- 12 Temmuz 2006
- 34.878
- 29.932
- 60
NTV Radyo ve TOÇEV işbirliğiyle gerçekleştirilen “Bir Şey Değişir, Her Şey Değişir” kampanyası, 17 bin 535 çocuğa eğitim seti kazandırdı. Kalemlerini eline alan çocukların ilk işi NTV Radyo ve TOÇEV’e teşekkür mektubu yazmak oldu.
Bu Görsel Silinmiş veya Bulunamadı!
Radyo ve TOÇEV işbirliğiyle başlatılan “Bir Şey Değişir, Her Şey Değişir” kampanyası 3 Ekim’de sona erdi. Kampanyanın amacı, Türkiye’nin zor şartlarında ve uzak coğrafyalarında maddi imkansızlıklar yüzünden okumakta zorlanan çocukları mutlu etmekti. TOÇEV, 22 YTL bağışlayan herkes için bir eğitim seti hazırladı. Çanta ve bir çocuğun bir yıllık kırtasiye ihtiyacını karşılayacak malzemelerden oluşan eğitim setleri Türkiye’nin 13 ilinde ihtiyacı olan çocuklara dağıtıldı. Dağıtım işlemi halen devam ediyor.Kampanyada hedeflenen bağış sayısı 10 bindi, ancak ilgi çok daha yoğun oldu. Çantalarına kavuşan çocukların ilk işleri de NTV’ye teşekkür mektupları yazmak oldu. Çanta alamayan çocuklar da kampanyanın devam etmesini istedi. Küçüklerin kaleminden dökülen sözler şöyle:
“Gönderdiğiniz çantayı aldım ve çok mutlu oldum. Eğer siz o çantayı göndermeseydiniz, arkadaşlarım arasına bu kadar rahat çıkamazdım çünkü siz çanta göndermeseydiniz okula çantasız gidecektim...
Çoğu zaman okula kalemsiz ya da deftersiz gidiyorum. Biliyorum bu şartlar altında okumak çok zor ama ben okumak ve iyi bir gelecek kurmak istiyorum. Hiçbir zaman ümidimi kaybetmedim. Bana yardım elinizi uzatacağınıza inanıyorum.”
(Kader Korkmaz- 2. sınıf öğrencisi/ Ağrı)
“Kışın okula gittiğimde çok üşüyorum. Kendim için bir palto istiyorum. Ve kışın terliklerle okula gidiyorum. Ve sizden ayakkabı istiyorum.
Ve yazın arkadaşlarım bana bisiklet vermiyorlar. Ve bir de bisiklet istiyorum.”
(Melek Kaya- 4. Sınıf /Karşıyaka)
“8 kişilik ailemin ikinci çocuğuyum. Ailemde benimle birlikte 4 öğrenci var. Bize gönderdiğiniz hediyeler için hem sevindim hem üzüldüm. Çünkü ben de batı şartlarında okumak isterdim. Biz burada 60 kişilik sınıflarda, olmayan imkanlarla çalışma ortamı bulamıyoruz. Ben ve kardeşlerim her gün 6 km. yol yürüyoruz...
İdealim büyüyünce doktor olmak. Batılı çocukların gelmeye cesaret edemediği Anadolu’nun en ücra köşelerinde hizmet vermek istiyorum. Doktorsuz anne ve bebeklerin öldüğünü duyuyorum.”
(Eylem Barışer/Ağrı)
“Benim hayallerim, bir odamın olması. Yatağım, dolabım ve her şeyimin barbili olmasını isterdim. Büyüyüp üniversiteye kazanıp iyi bir çocuk doktoru olmayı hayal ediyorum.”
(Ayşe Gizem Sarı)
“Büyüdüğüm zaman doktor olmak istiyorum. İnsanları iyileştirip doktor olmak istiyorum. Güzel okullarda okuyup, yüküsek dereceler alıp, ülkeme yararlı bir insan olmak istiyorum. Çocukların sevgisizlikten ağlamadığı, yaşlıların bir sıcak bakışa, bir tas çorbaya hasret kalmadığı bir ülkede yaşamak istiyorum.”
(Gülkader Demirel- 3. Sınıf/ Çanakkale Köseler Köyü)
“Biz 10 kişiyiz. Ailemden 6 kişi okulda okuyor, en yükseği sekizinci sınıfı okuyor. Babamın işi yok. Bir toptancı dükkanında yük boşaltıyor. Bizi geçendirmeye yetmiyor. Şu an çok zor durumdayız. Okul masrafları...Babam bile ne yapacağını bilmiyor. Yardımlarınızı bekliyoruz. Evimizi anlatayım. Sadece bir oda bir salon. Onbir kişi içine sıkışmaya çalışıyoruz. Diyeceklerim bu kadar.”
