aşırı pimpirikli bir anne olmama rağmen(,hatta afedersiniz ama tuvalete giderken bile,oğlumu anakucağıyla hole koyup,kapıyı aralayarak gözetlerim)oğlum düştü:S
nasıl mı oldu?
oğlumun odasındaydık,küçük bir odası var.uyuya kalmıştı.ben de onu köşeli kanepeye yatırdım.(ama dönme riski var diye koltuğun ortasına ve de dikey yatırdım).
ben de aynı odada 2 adım ötede yerde oğluma kumaş kitap yapıyordum.
(kesinlikle tedbir almış olsam bile o vaziyette yalnız bırakmam)
ve sıksık da oğlumu gözlüyordum.
1 dakika önce baktığım halde tekrar dönüp bktım ve aman Allahım oğlum poposunu kaydırarak!!!! (tamam çok hareketli ama bunu hiç yapmamıştı önceden)koltuğun kenarına gelmiş bacaklar aşağı sallanıyor!!
2 adımlık mesafe! hemen fırladım.1.adımı attım ama ben 2.yi atana kadar 1 saniye yaa 1 saniyede dengeyi tutamadı ve bacaklar aşağı çökünce kafa üstü alın üstü yani parke!ye düştü(((((((((((((((((
inanılmaz korktum:S çok zor bir normal doğum yapmış olduğum halde hayatımda böyle büyük bir acı,böyle bir korku hiç yaşamamıştım.
bebeğimi kucağıma alıp apartman kapısını açıp yardım edin diye bağırdım.
yüzüne sular sürdüm(ilk anda buz koymak risklşymiş)
kayınvalidmle aynı sitedeyiz komşularla ona haber yolladım.taksiye atlayıp hastaneye gittik.
aslına bakarsanız ilk anda ağladı,çünkü düşerek uyandı ve ben çok panikledyip,bağır çağır bir haldeydim:S
ama gayet iyi gözüküyordu takside falan:S acil dr u muayene etti çok şükür riskli bir durum gözlenmiyor dedi yapılabilecek tek şey 24 saat gözlemlemek.
aşırı kusma tepkisizlik olmamalı dedi.
normalde emdikten sonra çok kusmaz ara sıra kusar. o akşam da o şekilde kustu.ama ben tüm geceyi nöbette geçirdim diyebilir.
hareketleri normaldi.
şuanda (5 gün oldu) gayet normal hareketleri elh.
ama sanki daha fazla uyuyor gündüzleri.
ya da ben ona yoruyorum.
böyle bir olay yaşayan oldu mu?
ne yapabilirim.
acaba fazla uyumasına sebeb olabilir mi?
rabbim kimseye böyle bir korku yaşatmasın inş.
benimkiler büyüdüler artık,ama size şöyle bir örnek vereyim...yatakta yanlamasına uzanmışım,elimle başıma destek yapmışım,kızım da hemen önümde yatağın üstünde oturuyo...yalan olmasın,6 aylık filandı galiba,geçmiş zaman...aramızda belki bi karış mesafe var.sadece bi anlık olay:eşim odaya girdi,bişey sordu,kafamı kaldırmadan ona doğru bakışlarım kaydı,tam o sırada kızım önce yana devrildi sonra da yuvarlanıp güm diye yataktan düştü.hani sizin gibi gene mesafem olsa,diyecek bişeylerim olacak.KIZ GÖZÜMÜN ÖNÜNDE Bİ KARIŞ MESAFEDEYKEN YUVARLANDI!bunu duymak (aslında sizin bebekleriniz için üzüldüm tabii ama) bana çok iyi geldi:)
demek yalnız değilim.demek düşmekle allahın izniyle birşey olmayacak.
