- 11 Nisan 2022
- 6
- 16
- 31
-
- Konu Sahibi nooldumdelisi
- #1
Hiç belirtiniz olmadı mı acaba genelde kasık ağrısı göğüs şişmesi falan oluyor döllenme sonrasıEvet başlayayım :) evliliğimizin 3-4 senesinde çocuk düşünmeyip son 2 yıldır eşimle bir çocuğumuz olsa diyorduk. Tam 2 sene önce kadın doğumda kontrollerimizi olup doktordan 'çocuk yapabilirsiniz' onayını aldık :) Lakin 6 ayda bir hareket değişiklk olmayınca kadın doğuma gitmeye başladık. Birşey yok deyip 6 ay daha deneyin dediler.
6 ay bekledik ama yine bir şey olmadı. Eşime sperm sayımı, bana rahim filmi, diğer kan tahlilleri yapıldı. bir sorun bulunmadı. Bu süreçte sonraki 1 yılda 3 aşılama yaptık ve hepsi de olumsuzdu. Bu esnada 1 sene önce karın çektirdim, soğan kürü yaptım, eşime sürekli keçiboynuzu pekmezi yedirdim.. olmadı. Çok bir fazlam olmasa da kilo verdim. Yine olmadı. 3. aşılama da beta değerim 20 yi gördü, ilk defa 0 dan yüksek bir sonucum olmuştu. Ama o da 3 gün sonra 5 e düştü ve adet oldum. Sonraki adetim de ne alaka ise 1 hafta erken geldi, sıkıntıdan herhalde diye yorumladım.
Ertesi ay artık dedim ki ileride tüp bebek yaptıracağım. O güne kadar da biraz bi salayım. Zaten 2-3 aylık süreçte beni bekleyen bir inşaat temizliği, ev taşıma vs ağır işlerim vardı. Hamile kalasım bile yoktu. Bu kadar işle kim başa çıkacaktı yoksa.. Hoş, sanki hamile kalabiliyordum ya.. amaaan dedim boşver.
Ağır kaldırmaktan çekinen ben bahçe işlerinde çalıştım, günde 10-12 bin adım attım, kasık bölgemi kapı kollarına bile çarptım kaç kez sakarlıktan.
Hopladım zıpladım, beslenmeme çok da dikkat etmedim. 5 kg bile kaldırınca hemen stres yapıyorken rutin ne yapmam gerekiyorsa hafif iş ağır iş demeden yaptım. Bir de köpek sahilendim ki uffff tadından yenmez :)
Lazer epilasyona da gitmemiştim, çocuk olunca giderim diye. 2 sene oldu öteleyeli daha da ötelemicem diyerek randevu almak için adet olayım , bitsin de öyle giderim diyerek adet günümü bekliyordum. Telefonla bilgi falan da almıştım hatta o kadar net yani bıraktım çocuk işini, ertelediğim diğer işlerimi halledecektim. Neyse, adetimin ilk günü kahverengi akıntım oldu. Akşama kalmadı bişey. sonra ha bugün gelir ha yarın derken gelmedi. 4 günün sonunda son kalan gebelik testimde silik çizgi gördüm. skt sini de görmediğim için herhalde bozuk deyip erken gebelik testi aldım. Bu kez gayet belirgin ikinci çizgiyi gördüm. Ertesi gün kan verdim, 200 çıktı beta değerim. max 20 gördüğüm değerim 4 gün gecikme de 200 oldu.6. günde 600, 7 günde 800 sonucumu gördüm. Artık kese görür müyüm acaba diye bekliyorum...Belki görürürm belki görmem bilmiyorum (hayırlısı olsun ve göreyim inşallah tabii ki ::) )ama bu aşamaya gelmek bile hayaldi benim için.
Demem o ki, gerçekten herşeyin bir zamanı var. kendinizi hayattan soyutlamayın. Girdiğim depresif hallerin haddi hesabı yoktu. Ama bazı şeyler olacaksa oluyor zaten, konu sizin ne yaptığınız yada yapmadığınız değil. Rutin hayatınızdan geri kalmayın.. Hayat akıp geçiyormuş sonuçta.
Canınızı sıkmayın. Olumlu düşünün iyi olsun. Belki de yumurtanızla aktarmıyorsunuz ve sağlıklı bir gebelik elde edeceksiniz. Şimdi gebeliginizin daha çok başında kendinizi bu strese sokmayın. İnşallah sağlıcakla ilerler gebeliğiniz.sadece kasık ağrısı , o da adet sancısıydı. standartdan farklı değildi yani..
ama bir sürprizim daha var, translokasyon teşhis edildi bende.
gebelik testimden 1 ay öncesinde kan vermiştim genetikte, sonucu çıkmamıştı henüz. Ne çıkabilir ki bir şey olmaz diye düşünüyordum. Hamilelik haberi ile havalara uçtum daha sonrasında. kese de göründüğü haberini de aldım, ayrıca mutluluk yaşadım.
