Merhaba,günlerdir bu konuyu düşünmekten uyuyamıyorum.Kizim 2.5 yaşında.Bikac aydır dil gelişimi ilerledi,kendini güzel ifade etmeye başladı.Sembolik oyunlarını da arttırdı.Bebeklerini konusturarak oynaması,parkta yasitlarini görünce oyunlara dahil olmak istemesi,iletişim kurmaya çalışması ...kreş konusunu gündeme getirdi diyebilirim.Ise dönüş de düşündüğüm şeylerden biri ama önceliğim kızım.Cok şükür bazı şeyleri erteleyerek,olanlar bi şekilde idare ederek gecindik.Ancak meslegime çok da ara vermek düşündürüyor.
Bu doğrultuda geçtiğimiz hafta 4 tane özel kreş ile görüşme yaptık.Sordugumuz sorulara hemen hemen ortak cevaplar verdiler.Olasi durumlara verdikleri tepkiler oyuncak anlaşmazlığı,yemek uyku reddedisi,mahremiyet -sinir çizilmesi vs.
Kızım da bizimledir okullardaki psikologlar ve müdür hazır olabileceğini ama bu şevkin bir süre sonra keşfetmekle azaladabilecegini söylediler.
Kafam çok karışık.Kendi tedirginliği ve korumaciligimla kızımın isteklerini görmezden gelmek istemiyorum.Ama içim sıkışıyor.Ona bisey olursa telafi edemezsem mutsuz olursa diye ?
Acele mi ediyorum diyorum.Ben evde ilgileniyrm ama bi süre sonra o TV açılıyor yada hava soğudu parka gidemiyrz.Parkta ne kadar çocuklarla oynasa da bi devamlılığı yok malesef .Ama onunla oynasınlar diye kızım çocukların gözünün içine bakıyor.Selam veriyor.
Tecrübeli annelerim desteğine ve bilgisine ihtiyacım var.Simdiden teşekkür ederim
