Günaydın kızlar,
Deryanın söylediği çok doğru, sonuçta okula gidecek bu çocuklar 2 sene sonrasınd.Aynı sorunlar o zaman yaşanacak. Ben birçok çocuk gördüm, günlerce annesi okulun kapısında bekliyordu ki, o zmaanlar okula başlama yaşı yediydi.Şimdi bu yaş sınırı da düştü.Öyle ya da böyle öğrenecekler.
Bizim anneanne yanımızda, o bakıyordu ama sorun yaşıyorduk.O kendi hayatını da yaşamak istiyor, ama egehan olunca bunu yapamıyor.Bağlanıyor eve mecburen.Baktım bizim aramızda sorunlar artacak, egehanı verdim kreşe. Şimdi çok rahat kafam. Kimseye bağımlı hissetmiyorum böyle olunca.Öteki türlü, annem bakıyor diye, ona mecbur kalıyordum.Laf sokmalarına sesimi çıkartamıyordum.En sonunda herkes kendi hayatını yaşamaya başlayınca işler yoluna girmeye başladı açıkçası.
Gülce anneyi görünceye kadar farketmiyorlar, ortamın değişikliği, oyunlar oynayan kişiler filan derken.Ama anneyi görünce olay bitiyor:)))Aslında okulda da aynı şey geçerli, anneyi görünceye kadar çocuklar ortamda daha rahat oluyorlar, ama anneyi görünce farklılaşıyorlar. Özlemiştir seni ama farkedememiştir:)))
Egehan da bazı sabahklar beni öpücükle uğuluyor okulun önünden, ama bazen de bu sabahki gibi ben girmek istemiyorum, beraber ofise gidelim diyor.Bu sırada öğretmeninin takındığı durum çok önemli.Hemen egehanı çağırdı, gel sanki çöp arabasının sesini duyuyorum, yukardan bir bakalım, geliyor muymuş dedi.Beni unuttu anında.Çöp kamyonu,sinek ilacı sıkan arabalar, daha doğrusu tüm arabalara karşı anormal ilgisi olduğu için onlarla kandırılabiliyor anında.
mrb
Aslı'da sabahları bırakırken öyle çok ağladığını hiç hatırlamıyorum, sadece biraz huysuzlandığı olmuştur. Zaten benim ki ortamın tadını çıkarmayı seviyor, ben hala evdeyim ama her sabah babası ile gidiyor kreşe, önce anne seninle kalmak istiyorum diyor, sonra ben hastayım yatmam gerek, seninle oynayamam dediğimde, tamam akşam beraber oluruz diyip gidiyor, benim hastalığım olgunlaştırdı yavruyu.
benimki hala algılayamadı malesef , seninle oynayamam işim var diyorum yok, sen oyun oynarken kreşte bende işleri yapıyım işler bitsin sen gelince beraber oynarız diyorum anlamıyor evde başımın etini yiyor, sabah 7.15 de uyanıyor daha ben yüzümü yıkamadan kahvaltı istiyor 7.30 da da oyuna oturtuyor beni düşünebiliyormusun eskiden sabah kalkar kahvaltı eder 2 saat tv seyrederdi bende kanepede uyuklardım şimdi nerdeeee oyun oyun oyun diye bunaltıyor hiç durmadan onunla oynucam onu istiyor sonra da ağlıyor bugünlerde yine herşeye ağlama huyu yeniden çıktı offf ya sabah sabah çıldırttı beni 2 dk giyinemedin bile car car bağırdı salondan buraya gel diye oğlum giyiniyorum bekle gelicem diyorum yok ay sinirlerim tavan yaptı yine
mrb
Aslı'da sabahları bırakırken öyle çok ağladığını hiç hatırlamıyorum, sadece biraz huysuzlandığı olmuştur. Zaten benim ki ortamın tadını çıkarmayı seviyor, ben hala evdeyim ama her sabah babası ile gidiyor kreşe, önce anne seninle kalmak istiyorum diyor, sonra ben hastayım yatmam gerek, seninle oynayamam dediğimde, tamam akşam beraber oluruz diyip gidiyor, benim hastalığım olgunlaştırdı yavruyu.
benimki hala algılayamadı malesef , seninle oynayamam işim var diyorum yok, sen oyun oynarken kreşte bende işleri yapıyım işler bitsin sen gelince beraber oynarız diyorum anlamıyor evde başımın etini yiyor, sabah 7.15 de uyanıyor daha ben yüzümü yıkamadan kahvaltı istiyor 7.30 da da oyuna oturtuyor beni düşünebiliyormusun eskiden sabah kalkar kahvaltı eder 2 saat tv seyrederdi bende kanepede uyuklardım şimdi nerdeeee oyun oyun oyun diye bunaltıyor hiç durmadan onunla oynucam onu istiyor sonra da ağlıyor bugünlerde yine herşeye ağlama huyu yeniden çıktı offf ya sabah sabah çıldırttı beni 2 dk giyinemedin bile car car bağırdı salondan buraya gel diye oğlum giyiniyorum bekle gelicem diyorum yok ay sinirlerim tavan yaptı yine