- 8 Mayıs 2010
- 431
- 0
Allah yardımcınız olsun... rabbim sabır versin... kimseye evlat acısı tattırmasın inşallah...rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
sagol cnm bılgıı ıcınnn16-20 haftalar arasında:
Bu haftalar arasında üçlü test (triple test) veya dörtlü test yapılır. Eğer bu test sonucu riskli gelirse amniosentez (bebekten su alınması) yapılarak daha ileri inceleme yapılabilir. Bu test hakkında detaylı bilgi için tıklayın.
24-28 haftalar arasında:
- 50 gr glukoz yükleme testi (Şekerli su testi) 24-28 haftalar arasında yapılır. Bu test sonucu 140'dan yüksek gelirse 100 gr OGTT testi yapılır. Bu testler hakkında detaylı bilgi için tıklayın. Bu haftaları kaçırmış ve daha ileriki haftalarda gelen hastalarda açlık ve tokluk kan şekeri bakılarak da hastanın diabete yatkınlık durumu değerlendirilebilir.
- Anne baba arasında kan uyuşmazlığı varsa 28. haftada IDC (indirekt coombs testi) yapılır ve bu test negatif çıkarsa anne-bebek arasında kan uyuşmazlığına bağlı etkilenme olmadığını gösterir. Bu durumda kan uyuşmazlığı iğnesi yapılır. Etkilenme varsa (İndirekt coombs testi pozitif çıkarsa) daha ileri tetkiklerle bebekte etkilenmenin ne derecede olabileceği araştırılır. Bu konuda detaylı bilgiye buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz.
Yukarıda anlatılanlar hemen hemen her gebede yapılan rutin tahlillerdir. Gebelikte oluşan bazı durumlarda ve bazı hastalıklarda yukarıdaki tahliller dışında başka tahlillerin de yapılması gerekebilir.
35-37 haftalar arasında:
Bu haftalar arasında annede Grup B Streptokok (bakteri) taraması önerilmektedir ancak ülkemizde henüz fazla yaygınlaşmamış bir uygulamadır. Bu konu hakkında detaylı bilgiye buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz.
Gebeliğin özellikle son haftalarında, bebeğin sıkıntıda olduğundan şüphe duyulan durumlarda ve gün aşımı (günün geçmesi) durumunda NST (non stres test) çekilir, NST hakkında detaylı bilgiye buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz. Biyofizik profili de NST'ye ek olarak yapılan bebeğin durumunu değerlendirmeye yarayan başka bir testtir, detaylı bilgiye buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz. Bebek ile ilgili bazı riskli durumlar saptandığında ileri değerlendirme için yapılan bir test de doppler ultrasonografi ölçümüdür.
amın ınsll tek ıstegım hayırlı ve saglıklı olmalarııı ınsllhayırlı evlat olurlar inş analarının oğulları olurlar
benim şeker testim yapıldı 105 çıktı
birde organ taraması yaptırdık memorial de 160 tl şeker 15tl muayene 50tl....bilginize...
tetanos aşımı da geçen hafta vuruldum 1 ay sonra yine var 5 doz ömür boyu koruyormuş ben oğlumda 2 vurulmuşum bunda da 2.yi vurulcam 1 tane kalcak.... ,
bu arada bir kızım oluyor inş.....
