Kaçarak evlendim ve hamile kaldığımı öğrendim fakat hiç istemiyordum bi gerçek çünkü yaşım biraz ufak
Daha sonra hiç dikkat etmedim yapmamam gereken herşeyi yaptım .
Karnım belirginleşmeye başladı. Bu halim çok hoşuma gidiyordu .
İlk doktora gidişimizdi Doktor Ziya Çetin , iyi karşıladı .Onu ilk gördüğümde ayırt edemedim ufacıktı Tam 5 aylıktı . Doğumun 9 eylül demişti adı '' Eylül '' olsun dedim hemen ♥ . Her gün baktım resmine ona ısınmaya başlamıştım .
Sonra ailemin evine geri döndüm ..
Başka bir doktor bulduk Faruk Dinçşahin . Kontrollere gitmeye başladık . Her gittiğimde tüm gözler üstümdeydi .
Onu ultrasonda ikinci defa gördüğümde 7 aylık olmuştu , aynı babasıydı :) . Çok sağlıklıydı yaptığım herşeye rağmen Allaha şükürler olsun iyiydi .
Daha sonra zaman geçti doğuma çok az kalmıştı ve ben sadece 6 kilo almıştım Doktor bebeğin ufak doğucak dedi ama dediği gibi olmadı .
Bir sabah karın ağrısıyla uyandım . Gaz sancısından farkı yoktu geçsin diye bekledim artınca bir ağrı kesici aldım daha da artınca doktoru aradım ve doktorumun yurt dışında olduğunu öğrendim , korktum . Beni arkadaşına yönlendirdi fakat doğumuma daha 1 hafta vardı .Gittik kalp atışlarına baktılar gayet iyiydi fakat kasılmalar ve açılma başlamıştı . Daha erken diyip eve yolladılar . Eve geldiğimde 1 saat geçti ve ağrılarım dayanılmaz oldu . Ama doğumuma daha var benim diyerek direndim ameliyattan korktuğum içinde gitmek istemedim evde 4 döndüm tabi :) .
Normal doğuma dayanamayacağımı söylemişti doktorlar .
Daha sonra ' o insan ' gelip beni ikna etmeye çalıştı . Onu hiç bir zaman kıramadığımi için tuttuk hastahanenin yolunu .
Tekrar kalp atışlarına baktılar ve kasılmalarımın cok siddetli olduğunu söylediler .
Odaya alındım . Saat 8 di . Doktor ameliyattaydı . Onu beklerken odanın içinde neler yaşadığımı bir ben bir Allah bilir .
Saat 12 oldu odaya geldiler ve bana önlüğümü giydirdiler haydi sedyeye
Asansörde doğum yapan bir kadının doğumda öldüğünü söylediler cok korktum ağlamaya basladım ..
Ameliyathane kapısında direndim baya ama nafile sonunda girdim :)
Doktorlarla konusurken birden uyumusum .
Çıktıgımda herkes basımdaydı gülümsüyordu bende güldüm :)
Hiç acım yoktu fakat cok kanamam vardı . Bebeğimin cok cok iyi oldugunu söylediler ve ufak değil kilosunun iyi oldugunu söylediler . 2500 kilo dogması beklenirken 3.020 gram dogmus :) :)
Onu ilk gördüğümde cok acayip seyler hissettim karnımda onu benimseyememistim ama o o kadar farklıydı ki . Topuğundan kan alırlarken benim canımın acıdığını hissettim ağladığımı farkettim :)
Herseye rağmen bütün Aşklardan öte '' o '' Eylül ♥
Şimdi 4 aylık oldu ve onu hiç bir zaman hiç bir şeye değişemiyeceğimin 4 aydan beri farkındayım cok şükür :)
Daha sonra hiç dikkat etmedim yapmamam gereken herşeyi yaptım .
Karnım belirginleşmeye başladı. Bu halim çok hoşuma gidiyordu .
İlk doktora gidişimizdi Doktor Ziya Çetin , iyi karşıladı .Onu ilk gördüğümde ayırt edemedim ufacıktı Tam 5 aylıktı . Doğumun 9 eylül demişti adı '' Eylül '' olsun dedim hemen ♥ . Her gün baktım resmine ona ısınmaya başlamıştım .
Sonra ailemin evine geri döndüm ..
Başka bir doktor bulduk Faruk Dinçşahin . Kontrollere gitmeye başladık . Her gittiğimde tüm gözler üstümdeydi .
Onu ultrasonda ikinci defa gördüğümde 7 aylık olmuştu , aynı babasıydı :) . Çok sağlıklıydı yaptığım herşeye rağmen Allaha şükürler olsun iyiydi .
Daha sonra zaman geçti doğuma çok az kalmıştı ve ben sadece 6 kilo almıştım Doktor bebeğin ufak doğucak dedi ama dediği gibi olmadı .
Bir sabah karın ağrısıyla uyandım . Gaz sancısından farkı yoktu geçsin diye bekledim artınca bir ağrı kesici aldım daha da artınca doktoru aradım ve doktorumun yurt dışında olduğunu öğrendim , korktum . Beni arkadaşına yönlendirdi fakat doğumuma daha 1 hafta vardı .Gittik kalp atışlarına baktılar gayet iyiydi fakat kasılmalar ve açılma başlamıştı . Daha erken diyip eve yolladılar . Eve geldiğimde 1 saat geçti ve ağrılarım dayanılmaz oldu . Ama doğumuma daha var benim diyerek direndim ameliyattan korktuğum içinde gitmek istemedim evde 4 döndüm tabi :) .
Normal doğuma dayanamayacağımı söylemişti doktorlar .
Daha sonra ' o insan ' gelip beni ikna etmeye çalıştı . Onu hiç bir zaman kıramadığımi için tuttuk hastahanenin yolunu .
Tekrar kalp atışlarına baktılar ve kasılmalarımın cok siddetli olduğunu söylediler .
Odaya alındım . Saat 8 di . Doktor ameliyattaydı . Onu beklerken odanın içinde neler yaşadığımı bir ben bir Allah bilir .
Saat 12 oldu odaya geldiler ve bana önlüğümü giydirdiler haydi sedyeye
Asansörde doğum yapan bir kadının doğumda öldüğünü söylediler cok korktum ağlamaya basladım ..
Ameliyathane kapısında direndim baya ama nafile sonunda girdim :)
Doktorlarla konusurken birden uyumusum .
Çıktıgımda herkes basımdaydı gülümsüyordu bende güldüm :)
Hiç acım yoktu fakat cok kanamam vardı . Bebeğimin cok cok iyi oldugunu söylediler ve ufak değil kilosunun iyi oldugunu söylediler . 2500 kilo dogması beklenirken 3.020 gram dogmus :) :)
Onu ilk gördüğümde cok acayip seyler hissettim karnımda onu benimseyememistim ama o o kadar farklıydı ki . Topuğundan kan alırlarken benim canımın acıdığını hissettim ağladığımı farkettim :)
Herseye rağmen bütün Aşklardan öte '' o '' Eylül ♥
Şimdi 4 aylık oldu ve onu hiç bir zaman hiç bir şeye değişemiyeceğimin 4 aydan beri farkındayım cok şükür :)
Son düzenleme: