Derdim anksiyete

limonluanksiyete

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
29 Kasım 2023
2
0
24
Merhabalar kimler okur kimler derdimi dinler bilmiyorum ama ben içimi dökmek istiyorum. 24 yaşındayım sevdiğim adamla evliyim mesleğim var fakat şu an çalışmıyorum dışarıdan tanıdıklarım bile mutlu huzurlu her şeyi var olarak tanımlayabilir beni ama bir de benden dinleyin.. 6 yıldır anksiyete ile mücadele ediyorum öyle anlar oluyor ki mücadele edemez duruma geliyorum uzun süre terapi aldım ve altı yıldır paxera kullanıyorum en ataklı donemlerimde yanında ilave ilaçlar da oldu tabi.. şu an da yine yoğun atak geçirdiğim günlerden birindeyim benim anksiyetem şu sekilde geçer hiçbir şey yiyemem ve sürekli kusarim titremeler halsizlik sürekli bayılacakmis hissi nefes darlığı huzursuz bacak sendromu her seferinde aynı şeyleri yaşıyorum ve her defasında ölmekten beter ediyor beni hep şükrettim Allah'ıma bazen de isyan ettim neden böyleyim diye ama gerçekten yaşayan varsa anlayan varsa bilir derler ya bir şeyi atlatinca daha güçlü kalkarsin her atagim benden bir şeyler alıp götürdü hiçbir zaman AA ben guclendim demedim dediğim tek şey rabbim kimsenin ama kimsenin başına vermesin. Öyle bir donemdeyim ki ilaç dozumu 10a indirip bırakmaya doğru yol katederken geçen hafta oldu bu işten cikarildim sebepsiz yere bu da bende anksiyetemi azdırdı korkularım geri geldi ilaç içsem de her an kustugum için tesiri olduğu düşünmüyorum çok zorlanıyorum gücüm kalmadı eşim de beni anlamayıp pes edecek diye korkuyorum yarın randevum var doktorumla inanın bu bile geriyor beni ruhum çekildi kimseye yük olmak istemiyorum ailem benim bu ataklarim yüzünden bence çok yıprandı onlara da yansıtmak istemiyorum ya eşim benden bikarsa anlamazsa diye korkuyorum babam çok büyük destekcimdi bir buçuk sene önce toprağa verdim babamı hayatım tramvalarla geçiyor yaşayan var mı böyle şeyler basım o kadar çok ağrıyor ki beynimde tümör mu var diye düşünüyorum buraya yazdım her seyi daha da çok yazarım ama ben çok yoruldum nolur bana dua edin
 
Bende aynı hastalıkla uğraşıyorum Allahım bize yardım etsin gerçekten çok zor ilaçlara geri dönmemek için direniyorum ama malum kış mevsiminede girdik coştukça coşuyor
 
Bende aynı hastalıkla uğraşıyorum Allahım bize yardım etsin gerçekten çok zor ilaçlara geri dönmemek için direniyorum ama malum kış mevsiminede girdik coştukça coşuyor
Dualarım sizinle ilaçlardan kurtulmak istiyorum ben de ama çok sancılı geçiyor inanın yaşamayan asla anlayamaz bu durumu bazen diyorum akıl hastanesine yatıp tamamen kurtulsam mi sonra ya beni akıl hastanesine yatirirlarsa tek naparim diye korkuya kapılıyorum istemsiz şekilde kendi kendimize hayatı zehir ediyoruz nasıl olacak nasıl geçecek bu Allah'ım
 
Öncelikle çok geçmiş olsun..İşten çıkarılan herkeste önceden anksiyetesi olmasa bile bu belirtiler görülebilir..Umutsuz olmayı bırakın daha evvelden de birçok atak yaşamışsınız ve tedaviyle kendinizi daha iyi hissedip dozu bile azaltmışsınız..Bunu yine yapabilirsiniz..Şu süreçte eşinizle alakalı şeyleri düşünmeyin siz iyi olmaya bakın..Kendinizi meşgul edin nefes egzersizleri yapın yürüyüşe çıkın..Umutsuz düşüncelerinize ben daha önceden de bunları yaşadım ve aştığım dönemler oldu..Tekrardan aşabilirim şeklinde düşünceler telkin edin..Bu kadar kötü olmanıza sebep olan o işlevsiz düşünceleriniz ve onlara verdiğiniz önem..O düşünceler soyut bir şey onların beyninizden geçip gitmesine izin verin..
 