ayrıca uykusu da inş dediğiniz gibidir:S
ay ne kötü sanki ben yaşamışım gibi içim ürperdi,allah korumuş.bizde bi kez ben bi kezde eşim düşürdü,anakucağı çok yüksek değildi allahtan çok şükür bişey olmadı.benım oğlum 10 aylıkken bebek arabasında uyuyodu kemer takılı değıldı çünkü yatar şekıldeydı uzunlamasına arabasında market zemın kattaydı elımızde poşetleer vardı 15 20 tane yukarı merdıven vardı ben eşıme ben bebeğı kucağıma alayım sen poşetlerı bebek arabasına koyalım dedım sonra market görevlısı geldı ve eşım dedıkı bız bebeğı arabayla merdıvenden çıkaralım akıllı market görevlısı yukarı çok kaldırınca baş aşağı kayarak arkadan merdıvelere çarpa çarpa yere düştü benım gözümden sakındığım meleğım kafası vucud çarpa çarpa ben çığlıklar atarak bağırarak bebeğıme dokunamadım kırık vardır dıye eşım hemen kaldırdı ağlamadı ben kcağıma alınca sakınleştı oğlum ağzı toz dolmuştu tıtredı bıdaha ağlamadı tomoğrofı çekıldı vüctta kırık var mı dıye tm vucut röntgen maşallah bışey yoktu doktor 24 saat gözlem kusma gözde kayma özellıkle fışkırırcasına kusmada acl getır dedı ALLAH A şukur senınkıde 24 saatte kusma ve gözde kayma kırık yoksa korkma
benım oğlum 10 aylıkken bebek arabasında uyuyodu kemer takılı değıldı çünkü yatar şekıldeydı uzunlamasına arabasında market zemın kattaydı elımızde poşetleer vardı 15 20 tane yukarı merdıven vardı ben eşıme ben bebeğı kucağıma alayım sen poşetlerı bebek arabasına koyalım dedım sonra market görevlısı geldı ve eşım dedıkı bız bebeğı arabayla merdıvenden çıkaralım akıllı market görevlısı yukarı çok kaldırınca baş aşağı kayarak arkadan merdıvelere çarpa çarpa yere düştü benım gözümden sakındığım meleğım kafası vucud çarpa çarpa ben çığlıklar atarak bağırarak bebeğıme dokunamadım kırık vardır dıye eşım hemen kaldırdı ağlamadı ben kcağıma alınca sakınleştı oğlum ağzı toz dolmuştu tıtredı bıdaha ağlamadı tomoğrofı çekıldı vüctta kırık var mı dıye tm vucut röntgen maşallah bışey yoktu doktor 24 saat gözlem kusma gözde kayma özellıkle fışkırırcasına kusmada acl getır dedı ALLAH A şukur senınkıde 24 saatte kusma ve gözde kayma kırık yoksa korkma
ay ne kötü sanki ben yaşamışım gibi içim ürperdi,allah korumuş.bizde bi kez ben bi kezde eşim düşürdü,anakucağı çok yüksek değildi allahtan çok şükür bişey olmadı.
çok geçmiş olsun, çok iyi anlıyorum bu durumu. az önce konu açıp paylaşmıştım, bugün 5buçuk kızım da düştü ki ben de bu konuda çok dikkatli olduğumu düşünüyordum.
Sabahtan beri gözyaşlarımı tutamıyorum.. Nasıl oldu, ben biricik bebeğime sahip çıkamadım diye kendimi suçlayıp duruyorum.Sabah eşimi işe gönderdikten sonra kızımı anakucağına koyup onunla konuşacaktım. Anakucağı bize 10 adım ötedeydi ve kızımla beraber taşıması ağır olduğu için kızımı kanepeye bırakıvereyim diye düşündüm. Zaten hiç öyle dönmüyordu, ayakları kolları hareketli ama haldur huldur hareket edemiyor diye rahattım da. Yine de kanepeye çok güvenli bir şekilde oturtmuştum. Özellikle kanepenin köşesine oturttum ki kıprayamasın. Yastık da koydum yanına. Anakucağını aldım arkamı dönmemle kuzumun aşağı doğru belini büktüğünü görmem bir oldu. Çığlık attım koştum ama yetişemedim(((( O fotoğrafı asla unutamayacağım galiba. Yavrum kafasının üstüne düştü. Resmen kafa üstü yığıldı yere. Daha çok küçük, kesin bişey oldu diye yüreğim hopladı. Feryat ediyordum, ağlamaya titremeye başladım (hala sakinleşemiyorum). Bebeğimin çığlıkları arasında sürekli dua ediyordum, onu benden alma rabbim diye. Eşimi aradım, 5 dakika önce çıkmıştı zaten, hemen geldi. Kafasına gözlerine baktı, muayene etti (eşim doktor). Kızım babasına gülmeye başladı. Eşim, turp gibi bişeyi yok dedi ama ben sakinleşemedim. 1-2 saat uyutmadık. Kusar mı diye takip ettim ama çok şükür ki kızım bütün gün, sanki düşen o değil gibi normal davrandı. Hiç ağlamadı bile.
Ama ben bu duygudan kurtulamıyorum. Kendimi beceriksiz, ihmalkar ve yetersiz hissediyorum. Bugüne kadar hiç böyle hissetmemiştim, hep kendime güvendim, ilk haftadan beri hep kendim ilgilendim. Ama şimdi tutmaya bile korkuyorum. Kızımın gözüne bakınca "beni niye bıraktın" diyor gibi geliyor, kalbim sıkışıyor. Kimseye anlatamadım. Paylaşmak istedim.
O kadar sert düştü ki iyi olduğuna inanamıyorum. Buradaki hikayeleri okuyunca biraz olsa rahatladım sanki. Sanki ezber gibi, hep kafa üstü düşmüşler. Kıyamam yaaa, bebişler hiç düşmesin :2:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?