merhaba arkadaşlar aranıza yeni katıdım benimde bebeğim 7 gün sonra tam 2 aylık olacak..
yazdıklarınızı okudum çok güzel yazmızşınız ama mama vermemek adına bebeği aç bırakmamak konusunda burcu 77ye katılıyorum. şöyleki, ben de hamileliğim boyunca sürekli ilk 6 ay sadece anne sütü verilmeli diye okudum durdum ve kararlıydım. hatta benden 6 ay önce doğum yapan komşuma da ahkam kestim. işte neden su verdin de, gerek yok sütün yeter de... tamam doğru olabilir ama o derece şartlanmak da yanlış bence.. neden mi?
bebeğim doğdu ve ben tüm olağan ve olağanüstü rahatsızlıklarıma rağmen emzirdim durdum. bebeğim de istekliydi. o kadar ki hiç bıraktırmasam hep emebilirdi. ama bıraktığı an bir kaç dakika içinde uyanıp ağlamaya başlıyordu. sonra gene emmeye başlıyordu. doğduğunun 3. günü hastaneye gittikdoktor hemen mama demesin mi? ben de daha 3 günlük bebeğe mama mı olur diyip almadım.sadece kendime süt arttırıcı çay başladım. görünürdesüt arttı ama oğlum hala aynıydı.. ama ben de sabretmeye kararlıydım. annem annanem ve bebeği görenlerin çoğu aç olduğuna hükmediyorlardı. ben ise beynimi kemirsede bu soruyu düşünmemeye çalışarak 20 gün geçirdim. ve doktora gittiğimizde sadece 200 gr almıştı bebeğim
doktor bebeğinizin kilo alımında sorun var dediği anda beynimden aşağı kaynar sular döküldü..ister istemez mama başladık ama ben daha kötü bi psikolojiye girdim. bi yandan hamilelik boyunca edindiğim önyargıyla bebeğime sanki mama değil zehir veriyomuşum gibi geliyordu. diğer yandan bunca zaman benim yüzümden aç kaldı diye kendime kahrediyordum.. yetersizlik hissi vs...
halbuki bebeğim beni hala emiyor..biberonla kafi miktarda mama emiyor diye beni emmeyi bırakmadı.. mamaya o kadar karşı olmasaydım, mama vermeyi olağan olarak karşılayabilseydim belki bebeğim 20 gün aç kalmayacaktı.. şimdi hala çok ağlayan bi bebek, ve ben belki de o günlerde ağlamaya alıştırdığımı da düşünmeden edemiyorum.. bilmiyorum tabi..