Ciddiye alıp cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim. İnsanların sorunları ile dalga geçmeyip - doğrudur ihtimali üzerine - yorum yapmanız gerçekten mutluluk verici. Teşekkürler. Şu yukarıda ki ilkokul terk seviyesi espirilerden sonra bayağı bayağı iyi geldi.
Burdan tekrar yazacağım şimdi. İnanmayanlar bu başlık altında o zavallı egolarını tatmin edici yorumlar yapabilirler. Hiç sorun etmiyorum. Okuyup geçiyorum. Farkındaysanız da ciddiye almadığım sorulara cevap da vermiyorum.
Şimdi..
Eski sevgilimle biz başladığımızda, benden 2 ay önce uzun soluklu ilişkisini bitirmişti. Ben bilmiyordum. Aşık oldum. O da beni seviyordu ama benim ki kadar değil. Sonra bana hep ayrıldığı kız arkadaşının onu aldattığını vs anlattı. Blogger'larını gönderdi, mesajlarını gösterdi. Karşımda oturup saatlerce sigara içti. Ve ben içim acıya acıya onu aylarca dinledim. Sonra dedim ki bu böyle gitmiyor kardeşim. Yürümüyor. Kendimi ikinci biri, boşluk dolduracak zavallı biri gibi hissettirmeye başlamıştı. Severek ayrıldım. ABD'ye gittim. ( ABD'de doğduğum ve Türk okullarında (cemaat okulları) okuduğum ve Türk vatandaşı olmadığım için belli dönemlerde gitmem gerekiyor - bazı zekiler şimdi türk okulu ne alaka diyecekler. Ayrıntı yazıyorum ki, yazdıklarımda açık arayıp kendi çapında zafer kazanmış muzaffer komutan edasında yorumlar görmeyeyim diye. Yine bir ayrıntı ;YÖS ile geldim Türkiye'ye. MEDİCANA'da çalışıyorum ve özel bir hastane olduğu için dönem dönem hizmet içi eğitim programları dahilinde Ankara'ya eğitime gidiyoruz. ) Neyse onuya devam edeyim.. Ben ABY'ye gidince eski sevgilim, eski sevgilisiyle bir süre daha görüşmeye devam etti. Ben ayrılmış gitmiştim. Ama hep bir umudum vardı. İnternette bakıyordum beraberlerdi ve tam anlamıyla da yıkıldım. Unutmaya çalıştım. Tüm sosyal hesaplarımdan, telefonumdan sildim. O zaman okulu uzatmıştı İTÜ'deydi. O semte bile uğramadım görmemek için. Unuttum sandım.
Bitti sandım. Ben üstünü kapattıkça içimde büyüdüğünün farkında yemin ederim değildim. Olsaydı evlenmezdim. Sonra o kız gezi olaylarında biriyle tanışmış ve evlen
Evliliğime gelirsek..
Ablası benim bir gruptan arkadaşım. Beni ona önermiş, onu da bana. Ben de zaten hayattan bıkmış, artık sevgiye dair umudunu kesmiş biri olarak olabilir dedim. Eşim de keza, kendisinden 5 yaş büyük bir kıza ( akrabaları) aşıkmış istemişler vs. Materyalist olduğunu düşünmüş ve bir sabah uyanıp ayrılmış. Çok çelişkili deil mi. Aslında onu hiç unutamadı inkar etsede. Sürekli beni onla kıyaslar, o senden daha olgundu vs der. Butun bunları evlendikten sonra ogrendim. Biz nişanlandık eşim askere gitti. 6 ay filan nerdeyse 10 kere falan telefonda görüştük. Geldiğinde de hemen evlendik. İlk gece olmadı. Ben korktum. Tüm kaslarım kilitlendi. İnternetten araştırdım. Şikayetlerim vs vajinismusu işaret ediyordu. Üstüne düşmedim uzun zaman o da uzun zaman şikayet etmedi. İki arkadaş gibi takılıyorduk. İnanın öğrenci evinden farksız bir evimiz ve ilişkimiz vardı. Sonra artık birbirimizle olan zıtlıklarımız iyiden iyiye kendini hissettirmeye başladı. Doktor arkadaşlarımdan birisi gece " yarın nöbetiniz var mı M. Hanım" dedi diye, beni o... suçladı. Elin adamına mesaj yazıp tüm geçmiş konuşmalarımızı istedi. O da gönderdi. Baktı. Bir şey yok. Ben rezil rüsva olduğumla kaldım. Çok çok basit şeylerden çok ağır küfürler ediyor. Öncelikle anneme. Mesela, anneme geçmişte büyü yapılmış. Çok ciddi sıkıntı yaşamıştık. Ben çocuktum az çok hatırlıyorum. Kadının hayatı allak bullak olmustu. Buna bile inanmıyor. Annemin ilgi hastası olduğu düşünüyor bunun üzerinden dalga geçip hakaret ediyor. Ki ben annem bunları yaşadğında 14 yaslarında yeni ergenliğe girmiş ve annesinin öleceğini düşünen bir çocuktum. Ne kadar hassas olduğumu düşünün. Bununla dalga geçtiğinde oturup sinirden defalarca ağladım. Sürekli ailemin evindeyken duyduğu herşeyi benim başıma kalkıp durdu. Bıktım artık. Eskiden mücadele ederdim. Giderdim özür dilerdim. İkna etmeye çalışırdım. Surat asardı insanlar içinde, özellikle benim arkadaşlarımın yanında. Yapma dediği her şeyi yapar. Mesela ; en yakın dostum 29 yasında evlenmiyor. Paylaştığı karikatürlerin altında vs hep eşimin yorumlarını görüyorum. " bu yuzden evlenemedin demek " , " bundan olmadı demek " gibi.. Kızdan kaç kere özür dilediğimi siz düşünün. Bütün bunlara katlanamayacak durumdaydım en son pikniğe gittik iş arkadaşlarımla. Kendisi ailesinin yanında başka şehirdeydi. Ben isim isim kimler gelecek söyledim. Uzak bir yere gittik. Beni aradı. O.. yapıyorsun. Hemen eve gideceksin dedi. Ben de kendi arabamla gelmedim, servis tutuldu. Ben kendisine söylediğimi ifade ettim hemen eve gideceksin yoksa annene söylerim dedi. Anneme mesaj yazmış demiş ki :