Sonra oturdum koltuğuma, dedim bir bakayım sonucum çıkmış mı? öylesine bakıyordum. 19-6 kromozomlarında translokasyon varmış. kadın doğumcum çok denk gelinen bir durum değildir dedi, genetikçim yeterince korkuttu. Anlayacağınız korkular içindeyim. Ne hissetmem, ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.
Kafandan at diye birşey olmuyor ki. O yüzden kafandan atmaya "çabalama".. Sen gene iste çocuk tamam, ama rutin hayatından kendini geri bırakma. yürüyüş seviyorsan geri kalma, kendine bak, zevk aldığın şeylerin bu isteğinin önüne geçmesine izin verme. Ben bunu kendime öğrettim artık. Sende öyle yap bence. Bebek için yapma hiçbirşeyi.çok tebrik ederim sağlıkla gelsin inş. bu hikaye gibisini o kadar çok duydum ki hatta en yakın arkadasımında öyle oldu. aylarca ugrastı doktorlarda süründü en son stresten spora sardı kilo verdi gene olmadı. en son artık yılbası zamanı vazgeçti. şehirdışına tatile gittiler hatta orda kmlerce yol yürümüş kendini zorlamış oda :) eve dönünce rastgele test yapıp ögrenmiş oda.. ama bitek bende işe yaramadı bu taktik. 2senede defalarca artık tamam bende vazgeçtim diyorum kafayı rahatlatmaya çalişiyom ama gene yok gene yok. üstüne aklımdan çıkarmaya çaliştikça alakasız insanlar bi anda gelip cocuk ne zaman yada göbeğime bakıp hayırlı olsun bebişmi geliyo diye gene beni depresyona itiyolar. öylede böylede olmuyo benim gibilerde işte. nasip
Teşekkür ederim, elimden geleni yapıyorum. interneti kurcalamayı bıraktım bugünden itibaren, bence iyi bir adım :) Allah hakkımızda hayırlısını versin.Canınızı sıkmayın. Olumlu düşünün iyi olsun. Belki de yumurtanızla aktarmıyorsunuz ve sağlıklı bir gebelik elde edeceksiniz. Şimdi gebeliginizin daha çok başında kendinizi bu strese sokmayın. İnşallah sağlıcakla ilerler gebeliğiniz.
çok güzel yazmıssın ve haklısın :) artık hayatımı ona göre yönetmiyorum ama insanın içinde ukte olunca sürekli her gördügünde ister istemez üzülüyo.. kafaya takmamaya çalişmak çok zor hele ki bu toplumda. dedigin gibi evliliği yuva kurmayı zorunlu üremek olarak gören bi toplumuz evlendigi ay gebe kalanlardan alışılmışlık işte. insanlar daha birbirini tanımadan evine alişamadan gebelik gibi stresli döneme geçiyolar ve bunuda normalleştirmişler. annem dahil cogu insan aylarca baskı yaptı dalga geçmeye çalişanlar bile oldu.. ama ne yaparsam yapayım kendiliğinden olmadıgına inandım şu 3aydır. ve tek beklentim adeti bekleyip doktora gitmek onun dısında artık test yapmak bile gelmiyor içimden çünkü olmadıgını biliyorum. maalesef ki 20li yaşlarımın sonunu hep stresli geçirdim umarım 30a kadar böyle devam etmez.. şuan kafamı dağıtma aşamasındayım. evde 2evladım var sokakta onlarca besledigim cocugum var onlar çok iyi geliyo bu dönemde. hakkımızda hayırlısı demekten gına geldi. yaşayıp görelim bakalım :)Kafandan at diye birşey olmuyor ki. O yüzden kafandan atmaya "çabalama".. Sen gene iste çocuk tamam, ama rutin hayatından kendini geri bırakma. yürüyüş seviyorsan geri kalma, kendine bak, zevk aldığın şeylerin bu isteğinin önüne geçmesine izin verme. Ben bunu kendime öğrettim artık. Sende öyle yap bence. Bebek için yapma hiçbirşeyi.
Ayrıca bebek herşey değildir. Sen bebekten ibaret değilsin. Toplumun zorladığı mutlu aile tablosunun bir parçası bebek. Toplum standardına illede uyacağız diye birşey yok. Amaç annelik ise mahallendeki başını okşadığın çocukların da annesisin, çocuk yetiştirmedeki çocuklarında annesisin zaten. O yüzden depresyona girecek birşey yok. Zamanı gelince kendiliğinden bir bebek sahibi olamasan bile dürtülerin seni doğru kuruma yönlendirecektir. Bu yolda canını sıkma, imkanların doğrultusunda uğraşmaktan geri kalma ve eğlenmene bak. Hayat seni yönlendirecek.
