2009 Ocak Anneleri Paylaşım Alanı

Çok haklısın Yaren gerçekten öyle oluyo, insan gece ve gündüz sürekli çocukların sorunlarıyla uğraşmaktan gerçekten bunalıyo bu sefer sürekli kızmaya falan başlıyosun, sistem çöküyo :)) ama çocuklar öyle varlıklar ki herşeye rağmen anne diye yanına geliyolar, anneleri yanında olsunda isterse kızsın onlar için durum bu.

onun için diyorumya çalışsan bir dert çalışmasan ayrı dert.

selam..
kuzi geçmiş olsun ...
duru da hasta öksürüyo (ay valla yazda gelemedi
geçmiş anneler gününüz kutlu olsun :))

Sağolasın Gülcecim sizede geçmiş olsun

kimsecikler yok bugün hayır ola nazar değdi topicimize

dışarıda yağmur, fırtına, şimşek, gökgürültüsü kasvet üstüne kasvet

Nbr filiz ben toplanmakla meşgulüm perşembe gidiyorum ay böle kapalı kasvetli havaları sevmem ruhum daralır hatta eşim bile arar iyimisin der

çınarcığa gidecektin dimi nazo, git git gerçi istanbul'dan farklı değil oranın havasıda ama inşallah düzelir bundan sonra bari.

Evet filizcim doğru istanbulla aynı yalnız böle havalarda orda darlanmıyorum yağmur dindimi dışarı atıyorum kendimi toprağın kokusunu çekiyorum içimi oooooh mis bide yazın burası gecede yanıyo ama orda hafif bi serinlik oluyo

Yağmurdan sonraki toprak kokusu bayılırımmmmm. İyi tatiller iyi dinlenmeler size, darısı başımıza

Sağol filizcim benimki çok tatil olmuyo hele şimdi hepten zor iki çocuk ama yinede bana iyi geliyo bi balkonda kahvaltı yapmak pazara markete şıpıdık terlikleri geçlrip üstünle başınla gitmek rahat bide bizim orda akraba ahbap çok sıkılmıyoruz

iyi akşamlar kızlar nasılsınız ıssızlaşmış bizim topik yine her yaz böyle oluyor:)

hastaydık dün benle işegeldi. akşam çıkış saatinde de koltuğa tırmanırken aynen görüldüğü üzere uyudu kaldı.

hastalara geçmiş olsun yine. nazlı git güzelim kafanı topla dağıt artık adına sen ne dersen.
bizde perşembe sabahı yola çıkıyoruz bandırmaya kaynımın düğünü varya oraya. hayırlısı ile şu da bitse de rahatlasak.
yarın asiye abla samsuna dönüyor. eşini kaybettik ya o işte. öğleden sonra işten izin vercekler evine gidip yemek falan yacaz perşembeye de kuran okutcak onun işlerini halletmeye çalışıyoruz burda gurbette bide kadın nasıl uğraşsın bu işlerle off telde görüştük bugün yanında kimi istersin diyoruz hepinizi diyonasıl zor gelecek ona. kapının arkasında postalları yatak odasında askıda kamuflajları duruyo adam işte sabah kalkıp giyinip işe gitcekti kısmet değilmiş. şimdi asiye abla buraya dönünce napcak acaba ne zor gelcek. allahım güç kuvvet versin o na da onun gibilere de..
keyifsizim başka bişey yazacak şeyde bulamıyorum neyse dönünce toparlamış olurum herhalde gerçi ben hep kötü olsam ne kadar olurum dimi allah yakınlarına güç versin.

günaydın kızlarr.çoook midem bulanıyor.çok keyifsizim.sürekli bulantı,halsizlik.elimi kolumu kıpırdatamıyorum.sabah çok zor geldim işe.öğleden sonra çıkıcam.hiç bişey yiyemiyorum.siz siz olun bitane daha çocuk düşünüyosanız 36 yaşına bırakmayın.diğerlerinde hiç böyle değildim.çoook zoooor.

Günaydın kızlar,
Nazo iyi gelir değişiklik.İstanbuldan sonra özellikle:)))

Serpil geçmiş olsun size, yine mi hasta oldu.Canım benim yaaa.Yorgunluktan bitap düşmüş çocuğum.
Gerçekten de allah yakınlarına sabır güç versin.Çok zor.Şimdi ev nasıl ısssızdır.Ona nasıl ıssız gelecektir.Ölene allah rahmet eylesin, kalanlara da sabır inşallah.

Yaren sana da kolay gelsin, aslında her hamilelik farklı oluyor.Ama kısa zamanda düzelir inşallah.

Emeeel sen ne yapıyorsun hayatım.Nasıl onat çiş olayını çözdü mü_?

Bizim de burada hvalar bulutlu, ne yağmur yağıyor ne güneş çıkıyor.İnsanı kasvet basıyor, yaz gelse artık.
Işıklı kaplumbağa alacaklar vardı, eldınız mı bilmiyorum ama clubbonda 29,90 a satılıyor, haberiniz olsun.

teşekkürler canım.gerçektende her hamilelik farklı.ama geçeceğini bilmek güzel en azından.

:))))))))))) yine puslu bir sabahtan, karamsar bir güne başlayacakken çağan beni çok güldürdü Allahta onu güldürsün :)) o nasıl uyumakmış öyle ya, o bacak havada nasıl duruyo uyurken :))) alem bunlar vallaha


Yaren Allah kolaylık versin, şu anlattıklarını kendimde düşününce birdaha anladım ki böyle şeyleri kaldıracak gücüm kalmamış. zor işler.


