2 Yaşındaki Oğlumun Ayıcık Takıntısı

Merhabalar,

Oğlum 4 5 aylıkken ona bir ayıcık vermiştim. Bunu uyku arkadaşı yaptık. Daha sonra uyku arkadaşı olmaktan çıktı resmen oğlumun hayat arkadaşı oldu. Sürekli elimizde yanımızda yerlerde geziyor. Paramparça oldu, tüylerini hep yoldu, hatta burnunu bile kopardı. Ama inatla onu seviyor :))) Bugün bir delilik yaptım ve ona aynı boylarda daha güzel yumuşacık bir ayıcık daha aldım ve ayıcığımızı ortadan kaldırdım. Evet ayıcığını çok sevdiğini onunla güvende hissettiğini biliyorum, tahminimden daha fazla anlam yüklediğini de biliyorum ama gerçekten artık tutulacak yeri kalmadı ayıcığın.
Sizce yeni ayıcığını da sevip kabullenir mi? Bu akşam yeni ayısıyla uyudu ama uyumadan önce eski ayısını aradı. Yeni ayısıyla tanıştı dokundu sevdi sarıldı bazen attı geri verdim. Biraz direndi biraz kabullendi gibi.. Böyle bir durumu yaşayan anneler var mı aramızda? Ne yapmalıyım çok kararsızım, onu kırmak üzmek istemiyorum çünkü..

Geçiş nesnelerinin illa taş gibi olmasına gerek yok, benim de bir köpeciğim var yaşım 30'a 1 kaldı hala saklarım, hala görünce duygulanırım, onla uyumam ama taşındığımda yanımda getirdim mesela. Başka bir nesneye alıştırmanıza çok da gerek yok bence, alışabilir alışmayabilir de.

Orangegreysky .!.:

Geçiş nesnelerinin illa taş gibi olmasına gerek yok, benim de bir köpeciğim var yaşım 30'a 1 kaldı hala saklarım, hala görünce duygulanırım, onla uyumam ama taşındığımda yanımda getirdim mesela. Başka bir nesneye alıştırmanıza çok da gerek yok bence, alışabilir alışmayabilir de.

Genişletmek için tıkla...

Hayır nesnenin taş gibi olmasına tabiki imkan yok. Öyle bir talebimde yok. Yaşım 27 çocukluğuma ait bütün ayıcıklarımı ben de hala saklarım hepsi çok kıymetli çünkü. Demek istediğim şu yine yanında taşıyabileceği ve bağımsız uyku yaparken sarılabileceği bir oyuncağı olsun. Ama eski ayıcığı artık ayıcıklıktan çıktı gerçekten. O yüzden duygusal açıdan bakmadan bunun değişmesi gerektiğini düşünüyorum. Ama duygusal olarak yaklaşınca da üzülüyorum. O yüzden bunu çocuğu ile tecrübe etmiş birilerini arıyorum.. :)

Ben varımbebeğimin yok ama benim tam anlattığımız gibi bi hayat arkadaşı oyuncağım vardı.Paramparca olana kadar beraber yaşadık.Annem bi iki defa almaya calismisti.Ama ben üzüntüden perişan olunca geri verdi.Ben olsam eski ayicigini verirdim.Ne kadar yıpranmış olsa da onun hislerini anlayabiliyorum.Oglunuzun en iyi arkadaşı o ayıcık çünkü.

therealsinner .!.:

Ben varımbebeğimin yok ama benim tam anlattığımız gibi bi hayat arkadaşı oyuncağım vardı.Paramparca olana kadar beraber yaşadık.Annem bi iki defa almaya calismisti.Ama ben üzüntüden perişan olunca geri verdi.Ben olsam eski ayicigini verirdim.Ne kadar yıpranmış olsa da onun hislerini anlayabiliyorum.Oglunuzun en iyi arkadaşı o ayıcık çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Uyumadan önce onu aradı ve bu beni inanılmaz üzdü. Çünkü o hep onun yanında ve şu an oğlum konuşamıyor ama onun adını söylüyor Şu an yeni ayısıyla uyuyor hatta uyandı ve ona sarıldı geri uyudu. Yarın sabah yine mutsuz olursa sanırım geri vereceğim