Ayrıca, geri dönüp baktığında 20li 30 lu yaşlarımı depresyonla geçirdim demek isteyeceğini pek sanmıyorum :)
İleride ne yaşayacağımı bilmiyorum, korkuyorum da açıkcası. İlerideki bana da not olsun bu yazdıklarım :)
sanki beni anlattınız ya çok güzel yazmışsınız gebeliğiniz hayırlısı olsun bende 3 yıllık evliyim 1 özelde 3 devlette aşılama oldum en sonuncusunu daha yeni oldum 26 eylülde bakalım sonuç ne olacak umudum oldunuz Allah razı olsun Hayırlı kandiller :)Evet başlayayım :) evliliğimizin 3-4 senesinde çocuk düşünmeyip son 2 yıldır eşimle bir çocuğumuz olsa diyorduk. Tam 2 sene önce kadın doğumda kontrollerimizi olup doktordan 'çocuk yapabilirsiniz' onayını aldık :) Lakin 6 ayda bir hareket değişiklk olmayınca kadın doğuma gitmeye başladık. Birşey yok deyip 6 ay daha deneyin dediler.
6 ay bekledik ama yine bir şey olmadı. Eşime sperm sayımı, bana rahim filmi, diğer kan tahlilleri yapıldı. bir sorun bulunmadı. Bu süreçte sonraki 1 yılda 3 aşılama yaptık ve hepsi de olumsuzdu. Bu esnada 1 sene önce karın çektirdim, soğan kürü yaptım, eşime sürekli keçiboynuzu pekmezi yedirdim.. olmadı. Çok bir fazlam olmasa da kilo verdim. Yine olmadı. 3. aşılama da beta değerim 20 yi gördü, ilk defa 0 dan yüksek bir sonucum olmuştu. Ama o da 3 gün sonra 5 e düştü ve adet oldum. Sonraki adetim de ne alaka ise 1 hafta erken geldi, sıkıntıdan herhalde diye yorumladım.
Ertesi ay artık dedim ki ileride tüp bebek yaptıracağım. O güne kadar da biraz bi salayım. Zaten 2-3 aylık süreçte beni bekleyen bir inşaat temizliği, ev taşıma vs ağır işlerim vardı. Hamile kalasım bile yoktu. Bu kadar işle kim başa çıkacaktı yoksa.. Hoş, sanki hamile kalabiliyordum ya.. amaaan dedim boşver.
Ağır kaldırmaktan çekinen ben bahçe işlerinde çalıştım, günde 10-12 bin adım attım, kasık bölgemi kapı kollarına bile çarptım kaç kez sakarlıktan.
Hopladım zıpladım, beslenmeme çok da dikkat etmedim. 5 kg bile kaldırınca hemen stres yapıyorken rutin ne yapmam gerekiyorsa hafif iş ağır iş demeden yaptım. Bir de köpek sahilendim ki uffff tadından yenmez :)
Lazer epilasyona da gitmemiştim, çocuk olunca giderim diye. 2 sene oldu öteleyeli daha da ötelemicem diyerek randevu almak için adet olayım , bitsin de öyle giderim diyerek adet günümü bekliyordum. Telefonla bilgi falan da almıştım hatta o kadar net yani bıraktım çocuk işini, ertelediğim diğer işlerimi halledecektim. Neyse, adetimin ilk günü kahverengi akıntım oldu. Akşama kalmadı bişey. sonra ha bugün gelir ha yarın derken gelmedi. 4 günün sonunda son kalan gebelik testimde silik çizgi gördüm. skt sini de görmediğim için herhalde bozuk deyip erken gebelik testi aldım. Bu kez gayet belirgin ikinci çizgiyi gördüm. Ertesi gün kan verdim, 200 çıktı beta değerim. max 20 gördüğüm değerim 4 gün gecikme de 200 oldu.6. günde 600, 7 günde 800 sonucumu gördüm. Artık kese görür müyüm acaba diye bekliyorum...Belki görürürm belki görmem bilmiyorum (hayırlısı olsun ve göreyim inşallah tabii ki ::) )ama bu aşamaya gelmek bile hayaldi benim için.
Demem o ki, gerçekten herşeyin bir zamanı var. kendinizi hayattan soyutlamayın. Girdiğim depresif hallerin haddi hesabı yoktu. Ama bazı şeyler olacaksa oluyor zaten, konu sizin ne yaptığınız yada yapmadığınız değil. Rutin hayatınızdan geri kalmayın.. Hayat akıp geçiyormuş sonuçta.
siz Rabbime bırakın o ayarlamıştır inşallah sağlıkla ilerler bebişinizin gelişimisadece kasık ağrısı , o da adet sancısıydı. standartdan farklı değildi yani..
ama bir sürprizim daha var, translokasyon teşhis edildi bende.
gebelik testimden 1 ay öncesinde kan vermiştim genetikte, sonucu çıkmamıştı henüz. Ne çıkabilir ki bir şey olmaz diye düşünüyordum. Hamilelik haberi ile havalara uçtum daha sonrasında. kese de göründüğü haberini de aldım, ayrıca mutluluk yaşadım.
Sonra oturdum koltuğuma, dedim bir bakayım sonucum çıkmış mı? öylesine bakıyordum. 19-6 kromozomlarında translokasyon varmış. kadın doğumcum çok denk gelinen bir durum değildir dedi, genetikçim yeterince korkuttu. Anlayacağınız korkular içindeyim. Ne hissetmem, ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum.