farevefil'in başarı öyküsü...

Artık sıkıldım kilolu olmaktan. 23 yaşındayım. ve hayatımı kilomun kontrol etmesine izin vermek istemiyorum artık. insanlar tarafından gerçekten seviliyorum. aksine herkes kilonun yakıştığını söölüo bana. yüzümde güzel. ama içimde yaşadıklarımı bi bilseler. kendimi sırf kilo yüzünden değersiz hissediyorum zaman zaman. sanki kimse bana (yani kilolu birine) değer vermezmiş gibime gelio. halbuki düşündüğümde kilolu bi tanıdığım olsa onun hakkında aman o kilolu, dışlıyım gibi bi düşünce geçmio bile aklımdan.
Dedim ya bunlar sadece içimde yaşadığım şeyler. ve artık dur demenin zamanı geldi. kendimi bi çok şeyden kısıtlamak istemiyorum artık kilo yüzünden. yapabilicekken ve gücüm yetiyoken, kendimi geri plana çekmekten gerçekten sıkıldım. yoruldum. ve bu benim elimde olan bişiy. ve elimde olan bişiy yüzünden bu kadar üzülebiliyorum.
Evet yeni mezun oldum. Evet çok yakın zamanda işe başlıycam. İşe giderken pantolon giymek istiyorum! Şuan sadece elbiseyi yakıştırabiliyorum kendime. pantolon sanki daha da kilolu göstericekmiş gibime gelio. ve kilolu bi insanın pantolon giymiş halinin arkadan görüntüsüde gerçekten hoş durmuo.
Çok uzun zaman önce bildiiiniz tişört giymeyi bıraktım. neden? çünkü yakışmıo. yada büük beden gerekio! hoş durmuo oda.
Evet dışardan bakıldıında kendi giyim stilim var. kimsede kilolu aman, o yüzden bööle giyinio diebilicek bi giyinişim yok. ama dedim ya içimde yaşadıklarım beni gerçekten üzüo. ve buna elimdeyken gerçekten gerek yok.
Kendim için bişiyler yapmak istiorm artık.
Zamanım müsait şu aralar. Bu hafta spora başladım. Haftanın 3 günü spor salonuna gidiyorum. Geri kalanında evde günde ya 1 yada vaktim olursa 2 saat yürüyüş yapıyorum.
Biber hapını araştırdım ve kullanmaya başladım. Bugün 4. günüm. İsveç diyetinide yapıyorum onda da bugün 3. günüm. 2 kilo verdim. Biraz zorluyorum bünyemi farkındayım ama biliyorum ki bundan sonra yeme düzenim değişicek. değişmeli zaten. aklıma geleni her istediğim anda yemiycem diyeti bıraktıktan sonra. böyle olmalı.
Uzun bi yazı oldu. piskolojik ve fiziksel değişimlerimi yazmaya devam edicem :)

Canım :1hug:
Seni çoook iyi anlıyorum . Kuru bir laf değil bu, çünkü bende 90 kiloydum, çok değil birkaç ay öncesine kadar. Şimdi 75 kiloyum. 15 kilo ve 2 beden fazlayken senin hissettiklerini bende fazlasıyla hissettim. Pantolon yakıştırmıyordum kendime (ki basen ve bacak bölgem kalın olmadığı halde) yazın sıcağında kalın kalın korseler giyip okula gider gelirdim, nefes almamı engelleyen ve gaz sancısı çekmeme neden olan o salak şeyleri giyerdim. Sanki onları giydiğimde insanlar benim kilolarımı görmeyeceklermiş gibi. Bir de göbeğimi çekerdim, yürürken kendimi kötü hissederdim, insanlar "aa ne şişman kız" diyeceklermiş gibi gelirdi. (Ki boyum uzun ve kilomu belli etmediğimi ısrarla söylerdi herkes) Ama tartıya çıktığımda 90 kiloyu gören bendim! Aynaya baktığımda nefret ettiğim çıplak vücumu onlar görmüyordu tabii. İncecik belli kızlara nasıl imrenirdim, hiçbir zaman sahip olamayacakmışım gibi gelirdi...

Neyse yeter bu kadar karamsarlık!!!

