17 Ağustos Kocaeli Depremi...

Kazen

Ahtapotlara takılıp gidiyor aklım 🦀
Administrator
14 Kasım 2001
21.338
En iyi cevaplar
2
69.475
1.623
101
Üzerinden tam 14 sene geçti daha dün gibi Kocaeli'de ilk gecemdi. Allah böyle acılar kimseye yaşatmasın...
17 Ağustos Depreminde hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımızı saygı, özlem ve rahmetle anıyoruz.
 
Ben de hiç mi kimse bu konuyu açmamış bugün diyecektim ki bu konuyu gördüm.

Biz depremzede değildik, ama sarsıntı bizi de sallamıştı. O gece abim dışarıda bir uğultu var demişti anneme, sanki rüzgar ıslık ötüyordu ama öyle değil, daha çok ince bir çığlık gibiydi sesi.

Annemin sarsıntısı ile uyandım, beşikteki kardeşim de korkudan hıçkırıyordu, hepimiz dışarıya çıktık. Bir süre sonra evi çok büyük olan komşumuzda toplandık hepimiz.

Mahallemizde bir teyze vardı, evli olan oğlu Gölcük'te oturuyordu, yaz tatili için annesine gelmişti. Yeni almışlardı evlerini, eşyalar falan sıfır yesyeni.

Dediler ki deprem Gölcükte olmuş, dedi ki gideyim bir eve bakayım televizyon falan yere düşmüştür evi toparlarım.

Ve adam gitti, evine gitti ama evini görememişti. Apartman yerle bir olmuştu. bir komşuları daha ailecek tatile gitmişler. Gerisi o sırada hep evdeymiş, hepsi de can vermiş.

Bir arkadaşımın dayısı da Gölcükte yaşıyordu, deprem sırasında arkadaşları bayağı sarsmış uyandırmak için ama uyandıramamışlar.
O da depremde can verenler arasında...

Bugün birkaç video izledim depremin hemen sonrasına ait. Yüreğim dayanmadı izlerken gözyaşlarına boğuldum.

Sanki o günü tekrar yaşıyor gibiyim, depremzede değildim evet ama o günün kasvetini boğucu havasını karanlığını dün gibi üzerimde hissediyorum.

Allah(c.c) ölmüş olanlara rahmet, geride kalanlarına da sabır ihsan eylesin.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Daha dün gibi gözümün önünde enkaz altından çıkan cesetler, kurtarılan insanlar..
Allah'ım ne milletimize, ne de başka bir millete böyle acılar yaşatmasın..
Allah rahmet eylesin..
 
bir daha olmasın yaşanmasın inşallah. ben de depremi yaşamadım ama herşeyi dün gibi hatırlıyorum öyle büyük bir acı ki. nasıl büyük bir felaketti Allah'ım. can dündar' ın hazırladığı belgeselin başındaki küçük kızın feryatları kulaklarımdan gitmiyor. çürük binaları yapanların da buna izin verenlerin de yatacak yeri yok
 
bulunduğumuz şehirde hiç bi göçük meydana gelmemişti ama sarsıntısını çok fazla hissetmiştik bizde.....
o güne kadar deprem nedir bilmiyodum o günden sonra kaç yıl geçti hala daha etkisindeyim özellikle yaz gecelerinde uyandığımda hemen aklıma gelir 17 ağustos tarihi..
her anını hatırlıyorum çok büyük bi sarsıntıyla uyanmıştık ve elektiriklerde kesilmişti:14::14:
ilk bi kaç saat gelişmeleri öğrenememiştik...
günlerce yatağıma yatamadım korkudan ki depremi merkezinde yaşayanları ve tüm ailesini evini yitirenlerin psikolOjisini ise hiç düşünemiyorum:14:
ALLAH bidaha böyle büyük felaketler ve acılar yaşatmasın........
AMİİİİN..........
 
Son düzenleme:
O ne dehşet verici bir gündü... Gümbürtüler duyuyordum deprem olduğunu anlamıyordum. Annem panik atak geçirdi ölüyoruz diye bağırıyordu..deprem bitmiyor sakinleştiremiyorduk ki biz İstanbul'daydık.. Gölcük'teki insanları düşünemiyorum.. :50:

İşin diğer vahim tarafı deprem sonrası ve daha 1-2yıl öncesine kadar yaşananlar..O bölgede içme suyu fiyatları aldı başını yürüdü..Vicdanı çürümüş insanlar küçük suları 10-20 katı fiyatına satmaya başladı...Yine O acılı depremzedelere giyecek yardımı gönderilmiş kadın kameralar önünde açmıştı koliyi.çok net hatırlıyorum artık havalar da serinlemişti.İçinden parlak mini elbiseler,parıl parıl topuklu ayakkabılar,dansöz kıyafeti gibi çamaşırlar çıkmıştı ve kızıp bunu mu yardım olarak gönderiyorsunuz diye isyan etmişti.. yırtık kıyafet gönderen mi dersin,güveler sarmış kıyafetler mi...

Sonra o acılı,hayat boyu travmayla yaşayacak depremzedelere konut yapıldı.. Saddam Hüseyin sadece konut yapılması şartıyla 1milyon (dolardı sanırım) gibi çok yüklü bir yardım yapmıştı..Çok güzel evler yapıldı o parayla sonra da utanmadan yüzleri bile kızarmadan bu evler lüks oldu çıkın bürokratlar,memurlar oturacak dendi...O depremzedeler bir darbe de devletten yedi.. Neyse ki sesleri duyuldu,evlerinde kaldılar ama garantisi yok... Şimdi ne durumdalar bilemiyorum Allah yardımcıları olsun.. :50:

Deprem vurdu,üzerine kendi halkları vurdu,üzerine evlerine göz diken devlet vurdu... Allah yardımcıları olsun... :ssz:


Büyük acıya dair rakamlar buldum " Kocaeli'nde 9 bin 477, Sakarya'da 3 bin 891, Yalova'da 2 bin 504, İstanbul'da 981, Bolu'da 270, Bursa'da 268, Eskişehir'de 86 ve Zonguldak il sınırı içinde de 3 kişi olmak üzere toplam 17 bin 480 kişi can verdi. Bununla birlikte 23 bin 781 kişi yaralandı, 505 kişi sakat kaldı."
 
Son düzenleme:
komşumuzun İstanbul'da yaşayan kızı ve torunu depremde yaşamlarını yitirdiler hala unutamam cenazelerin mahallemize geldiği günü :14:
üstelik komşumuz kocasınıda 80li yıllarda kaybetmiş:5:
Allahım bir daha böyle bir acı yaşatmasın.depremde yaşamlarını yitirenlere Allah rahmet eylesin...
 
Son düzenleme:
bu deprem olduğunda ben 11 yaşındaydım şimdi 25 yaşındayım. o ne acı o! yaşamasam da çok etkilendim o depremden. sen rahmnet et yarabbim ölenlere
 
Esim de o gunun dehsetini yasadi. 13-14 yasinda cocuktu daha. Hala anlatinca sesi titrer gozleri uzaklara dalar bi baska olur iste. Allahim bir daha yasatmasin. Olenlere rahmet kalanlara hayirli bir gelecek nasip etsin insaAllah.

Eltim de golcukte yasadi depremi. Onun anlatiklari cok daha kotu. Gordukleri yasadiklari : (
 
Son düzenleme:
Üzerinden tam 14 sene geçti daha dün gibi Kocaeli'de ilk gecemdi. Allah böyle acılar kimseye yaşatmasın...
17 Ağustos Depreminde hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımızı saygı, özlem ve rahmetle anıyoruz.

Evet ...

Unutulacak bir acı değildi o gece . Bizler çevre illerde yaşadık o dönem , ben İstanbulda mesela .

Ama 8 yıldır Kocaelindeyim , burada o geceyi yaşamış bir sürü insan tanıdım zamanla .