Merhabalar kimler okur kimler derdimi dinler bilmiyorum ama ben içimi dökmek istiyorum. 24 yaşındayım sevdiğim adamla evliyim mesleğim var fakat şu an çalışmıyorum dışarıdan tanıdıklarım bile mutlu huzurlu her şeyi var olarak tanımlayabilir beni ama bir de benden dinleyin.. 6 yıldır anksiyete ile mücadele ediyorum öyle anlar oluyor ki mücadele edemez duruma geliyorum uzun süre terapi aldım ve altı yıldır paxera kullanıyorum en ataklı donemlerimde yanında ilave ilaçlar da oldu tabi.. şu an da yine yoğun atak geçirdiğim günlerden birindeyim benim anksiyetem şu sekilde geçer hiçbir şey yiyemem ve sürekli kusarim titremeler halsizlik sürekli bayılacakmis hissi nefes darlığı huzursuz bacak sendromu her seferinde aynı şeyleri yaşıyorum ve her defasında ölmekten beter ediyor beni hep şükrettim Allah'ıma bazen de isyan ettim neden böyleyim diye ama gerçekten yaşayan varsa anlayan varsa bilir derler ya bir şeyi atlatinca daha güçlü kalkarsin her atagim benden bir şeyler alıp götürdü hiçbir zaman AA ben guclendim demedim dediğim tek şey rabbim kimsenin ama kimsenin başına vermesin. Öyle bir donemdeyim ki ilaç dozumu 10a indirip bırakmaya doğru yol katederken geçen hafta oldu bu işten cikarildim sebepsiz yere bu da bende anksiyetemi azdırdı korkularım geri geldi ilaç içsem de her an kustugum için tesiri olduğu düşünmüyorum çok zorlanıyorum gücüm kalmadı eşim de beni anlamayıp pes edecek diye korkuyorum yarın randevum var doktorumla inanın bu bile geriyor beni ruhum çekildi kimseye yük olmak istemiyorum ailem benim bu ataklarim yüzünden bence çok yıprandı onlara da yansıtmak istemiyorum ya eşim benden bikarsa anlamazsa diye korkuyorum babam çok büyük destekcimdi bir buçuk sene önce toprağa verdim babamı hayatım tramvalarla geçiyor yaşayan var mı böyle şeyler basım o kadar çok ağrıyor ki beynimde tümör mu var diye düşünüyorum buraya yazdım her seyi daha da çok yazarım ama ben çok yoruldum nolur bana dua edin
Yalnız değilsiniz. Aynılarını bende yaşıyorum bazen bıkıyorum artık isyan etmek istemiyorum bende ama bazen içimden geçiyor sonra diyorum tövbe daha beterinden sakla bizi. Bende uzun yıllardır öyleydim ilaçla kendimi toparlamıştım evlendim falan çok iyiydin ki 3 ay öncesine kdr kayınpederim vefat etti kayınvalidem meme kanseri benim anksiyetem arttı geçen titreme kalp çarpıntısı geçirdim yine ilaca başladım zaten uykusuzluk nedeniyle gece hep kullanıyordum. Ama gerçekten çok yoruldum bu durumdan
 
