2.kez annelik nasıl bir duygu kızlar

merhaba sevgili anneler..ben 35 hafta 4 günlük hamileyim.2. gebeliğim.ilki ikizdi 3,5 yaşındalar şimdi.ilk gebelik ve ilk annelik hayacanı unutulmazdı,çok güzeldi.bu kış istemeden hamile kaldım birkaç hafta sonra doğum yapıcam fakat çok merak ediyorum ikinci kez doğum yapmak ve TEKRAR anne olmak nasıl bir duygu..arkadaşım ilk bebeği doğduğundaki gibi hissettiğini söylemişti.ben burda yalnızım ne arkadaş ne komşu..benim kaygım üçüne bir nasıl bakarım ne yaparım..neyse işte..belki bu kaygılardan mı hamilelik stresinden midir bilmem kafam çok karışık.çok mutuluyuz eşim de ben de yani bir bebeğimiz olacağı için ama nasıl bir duygu acaba..anlatır mısınız 2. ya da 3.kez anne olduysanız..

ben de başlığı merak ettim ama cevap yazan olmamış benim en büyük korkum ilk çocuğun yeni bebeği kıskanması. çok üzücü ve can sıkıcı bir durum. komşumla aynı gün doğum yaptık. onun bir kızı varken oğlu oldu. benim daha ilk bebeğim. kızının bebeğe karşı davranışları çok yapmacık maalesef. arada 4 yaş var. seviyormuş gibi yapıp bebeği rahatsız ediyor, tam uyuyunca bağırıp uyandırıyor. çok üzücü. tacını kaybetmiş prenses o şimdi. bunu önlemenin bir yolu yok muki?

hayırlı doğumlar, Allah bir avazda kurtarsın.

arkadaşım ilk dogumda heycan anneligin önüne geçiyo hele ilk torunsa ve işe giden bi anneysen annelikten hiiiiçç birşey anlamıyorsun ben kızım 8 aylıktı işe başladım annem büyüttü bebegimi diyebilirim 2 . kızıma süpriz bi şekilde hamile kaldım çok hazırlıksızdım napıcam ben diye telaşlandım tam işlerim yerine oturmuşken tam herşey yolundayken olamaz dedim çok agladım bebek istemiyorummmm diye kaç defa bagırdım karşımdakilere aldırıcaktım ama allah tarafındanmı bilmem o ay maaşımı ve eşimin maaşını geç aldıgımız için aldıramadım iyikide yapmamışım aman Allahım nasıl bi duygu yarabbim ya bu bebegimi yani LİNA MI ilkinden çooookkk farklı duygularla kucakladım işte annelik buymuş dedim bi kokuları var ben il bebegimde öyle koku almadım içine çeke çeke doymuyorsun ( burda yanlış anlaşılmak istemem ilk kızımıda çoookk seviyorum ama yaşadıklarım farklıydı onu demek istedim ) zorlu süreç büyük kızım Lina dogdugunda 3.5 yaşındaydı hastaneden çıktıgımız gün eve gelirken hediye almıştık onu verdik kardeşin getirdi diye herşey yolundaydı 2 ay sonra biraz biraz kıskanmalar başladı ama asla dayanılmıcak veya problem yaşacagımız kıskançlıklar olmadı kimsenin ona zarar vermesine izin vermiyo kendide öpe öpe doymuyo küçük prenses şuan 10 aylık büyük kızımda 4.5 yaşında herşey güzel herşey yolunda ama tabiki kızkançlık olucak buda çok normal olmazsa zaten pedegogların söyledigine göre daha çok problem olurmuş ama tabi herşey dozunda olmalı biz bebek dogmadan onun bana yardımcı olması gerektigini onun bakıma muhtaç oldugunu v.s gibi açıklamar çok yaptık dogdugunda beraber yıkadık mamasını beraber yedirdik hiçbir zaman bilerek zarar vermedi ama bu asla kolay bi durum anlamına gelmiyo çok sabır ve bol pozitif bakış lazım oda arada olmuyo olmayıncada hır gür cıkıyo eeee o kadarda olsun dimi ...

hilalcan çooook teşekkür ederim anlattığın için çok da güzel anlatmışsın.Allah yavrularına uzun mutlu ömürler versin..benim ilk gebeliğim ikiz olunca ben sadece ameliyathanede gördüm onları hiç koklayamadım ki ilk başta hemen alıp götürdüler.bir gün boyunca ne emzirdim ne yüzlerini gördüm.5 gün sonra eve geldiler sonra birini geri aldılar falan derken gerçekten çok stresliydi..hatta o zaman canım annemin bana diktirdiği lohusa çarşafı yastığını bile sonradan hiç kullanmak istemedim o anları hatırlatıyordu..yani buna rağmen çooook güzeldi anlatılmaz,inanılmazdı..e peki dedim şimdi nasıl olacak ama anlattıklarına bakılırsa yine muhhhteşem olacak ki olmalı da tabi..hatta daha güzel diyorsun çünkü daha bilinçlisin daha farklı işte..ben de bebek doğunca odama gelecek mi diye çok hayal kuruyorum eşim de bu sefer bebeğimizi yanımıza verseler diyor.inşallah verirler artık.arkadaşaımın biri de şöyle demişti 2. bebek daha zor unutuyor insan bakmak zor geliyor dedi..hiç öyle olmak istemiyorum 3 oğluma da çılgınlar gibi bakmak istiyorum

demetanne .!.:

ben de başlığı merak ettim ama cevap yazan olmamış benim en büyük korkum ilk çocuğun yeni bebeği kıskanması. çok üzücü ve can sıkıcı bir durum. komşumla aynı gün doğum yaptık. onun bir kızı varken oğlu oldu. benim daha ilk bebeğim. kızının bebeğe karşı davranışları çok yapmacık maalesef. arada 4 yaş var. seviyormuş gibi yapıp bebeği rahatsız ediyor, tam uyuyunca bağırıp uyandırıyor. çok üzücü. tacını kaybetmiş prenses o şimdi. bunu önlemenin bir yolu yok muki?

hayırlı doğumlar, Allah bir avazda kurtarsın.

Genişletmek için tıkla...

merhaba demetanne..kıskançlığın önüne birazz zor geçilir ama hilalcan ın da dediği gibi dozunu iyi ayarlamak lazım..benim ikizlerim zaten beni paylaşmaya alışıklar.tabiki de birbilerini kısaknıyorlar ama çoğu şeyi sırayla yapmak zorundalar bunu biliyorlar.hamile kaldığımdan beri de bebeği çok seviyorlar yani görünüşte öyle şimdiilik ama doğunca olur biraz kıskançlık.fakat biz hep çok yapıcı olduk,kıskançlık kelimesi bile bizim evimizde geçmedi.siz onun abisisiniz,onu koruyacaksınız,mamasını getirceksiniz,bezini vereceksiniz,beraber yıkayacaz falan dedikçe ağızları ayrılıyor sevinçten..karnımı seviyorlar.arada sırada bi kafaları karışıyor tabi sen onun annesi değilsin di mi anne diyorlar aama toparlıyoruz sonra.yani olmaması imkansız ama en az zararla kurtarmak lazım.bu da bize düşüyor biraz