Zaman zaman küçük sarsıntılar yaşanıyor , komşularım hemen dışarı çıkıyor , kimisi arabasına atlayarak köylere çıkıyor .Yaşanan sarsıntı da 3-4 şiddetinde , bilmeyen biri görse canları ne kıymetli der ama o insanlar için öyle değil işte.

Yakın arkadaşım , koskoca bir aileden anne ve oğlu kaldı .Düşünün ki bir gece de kimseniz kalmıyor , komşunuz bile .O dönem bebek olan oğlunuz ve siz.

Rabbim yaşatmasın , insan ne kadar aciz olduğunu olduğunu anlıyor o an .

Rahmetle anıyorum bende .

Not:Dün İzmitteydim , belli derneklerin depremi anma yürüyüşleri varmış.Atılan sloganlara çok üzüldüm .Acıdan nemalanmamak dileğiyle....
 
17 ağustos depremini yakînen yaşamadım.Biz farklı bir bölgede yaşıyoruz.Ama deprem bizimde ruhumuzu vurmuştu.Annem akşam yemeğini hazırlardı tam da haber vakti, yemek boğazımıza dizilirdide yutamazdık hep ağlardık.Çok zordu çok insanların yalnızca evleri değil,tüm hayatları,hayalleri yerle bir olmuştu.
Hani bir şarkı varya Erzurumda kar yağsa Rizede ben üşüyorum.Aynen öyleydi o zaman ki durum deprem marmarada oldu ama tüm türkiye o acıyı hissetti.
Allah ölenlere rahmet,kalanlara yardım eylesin.
Amin
 
Sevgili kuzenimi ve amcamın torununu kaybetmiştik. 2,5 saatlik yolu 6 saatte katettik,
Kocaeli ve Sakarya nın hali içler acısıydı. Köye vardığımızda geceydi kuzenim çoktan gömülmüştü. Amcamın kızı yaralı kurtuldu kendine geldiğinde oğlunu ve kardeşini sorarken rol yapmıştık iyiler diye, oğlu da kardeşi de çoktan gömülmüştü o acıyı, o sorgulayan yaralı gözleri unutmam mümkün değil... Allah bir daha yaşatmasın.
 
o geceye evde yalnız yakalandım 14 yaşındaydım henuz ailem yurt dışına gıtmişti üst katımda yengemler vardı ama koca evde ben yapayalnızdım deprem bölgesıne en yakın illerden bırındeydım bulunduğum şehirdede can kaybı olmuştu seslerı duyuyordum bahçe kapımız sürekli vuruyordu herşeyı duyuyordum ama uyanamıyordum herşey bıttığınde ancak uyanabıldım elektırıklerı kesmişlerdi ısığı açamyınca korkum dahada katlandı yengemler hemen geldiler deprem bıtınce yaşadığım 3 dakıkalık korkuyu hala hatırlarım nıhayet elektırıkler geldi tvyı açınca bu feleketin boyutunu yavaş yavaş öğrenmeye başladık

hemşire bı komşumuz vardı hemen olnları deprem bölgesıne yolladılar 1 hafta falan kaldı snaırım ılk gıdınlerdı hava çok sıcak olduğundan hemen şehrı bı koku sarmış o kokuyu yıllarcaa unutamadığını söylerdi ölenlerı zaten hiç anlatamadı

ALLAH bırdaha böyle felaketler yşatmasın ölenlere rahmet etsın kalanlarada sabır
 
ben çanakkaledeyim o geceyi hiç unutamıyorum
annem dışarı çıkmış bağırıyordu uyandım ama korkudan kıpırdayamıyordum kapılar tan tun vuruyordu ev çok sallandı
o gece dışarda kaldık sabah öğrendikki çok büyük deprem olmuş
televizyonda günlerce deprem enkazlarını gösteriyorlardı
allahım izlediğim en üzücü en kötü şeylerdi dün gibi aklımda
ufacık sarsıntı olsa aklıma hemen geliyor
senelr sonra üniversitede gölcüklü bir arkadaşım oldu ev arkadaşım evleri göçmüş günlerce enkaz altında kalmışlar konusu bile açılınca kız travma geçiriyordu
allah bidaha böyle acılar yaşatmasın
 
Back