(Sedat Taşkıran - Van)
“İnanın ki siz bize yardım etmeseydiniz belki okulu bırakmak zorunda kalabilirdik... İnanın ki evimizde ne ekmeğimiz ne tüpümüz var. İnanın ki çok perişanız.”
(Okan Eser/ Osmaniye)
“6 yıl önce babamı kaybettim ve şimdi yetimim. Ben de her çocuk gibi okumak ve gelecek kurmak istiyorum ama imkanlarımız buna el vermiyor. Bir kalem veya defter almakta zorlanıyoruz. Ben de bana yardım edeceğinize inanıyorum.”
(Hatice Korkmaz- 4. Sınıf/ Ağrı)
“Gönderdiğiniz araç ve gereçler beni çok sevindirdi. O araç ve gereçleri göndererek beni çok zor durumdan kurtardınız. Çünkü bir yandan okula gitmek için can atıyordum, bir yandan da gitmek istemiyordum. Ne çantam ne de bir kalemim vardı. Bunlar olmadığı için arkadaşlar arasına çıkmak istemiyordum. Ben okumak ve doktor olmak istiyorum ama şartlar bunun imkansız olduğunu gösteriyor. Ama yine de içimde bir ümit var.”
(Yusuf Korkmaz/ 6. Sınıf/ Ağrı)
“Benim hayallerim; bütün Türkiye’yi gezip görmek ve şu anki zor durumdan kurtulabilmektir ve bütün arkadaşlarım gibi her şeyimin olmasını isterdim.
Ailem toplam 10 kişi. Bizim ailede sadece babam çalışıyor. Babam da 10 gün çalışsa 1 ay iş bulamıyor. Annem 4 yıldır hasta düşmüş, bir gün ayağa kalkıyor, ikinci gün hastanede. Kardeşlerim de gönderdiğiniz bu eşyalar için çok teşekkür ediyorlar. Babam da çok memnun olmuş, zaten bizlere alamıyordu.”
(Ömer Ekinci/ Muş)
“5. sınıfa gelmiş bir öğrenci olmama rağmen daha bilgisayarı açıp kapatma işlemini bile doğru dürüst bilmiyorum. Tek hayalim, bir bilgisayarımın olması ve okulumun öğrencilerini bilgisayarla daha içli dışlı olmasını istiyorum.”
(Tolga Uğurlu-/Van)
KAYNAK:NTV
Bu Görsel Silinmiş veya Bulunamadı!
Radyo ve TOÇEV işbirliğiyle başlatılan “Bir Şey Değişir, Her Şey Değişir” kampanyası 3 Ekim’de sona erdi. Kampanyanın amacı, Türkiye’nin zor şartlarında ve uzak coğrafyalarında maddi imkansızlıklar yüzünden okumakta zorlanan çocukları mutlu etmekti. TOÇEV, 22 YTL bağışlayan herkes için bir eğitim seti hazırladı. Çanta ve bir çocuğun bir yıllık kırtasiye ihtiyacını karşılayacak malzemelerden oluşan eğitim setleri Türkiye’nin 13 ilinde ihtiyacı olan çocuklara dağıtıldı. Dağıtım işlemi halen devam ediyor.Kampanyada hedeflenen bağış sayısı 10 bindi, ancak ilgi çok daha yoğun oldu. Çantalarına kavuşan çocukların ilk işleri de NTV’ye teşekkür mektupları yazmak oldu. Çanta alamayan çocuklar da kampanyanın devam etmesini istedi. Küçüklerin kaleminden dökülen sözler şöyle:
“Gönderdiğiniz çantayı aldım ve çok mutlu oldum. Eğer siz o çantayı göndermeseydiniz, arkadaşlarım arasına bu kadar rahat çıkamazdım çünkü siz çanta göndermeseydiniz okula çantasız gidecektim...
Çoğu zaman okula kalemsiz ya da deftersiz gidiyorum. Biliyorum bu şartlar altında okumak çok zor ama ben okumak ve iyi bir gelecek kurmak istiyorum. Hiçbir zaman ümidimi kaybetmedim. Bana yardım elinizi uzatacağınıza inanıyorum.”
(Kader Korkmaz- 2. sınıf öğrencisi/ Ağrı)
“Kışın okula gittiğimde çok üşüyorum. Kendim için bir palto istiyorum. Ve kışın terliklerle okula gidiyorum. Ve sizden ayakkabı istiyorum.
Ve yazın arkadaşlarım bana bisiklet vermiyorlar. Ve bir de bisiklet istiyorum.”