Ne oldu peki, eninde sonunda 15 kilo verebildim. Ha şimdi incecik miyim, her giydiğim müthiş yakışıyor mu, hayır. Hala tombişim ama en azından sağlıklıyım, nefes almamı engelleyen o salak korseleri giymiyorum ve ayakkabımı bağlamak için eğildiğimde ya da yokuş yukarı çıkarken kalbim sıkışmıyor. Ki ben kendimi bildim bileli şişmandım. Emin ol canım, sen de yapabilirsin. Şişman insanların her zaman daha hassas bir ruhu vardır, daha duygusalızdır, çünkü hayatımızda mutlaka bir kaç kere acımasız birileri tarafından yaralanmışızdır kilolarımız yüzünden... Mutsuz oldukça da yemeye sarılırız daha çok. Ama eninde sonunda bu kabusa son verebilecek olan yalnızca bizleriz!!! Daha genceciksin, bunun bilincindesin eminim, ki şimdiden kilo vermeye başlamışsın maşallah, eminim ki hep böyle gidecek ve gönül rahatlığıyla pantolon giyebileceksin. Şeniz

Çok uzun yazdım ama dolmuşum ne yapayım :gitme:

tebrik ederim

thor .!.:

Canım :1hug:
Seni çoook iyi anlıyorum . Kuru bir laf değil bu, çünkü bende 90 kiloydum, çok değil birkaç ay öncesine kadar. Şimdi 75 kiloyum. 15 kilo ve 2 beden fazlayken senin hissettiklerini bende fazlasıyla hissettim. Pantolon yakıştırmıyordum kendime (ki basen ve bacak bölgem kalın olmadığı halde) yazın sıcağında kalın kalın korseler giyip okula gider gelirdim, nefes almamı engelleyen ve gaz sancısı çekmeme neden olan o salak şeyleri giyerdim. Sanki onları giydiğimde insanlar benim kilolarımı görmeyeceklermiş gibi. Bir de göbeğimi çekerdim, yürürken kendimi kötü hissederdim, insanlar "aa ne şişman kız" diyeceklermiş gibi gelirdi. (Ki boyum uzun ve kilomu belli etmediğimi ısrarla söylerdi herkes) Ama tartıya çıktığımda 90 kiloyu gören bendim! Aynaya baktığımda nefret ettiğim çıplak vücumu onlar görmüyordu tabii. İncecik belli kızlara nasıl imrenirdim, hiçbir zaman sahip olamayacakmışım gibi gelirdi...

Neyse yeter bu kadar karamsarlık!!!

Ne oldu peki, eninde sonunda 15 kilo verebildim. Ha şimdi incecik miyim, her giydiğim müthiş yakışıyor mu, hayır. Hala tombişim ama en azından sağlıklıyım, nefes almamı engelleyen o salak korseleri giymiyorum ve ayakkabımı bağlamak için eğildiğimde ya da yokuş yukarı çıkarken kalbim sıkışmıyor. Ki ben kendimi bildim bileli şişmandım. Emin ol canım, sen de yapabilirsin. Şişman insanların her zaman daha hassas bir ruhu vardır, daha duygusalızdır, çünkü hayatımızda mutlaka bir kaç kere acımasız birileri tarafından yaralanmışızdır kilolarımız yüzünden... Mutsuz oldukça da yemeye sarılırız daha çok. Ama eninde sonunda bu kabusa son verebilecek olan yalnızca bizleriz!!! Daha genceciksin, bunun bilincindesin eminim, ki şimdiden kilo vermeye başlamışsın maşallah, eminim ki hep böyle gidecek ve gönül rahatlığıyla pantolon giyebileceksin. Şeniz

Çok uzun yazdım ama dolmuşum ne yapayım :gitme:

Genişletmek için tıkla...

çok güzel motive edici yazmışsın canım tşkr ederim... mutlu olmamız için bir neden var en azından

Carrie. .!.:

çok güzel motive edici yazmışsın canım tşkr ederim... mutlu olmamız için bir neden var en azından

Genişletmek için tıkla...

Canım mutlu olmamız için binlerce sebebimiz var çok şükür, kilolu olmak güzel yaşamaya engel değil ama işte...
İnsan daha iyisini istiyor her zaman . Daha sağlıklı, daha dinamik, daha bir giydiği yakışan olmak istiyor. Eee bunları dışardan kimse bize sağlayamayacağına göre, hepsi de bizde bittiğine göre. Niye yapmayalım! :Saruboceq:

bende kilo verecem böle olmuyo 96 kg vericem ve kurtulcam

Kızlar duygularınıza tamamen katılıyorum, kendi duygularımı paylaşmak istedim. Ben de zayıflama macerama kısa önce bu yüzden başladım. Henüz amacıma ulaşamadım ama emin adımlarla ilerliyorum.

