İlk sevgilimle evlenmedim, iyi ki de evlenmemişim. Muhtemelen şimdiye boşanmıştık. Doğru düzgün hayatıma giren ilk adamı 17 yaşımda tanıdım. 17 yaşın kafasıyla tanıdığım aşık olduğum biriyle şimdi anlaşamam. Yapanlar vardır, birlikte büyüyenler, aynı doğrultuda hayat görüşü edinenler ama azınlıktalar... Birileriyle ilişkiler yaşamak, bir kaç karşı cins tanımak kötü değil. Hatta bence iyi bişey... Ben o ilişkileri yaşayıp tecrübe edinmeseydim şimdi doğru insanı seçip iyi bir evlilik yapamazdım.
Daha çok gençsin. Çocukken yaşadığın muhtemelen hayranlık olan şeyi sevdim diye anlatıyorsun burda. O sevgi değil. Sevgi karşılıklı paylaşım olmadan oluşabilen bişey değil. Ben seni şu an sevemem mesela, çünkü tanımıyorum.
Zamanı gelince karşına birileri çıkacak, hayatına birileri girecek. Ama ne olur ilk ve son olsun diye yanlış adamlara taviz verme. İlk olan son olmasın mühim değil, yeter ki sen mutlu ol...