Merhabalar kimler okur kimler derdimi dinler bilmiyorum ama ben içimi dökmek istiyorum. 24 yaşındayım sevdiğim adamla evliyim mesleğim var fakat şu an çalışmıyorum dışarıdan tanıdıklarım bile mutlu huzurlu her şeyi var olarak tanımlayabilir beni ama bir de benden dinleyin.. 6 yıldır anksiyete ile mücadele ediyorum öyle anlar oluyor ki mücadele edemez duruma geliyorum uzun süre terapi aldım ve altı yıldır paxera kullanıyorum en ataklı donemlerimde yanında ilave ilaçlar da oldu tabi.. şu an da yine yoğun atak geçirdiğim günlerden birindeyim benim anksiyetem şu sekilde geçer hiçbir şey yiyemem ve sürekli kusarim titremeler halsizlik sürekli bayılacakmis hissi nefes darlığı huzursuz bacak sendromu her seferinde aynı şeyleri yaşıyorum ve her defasında ölmekten beter ediyor beni hep şükrettim Allah'ıma bazen de isyan ettim neden böyleyim diye ama gerçekten yaşayan varsa anlayan varsa bilir derler ya bir şeyi atlatinca daha güçlü kalkarsin her atagim benden bir şeyler alıp götürdü hiçbir zaman AA ben guclendim demedim dediğim tek şey rabbim kimsenin ama kimsenin başına vermesin. Öyle bir donemdeyim ki ilaç dozumu 10a indirip bırakmaya doğru yol katederken geçen hafta oldu bu işten cikarildim sebepsiz yere bu da bende anksiyetemi azdırdı korkularım geri geldi ilaç içsem de her an kustugum için tesiri olduğu düşünmüyorum çok zorlanıyorum gücüm kalmadı eşim de beni anlamayıp pes edecek diye korkuyorum yarın randevum var doktorumla inanın bu bile geriyor beni ruhum çekildi kimseye yük olmak istemiyorum ailem benim bu ataklarim yüzünden bence çok yıprandı onlara da yansıtmak istemiyorum ya eşim benden bikarsa anlamazsa diye korkuyorum babam çok büyük destekcimdi bir buçuk sene önce toprağa verdim babamı hayatım tramvalarla geçiyor yaşayan var mı böyle şeyler basım o kadar çok ağrıyor ki beynimde tümör mu var diye düşünüyorum buraya yazdım her seyi daha da çok yazarım ama ben çok yoruldum nolur bana dua edin
Biliyor musun aynı şeyleri yaşıyoruz seninle. Bende de yıllardır süren bazen azalsa da asla geçmeyen panik atak ve anksiyete var ve her atak bir öncekinden daha kötü. Kimseye de anlatamıyosun nasıl bi sıkışmışlık yaşadığını. Herkes senden ve ataklarından bıkmış gibi geliyo ve herkes bunu senin elinde olan bi şey zannediyo. Bende iki yıl önce babamı kaybettim ondan sonra şiddeti artmıştı. Hatta benim eşim atak anlarımda bana kızar hiçbi şeyin yok az güçlü ol bıktık diye. Bende de huzursuz bacak sendromu bulantı baş dönmesi nefesdarlığı çarpıntı her şey var ama sebebi paikolojik… kendini yalnız hissetme bizim yaşadıklarımızı yaşayan çok fazla kişi var ve bizi bizim yaşadıklarımızı yaşayanlardan başkası anlayamaz. Yorulduğun anlarda silkelen kendine gel biz bunu kaldıracak güçteyiz ki Allah bizi bu hastalıkla imtihan ediyor. Dağına göre kar verir biliyosun… sen çok güçlüsün ve bunlar elbet birgün geçecek!
 
Anksiyete bendede var ama ben sonradan fark ettim ki korkmak yerine bedenimi tanıdım. Kötü düşünceler, işte çarpıntı uyuşma hissetme bayılacak gibi olma hissiyatı gelince hemen diyorum ki evet sinyaller başladı. Kendimi serbest bırakıyorum hiçbir olumsuz düşünceme müdahale edip paniğe kapılıyorum aklımdan geçip girmesine izin veriyorum olumsuzlukların.
 
