Yoruldum artık beynimi parçalamak istiyorum

Diyor tabiki demez mi. Normal diyor ama ben babama ikna olamiyorum cunku biz kucukken hastaliktan olsek bir seyin yok derdi. Yani doktor sizin babaniz olunca oyle mukemmel olmuyor her sey. Onun gozunde kiyamet kopsa normal oluyor. Ucaga binip gidemem. 2 gun suruyor gitmem esim benimle gelemez. İsi birakip. Ben nasil bir bsbekle 2 gun gidebilir ki? İstanbulda yasamadigim icin aktarma oluyor ve 2 gun suruyor. Esyalar, bebek ve ben. Mumkun degil. Bebegime nasil zutu sagip verecegim karnini nasil doyuracagim?
Küçükken hastalıktan ölmemişsiniz babanız iyi bir hekimmiş bravo
 
Hayir maalesef. Süt alerjisi var alerjenik mamalarin tadi cok kotu oldugu icin asla icmiyor. Ben zaten otizm suphesiyle olup bitiyorum yani cesaret edemem ilac kullanmaya
Ay saçmalama ne otizmi senin bu tavırların çocuğu hasta edecek , bak annesin evladın canın ciğerim bende anneyim anlıyorum seni lakin bu ruh haliyle çocuğa en çok zararı sen veriyorsun. Lütfen severek içebileceği bir mama bul ve ilaca başla.
 
Kadın hasta ya ciddi ciddi çocuğun o otizm dedikleride annenin ruhsal durumundan dolayıdır, ben hayret ediyorum etrafındakiler nasıl bu kadar alakasız olan bebeğe olacak yazık
 
Meryemcim canım benim. Seni anlıyorum, çok yoruluyorsun bir bebeğe bakmak onu büyütmek onu büyütürken hem her şeye yetişmeye çalışıp hem de hiçbir şeye yetememek. O kadar olağan bir süreç ki. Sen bir şeyleri eksik yapmıyorsun öncelikle bunu bil. Sen elinden geldiğince çocuğuna iyi bakım vermeye çalışıyorsun bazı söylemlere karşın da üzülüyorsun haklı olarak. Öncelikle bu konuda için rahat olsun. Sen evladını çok seviyorsun ve karnı doysun diye uğraşıyorsun elinden geleni yapıp onun sağlığı için endişeleniyorsun. Canavar falan değilsin sadece yardıma ihtiyacın var ve sana o yardımı verecek kimse yok. Psikolojik destekten önce senin eve mümkünse ev işlerini yapabilecek birini bulman lazım. Sen konforlu olacaksın ki bebeğin de sende huzuru bulup o da rahatlasın. Otizm tanısı için çok erken bir aydasın, kaldı ki diyelim öyle bir durum var çok üzüldüğünü biliyorum ama o yavrunun sana çok ihtiyacı var. Onu sen anlamazsan şefkatle yaklaşmazsan akranları neler yapacak. Bağınızı zedeleme. Çok üzgünsün evet rabbim sabır versin inşallah ama yelkenleri suya indirmek için erken. Ya Şafi esmasını çek sürekli, O ol derse her şey olur unutma. Temizlik toplama işini biraz ertelesen en azından iki günde bire indirgesen, bebeğin sevebileceğini düşündüğün yemekleri akşamdan hazırlayıp dolaba kaldırabilirsin, iki gün boyunca deneteceklerin hazır olur bu sayede. Giyilebilir göğüs pompalarından al kendiliğinden sağsın sen yaslanıp uyuduğun yerde çalışsın o. Çok yemeyecek zaten ve inan bana annesinin tam bakım verebildiği hiçbir bebek açlıktan ölmez bunu bil. Verdin yemedi mi assla ısrar etme, kaldır tekrar dolaba, Bırak yemesin sütünü içir mesela. Ağlarsa duşa sok beraber yıkanın kucağına oturt. Bebişe de sen annesisin en iyisni bilirsin tabi ki ama ona travma yaşatacak şekilde davranmamaya çalış. Hepimiz insanız farkında olmadan sesimizi yükseltebiliyoruz. Bunun yanlış olduğunu düşünmesen zaten buraya yazıp ben canavarım demezsin. Sen de biliyorsun yanlış olduğunu ki. Aileden yana madem düşüncelerine destek ve empati alamıyorsun paylaşma onlarla. Bu platforma yazdın mesela ve daha çok empatik dönüş aldın. Dile kolay, çok zorlanıyorsun bunun farkındayım. Rabbim sana o sabrı ve bebiş için acil şifa versin. Kısaca önce kendini mutlu et bebiş sen mutluyken zaten mutlu olacaktır. Allah tüm çocuklarımıza uzun hayırlı sağlıklı ömürler versin. Ufak bi rutin oluştur
 
Ben hiperaktif bir çocuktum. Hayatim boyunca ne kadar zor, hasta, sorunlu bi cocuk oldugumu duydum. Çocuğunuzun ne suçu var? Siz krizi yonetemiyor kendi kendinize teshis koyuyor, gunduzleri cocugu sevginizden mahrum birakip o uyurken vicdan rahatlatiyorsunuz. İlaçsız psikoterapi işe yaramaz diyorsunuz sonra ilaca baslayip iyiyim artik diye doktora sormadan ilaci birakmaya meylediyorsunuz. Çocuğunuz otizmliyse bu sadece bi nörufarklılık o hasta degil sadece farklı siz de bunu yönetemiyorsunuz sadece size muhtac bi canli ama siz hastasiniz ve o mazlumun sesi çıkmıyor diye sizin hastalığınızın sonucunu o cekiyor çünkü siz ilac alamadığımız için iyilesemeyeceginizi düşünüyorsunuz. Sadece kusursuz olunca mı çocuklarınızı uyanıkken seveceksiniz ya ben anlamıyorum.
 