yaaaa öle oluyor ben sbh kaltım gum gumm hehe gosumu acım yeterkı heeh cok sukur bıze bu anları yasatanaa esımle her dk sukur halındeyızz her tekemde selevat ıcındeyız ınslll oglumuzda verıyor bunun karsılıgını dun bızım cücükk pek az tekmeldı korktumm derken aksam tam yatacakken tatlı bırseyler yedımmm yaaga gırdım babasına da sıkayet ettım bugun az ugrdı dıye oda korktu derken sırt ustu uzandımmm anam babası konusmaya baslayın caa costu bızım kı babası dıyor ne olurr ıkı dk cıkarda koklayım opeyım de gerı koyy dıyor gobısıme sarıldı adam cagız opuyorda konusuyorda derkne bızım kı ıce sert burduu sonra solumda toplandı canımı acıtıyor esım dedı oglum anneyı rahat bırakkk fılan sonra soz dınledı dagıldıı cücügüm benım işte bole artık babayada tepki verıyoruz cok sukurrrNasilsiniz bakiyim.ben cok iyiyim.kizimin ilk sert tekmelerini hissettim dun.elimde hissedemiyordum daha once.simdi elimi koyunca hissediyorum.cok mutluyummmm.esim de hissetmek icin can atiyor.rabbim hayirlisi ile bir an once gecsin zaman.sag salim yavrularimizi alalim kucagimiza.Efendimiz (s.a.v) ''evlat kokusu cennet kokusudur'' demis.o cennet kokusunu icime cekmek istiyorum...
amin canım, allah kimseye göstermesin hepimize ve bebişlerimize sağlık versin kazadan beladan korusun sağlıkla doğurmayı ve bebişlerimizin doğmalarını büyümelerini nasip etsin inş.
ay ben de dün üst üste gelenler yüzünden herhalde akşam film izlerken ağlaıverdim biraz ama rahatladım oh ne yapayım öbür türlü içim içimi yiyecek sürekli gerçi hala endişeleniyorum ama neyse
bulup yazdım canım haber gelmezse yine sana sorarım bu arada akşam haberlerde şeker hayat diye bir projeden bahsettiler engelli çocuklar yapıyor şekerleri ve süsleri ve gelirleri de onlara kalıyor
bende cuma gunlerı gıtmıstım eşimle :) senın adına cok sevındım
martta tekrar gıdıcem ama bana kontenjan sınırı olmıcak ızlemeye gıdıcem cunku :)
çarsambaları bu sefer .. özlem hemsıre cok ıyı bırı umarım egıtımden memnun kalır bendekı eksık notları sen tamamlarsın :)
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
arkadaşlar bna müsade detaylı usg var öğleden sonra, öptüm hepinizi
allah razı olsun graf canım allah kucağına alıp sağlıkla büyütmeyi nasip etsin
ne kadar süre sonra hamile kaldın gerçi benim en az 3 ay korunmam gerekiyor.
rabbim herkese yavrularını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin............
bir bilseniz içim nasıl acıyor yüreğim paramparça içinde bulunduğum durum mutsuzlukmu çaresizlikmi evlat acısımı ne bilmiyorum.sadece artık birileriyle konuşmazsam patlıcam.
8 gün önce bebeğim cennete gitti vaktinden önce 20 haftalık doğum yaptım bebeğim düştü gitti içimden bıraktı beni hiçbir sebep yokken.hamileleiğimin başındada kanamalarım vardı dşük tehlikem vardım ama herşey geçmişti bebeğinin gelişimide çok iyiydi ama sebepsiz yere gitti gözümün nuru.hani derlerya herşeyde bir hayır var diye herkes birşeyler söylüyor teselli ediyor daha kötü örnekler veriyor ama anlatmasınlar anlamıyorum aklıma söz geçrebiliyorumda kalbim anlamıyor.gögüslerim süt dolu ama oğlum yok küçücük bir kundakla toprağın altına gömdü babası onu.ne zor bir imtihan bu allahım.
onu kaybettiğim gün ona ilk kıyafetlerini almıştım 3 aylıkken şunu giyer bunu kışın giyer diye ama hayal etmesi bile birkaç saatten ibaret kaldı.çok sancım oldu çok canım yandı oğlum doğana kadar yaşıyordu ama durmadı gitti o an benim canımdan çok onun canı yanıyo diye kahroldum allahım ne olur ben bu yatakta 4 ay bu sancıları çekerim ama ne olur o içimde kalsın terketmesin bizi dedim ama oğlum 20 şubat çarşamba günü saat 11de dünyaya geldi belki ilk nefesini bile alamadan doğum yaptım ama evladımın sesini duymadan sütüm geliyor ama evladım topragın altında.
oysa ben doğacağı günü hayal ediyordum onun büyüdüğünü babasına benzediğini evin karşısındaki parka götürdüğüm günleri hayal ediyordum.beraber kek yapmayı oyun oynamayı.ama olmadı
evlat ne kadar tatlıymış kokusunu duymadığım göğsümde yatırıp emziremediğim sesini duymadığım evladım için öyle yanıyorumki.öyle güzeldiki elleri ayakları minicikti hayallerimdeki gibi babasına benziyordu öyle masum uyuyorduki...
allahım diyorum ne olur sabır ver isyan edenlerden asi olanlardan etme merhamet et.evlat hasretiyle yakma.kimselere bu acıyı yaşatma.biz oğlumla ne çok şey yerdik konuşurdum oda onaylar gibi beni tekmelerdi şimdi içim bomboş
doğumdan sonra kürtaja aldılar içimi tamamen temizlemek için uyanırken oğlumla yeşillikler içinde oyuyorduk ne güzel ne olurdu gerçek olsaydı.
görkem sencerimdi o benim içimde kıpır kıpır olan oğluşum daha cinsiyeti belli değilken bile oğluşum diye severdim sonra özür dilerdim annecim kız isen sakın bana kızma diye.hep erkek hissetmiştim erkek ti gerçektende.ama şimdi yok
şimdi elimden gelse yine hamile kalırım yine bir oğlum olsun isterim adını yine görkem sencer koyarım ama herşey allahın elinde
ne olur kızlar bana çok dua edin rabbim evlat hasreti çektirmesin oğlumun acısını unutacak üzüntü vermesin.
ben allah başka annelere bu acıyı yaşatmasın hayırla sağlıkla kucaklarına alsınlar diye dua ediyorum....
o kadar çok duaya ihtiyacım varki yapayalnızım insanlar yanımdayken bile boşluktayım kimseyle konuşmuyorum konuşamıyorum beni teselli etmeye çalışıp aynı şeyi söyleyen insanları gücüm tükenene dek dövmek istiyorum dişlerimi sıkıyorum.
babası bei teselli ediyor ama ağlaya ağlaya kendi elleriyle gömdü oğlunu onun için kolaymı sanki.
ilk defa bugün evimdeyim ev harabe gibi geliyor evde durmak istemiyorum ama nereye kadar bu kaçış.
herkes güya lohusayım diye dikkat et diyor ama yemek yemeye bile korkuyorum hergün fazlalaşan sütüm var.göğüslerim patlıcak gibi oysa ne korkardım göğüslerim küçük sütüm olmazda evladımı emziremem diye.süt kokuyorum göğsümü kokluyorum evladımda böylemi kokardı acaba diye....
allah sizlere yavrularınızı hayırla kucağınıza almayı nasip etsin.hiçbirşey için üzmeyin kendinizi inanın ondan daha önemli değilmiş hiçbirşey.
banada dualarınızda yer açın.............
saolasın graf dediğin gibi herşeyde bir hayır var galiba şuan bizde maddi olarak çok zor durumdayız ben tarih öğretmeniyim ama atanamadım çalışmıyorumda eşim istemiyor.eşim de aynı şekilde öğretmen ama atanamadığı için kendi işini yapıyor evlenmeden önce arabamız vardı onun parası ve takılarla işyeri açmıştık ama herşey kötü gidiyor benim bunlardan haberim yeni oldu şimdi çalışmam gerekicek çünkü kredi çekip tüm borçları kapatmamız gerekiyor.dükkanıda devredicez aslında dükkan para kazanıyor ama benim eşim yapamıyor tek başına sabah 10da gidip gece 2de geliyor.haftalık izin diye birşey yok.en azından dükkan devredilene kadar çalışmam gerek her ne kadar eşim istemesede .kimbilir belki çok zor şartlar altında doğacaktı.inşallah herşey yoluna girer..
evet 20 haftalıktı.oğlumun gelişimi 2 hafta öndeydi gelişimide çok güzeldi zaten herşeyi olan el büyüklüğünde bir bebekti doğduğunda.
öyle dediğiniz gibide ben niye bu kadar umutsuzum bilmiyorum