Herkese Selamlar,
21 Mart'ta buraya üye olmuş ve tüm sürecimi "Aşılama Öncesi İç Dökme Seansı" başlığında sizlere anlatmıştım. O gün yazımı yazarken kalbim kırık, içim buruk, umutsuzluk tüm hücrelerimi kaplamıştı adeta...
Sonrası ise tam bir mucize gibiydi. O akşam yine de bir ihtimal diyerek 3 günlük gecikme sonrası test yapmak geldi içimden. Testi yaptım ve gayet belirgin 2 çizgi gördüm. Ellerim titremeye başladı, inanamadım. Atar topar nöbetçi eczaneye koşup erken gebelik ve normal gebelik testleri aldım. 3 test daha yaptım, hepsinde çift çizgiydi. Ama hala inanmakta güçlük çekiyordum, doktoruma fotoğraf attım. "Hayırlı olsun bu gebelik haberi" dedi..
İçim içime sığmıyordu, ne yapacağımı şaşırmıştım sevinçten. Sonrasında klasik süreçlerim başladı, Beta Hcg'ler bakıldı, ultrasonda kese görüldü. Beta artışı çok iyiydi, doktorumun istediği kan testleri temizdi. İçimde hep ilk düşüğüün korkusu olsa da herşey yolundaydı. Bu sefer oluyordu galiba diyerek kendimi teselli ediyordum. Doğum günümde kalp atışını dinlemiştik, "annecim burdayım, seninleyim" der gibi güm güm atıyordu. Bir kez daha herşey yolunda diye ayrıldığım klinikten, bayramdan sonraki haftasonu için randevu alarak ayrıldım. Tabii bu dönemlerde yoğun mide bulantılarım, baş dönmelerim, halsizliklerim oldu. Ama olsun, yeterki o iyi olsun ben dayanırım diyordum.
Bayramda çekirdek aile kahvaltısı yaptık, gezdik tozduk. Hatta bayram tatilinde bebek odası için mobilyalar baktık o heyecanla. Bu arada benim mide bulantılarım azalmaya başladı. (10. haftaya yaklaşmıştım.)
Randevu günü geldi çattı, eşimle birlikte doktora içimiz kıpır kıpır gittik. Ultrasonda "aa ne kadar büyümüş" dememize kalmadı ki doktorumun suratı düştü. Hiç yorum yapmadı, tekrar tekrar baktı. Gözlüğünü çıkardı, tekrar taktı. Bir sıkıntı olduğu belliydi ama konduramadık. Sonrasında bebeğin gelişiminin durduğunu, kalp atışı alamadığını söyledi. Dünya başımıza yıkıldı. Ne yapacağımızı şaşırdık, inanmak istemedik. Donduk kaldık öylece.
Sonrasında doktorum kürtajdansa normal yolla ilaç ile düşük yapmamın benim için daha sağlıklı olacağını söyledi. Ama tercihi bana bırakmıştı. İlaç ile düşükte ilacın çok ağır olduğunu, genelde hastalarının ilacı aldıktan sonra dayanamayıp hastaneye gidip kürtaja alındığını söyledi. Ben ise kürtaj olmaktan çok korkuyordum ve daha önceki düştüğümde normal yolla kendi kendine olmuştu. İlaçla düşük yapmak istediğimi söyledim. Doktorumda bu sürecin ne kadar süreceğini bilmediğini, sabırlı olmamı söyledi. Pazartesi bana Cytotec 200mg 3 ilaç verdi.
21 Mart'ta buraya üye olmuş ve tüm sürecimi "Aşılama Öncesi İç Dökme Seansı" başlığında sizlere anlatmıştım. O gün yazımı yazarken kalbim kırık, içim buruk, umutsuzluk tüm hücrelerimi kaplamıştı adeta...
Sonrası ise tam bir mucize gibiydi. O akşam yine de bir ihtimal diyerek 3 günlük gecikme sonrası test yapmak geldi içimden. Testi yaptım ve gayet belirgin 2 çizgi gördüm. Ellerim titremeye başladı, inanamadım. Atar topar nöbetçi eczaneye koşup erken gebelik ve normal gebelik testleri aldım. 3 test daha yaptım, hepsinde çift çizgiydi. Ama hala inanmakta güçlük çekiyordum, doktoruma fotoğraf attım. "Hayırlı olsun bu gebelik haberi" dedi..
İçim içime sığmıyordu, ne yapacağımı şaşırmıştım sevinçten. Sonrasında klasik süreçlerim başladı, Beta Hcg'ler bakıldı, ultrasonda kese görüldü. Beta artışı çok iyiydi, doktorumun istediği kan testleri temizdi. İçimde hep ilk düşüğüün korkusu olsa da herşey yolundaydı. Bu sefer oluyordu galiba diyerek kendimi teselli ediyordum. Doğum günümde kalp atışını dinlemiştik, "annecim burdayım, seninleyim" der gibi güm güm atıyordu. Bir kez daha herşey yolunda diye ayrıldığım klinikten, bayramdan sonraki haftasonu için randevu alarak ayrıldım. Tabii bu dönemlerde yoğun mide bulantılarım, baş dönmelerim, halsizliklerim oldu. Ama olsun, yeterki o iyi olsun ben dayanırım diyordum.
Bayramda çekirdek aile kahvaltısı yaptık, gezdik tozduk. Hatta bayram tatilinde bebek odası için mobilyalar baktık o heyecanla. Bu arada benim mide bulantılarım azalmaya başladı. (10. haftaya yaklaşmıştım.)
Randevu günü geldi çattı, eşimle birlikte doktora içimiz kıpır kıpır gittik. Ultrasonda "aa ne kadar büyümüş" dememize kalmadı ki doktorumun suratı düştü. Hiç yorum yapmadı, tekrar tekrar baktı. Gözlüğünü çıkardı, tekrar taktı. Bir sıkıntı olduğu belliydi ama konduramadık. Sonrasında bebeğin gelişiminin durduğunu, kalp atışı alamadığını söyledi. Dünya başımıza yıkıldı. Ne yapacağımızı şaşırdık, inanmak istemedik. Donduk kaldık öylece.
Sonrasında doktorum kürtajdansa normal yolla ilaç ile düşük yapmamın benim için daha sağlıklı olacağını söyledi. Ama tercihi bana bırakmıştı. İlaç ile düşükte ilacın çok ağır olduğunu, genelde hastalarının ilacı aldıktan sonra dayanamayıp hastaneye gidip kürtaja alındığını söyledi. Ben ise kürtaj olmaktan çok korkuyordum ve daha önceki düştüğümde normal yolla kendi kendine olmuştu. İlaçla düşük yapmak istediğimi söyledim. Doktorumda bu sürecin ne kadar süreceğini bilmediğini, sabırlı olmamı söyledi. Pazartesi bana Cytotec 200mg 3 ilaç verdi.