Merhabalar kimler okur kimler derdimi dinler bilmiyorum ama ben içimi dökmek istiyorum. 24 yaşındayım sevdiğim adamla evliyim mesleğim var fakat şu an çalışmıyorum dışarıdan tanıdıklarım bile mutlu huzurlu her şeyi var olarak tanımlayabilir beni ama bir de benden dinleyin.. 6 yıldır anksiyete ile mücadele ediyorum öyle anlar oluyor ki mücadele edemez duruma geliyorum uzun süre terapi aldım ve altı yıldır paxera kullanıyorum en ataklı donemlerimde yanında ilave ilaçlar da oldu tabi.. şu an da yine yoğun atak geçirdiğim günlerden birindeyim benim anksiyetem şu sekilde geçer hiçbir şey yiyemem ve sürekli kusarim titremeler halsizlik sürekli bayılacakmis hissi nefes darlığı huzursuz bacak sendromu her seferinde aynı şeyleri yaşıyorum ve her defasında ölmekten beter ediyor beni hep şükrettim Allah'ıma bazen de isyan ettim neden böyleyim diye ama gerçekten yaşayan varsa anlayan varsa bilir derler ya bir şeyi atlatinca daha güçlü kalkarsin her atagim benden bir şeyler alıp götürdü hiçbir zaman AA ben guclendim demedim dediğim tek şey rabbim kimsenin ama kimsenin başına vermesin. Öyle bir donemdeyim ki ilaç dozumu 10a indirip bırakmaya doğru yol katederken geçen hafta oldu bu işten cikarildim sebepsiz yere bu da bende anksiyetemi azdırdı korkularım geri geldi ilaç içsem de her an kustugum için tesiri olduğu düşünmüyorum çok zorlanıyorum gücüm kalmadı eşim de beni anlamayıp pes edecek diye korkuyorum yarın randevum var doktorumla inanın bu bile geriyor beni ruhum çekildi kimseye yük olmak istemiyorum ailem benim bu ataklarim yüzünden bence çok yıprandı onlara da yansıtmak istemiyorum ya eşim benden bikarsa anlamazsa diye korkuyorum babam çok büyük destekcimdi bir buçuk sene önce toprağa verdim babamı hayatım tramvalarla geçiyor yaşayan var mı böyle şeyler basım o kadar çok ağrıyor ki beynimde tümör mu var diye düşünüyorum buraya yazdım her seyi daha da çok yazarım ama ben çok yoruldum nolur bana dua edin
İki sorun var ya ilacı düzenli kullanmıyorsunuz ki kullansanız bu şekilde ataklar siddetlenmez ya da ilacınız yanlış.Ben anksiyete hastasıyım ama ilacımı kullanınca hiçbir sorunum yok.Kendi kendime ilacı bıraktığımda bir yerde patlıyorum.
 
Bende aynı hastalıkla uğraşıyorum Allahım bize yardım etsin gerçekten çok zor ilaçlara geri dönmemek için direniyorum ama malum kış mevsiminede girdik coştukça coşuyor

Dualarım sizinle ilaçlardan kurtulmak istiyorum ben de ama çok sancılı geçiyor inanın yaşamayan asla anlayamaz bu durumu bazen diyorum akıl hastanesine yatıp tamamen kurtulsam mi sonra ya beni akıl hastanesine yatirirlarsa tek naparim diye korkuya kapılıyorum istemsiz şekilde kendi kendimize hayatı zehir ediyoruz nasıl olacak nasıl geçecek bu Allah'ım
İlaçları bırakmak istemek ana düşünceniz bu oldukça asla iyileşemezsiniz.İlaci her bırakıp başladıkça tedavi sürenizi uzatiyorsunuz.Anksiyeteli bir saatimi gecirecegime şu yalan dünya da ilacımı içerim.Sirf ilaç duşmanligindan kendinize bunu yapmayın.O krizlerde bir saatte çektiğimi sadece ben bilirim ve kendime asla bunu yapmayacağım söz verdim.Hem kendi hayatinizi hem sevdiklerinizin hayatını mahvetmeyin
 