Meral bakıcam şimdi ışıklı kaplumbağaya sağol.


Emel sorma ya, bizde de işler kesat, burda vakit geçsin bari diyorum, bakıyorum kimsecikler yok canım sıkılıyo :)))


nazo o anlattığın şeyler eskiden İstanbul'da da vardı, hayat negüzeldi, hatta sabah sabah bununla ilgili bir yazı okudum onu paylaşayım bari.

BİZE NE OLDU.. ?

Bizim çocukluğumuzda annelerimiz çalışmazdı.
Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım.
Hatta Babamın bile anahtarı yoktu.
Annem evimizin bir parçası gibiydi, hep evdeydi.
Her yere birlikte giderdik, zaten öyle çok da gidilecek bir yer yoktu ki.....

En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı.
Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani.
Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık.
Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya, zıplaya yürüyerek gelirdik.

Servis falan yoktu. Ayakkabılarımız eskirdi.
Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık.
Annelerimiz bu durumu bildiklerinden kardeşlerimizle bizlere ekmek arası bir şeyler hazırlar gönderirdi.
Mahallemizdeki teyzeler Annemiz gibiydi.
Susayınca girer evlerine su içerdik.
Ya da pencereden bize bir sürahi bir bardak uzatırlar, hepimiz aynı bardaktan kana kana içerdik.
Kısacacı evine gidip gelen elinde mutlaka yiyecekle dönerdi.
Anneleri o arada çocuğuna verdiği şeyden bizlere de gönderirdi.
Bu bazen bir kurabiye, bazen bir meyve olurdu.

Cebimizde harçlığımız olduğunda düşmesin diye çıkarır çantamızın üstüne koyar oyun bitince geri alırdık.
Çok garip ama kimse almazdı. Sokaklarımız evimiz kadar güvenli idi.
Düşünce kaldırırlar, kavga edince barıştırırlardı bizi...
Polisler gelmezdi kavgalarımıza, zabıtlar tutulmazdı.
Sonra kavgalarımız da öyle ustura, falçata ile olmaz,
onlar nedir bilmezdik bile, asla kanla falan da bitmezdi,
en fazla saçlarımızdan çeker, hayvan adları sayar, tekme atar, yine oyuna dalardık.

Birbirimizin suyundan içer, elmasına diş atardık.
Misket oynamaktan parmaklarımız kanar yine de mikrop kapmazdık.
Azar işitip, acillere taşınmazdık.
Düşerdik ekmek çiğner basarlardı alnımıza, oyuna devam ederdik.
Röntgenlere, ultrasonlara girmezdik.

Ben bizim çocukluğumuzu çok özledim.
Sokaklarımız ruhsuzlaştı sanki.
Komşumu tanımıyorum ama evinin camında,
temizliğe gelen kadını haftada bir görür kolay gelsin der konuşurum.
Onun dışında orada kim oturur hiç bilmem.
Evimizi kendimiz temizlerdik, kapı silmece ;
bilmem kaç kuruş hepimizin elinde bezler güle oynaya bitirirdik işleri.
Evlerimiz var, içinde yaşayan yok.
Parklarımız var, içinde oynayan çocuk yok.
Ama her yıl sökülüp yenilenen kaldırımlar, lüks binalar,
ışıl ışıl vitrinler, girip çıkan yapay insanlar...
Ruh yok, buz gibi buz, bu biz değiliz..

Tahta iskemlelerimizde oturan yaşlılarımız,
onlara dede, nene diye hatırını soran çocuklarımız yok oldu.
Ben kapılarında ' vale ' lerin, ' bady ' lerin beklediği yerlerden hep korkmuş çekinmişimdir.
Kapısını çarparak örtüyor diye çocuğuna kızıp,
taksidini bitiremediği arabanın anahtarını, hiç tanımadığı birine vermek ters gelir bana.
Benim değildir bu kültür. Ne ruhuma, ne kültürüme ne de cüzdanıma hitap eder.
Nedir bunlar?
Reklamlarla desteklenen beyni, ruhu ele geçirilmiş insanlar olduk.

Birbirimize yabancı, yalnızlıklarımızla yaşar olduk.
İyi de neden böyle olduk ?
Biz mi istemiştik? Yoksa birileri mi böyle istedi?.. :::ALINTIDIR:::

Filiz googledan ışıklı kaplumbağa en ucuz diye aratırsan, batan gemide 19,90 + 4 tl kargo ile gönderiyorlar.Bir bak alacaksan.

kuzicim alıntın harika.hatta çıkarttım arkadaşlara okuyacağım.ne güzel anlatmış.çok teşekkürler.

meral valla aldım ışıklı kaplumbağayı :)) ama ilk defa internetten alışveriş yapıyorum güvenemedim kapıda ödeme dedim öyle olunca +9 TL eklendi ama olsun yine de ötekilerden ucuza geliyo, bakalım inşallah sağlam gelir. Teşekkürler

günaydın kızlar.napıyosunuz.
ben 2013 ocak annemeline takıldım biraz.ay çok kalabalıklaşmışız orada.ne kadar çok yeni ocak annesi var.tabii içlerinde en yaşlıları benim:))ablalarıyım hepsinin.ve en çok çocuklu olanı.tabii tecrübelerimi aktarıyorum onlara:))ay ne heyecanlılar bi görseniz.gençlik işte:))