belki biraz geç oldu ama bende sizlerle paylaşmak istedim.benim doğumum hiç anlayamadan oldu.19.10.2008 de sabaha karşı hafif bi kasılmalaım başladı.çok fazla aldırış etmedim.çünkü günüme daha 12 gün vardı.yalancı sancıdır diyip geçtim.ama sancılar yavaş yavaş çoğalmaya başlayınca eşimi uyandırdım.eşim bu konuda çok panikti:)sevinçten napçağını şaşırdı.belki inanmıcaksınız fakat hastaneye motorla gittim:)eşim ve ben tam bir motor tutkunuyuz.neyse hastanede ultrason nst vs vs oldu.doğum başlangıcı fakat biraz daha belkicez dedi.ben tabi sancı odasında sancı çekenleri gördükçe dayanamadım ve bir an önce ordan kurtulmak istedim.dra ben çıkmak istiyorum dedim.ilk başta burda kalmanız gerekiyor dedi.bende eşimi arayıp neyap yap beni burdan çıkar dedim.tabi eşim nekadar ikna etmeye çalışsanada boş:)ordaki sancı çekenleri gördükçe çok korkmuştum.neyse imza atıp hastaneden çıktık.ogün sancılartım devam etti aralıklarla.zaten normalde benim gittiğim başka özel hastanede ben sezeryan için gün almıştım.ama sancım hafta sonu pazar günü olduğu için parası biraz yüklüydü.tabi oanda insanın gözü hiç bişi görmüyo:)ertesi günü yani 20.10.2008 pazartesi günü sabah erkenden kendi gittiğim özel hastaneye gittik annemle.biz yinede hazırlıklı gittik ne olur ne olmaz diye.drum ultrasona soktu.heran olabilir diye ama istersen 2 gün daha bekle dedi.tabi bebek beklermi:)neyse ben wcye girdimki bide baktım kanamam başlamış:)hemen druma söyledim allattan muaynede tmm doğuma hazırlan bebek geliyo dedi:)eyvah napçağımı şaşırdım.hemen eşim geldi.yarım saat geçmeden kuzenler ablam vs vs derken herkez yanımda:)neyse doğumhaneye çıktık.ben önce bayılmak istediği söyledim.drum epidural sezeryan ol bebeğini ilk sen kucağına al dedi.ve iiyikide öyle olmuşum.bebeğimindoğduğunu ilk ben gördüm.allahım süper bişidi ya.başladım ağlamaya.kızım 3.140 gr 49 cmle dünyaya merhaba dedi.çok şükür allahıma sağlıklı bir bebek.o duygu asla anlatılmıyo yaşamak gerek.eşim klızıma aşırı düşkün.akşamları benim sevmeme fırsat vermiyo.şimdi tam bi çekirdek aile olduk.doğum yapçak olan arkadaşlar sakın korkmayın.bebek dünyaya gelince acı macı kalmıyoherşey unutuluyo.sanırım biraz fazla yazdım :)o anı tekrar yaşamak çok gzl.allahım herkeze yaşatsın aminnnn:)