Hepinize merhaba lutfen bana cevap verin
Kızım 6,5 yasında anksiyetesi var sanırım dogustan okula gıtmek istemiyo devamlı aglıyo dunyadan soyutlanmıs vazıyette farklılıklarını anlıyodm ama okula gidincr anladık midesi bulanıyo kusuyo bası donuyo cesıtlı ilaclar denedi psk dr ama bi işe yaramadı lütfen bana onerı verın oyun terapisi psk psk dr her yere götürdüm ama sonuc aynı tedaavısı vs yokmu ben napıcam cok üzülüyorum:KK43:
 
Hepinize merhaba lutfen bana cevap verin
Kızım 6,5 yasında anksiyetesi var sanırım dogustan okula gıtmek istemiyo devamlı aglıyo dunyadan soyutlanmıs vazıyette farklılıklarını anlıyodm ama okula gidincr anladık midesi bulanıyo kusuyo bası donuyo cesıtlı ilaclar denedi psk dr ama bi işe yaramadı lütfen bana onerı verın oyun terapisi psk psk dr her yere götürdüm ama sonuc aynı tedaavısı vs yokmu ben napıcam cok üzülüyorum:KK43:
Ayrı bir konu açın yardimci olurlar.
 
Merhaba, yıllardır ilk defa buraya bu konunuz için yazıyorum. Anksiyeteyi aynı sekilde 1 yıl kadar yaşadım, bir şekilde evden çıkmam gerektiği anda yoğun atağa girip kusma, tansiyonun 8-5 e düşmesi, saniyeler icinde kurdeşen dökmeler şeklinde kendini gösteriyordu. Mide bulantım bir saniye dahi geçmeden aylarca sürdü. Hayatım zindan oldu. Çocuğumu okula götürmek, yolun karşısındaki markete gitmek dahi kusmama neden oluyordu. Bina kapısına kosarak evin içine kadar kendimi zor tutuyordum. Psikiyatristimin yazdığı Yesil receteli ilaclar, bulantı bilekliği, naneli şeker yani ne geldiyse aklıma denedim. Ve birgün evden çıkarken kullandığım ilaci icip valizimi ve Çocuğumu alıp tatile gittim. Bir yakınımin evinde kaldım 1 ay ve farkettim ki hic midem bulunmadı o ay ve hic kusmadim.


Branş branş doktorlar gezdim hepsi psikolojik dedi. Terapi almaya karar verdim ve psikanaliz yolunda ilerledik. Sonuç mu? Temmuzda terapiye başladım Eylül ayında bir seansta o kadar kendimden dünyadan bıkmıştım ki küfürler yagdirdim seansin ortasında. Beni rahatsiz eden her şeye ama herseye sövdüm. Terapistim sadece dinledi. Kendime, hayata, surekli bozulan kapı kulpuna, yalnızlığıma, inandığım degerlere her şeye kufrettim bağıra bağıra. Seans bittiginde terapistime bile sövmustum sanırım. Bi anda utanç içinde kaldım özürler diledim ve bana şunu söyledi. Beyniniz kusamadığı duyguları midenizi kusturarak bunu göstermeye çalışıyordu ve bugun beyniniz kustu. Özür dilemeyin çünkü bir daha asla kusmayacaksıniz.

Bir daha asla midem bulanmadı, asla kusmadım. Yavas yavas evden çıktım önce eşimle sonra tek başıma... şimdi istedigim her yere gidebiliyorum 1 yıldır asla anksiyete yaşamadım. Nabzım dahi hızlanmadı.


Icinizde bastirdiginiz her duygu anksiyete olarak dışarı çıkmak icin sizi yiyip bitirecek. Psikanaliz garip bir süreç ama ben işe yaradığının canlı şahidiyim. Birazcık faydam olduysa ne mutlu bana. Asla yalnız olduğunu düşünme.
 
