- Konu Sahibi sevfurkereym
- #1
Dün doğum günümdü ve ağlayarak geçti.sabah uyandığımda zaten bi sıkıntı terslikle uyandım.öğlen oğlumu okuldan aldım çocuğun her yaptığı battı sanki ağladım sinirimden ev üstüme üstüme geldi.ve sonrada kötü haberi aldım çocukluğumun geçtiği bahcesinde oynadığım gelin olup çıktığım evimiz yanmıştı. Annemler antalyadalar 9 yıldır.ben izmirdeyim ve burdada evleri vardı.yazları gelip kalırlardı ve dün evimiz kül oldu.komşular aradığında yığıldım kaldım gidemeyişimin çaresizliği yanan geçmişim......küçük bebeğim var evimlede evimiz mesafeli ve hava soğuk.sadece şimi arayabildim.gitmiş 2 itfaiye zor söndürmüş duvarlar yıkılmış herşey kül olmuş....ve bunu yapanda bir gece önce evimize giren bikaç serseri...eşimle kardeşleri gidip polisle çıkartılar öğlende nezaletten çıkıncada o hırsla evi yaktılar.çünkü durduk yere boş ev yanmaz.elktrik şalteri kapalı bikaç eşyadan başka bişe yoktu....okadar üzgünümki kelimelerle anlatmak imkansız.hala aklıma geldikçe ağlıyorumm gidipğ bakmaya cesaretim bile yok.babam gelicek bikaç güne kadar.anneme ben haber veremedim çok üzülür die ama komşular aramışlar beni aradı.olgunlukla karşıladı yada ben ağlamıyım sütüm kesilmesin diede bana öle hissetirdi bilemiyorum ama içinin yandığını biliyorum.inşallah hasta olmaz tansiyonu çıkmaz....evimi çocukluğumu bahçemi geçmişimizi yakanları allah a havale ediyorum onlarında casnı yansın bizim yandığı gibi......