Allahu Teala kolaylık versin gerçekten çok üzüldüm,yaşadığınız durum hiç kolay değil,hem yalnız olmak insanın psikolojisini iyice bozuyor tek kala kala insan en kötüyü düşünüyor bir türlü kısır döngüden çıkamıyor, ben sizi çok güçlü bı bayan olarak gördüm günlük rutininize baktım ve inanın yapmanız gereken herşeyi en güzel şekilde yapıyorsunuz , Rabbim imtihaninizi kolaylastirsin bence dua ya sarılın ya Selam çekin ,Rabbi yessir velâ tuassir Rabbi temmim bi'l-hayr. Anlamı : Allah'ım senin sonsuz merhametin ve yardımın olmadan ben bu işi yapamam. Allah'ım bütün hayırlı işlerimi zorlaştırma, kolaylaştır, ilmimi artırarak yaptığım işleri bana ve çevreme faydalı kıl, ve işlerimi en hayırlı şekilde sonuçlandır.bu duayı okuyarak mama yedirin ,Rabbim sizin gibi darda kalmış kuluna muhakkak yardım edecek ,içinizi rahatlatacak kişileri dinleyebilirsiniz isterseniz özelden de mesajlaşabiliriz
 
Ay yemesin ya.Neymis bu.siz çocuğunuzu sevin , gezdirin...Temiz hava alsın.Bi salin.Benim de agzima zorlla yemek yemek tiksalar ,beni sevmesler ben de yemem.Bk kakdar olmaz ama.Yaziikkk değil mi kuzuya.Beimkk de yemiyor.Dis cikarma zamanı lokma almaz.uzulurum ama alır disarik cikaririm.temiz havada yedirmeye çalışırım.Bik kendinize gelin.Ben de yalnizim uasadigim yerde.parkta arkadaş edindik.Baba yardımcı olur.sizin baba nerde
 
Merhaba herkese. Kızlar ben çok yoruldum. Ne evimi toplayabiliyorum ne temizlik yapabiliyorum. Her şey çok zor çok ağır geliyor. Sadece buraya yazmak istedim. Bebeğim kanat çırpmaya da başladı. 7 aylık oldu. Şuan el açma kapama,kanat çırpma ve ayaklarını döndürme hareketi var ve hiç durmadan yapıyor bunları. Ben otizmli olduğunu kabullendim. Artık otizimli diye üzmüyorum kendimi. Ama bu sefer de ek gıdayla savaşıyorum. Bari diyorum bir lokma yeseydi içim yanmazdı. Yahu ne meyve ne sebze ne et ne şeker yok yok yok hiç bir şeyy yediremiyorum. Zorla yedirsem de kusuyor. Her şeyi denedim. Allahım alsa da cnmı kurtulsam yetti artık. Bir deri bir kemik o açlıktan ölmese de ben üzüntüden öleceğim. Mama içmiyor. Anne sutunu dogdugundan beri sagarak veriyorum ve sadece 3 saate bir 90 ml cikiyor yetmiyor bitince agliyor. Sutum de asla artmiyor. Ne olacak bu böyle. Ne annem ne babam ne kardeşlerim.ne eşim artik kimse benle bu konuyu konuşmak istemiyor herkes beni tersliyor. Hepsi benle kavga ediyor. Evet deliyim evet psikolojim bozuk ama bir sorun neden diye? Sığmıyorum hiç bir yere. Bebegimi uyanikken sevemiyorum hic icimden gelmiyor. Uyuyunca da yanindan bir saniye ayrilmak istemiyorum. Sariliyorum opuyor kokluyorum. İsi gucu birakip onla uyuyorum. Uyanikken onu gormek beni kahrediyor o hareketlerinden dolayi ve yemek yemedigi icin. Bir tek onu uyurken sevebiliyorum. Allahim ne yapacagim ne olacak boyle. Sabrim kalmadi artik. Hic bir yere sigmiyorum. Hic bir yere sigamiyorummm. Nereye gitsem ne yapsam olmuyor. Ne salonda ne mutfakta ne yatak odasinda duramiyorum. Psikolojik destek ise yaramiyor. İlac kullanamiyorum zaten sadece sut iciyor diye 😔 Ne yapayim ne? Artik kendimi tutamiyorum o yemeyince zorla yediriyorum bagiriyorum ben bir canavarim.
Annelik çok zor yazdıklarınızı çok iyi anlıyorum ama güçlü olmak zorundasınız çünkü annesiniz 🙁
 
X