Merhaba, yıllardır ilk defa buraya bu konunuz için yazıyorum. Anksiyeteyi aynı sekilde 1 yıl kadar yaşadım, bir şekilde evden çıkmam gerektiği anda yoğun atağa girip kusma, tansiyonun 8-5 e düşmesi, saniyeler icinde kurdeşen dökmeler şeklinde kendini gösteriyordu. Mide bulantım bir saniye dahi geçmeden aylarca sürdü. Hayatım zindan oldu. Çocuğumu okula götürmek, yolun karşısındaki markete gitmek dahi kusmama neden oluyordu. Bina kapısına kosarak evin içine kadar kendimi zor tutuyordum. Psikiyatristimin yazdığı Yesil receteli ilaclar, bulantı bilekliği, naneli şeker yani ne geldiyse aklıma denedim. Ve birgün evden çıkarken kullandığım ilaci icip valizimi ve Çocuğumu alıp tatile gittim. Bir yakınımin evinde kaldım 1 ay ve farkettim ki hic midem bulunmadı o ay ve hic kusmadim.


Branş branş doktorlar gezdim hepsi psikolojik dedi. Terapi almaya karar verdim ve psikanaliz yolunda ilerledik. Sonuç mu? Temmuzda terapiye başladım Eylül ayında bir seansta o kadar kendimden dünyadan bıkmıştım ki küfürler yagdirdim seansin ortasında. Beni rahatsiz eden her şeye ama herseye sövdüm. Terapistim sadece dinledi. Kendime, hayata, surekli bozulan kapı kulpuna, yalnızlığıma, inandığım degerlere her şeye kufrettim bağıra bağıra. Seans bittiginde terapistime bile sövmustum sanırım. Bi anda utanç içinde kaldım özürler diledim ve bana şunu söyledi. Beyniniz kusamadığı duyguları midenizi kusturarak bunu göstermeye çalışıyordu ve bugun beyniniz kustu. Özür dilemeyin çünkü bir daha asla kusmayacaksıniz.

Bir daha asla midem bulanmadı, asla kusmadım. Yavas yavas evden çıktım önce eşimle sonra tek başıma... şimdi istedigim her yere gidebiliyorum 1 yıldır asla anksiyete yaşamadım. Nabzım dahi hızlanmadı.


Icinizde bastirdiginiz her duygu anksiyete olarak dışarı çıkmak icin sizi yiyip bitirecek. Psikanaliz garip bir süreç ama ben işe yaradığının canlı şahidiyim. Birazcık faydam olduysa ne mutlu bana. Asla yalnız olduğunu düşünme.
Kimden aldınız acaba
 
ben de böyleydim. markete ve saçımı kestirmeye bile gidemiyordum, sonra kendinizi sevin, diğerlerini umursamayın minvalinde bir kitap okudum, geçti. işin sırrı diğer insanları umursamamaktan geçiyor.
 
Online terapi alıyorum ben o dönem evden çıkamadığım için en iyi yol buydu, hala devam ediyorum hatta. İsim vermek doğru olmaz çünkü benim tam bağ kurabildigim terapistle sizin için o bağ oluşmayabilir.Daha önce bir arkadaşımla da yaşadık bu durumu o devam edemedi. Psikanaliz alanında çalışan terapistleri araştirirsaniz size en yakın gelecek kişiyle devam etmenizi öneririm. Ben de bir kaç terapist değiştirmistim önceki yıllarda ama o bağ kurulmadigi için bir faydası oldu diyemem.
 