(Melek Kaya- 4. Sınıf /Karşıyaka)
“8 kişilik ailemin ikinci çocuğuyum. Ailemde benimle birlikte 4 öğrenci var. Bize gönderdiğiniz hediyeler için hem sevindim hem üzüldüm. Çünkü ben de batı şartlarında okumak isterdim. Biz burada 60 kişilik sınıflarda, olmayan imkanlarla çalışma ortamı bulamıyoruz. Ben ve kardeşlerim her gün 6 km. yol yürüyoruz...
İdealim büyüyünce doktor olmak. Batılı çocukların gelmeye cesaret edemediği Anadolu’nun en ücra köşelerinde hizmet vermek istiyorum. Doktorsuz anne ve bebeklerin öldüğünü duyuyorum.”
(Eylem Barışer/Ağrı)
“Benim hayallerim, bir odamın olması. Yatağım, dolabım ve her şeyimin barbili olmasını isterdim. Büyüyüp üniversiteye kazanıp iyi bir çocuk doktoru olmayı hayal ediyorum.”
(Ayşe Gizem Sarı)
“Büyüdüğüm zaman doktor olmak istiyorum. İnsanları iyileştirip doktor olmak istiyorum. Güzel okullarda okuyup, yüküsek dereceler alıp, ülkeme yararlı bir insan olmak istiyorum. Çocukların sevgisizlikten ağlamadığı, yaşlıların bir sıcak bakışa, bir tas çorbaya hasret kalmadığı bir ülkede yaşamak istiyorum.”
(Gülkader Demirel- 3. Sınıf/ Çanakkale Köseler Köyü)
“Biz 10 kişiyiz. Ailemden 6 kişi okulda okuyor, en yükseği sekizinci sınıfı okuyor. Babamın işi yok. Bir toptancı dükkanında yük boşaltıyor. Bizi geçendirmeye yetmiyor. Şu an çok zor durumdayız. Okul masrafları...Babam bile ne yapacağını bilmiyor. Yardımlarınızı bekliyoruz. Evimizi anlatayım. Sadece bir oda bir salon. Onbir kişi içine sıkışmaya çalışıyoruz. Diyeceklerim bu kadar.”
(Sedat Taşkıran - Van)
“İnanın ki siz bize yardım etmeseydiniz belki okulu bırakmak zorunda kalabilirdik... İnanın ki evimizde ne ekmeğimiz ne tüpümüz var. İnanın ki çok perişanız.”
(Okan Eser/ Osmaniye)
“6 yıl önce babamı kaybettim ve şimdi yetimim. Ben de her çocuk gibi okumak ve gelecek kurmak istiyorum ama imkanlarımız buna el vermiyor. Bir kalem veya defter almakta zorlanıyoruz. Ben de bana yardım edeceğinize inanıyorum.”
(Hatice Korkmaz- 4. Sınıf/ Ağrı)
“Gönderdiğiniz araç ve gereçler beni çok sevindirdi. O araç ve gereçleri göndererek beni çok zor durumdan kurtardınız. Çünkü bir yandan okula gitmek için can atıyordum, bir yandan da gitmek istemiyordum. Ne çantam ne de bir kalemim vardı. Bunlar olmadığı için arkadaşlar arasına çıkmak istemiyordum. Ben okumak ve doktor olmak istiyorum ama şartlar bunun imkansız olduğunu gösteriyor. Ama yine de içimde bir ümit var.”
(Yusuf Korkmaz/ 6. Sınıf/ Ağrı)
“Benim hayallerim; bütün Türkiye’yi gezip görmek ve şu anki zor durumdan kurtulabilmektir ve bütün arkadaşlarım gibi her şeyimin olmasını isterdim.
Ailem toplam 10 kişi. Bizim ailede sadece babam çalışıyor. Babam da 10 gün çalışsa 1 ay iş bulamıyor. Annem 4 yıldır hasta düşmüş, bir gün ayağa kalkıyor, ikinci gün hastanede. Kardeşlerim de gönderdiğiniz bu eşyalar için çok teşekkür ediyorlar. Babam da çok memnun olmuş, zaten bizlere alamıyordu.”
(Ömer Ekinci/ Muş)
“5. sınıfa gelmiş bir öğrenci olmama rağmen daha bilgisayarı açıp kapatma işlemini bile doğru dürüst bilmiyorum. Tek hayalim, bir bilgisayarımın olması ve okulumun öğrencilerini bilgisayarla daha içli dışlı olmasını istiyorum.”
(Tolga Uğurlu-/Van)
KAYNAK:NTV
klava:Kötü Kazen
