu kadar çok göze sokmamaya çalışalım nazar var hased var kötü niyet var.. onları şimdiden gözümüz gibi koruyalım mütevazi bir şekilde.. sayfaya birde böyle bir boyut atayım dedimm.. opüyoyummucksss