Merhabalar kimler okur kimler derdimi dinler bilmiyorum ama ben içimi dökmek istiyorum. 24 yaşındayım sevdiğim adamla evliyim mesleğim var fakat şu an çalışmıyorum dışarıdan tanıdıklarım bile mutlu huzurlu her şeyi var olarak tanımlayabilir beni ama bir de benden dinleyin.. 6 yıldır anksiyete ile mücadele ediyorum öyle anlar oluyor ki mücadele edemez duruma geliyorum uzun süre terapi aldım ve altı yıldır paxera kullanıyorum en ataklı donemlerimde yanında ilave ilaçlar da oldu tabi.. şu an da yine yoğun atak geçirdiğim günlerden birindeyim benim anksiyetem şu sekilde geçer hiçbir şey yiyemem ve sürekli kusarim titremeler halsizlik sürekli bayılacakmis hissi nefes darlığı huzursuz bacak sendromu her seferinde aynı şeyleri yaşıyorum ve her defasında ölmekten beter ediyor beni hep şükrettim Allah'ıma bazen de isyan ettim neden böyleyim diye ama gerçekten yaşayan varsa anlayan varsa bilir derler ya bir şeyi atlatinca daha güçlü kalkarsin her atagim benden bir şeyler alıp götürdü hiçbir zaman AA ben guclendim demedim dediğim tek şey rabbim kimsenin ama kimsenin başına vermesin. Öyle bir donemdeyim ki ilaç dozumu 10a indirip bırakmaya doğru yol katederken geçen hafta oldu bu işten cikarildim sebepsiz yere bu da bende anksiyetemi azdırdı korkularım geri geldi ilaç içsem de her an kustugum için tesiri olduğu düşünmüyorum çok zorlanıyorum gücüm kalmadı eşim de beni anlamayıp pes edecek diye korkuyorum yarın randevum var doktorumla inanın bu bile geriyor beni ruhum çekildi kimseye yük olmak istemiyorum ailem benim bu ataklarim yüzünden bence çok yıprandı onlara da yansıtmak istemiyorum ya eşim benden bikarsa anlamazsa diye korkuyorum babam çok büyük destekcimdi bir buçuk sene önce toprağa verdim babamı hayatım tramvalarla geçiyor yaşayan var mı böyle şeyler basım o kadar çok ağrıyor ki beynimde tümör mu var diye düşünüyorum buraya yazdım her seyi daha da çok yazarım ama ben çok yoruldum nolur bana dua edin
Öncelikle nasılsın? Umarım daha iyisindir. Ben anksiyete ve okb durumunu çok ağır yaşadım artık kendimi kasmaktan deli gibi omuz ağrım olurdu ve her gün başka bir yerimde yeni ağrılarım :KK43: iyileştim diyemem bu tam anlamıyla iyileşilen bir şey değil ama anksiyetemi kontrol etmeyi öğrendim artık o beni değil ben onu yönetiyorum(bazen o yönetimi ele alıyor gibi oluyor tabiki) bu süreçte bana en çok işe yarayan şeyleri anlatmak istiyorum biliyorum çevrendekilere anlatamıyorsun çünkü onlar ne kadar yanındayız deselerde bunaldıklarını hissediyorsun ama içinde tutmam düşüncelerin. Dönüp, dönüp devam etmesini sağlıyor. Bu yüzden anlat havaya anlat kağıda anlat ama bir şekilde anlat tüm korkunu, hissini çıksın içinden.
İkinci olarak bir süre olumsuz negatif hiç bir haber yazı vs. okuma. Keyif alcağın işlere odaklan. Her anksiyete atağın geldinde bir yere otur gözünü kapat derin derin nefes al tut ver ve sesli bir şekilde telkin getir bir şey olmadığını iyi olacağını söyle kendi elinden kendin tut ve sakinleşmeni söyle.
Fakat en önemli ve en işe yarayan şey bence NAMAZ şimdi diye bilirsin herkes diyor şöyle böyle ama namazın bir çok faydası var düzenli bir hayatın oluyor ve en güzelinde herkesin yıprandığı yorulduğunu bildiğin için anlatamıyor ki günde 5 vakit seni her şekilde dinleyen birine her şeyini anlatabiliyorsun ve sana en çok yardım eden o belki kılıyorsundur zaten ama artık namaz hayatının merkezi olsun demek istediğim o anksiyete gelince hemen seccadeye otur orda konuş Allah ile telkin getir dedim ya yukarıda işte onu seccadede yap bence inanılmaz faydası var bilimsel olarakta insanın meditasyon namaz gibi şeyler kaygı ve endişelerini azalttığını söylüyor benide o iyileştirdi gerçekten. Senin için bol bol dua etmeye çalışacağım. Yalnız değilsin unutma .❤️
 
X