Artık kilom yüzünden arkadaşlarımdan daha çabuk yorulmaktan, en beğendiğim kıyafetlerden yine kilom yüzünden vazgeçmekten, bu yüzden tarzımı tam olarak dışa yansıtamamaktan bıktım. Her sabah göbeğimi en iyi kamufle edecek kıyafet kombinasyonlarını oluşturmaya çalışmaktan yoruldum. Benim kadar güzel olmadığı halde formda olmanın verdiği güvenle öne çıkan, ilgi toplayan kızlardan çok sıkıldım. Yüzüm, karakterim, giydiklerim ne kadar güzel, ne kadar kaliteli olsa kilomun tüm bunları, kilomun ''beni'' gölgelemesini istemiyorum artık.

Ama işte bazen bunları en yakınlarınıza bile anlatamıyorsunuz. Aileniz sizi olduğunuz gibi kabul ediyorlar ama siz kendinizi bir türlü kabullenemiyorsunuz. Ama buna son vermenin zamanı çoktan geldi diye düşünüyorum. Siz de bana çok büyük motive ve derstek oluyorsunuz burada.

Sanırım ben de çok dolmuşum arkadaşlar :) çok yazmışım. Umarım hepimiz ulaşırız hedefimize

selam kızlar,
hayatı boyunca kilo sorunu ile uğraşmış,3 vermiş 5 almış biri olarak ocak 2009da net bir karar aldım. ben zayıflayacaktım.tartıya cıktım 76yı geçiyordu. boyumsa 172cm.vıcık vıcık ve 44 bedendim.
çok azmettim ama hic aceleye getirmedim.
gençliğimi,çocukluğumu verdim kilo sorunlarına.. 23 yasına kadar tasıdım ben bunları,sabırlı olmalıyım dedim..
şok diyetlere rağbet etmeden,araştırmalarım sonucu kendi yöntemlerimi oluşturdum. sporu da ekledim yaşantıma,sigarayı da bıraktım.alkolu de azalttım.
an itibariyle 56kg ve 36 bedenim...
10 ay belki çok uzun gelecek çoğunuza ama yavaş yavaş ve kalıcı verebilmeyi tercih ettim.
rahatlıkla 36 bedene girebilmeme ragmen,basenimi biraz fazla buluyorum o yüzden birkaç kg daha verme peşindeyim..
umarım olur..
herkese sağlıklı zayıflamalarr..

Margherita .!.:

selam kızlar,
hayatı boyunca kilo sorunu ile uğraşmış,3 vermiş 5 almış biri olarak ocak 2009da net bir karar aldım. ben zayıflayacaktım.tartıya cıktım 76yı geçiyordu. boyumsa 172cm.vıcık vıcık ve 44 bedendim.
çok azmettim ama hic aceleye getirmedim.
gençliğimi,çocukluğumu verdim kilo sorunlarına.. 23 yasına kadar tasıdım ben bunları,sabırlı olmalıyım dedim..
şok diyetlere rağbet etmeden,araştırmalarım sonucu kendi yöntemlerimi oluşturdum. sporu da ekledim yaşantıma,sigarayı da bıraktım.alkolu de azalttım.
an itibariyle 56kg ve 36 bedenim...
10 ay belki çok uzun gelecek çoğunuza ama yavaş yavaş ve kalıcı verebilmeyi tercih ettim.
rahatlıkla 36 bedene girebilmeme ragmen,basenimi biraz fazla buluyorum o yüzden birkaç kg daha verme peşindeyim..
umarım olur..
herkese sağlıklı zayıflamalarr..

Genişletmek için tıkla...

harikasın cnm çok tebrik ediyorum. senle nerdeyse aynı ölçülerdeymişiz. benim şu an için istediğim sadece 10 kilo vermek. başaran insanların duygularını bilmek çoook motive edici. çok teşekkürler paylaştığın için

bende seni çok iyi anlıyorum canım bende 23 yaşındayım ve 80 kiloyum boyumda 1.63 bende 65 kiloya düşmek istiyorum ama iradem çok zayıf.bu aralar çok dikkat ediyorum.inşallah bu sefer başarırım.sende başarırsın inşallah.

oyy bende 23 yasındayım 2 ay once dogum yaptım ve 80 kıloyum gercı 75le hamıle kalmıstım 89ları gordum ama emzırme donemımı atlatınca bende 75lerden daha dusmek ıstıyorum :gitme:
basarılar arkadasım sakın vazgecme kılo vermek ınsana ozguvende kazandırıyor gıtsın kılolar gelsın ozguven yerimseniben